Διακοπές χωρίς φωτογραφική να είναι η προέκταση του χεριού σου γίνεται; Σίγουρα όχι! Ειδικά όταν επισκέπτεσαι ένα πανέμορφο ελληνικό νησί, όπως η Κως... και δεν χορταίνεις να απαθανατίζεις στιγμές.

Ας πάρουμε μια μικρή φωτογραφική γεύση...

Μια και η επικαιρότητα περιλαμβάνει River Party, τι λέτε να ακούσουμε παρέα μια διασκευή που συνδυάζει δύο από τα αγαπημένα μας κομμάτια που αναφέρονται σε ποτάμια;

Το OPEN HOUSE THESSALONIKI άνοιξε για δεύτερη φορά τις πόρτες του...

Αν σας άρεσε η ανάβαση στον Γράμο, μπορείτε να μας ακολουθήσετε ...πάμε για Σμόλικα, τον υπαρχηγό των ελληνικών βουνών. Ο Σμόλικας είναι από γεωγραφικής άποψης το φυσικό σύνορο Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου και μπορείς να τον προσεγγίσεις από τουλάχιστον τρεις διαφορετικές διαδρομές.

Ξεκινάμε μουσικά την Κυριακή μας με την Florence Welch και την παρέα της να μας παρακινούν να "ταρακουνηθούμε"..

Αν σας άρεσαν οι προτάσεις με τα πολλά κάδρα στον τοίχο, με τις διαφορετικές σε μέγεθος και χρώμα κορνίζες... Για θυμηθείτε τες:

Η Μαριέττα Φαφούτη μας αρέσει πολύ. Τα τραγούδια της βγάζουν μια αισιοδοξία, μια αίσθηση θετικής ενέργειας, μια ανοιξιάτικη εικόνα.. Ακούς να τραγουδά και νομίζεις πως βρίσκεται σε ένα καταπράσινο λιβάδι.. Σκέφτεσαι ότι θα βρεθείς και εσύ εκεί και θα αρχίσεις να τρέχεις με τα χέρια ψηλά, ελεύθερα και με ένα πλατύ χαμόγελο..

Καθαρά Δευτέρα πρωί και μετά τον ξέφρενο ρυθμό του ξανθιώτικου καρναβαλιού, εγκαταλείψαμε την υπέροχη Ξάνθη, όπου έβρεχε ασταμάτητα, με σκοπό να επιστρέψουμε στη βάση μας. Πώς όμως θα μπορούσαμε να περάσουμε έξω από την Καβάλα χωρίς έστω και μια σύντομη στάση;

Από την πρώτη φορά που παρατήρησα την πινακίδα του στο δρόμο μου για τη δουλειά, ήθελα να κάνω μια στάση για να δω τι αφορά. Μα πάντα βιαζόμουν και το άφηνα για μια άλλη πιο κατάλληλη στιγμή.

Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.

Τι λέτε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα υπέροχο τραγούδι παραμένοντας από χθες στο πνεύμα των περιπλανήσεων μετά μουσικής;

Επιστρέφουμε από το πρώτο τριήμερο του Μαρτίου, αφήνοντας πίσω μας την αποκριάτικη διάθεση αλλά όχι και τη διάθεση για αποδράσεις και ανανέωση με μια διαφορετική πρόταση από τη φίλη Δέσποινα.

Καλημέρα με κέφι και χαμόγελο! Σήμερα θα πάμε να αγοράσουμε φυτά για το μπαλκόνι! Ήρθε η ώρα να αντικαταστήσουμε όσα ξεράθηκαν, να γεμίσουμε τις άδειες γλάστρες, να αποκτήσουμε και μερικά καινούρια λουλούδια, οπωσδήποτε αρκετά αρωματικά φυτά, να αξιοποιήσουμε και τις παλέτες για τη διακόσμηση του μπαλκονιού.. Ελπίζω να γίνει όμορφο και σύντομα να σας δείξουμε φωτογραφίες!

Τα κοκοράκια κικιρικικι... να μας ξυπνάνε κάθε πρωί...

Μας ξύπνησαν και σήμερα και ξημέρωσε Πάσχα. Οι σούβλες εν δράσει λοιπόν, στις περισσότερες περιοχές της χώρας και τα μεζεδάκια σπάνε μύτες.

