Η δεκάλεπτη πλοήγηση στο διαδίκτυο, λίγο πριν πει την καληνύχτα του το laptop μια από τις προηγούμενες νύχτες, ήταν η αφορμή γι' αυτή την κατασκευή. Τη μια νύχτα είδα την ιδέα, το επόμενο απόγευμα κάτσαμε με τον Φίλιππο και τη Μάγδα να χειροτεχνήσουμε... Ο Φίλιππος έκοβε, η Μάγδα καθόταν πάνω στο τραπεζάκι που χρησιμοποιούσαμε ως πάγκο εργασίας και εντάξει... μας ενοχλούσε λίγο. Αλλά παρά τις κάπως αντίξοες συνθήκες, το φτιάξαμε το έγο μας!
Ιδέες δανεικές έγιναν η αφορμή για να αγοράσω pon pon και να ανακαλύψω πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις με αυτά! Και επειδή ξετρελαθήκαμε με την ευκολία και το αποτέλεσμα μεγάλοι και μικροί σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!
Μια βροχερή Κυριακή σαν τη σημερινή είναι ευκαιρία να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά μας κάτι χαρούμενο, λαμπερό αλλά και χρήσιμο. Και μάλιστα με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και φτηνά υλικά: τα ρολά από χαρτί κουζίνας ή υγείας.
Η κατασκευή είναι πολύ απλή, οπότε ευνοείται η συμμετοχή του παιδιού. Αν έχει το περίγραμμα στα χαρτόνια, τα κόβει, τα κολλάει κ.λπ. Θέλει προσοχή μόνο με το πιστόλι σιλικόνης γιατί είναι ζεστό αλλά και αυτό δεν είναι απαραίτητο.
Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που στο σπίτι μας μπήκε Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης για τα Χριστούγεννα. Δωράκια, πραγματάκια που αγοράσαμε και άλλα που είχαμε, απαραίτητα για κατασκευές και δραστηριότητες μπήκαν σε χαρτοσακουλάκια ή τυλίχτηκαν όμορφα και όλα μαζί κρεμάστηκαν στο γιορτινό μας ημερολόγιο.
Μια ακόμα δραστηριότητα από το Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης (advent calendar 2016) ήταν οι μικρές μας χιονόμπαλες.
Και συνεργαστήακαμε οι 3 στους 4 για να τις φτιάξουμε, Φίλιππος, μπαμπάς, μαμά! Η Μάγδα μάλλον λίγο ενοχλούσε αλλά ήταν περίεργη να βλέπει τι κάνουμε! Ήταν πολύ πολύ ωραία η διαδικασία!
Φέτος για πρώτη φορά έφτιαξα όχι ένα αλλά 3 ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για 6 συνολικά παιδιά. Την ιδέα για τα advent calendars την πρωτοείδα πέρυσι στις βόλτες μου σε αγαπημένα μαμαδοblogs. Αλλά αφενός την είδα αργά, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ετοιμασίες και αφετέρου ο Φίλιππος δεν είχε κλείσει ούτε καν τα 2, οπότε θεώρησα πως είναι αρκετά μικρός. Έμεινε όμως στο μυαλό μου για φέτος. Κι έτσι ψώνισα νωρίς όσα χρειαζόμουν, συγκέντρωσα πολλά από τα πράγματα που είχα στο σπίτι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα χρησιμοποιήσω κορδέλες, χαρτοσακούλες, παλιότερα χαρτιά περιτυλίγματος και γενικά ό,τι μπορούσα από ήδη υπάρχουσες προμήθειες και σιγά σιγά, νύχτα - νύχτα πέρασα από τη θεωρία στην πράξη.
Τελευταίος μήνας του χρόνου και μια μόνο ανάσα πριν τα Χριστούγεννα. Οι γιορτινές δημιουργίες συνεχίζονται. Και δεν ξέρω αν χαίρομαι πιο πολύ εγώ ή ο Φίλιππος. Η απάντηση νομίζω πως είναι προφανής.Ο Φίλιππος ενδεχομένως θα μπορούσε να αρκεστεί στο παιχνίδι με τα τουβλάκια και τη ζωγραφική του και να είναι πολύ ικανοποιημένος. Εγώ πάλι όχι.
Ένα diy project που λάτρεψα!
