Η δεκάλεπτη πλοήγηση στο διαδίκτυο, λίγο πριν πει την καληνύχτα του το laptop μια από τις προηγούμενες νύχτες, ήταν η αφορμή γι' αυτή την κατασκευή. Τη μια νύχτα είδα την ιδέα, το επόμενο απόγευμα κάτσαμε με τον Φίλιππο και τη Μάγδα να χειροτεχνήσουμε... Ο Φίλιππος έκοβε, η Μάγδα καθόταν πάνω στο τραπεζάκι που χρησιμοποιούσαμε ως πάγκο εργασίας και εντάξει... μας ενοχλούσε λίγο. Αλλά παρά τις κάπως αντίξοες συνθήκες, το φτιάξαμε το έγο μας!
Ιδέες δανεικές έγιναν η αφορμή για να αγοράσω pon pon και να ανακαλύψω πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις με αυτά! Και επειδή ξετρελαθήκαμε με την ευκολία και το αποτέλεσμα μεγάλοι και μικροί σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!
Μια βροχερή Κυριακή σαν τη σημερινή είναι ευκαιρία να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά μας κάτι χαρούμενο, λαμπερό αλλά και χρήσιμο. Και μάλιστα με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και φτηνά υλικά: τα ρολά από χαρτί κουζίνας ή υγείας.
Η κατασκευή είναι πολύ απλή, οπότε ευνοείται η συμμετοχή του παιδιού. Αν έχει το περίγραμμα στα χαρτόνια, τα κόβει, τα κολλάει κ.λπ. Θέλει προσοχή μόνο με το πιστόλι σιλικόνης γιατί είναι ζεστό αλλά και αυτό δεν είναι απαραίτητο.
Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που στο σπίτι μας μπήκε Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης για τα Χριστούγεννα. Δωράκια, πραγματάκια που αγοράσαμε και άλλα που είχαμε, απαραίτητα για κατασκευές και δραστηριότητες μπήκαν σε χαρτοσακουλάκια ή τυλίχτηκαν όμορφα και όλα μαζί κρεμάστηκαν στο γιορτινό μας ημερολόγιο.
Μια ακόμα δραστηριότητα από το Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης (advent calendar 2016) ήταν οι μικρές μας χιονόμπαλες.
Και συνεργαστήακαμε οι 3 στους 4 για να τις φτιάξουμε, Φίλιππος, μπαμπάς, μαμά! Η Μάγδα μάλλον λίγο ενοχλούσε αλλά ήταν περίεργη να βλέπει τι κάνουμε! Ήταν πολύ πολύ ωραία η διαδικασία!
Φέτος για πρώτη φορά έφτιαξα όχι ένα αλλά 3 ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για 6 συνολικά παιδιά. Την ιδέα για τα advent calendars την πρωτοείδα πέρυσι στις βόλτες μου σε αγαπημένα μαμαδοblogs. Αλλά αφενός την είδα αργά, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ετοιμασίες και αφετέρου ο Φίλιππος δεν είχε κλείσει ούτε καν τα 2, οπότε θεώρησα πως είναι αρκετά μικρός. Έμεινε όμως στο μυαλό μου για φέτος. Κι έτσι ψώνισα νωρίς όσα χρειαζόμουν, συγκέντρωσα πολλά από τα πράγματα που είχα στο σπίτι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα χρησιμοποιήσω κορδέλες, χαρτοσακούλες, παλιότερα χαρτιά περιτυλίγματος και γενικά ό,τι μπορούσα από ήδη υπάρχουσες προμήθειες και σιγά σιγά, νύχτα - νύχτα πέρασα από τη θεωρία στην πράξη.
Τελευταίος μήνας του χρόνου και μια μόνο ανάσα πριν τα Χριστούγεννα. Οι γιορτινές δημιουργίες συνεχίζονται. Και δεν ξέρω αν χαίρομαι πιο πολύ εγώ ή ο Φίλιππος. Η απάντηση νομίζω πως είναι προφανής.Ο Φίλιππος ενδεχομένως θα μπορούσε να αρκεστεί στο παιχνίδι με τα τουβλάκια και τη ζωγραφική του και να είναι πολύ ικανοποιημένος. Εγώ πάλι όχι.
Ένα diy project που λάτρεψα!
Λίγες μέρες πριν το γραμματοκιβώτιο του Άγιου Βασίλη πάρει σάρκα και οστά, καθίσαμε στο καρεκλάκι μας και μαζί με τον Φίλιππο παίξαμε για πρώτη φορά με τον πηλό. Εγώ έφτιαχνα, αυτός χαλούσε. Αλλά τι σημασία έχει; Περάσαμε μια δημιουργική ώρα χωρίς τουβλάκια και κουμπάκια και φτιάξαμε μικρά στολιδάκια.
Φέτος οι γιορτές στο σπίτι μας μπορεί να μην κινούνται σε πολύ ...γιορτινό κλίμα για διάφορους λόγους, όπως και η διάθεσή μας, αλλά η ανάγκη για εκτόνωση και δημιουργικότητα είναι έντονη. Και προφανώς βρίσκει διέξοδο σε χειροτεχνίες και γιορτινές κατασκευές, που σκοπό δεν έχουν τόσο να στολίσουν το σπίτι μας αλλά να δώσουν χαρά σε πολλά παιδάκια. Μία από αυτές τις χειροτεχνίες είναι η κατασκευή ενός αυτοσχέδιου γραμματοκιβωτίου για τα γράμματα προς τον Άγιο Βασίλη.
