Let it snow!
Όσο περισσότερο χιόνι βλέπουμε, τόσο πιο δυναμικά μπαίνουμε στο κλίμα των Xριστουγέννων!
Καλό μας απόγευμα!
Όσο περισσότερο χιόνι βλέπουμε, τόσο πιο δυναμικά μπαίνουμε στο κλίμα των Xριστουγέννων!
Καλό μας απόγευμα!
Στιλιστική πρόταση: Παίζουμε με τριχρωμίες, ένα χρώμα έντονο και ένα πιο διακριτικό, κρατώντας ως βάση ένα ουδέτερο χρώμα, όπως το μαύρο. Η εμφάνιση είναι απλή αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερη.
Το 2015 οδεύει προς στο τέλος του. Καλό, κακό... αυτό ήταν. Το 2016 ελπίζουμε πως θα είναι ευνοϊκότερο για όλους και πως θα μας χαρίσει περισσότερες καλές στιγμές. Και γι' αυτό θέλουμε την τύχη με το μέρος μας.
Αφήνουμε τους runners και περνάμε στους riders! Και μάλιστα στους cloud riders!
Μια μουσική πρόταση είχε φτάσει εδώ και καιρό στο inbox μου και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή.
Ψάχνοντάς τη, διαπίστωσα ότι ήταν το τρίτο μέρος των μουσικών βίντεο της τριλογίας FLORIAN. Τα κομμάτια της τριλογίας έχουν ακουστεί πολύ, έχουν πολλούς θαυμαστές και σήμερα ήρθε η ώρα να απολαύσουμε το πρώτο μέρος της παρέα.
Άλλη μια κρύα, παγωμένη για να ακριβολογούμε, μέρα ξημέρωσε! Και μια που είναι Κυριακή έχουμε την τέλεια αφορμή να διαλέξουμε έναν κοντινό προορισμό, να βρούμε ένα μικρό καταφύγιο μέσα στη φύση, έναν ξενώνα, ένα σαλέ, ένα πετρόχτιστο ξενοδοχείο, να πάρουμε τους φίλους μας και να πάμε να περάσουμε τη μέρα μας εκεί, πίνοντας καφεδάκι, διαβάζοντας εφημερίδες, συζητώντας, παίζοντας επιτραπέζια.
Λένε ότι η Καβάλα είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας. Είχαμε περάσει πολλές φορές από εκεί στα ταξίδια μας προς άλλους όμορους νομούς και κάθε φορά απολαμβάναμε τη θέα από ψηλά. Η πόλη φαινόταν πολύ όμορφη και εμείς πάντα λέγαμε πως δοθείσης ευκαιρίας θα την επισκεφτούμε.
Και η ευκαιρία δόθηκε πριν λίγο καιρό.
Να μια ωραία ιδέα για ένα δημιουργικό σαββατοκύριακο. Εκτός από τις ποδηλατοβόλτες και τα καφεδάκια του σαββατοκύριακου, μπορούμε επιτέλους να αξιοποήσουμε το μηχανισμό του σπασμένου καθρέφτη, προσαρμόζοντας ένα πορτατίφ ή μία λάμπα και δημιουργώντας ένα μοναδικό χειροποίητο φωτιστικό για το κομοδίνο ή το γραφείο.
Οι δημιουργίες με σπάγγο μας αρέσουν και από ότι φαίνεται αρέσουν και σε σας. Ο σπάγγος άλλωστε βγάζει μια αίσθηση παλιού και παράλληλα αυθεντικού στοιχείου που είναι στη μόδα και ταιριάζει πια παντού.
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Το απόγευμα της Τσικνοπέμπτης είναι εδώ και μια που πλησιάζει η ώρα που θα βγούμε μια βόλτα... ας ανεβάσουμε τη διάθεσή μας και ας αφεθούμε στο ρυθμό του χαρακτηριστικού αυτού χορευτικού κομματιού που για τους περισσότερους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την περίοδο του καρναβαλιού!
Ο χρόνος προχωράει ακάθεκτος (δεν μπορούσε να κρατάει λίγο παραπάνω το καλοκαίρι;) και αισίως μπαίνουμε στον Αύγουστο! Τελευταίος και για πολλούς, ο καλύτερος μήνας του καλοκαιριού! Ειδικά αν είναι ο μήνας που ξεκινούν οι διακοπές μας...
Εμείς τον υποδεχόμαστε ρομαντικά, νοσταλγικά, καλοκαιρινά με ένα θαλασσινό τοπίο που θα κοσμεί την επιφάνεια εργασίας μας για 30 (ημέρες) και σήμερα!
Μετά τη χθεσινή αναφορά στο νέο τραγούδι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, το μυαλό μου άρχισε να τρέχει σε όλα εκείνα τα τραγούδια της που έχουμε αγαπήσει και χιλιοτραγουδήσει.
Καλημέρα όλη μέρα! Είναι Δευτέρα αλλά ας μην πτοηθούμε! Ας ξεκινήσουμε τη μέρα μας δυναμικά και μουσικά! Εξάλλου η μουσική δεν είναι ποτέ αρκετή!
Οι προβλέψεις της Ε.Μ.Υ. για το περασμένο σαββατοκύριακο, που έλεγαν χιόνια στα ορεινά, βγήκαν αληθινές. Φωτογραφίες με μαρτιάτικο χιόνι έφτασαν στο inbox μας!
Να ξεκινάς μια μέρα του καλοκαιριού ακούγοντας στο ραδιόφωνο τη Σοφία Αρβανίτη να τραγουδά "Μη μου μιλάς για καλοκαίρια, για ακρογιαλές και αστέρια"...
Αξία ανεκτίμητη!
Όσα χρόνια κι αν περάσουν τα καλοκαίρια θα ακούμε και θα τραγουδάμε αυτό το κομμάτι.
Ήταν υπόσχεση. Την είχαμε δώσει στην πρώτη μας κοινή ανάβαση στα Πιέρια. Δε μας έφτανε η πρώτη γνωριμία με το βουνό. Ανήσυχοι και ανικανοποιήτοι εκ φύσεως και οι δυο, θέλαμε κι άλλο. Θέλαμε να φτάσουμε στην κορυφή του.
Φέτος δεν παίρνουμε τα βουνά μόνο για ορεινές περιπλανήσεις. Αρχίσαμε και τους αγώνες δρόμου. Ξεκινώντας πέρυσι στο Καστράκι Γρεβενών, πιάσαμε θάλασσα στα παράλια της Λάρισας, φτάσαμε μέχρι την Ξάνθη, επιστρέψαμε στα ορεινά, στον Όρλιακα, και να 'μαστε πάλι μια εβδομάδα μετά στην Ποντινή Γρεβενών, όπου την Κυριακή 26 Απριλίου 2015, πραγματοποιήθηκε αγώνας ημιορεινού τρεξίματος 10 χιλιομέτρων.
Άλλο ένα αγαπημένο κομμάτι από τη folk-rock μπάντα "The Lumineers" το Denver του Colorando.
Αν και έχουμε φτάσει ήδη στις 21 Οκτωβρίου, ο καιρός καλά κρατά και το εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε. Το χθεσινό Σάββατο είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.