Ένας παλιός μπουφές σαν αυτόν της φωτογραφίας υπάρχει σε πολλά σπίτια. Άλλοτε περιέχει κούπες, ποτήρια, τα καλά (μόνιμα κλεισμένα) σερβίτσια και άλλοτε χρησιμεύει ακόμα και για την αποθήκευση παπουτσιών. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα κομμάτι που οι περισσότεροι έχουμε βαρεθεί αφού τον βλέπουμε σε ένα μέρος του πατρικού μας σπιτιού από τότε που ήμασταν παιδιά. Ήρθε η ώρα να τον "δούμε αλλιώς" και να στήσουμε τη διακόσμηση ενός δωματίου με επίκεντρο το συγκεκριμένο έπιπλο.

Διεθνής Ημέρα Μουσείων η σημερινή και είναι ιδανική ευκαιρία για μια διαφορετική κυριακάτικη βόλτα, πριν ή μετά τη βόλτα στις κάλπες...

Η είσοδος σε όλα τα μουσεία είναι ελεύθεση σήμερα οπότε φοράμε άνετα ενδύματα και υποδήματα και ξεπορτίζουμε με στόχο να επισκεφτούμε ένα κοντινό μουσείο.

Είναι όμορφη, είναι μαγευτική, είναι γραφική, είναι ρομαντική, ενίοτε μελαγχολική, είναι... μια πόλη χάρμα οφθαλμών και να που έγινε και πολύχρωμη. Και θα σκεφτεί κανείς πως η Άνοιξη έφερε χρώμα στην πόλη με τα ανθισμένα λουλούδια της αλλά δεν είναι μόνο αυτό!

Μετά τη χθεσινή αναφορά στο νέο τραγούδι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, το μυαλό μου άρχισε να τρέχει σε όλα εκείνα τα τραγούδια της που έχουμε αγαπήσει και χιλιοτραγουδήσει.

Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.

Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.

Να απορεί κανείς ή να μην απορεί; Πώς μπορεί να κάθεσαι αραχτός στον καναπέ και να βλέπεις μια ταινία με αναμμένο το φως οροφής; Πώς μπορείς να διαβάζεις ένα βιβλίο ή να κάνεις δουλειά στον υπολογιστή σου χωρίς κοντινή πηγή φωτός υπό σωστή γωνία; Πώς μπορείς να δημιουργείς μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα στο σπίτι χωρίς φωτισμό δαπέδου ή επιτραπέζιο φωτισμό σε διάφορα σημεία του σπιτιού; Πώς μπορεί να μαγειρεύεις χωρίς φωτισμό πάνω από τον πάγκο με αναμμένο το κεντρικό φως της κουζίνας; Πώς εμπνέεσαι με τόσο φως;! 

Εμένα γενικά οι ικανότητές μου στη χειροτεχνία δεν είναι οι καλύτερες! («τα χέρια μου δεν πιάνουν»). Ωστόσο, η καταναλωτική μου μανία σε συνδυασμό με ένα ζευγάρι παλιά μου πέδιλα που δεν μου αρέσουν και την άδεια μου τσέπη με ανάγκασαν να δοκιμαστώ. Για πρώτη φορά νομίζω τα πήγα πολύ καλά!

Άλλο ένα αγαπημένο κομμάτι από την Florence Welch και την παρέα της.

Μας αρέσει... το πώς μας βρίσκετε. Μας αρέσει το τι ψάχνετε όταν καταλήγετε στο maresei. Και μας αρέσει γιατί μας βρίσκετε ψάχνοντας πράγματα που - τι άλλο; - μας αρέσουν! Μας θυμίζουν πόσο ωραία είναι η ζωή αρκεί να μπορούμε να το δούμε, πόσο μαγικές είναι οι μικρές καθημερινές απολαύσεις της, πόσο δημιουργικές οι μικρές καθημερινές έγνοιες της. Ιδού μερικά παραδείγματα αναζήτησης που οδηγούν σε μας...

Άλλοι (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) σκέφτονται να φτιάξουν μπομπονιέρες από lego... κι άλλοι φτιάχνουν ολόκληρο τον Παρθενώνα!

Μαγικά αυτά τα παιχνίδια, υπέροχη και η ιδέα των Αυστραλών που έφτιαξαν την Ακρόπολη από τουβλάκια lego με σκοπό να την χαρίσουν στο Μουσείο της Ακρόπολης.