Ήρθε η ώρα να φροντίσω τα λουλούδια όπως πρέπει..
Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου φτάνει όπου να 'ναι. Και παρόλο που στην παρέα του maresei δεν είμαστε fans της γιορτής για τους γνωστούς λόγους (αν θες γιορτάζεις κάθε μέρα και δεν περιμένεις μία συγκεκριμένη μέρα να γιορτάσεις τον έρωτά σου... και είναι και πολύ εμπορική γιορτή κ.λπ. κ.λπ.), φέτος είπαμε να τη δούμε αλλιώς. Η συγκεκριμένη μέρα είναι μια καλή αφορμή για να δημιουργήσουμε για τον έρωτά μας. Αυτό που μας χρειάζεται είναι έμπνευση, καλή διάθεση και χρόνος. Οπότε, ας δούμε με αυτή την οπτική τη συγκεκριμένη μέρα και ας ετοιμάσουμε μικρές εκπλήξεις στο έτερον ήμισυ.
Ιδέες μπορείτε να πάρετε παρακάτω.
Είναι κάποιες στιγμές που το μόνο που θες είναι να απομονωθείς από το θόρυβο και την ένταση της πόλης, να βρεθείς στην εξοχή, σε ένα μέρος με θέα, να ακούς μόνο τους ήχους της φύσης, να έχεις ένα ποτήρι κρασί κι ένα καλό βιβλίο.. Και αν μπορείς να αγναντεύεις ένα όμορφο τοπίο μπροστά σου, τότε το όνειρο εκπληρώνεται και το απόγευμα, εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να σου δημιουργήσει τα πιο υπέροχα αισθήματα ξενοιασιάς, αγαλλίασης, ευτυχίας..
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
Το δικό μας σαββατοκύριακο είχε λίγο από όλα. Μαγείρεμα, φίλοι στο σπίτι, μια σύντομη βόλτα στην αγορά, μια μικρή εκδρομή... Το μόνο κακό είναι ότι πέρασε γρήγορα!
Οι φετινοί νικητές των βραβείων Όσκαρ ανακοινώθηκαν τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος.
Eσείς ενημερωθήκατε σχετικά;
Σήμερα ξεκινήσαμε τη μέρα μας μουσικά με ένα τραγούδι που ταξιδεύει περισσότερα από 50 χρόνια σε όλον τον κόσμο, αποκτώντας όλο και περισσότερους φίλους, συνεχίσαμε με μια φωτογραφική βόλτα στη Θράκη και τον ποταμό Άρδα, και κάπως έτσι θα την κλείσουμε...
Μάντεψε τι συμβολίζει... θα μπορούσε να είναι η λεζάντα αυτής της φωτογραφίας:
α) μουσικό κλειδί
β) το "Φ" της Φωτεινής, της Φανής, του Φώτη, του Φοίβου ή του Φίλιππου
γ) το "e" του Explorer
Στο δρόμο για το Μέτσοβο, πριν λίγες εβδομάδες...
Τελευταίος μήνας του χρόνου και μια μόνο ανάσα πριν τα Χριστούγεννα. Οι γιορτινές δημιουργίες συνεχίζονται. Και δεν ξέρω αν χαίρομαι πιο πολύ εγώ ή ο Φίλιππος. Η απάντηση νομίζω πως είναι προφανής.Ο Φίλιππος ενδεχομένως θα μπορούσε να αρκεστεί στο παιχνίδι με τα τουβλάκια και τη ζωγραφική του και να είναι πολύ ικανοποιημένος. Εγώ πάλι όχι.
Κέφι, ζωντάνια, χορός, πολλά χρώματα και φυσικά τρελός ρυθμός στη φετινή αποκριάτικη παρέλαση της Ξάνθης! Εμπειρία αξεπέραστη!
Αφήνουμε τους runners και περνάμε στους riders! Και μάλιστα στους cloud riders!
Μια μουσική πρόταση είχε φτάσει εδώ και καιρό στο inbox μου και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή.
Ψάχνοντάς τη, διαπίστωσα ότι ήταν το τρίτο μέρος των μουσικών βίντεο της τριλογίας FLORIAN. Τα κομμάτια της τριλογίας έχουν ακουστεί πολύ, έχουν πολλούς θαυμαστές και σήμερα ήρθε η ώρα να απολαύσουμε το πρώτο μέρος της παρέα.
Σας τα έταξα αυτά τα σοκολατάκια από την ανάρτηση για το πάρτι γενεθλίων του Φίλιππου. Τα δοκίμασε κόσμος πολύς και όποιος αγαπά την καρύδα, τα αγάπησε και αυτά! Έρωτας με την πρώτη μπουκιά!
Για τα πάρκα του Λονδίνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχετε ακούσει πολλά. Για το πόσο όμορφα είναι, πόσο μεγάλα, πόσο πράσινα, πόσο κόσμο έχουν...
Ας ακούσουμε παρέα τη Melanie Pain να μας τραγουδάει "Dancing with myself". Την Παρασκευή που μας πέρασε βέβαια, χορέψαμε όλοι μαζί με την Παριζιάνικη μπάντα στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.
Δεν είναι μόνο τα χωνιά που με λίγη φαντασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά. Είναι και ένα παλιό τζιν μπουφάν, πουκάμισο ή παντελόνι.
Αυτό που δεν προλάβαμε να κάνουμε εμείς (και θέλαμε τόσο... και έφταιγα εγώ που δεν προλάβαμε...), όταν πήγαμε στο Άμστερνταμ, έκανε η φίλη μου η Δ. στην πρόσφατη επίσκεψή της στη χώρα της ...τουλίπας! Δε φτάνει που πήγε στο Ρότερνταμ και μας άφησε εμάς πίσω, περιπλανήθηκε και στη μαγευτική εξοχή της Ολλανδίας και επισκέφτηκε και το συνήθως πολύχρωμο Keukenhof, το τεράστιο πάρκο με τις τουλίπες!
Να μια κατασκευή πολύ εύκολη, πολύ οικονομική και πολύ πρακτική. Μια μεγάλη μολυβοθήκη που και χειροποίητη είναι και φτιαγμένη με φαντασία και δεν απαιτεί μεγάλο ταλέντο στις κατασκευές. Βολεύει δε ιδιαίτερα για μικρά παιδιά που μπορούν να μαζεύουν εκεί όλα τα μολύβια, τις μπογιές, τους μαρκαδόρους, τους χάρακες, τα ψαλίδια τους...
Ας κλείσουμε την ημέρα μας μελωδικά.. με ένα νέο κομμάτι από την Άντα Λιβιτσάνου που μας εξέπληξε ευχάριστα ως "Odette"!
Δειλά δειλά, μετά τα τζιντζερομπισκότα, ξεκίνησα τις πρώτες χριστουγεννιάτικες δημιουργίες για φέτος. Ίσως είναι λίγο νωρίς αλλά ήθελα να δω τι διαφορετικό μπορώ να κάνω, να ετοιμάσω καρτούλες και μικρά διακοσμητικά στο πνεύμα των γιορτών αξιοποιώντας κορδέλες, χριστουγεννιάτικα στοιχεία και διάφορα άλλα μικροαντικείμενα.
Ένα νέο κομμάτι που δύσκολα περνά απαρατήρητο..
Πλησιάζοντας στην καρδιά του Φθινοπώρου και στο κλίμα του σημερινού καιρού..