Λίγες μέρες πριν το γραμματοκιβώτιο του Άγιου Βασίλη πάρει σάρκα και οστά, καθίσαμε στο καρεκλάκι μας και μαζί με τον Φίλιππο παίξαμε για πρώτη φορά με τον πηλό. Εγώ έφτιαχνα, αυτός χαλούσε. Αλλά τι σημασία έχει; Περάσαμε μια δημιουργική ώρα χωρίς τουβλάκια και κουμπάκια και φτιάξαμε μικρά στολιδάκια.
Φέτος οι γιορτές στο σπίτι μας μπορεί να μην κινούνται σε πολύ ...γιορτινό κλίμα για διάφορους λόγους, όπως και η διάθεσή μας, αλλά η ανάγκη για εκτόνωση και δημιουργικότητα είναι έντονη. Και προφανώς βρίσκει διέξοδο σε χειροτεχνίες και γιορτινές κατασκευές, που σκοπό δεν έχουν τόσο να στολίσουν το σπίτι μας αλλά να δώσουν χαρά σε πολλά παιδάκια. Μία από αυτές τις χειροτεχνίες είναι η κατασκευή ενός αυτοσχέδιου γραμματοκιβωτίου για τα γράμματα προς τον Άγιο Βασίλη.
Η σκέψη ήταν εξαρχής η επαναχρησιμοποίηση ενός παλιού κουτιού αντί της αγοράς ενός νέου. Έτσι ξεκίνησα με ένα κουτί από παπούτσια, πρόσθεσα χαρτόνι που είχε ξεμείνει από παλιές κατασκευές καρτών, προμηθεύτηκα και κάποια πρόσθετα υλικά και έφτασα στο τελικό αποτέλεσμα, το Santa's mailbox. Και μπορεί να μην ήταν όπως το είχα αρκετά φανταστεί, λιτό και πανέμορφο αλλά έστω και έτσι τη δουλειά του την έκανε και τα σχόλια που κέρδισε ήταν θετικά.
Το Σαββατοκύριακο όσο γεμάτο κι αν είναι δεν είναι ποτέ αρκετό και έτσι πολύ συχνά τη Δευτέρα το πρωί σιγοτραγουδάμε στο ρυθμό του κομματιού "Sympatique" των Pink Martini..
Πάλι οι δαντέλες στο προσκήνιο και αυτή τη φορά σε μια διαφορετική εκδοχή. Οι δαντέλες - γιρλάντες για τη διακόσμηση του σπιτιού.
Την φοβόμουν λίγο αυτή τη μέρα, αλλά τελικά βρήκα τρόπο να την περάσω όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Πώς; Γιόρτασα την προηγούμενη μέρα! Όταν ακόμα ήμουν 29! Κι έτσι ανήμερα των γενεθλίων δε συνέβη κάτι, όλα καλά!
Θα ήθελα λοιπόν, λόγω αυτής της κρίσιμης ηλικιακής φάσης, να αφιερώσω στις συνομήλικες τριαντάρες κάποια αποφθέγματα διάσημων ανδρών και γυναικών.
Ο Σεπτέμβριος μας αποχαιρετά με βροχές και πτώση της θερμοκρασίας, ενώ οι επόμενες μέρες προβλέπεται ότι θα απαιτήσουν άμεση προσαρμογή των ενδυματολογικών μας επιλογών. Τι λέτε λοιπόν να πάρουμε μερικές ιδέες για "βροχερές", μα πάντα κομψές εμφανίσεις;
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν αυτό που μου συμβαίνει, συμβαίνει σε όλους. Φαντάζομαι η πλειοψηφία των ανθρώπων ακούει μουσική. Εγώ ανήκω σίγουρα στην πλειοψηφία και ίσως στο κομμάτι αυτής που κάθε στιγμή της ζωής τους είναι μουσική. Η χαρά μου, η λύπη μου, το άγχος μου, η διασκέδασή μου, το ψυχοπλάκωμά μου, η αρχή της εβδομάδας μου, οι Κυριακές μου, ακόμη και τα όνειρά μου. Και προφανώς στο μπάνιο μου τραγουδάω και στο δωμάτιό μου και όταν μαγειρεύω και όταν καθαρίζω και φυσικά στο δρόμο με ακουστικά τόσο αποκρουστικά όσο κάθε μαγεμένος από τις νότες άνθρωπος που περπατάει και σιγοτραγουδάει.
