Κηπουρική για έμπειρους ερασιτέχνες
Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.
Ίσως επειδή πέρυσι έστω και αργά (κάπου τον Αύγουστο) αποφάσισα να ασχοληθώ με τα λουλούδια μου πιο σοβαρά; Ίσως επειδή ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να ψάξω στο διαδίκτυο για το πώς πρέπει να φροντίσω το κάθε λουλούδι; Ίσως επειδή έδωσα ταυτότητα σε κάθε φυτό που είχα στο μπαλκόνι μου, δημιουργώντας αυτοσχέδια ταμπελάκια; Α! και δε σας είπα το καλύτερο! Είναι η πρώτη φορά που έχω διατηρήσει 8-9 γλάστρες με υγιή άνθη. Ε πώς να μη νιώθω πιο έμπειρη;
Φέτος λοιπόν σκοπεύω και πάλι να προμηθευτώ μερικά φυτά για να φέρω στο μπαλκόνι μου την εξοχή, γεμίζοντας παράλληλα τις γλάστρες όσων χαλάσαν πέρυσι. Γι αυτό και άρχισα να ψάχνω πιο έγκαιρα αυτή τη φορά ιδέες, λύσεις και τρόπους να δώσω στις γλάστρες και τα φυτά μου περισσότερο χαρακτήρα, φροντίζοντας και για τη συνολική εικόνα του μπαλκονιού.
Μια από τις ιδέες που ξεχώρισα είναι η πρόταση της Eleanora Rinaldi για την αξιοποίηση παλιών μαχαιροπίρουνων και τη χρήση τους ως ταμπελάκια αλλά και υποστηλώματα των λουλουδιών. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι παλιά μαχαίρια, πιρούνια και κουτάλια, ανεξίτηλο μαρκαδοράκι ή εναλλακτικά, ένα εργαλείο με το οποίο θα χαράξουμε το όνομα κάθε φυτού πάνω στο μέταλλο.
Πώς σας φαίνεται η ιδέα;