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Μια θερινή απόδραση που έμοιαζε μακρινό όνειρο έγινε πραγματικότητα αξέχαστη το περασμένο καλοκαίρι. Ταξιδάκι στον Αργοσαρωνικό με πρώτη στάση την Αίγινα.
Στη Μονεμβασιά (ή Μονεμβάσια) έχω βρεθεί 2 φορές στη ζωή μου.Την πρώτη ήμουν γύρω στα 11 και το μόνο που θυμόμουν ήταν ένας ανηφορικός δρόμος με πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα και πολύ κόσμο, όπου σταματημένοι οικογενειακώς περιμέναμε ένα ζευγάρι φίλων που δεν έφτασε ποτέ στο ραντεβού. Τώρα να έχω πάει στη Μονεμβασιά και να θυμάμαι μόνο αυτό; Τι να πω;...
Προφανώς έτσι εξηγείται που τη δεύτερη φορά που βρέθηκα εκεί γύρω στα 25, δεν είχα ιδέα για το τι πρόκειται να αντικρίσω.
Μα πόσο γλυκό κομμάτι! Όσοι είστε στην πρωτεύουσα μπορείτε να το απολαύσετε και ζωντανά απόψε ή ένα από τα επόμενα Σάββατα. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούμε στο υπέροχο βίντεο κλιπ του.
Όσο ο καιρός μας το επιτρέπει ακόμη, μια και η θερμοκρασία έπεσε λιγάκι αυτές τις μέρες, και στο πλαίσιο της αποτοξίνωσης από την υπερβολική κατανάλωση κρέατος των τελευταίων ημερών, τι λέτε να μαγειρέψουμε ένα από τα αγαπημένα μας όσπρια;
Μετά το χειροποίητο πορτατίφ στο κομοδίνο των φίλων μας, ας δούμε και ένα διαφορετικό φωτιστικό οροφής φτιαγμένο από μπουκάλια κρασιού.
Δοκιμές διακόσμησης σε μια retro εκδοχή... ένα μικρό διάλειμμα από τα χριστουγεννιάτικα ντεκόρ για να δούμε πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε όσα σας προτείνουμε.
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Εκτός από τους 8 λόγους για να έχουμε καλή διάθεση σήμερα, οι γυναίκες έχουμε έναν επιπλέον λόγο, τη Γιορτή της Γυναίκας ή αλλιώς την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Οι atenistas ξαναχτυπούν! Αυτή την Κυριακή 19.05 μας καλούν να ανακαλύψουμε παρέα μια άγνωστη Αθήνα..
Πρόκεται για μια δράση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που μας αρέσει πολύ!
Ας κλείσουμε την ημέρα μουσικά!
Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε για άλλη μια χρονιά τις Εκδόσεις Μύρτος μαζί μας! Και μάλιστα για άλλη μια φορά έχουν σκοπό να βελτιώσουν τις δεξιότητές σας στο πλέξιμο!
Και πώς θα γίνει αυτό;
Μετά τα cupcakes βανίλιας και τα cupcakes hotdog, ήρθε η ώρα και για τη συνταγή των ξακουστών πλέον - στην παρέα μας - tortillas που μετά την περσινή μεγάλη επιτυχία δε θα μπορούσα να μην τις ξαναφτιάξω...
Ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας... μέσα στη θάλασσα.
Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ...
Πριν συνεχίσω με πολλές ετοιμασίες για τα φετινά Χριστούγεννα, θυμήθηκα πως έχω αρκετές εκκρεμότητες από τα περσινά. Κι επειδή πέρυσι έμεινα πολύ ικανοποιημένη από αρκετά δωράκια που έκανα και από το περιτύλιγμά τους, δεν μπορώ παρά να μοιραστώ μαζί σας μερικές ιδέες.
Τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να περάσει μια μέρα διαφορετική από τις άλλες, για να σπάσει τη ρουτίνα, να νιώσει όμορφα και να χαλαρώσει; Νομίζω πως το μόνο που χρειάζεται είναι Απόφαση. Χρειάζεται να πάρει την απόφαση ότι θα αφήσει για λίγο τη βολή του, θα κουραστεί λίγο παραπάνω και θα αποδράσει, αναζητώντας ένα όμορφο μέρος, ένα τοπίο μέσα στη φύση με λίγους καλούς φίλους, μερικές λιχουδιές και άπειρη καλή διάθεση.
Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για μια δροσερή σαλάτα με παντζάρια;