Η σκέψη ήταν εξαρχής η επαναχρησιμοποίηση ενός παλιού κουτιού αντί της αγοράς ενός νέου. Έτσι ξεκίνησα με ένα κουτί από παπούτσια, πρόσθεσα χαρτόνι που είχε ξεμείνει από παλιές κατασκευές καρτών, προμηθεύτηκα και κάποια πρόσθετα υλικά και έφτασα στο τελικό αποτέλεσμα, το Santa's mailbox. Και μπορεί να μην ήταν όπως το είχα αρκετά φανταστεί, λιτό και πανέμορφο αλλά έστω και έτσι τη δουλειά του την έκανε και τα σχόλια που κέρδισε ήταν θετικά.
Απαθανατίζοντας καλοκαιρινές στιγμές στην παραλία της Βελίκας, στα Παράλια του Ν. Λάρισας.
Μια ενδιαφέρουσα ιδέα για τη διακόσμηση του χώρου της γαμήλιας δεξίωσης είναι η αξιοποίηση των καρεκλών ως μέρος του συνολικού γαμήλιου στολισμού.
Μας αρέσουν οι σαλάτες και τα υγιεινά εδέσματα αλλά μας αρέσουν και οι γευστικές ατασθαλίες που και που.
Παγκόσμια ημέρα των ζώων σήμερα και θυμήθηκα τον καλό μου αδερφό που σε ένα παλιότερο e-mail του με οικογενειακές φωτογραφίες έβαλε τον τίτλο "Η οικογένειά μου κα άλλα ζώα". Κι επειδή το μήνυμα είχε αποδέκτες όλα τα μέλη της οικογένειας, προς αποφυγή παραξηγήσεων, έσπευσε να επισημάνει ότι ο τίτλος του είναι δανεικός από το σχετικό βιβλίο του Τζέραλντ Ντάρελ. Ομολογώ ότι από τότε μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να το διαβάσω το βιβλίο, κάτι που δεν έτυχε ως τώρα... αλλά πού θα πάει! Ας μην ξεφεύγω από το θέμα όμως.
Φέτος... δηλαδή πέρυσι... το 2015... κάπου στο τέλος του περασμένου Νοεμβρίου έπεσα πάνω στην πρόσκληση για το Handmade Xmas Cards Swap 2015, την ανταλλαγή χειροποίητων καρτών που οργάνωνε η Ασπασία από το mylovablebaby.com με τη βοήθεια της Αντωνίας από το Crazytourists blogging και δεν το σκέφτηκα πολύ. Ανάμεσα στις ατελείωτες εκκρεμότητες του Δεκεμβρίου, δήλωσα συμμετοχή για άλλη μία ευχάριστη δουλειά. Τη δημιουργία μιας χειροποίητης χριστουγεννιάτικης κάρτας προς άγνωστο παραλήπτη.
Για να μπαίνουμε στο κλίμα του φθινοπώρου και στιλιστικά, ας παραδειγματιστούμε για άλλη μια φορά από την casual εμφάνιση της Blair Eadie.
Μπορεί να έχω μέρες να φανώ αλλά δεν έχω προλάβει να πάρω ανάσα... Λίγο τα παιδάκια μου που είναι μαλωμένα με τον ύπνο, λίγο λοιπές υποχρεώσεις και ο καιρός που έφτιαξε έστω προσωρινά και μας κρατάει εκτός σπιτιού, χρόνος για surfing και blogging δεν υπάρχει. Όμως σήμερα, μετά από πολύ καιρό, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό του pinterest και χάζεψα άνοιξη, χρώματα και στιλ!
Και εντόπισα φωτογραφίες που με ξεσήκωσαν για ανασκαφές και ψώνια. Δεν ξέρω αν προλάβω να κάνω είτε το ένα είτε το άλλο αλλά πολύ θα το 'θελα.
Η Olivia Palermo κλέβει τις εντυπώσεις σε κάθε της εμφάνιση.
Καιρό είχα να πέσω πάνω σε μια εικόνα που θα με κάνει τόσο αυθόρμητα να χαμογελάσω. Προφανώς μου έφερε τα κατάλληλα άτομα στο νου, αυτά τα άτομα που με κάνουν να χομογελάω.
Από τη μια maresei-μαμά στην άλλη πέρασε αυτή η συνταγή, εξελίχτηκε και νάτη! Σήμερα περνάει στο μαγειρικό τεφτέρι όλων μας και μένει να μπούμε στην κουζίνα να φτιάξουμε μια υπέροχη πίτα με κοτόπουλο και πράσο!
Έφτασε η Κυριακή των Αποκριών και βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν την έναρξη των μεγάλων αποκριάτικων παρελάσεων σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.
Τελευταία μιλήσαμε αρκετά για γυναικεία μόδα. Ξεχωρίσαμε και σας παρουσιάσαμε 3 προτάσεις για καθημερινές εμφανίσεις από την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο, 6 προτάσεις από την εβδομάδα μόδας στο Λονδίνο και άλλες 6 από την εβδομάδα μόδας στη Νέα Υόρκη, σύνολο 21 εμφανίσεις για να πάρετε ιδέες και να ανανεώσετε και εσείς και εμείς μαζί το στιλ μας. Έχουμε βέβαια να σας παρουσιάσουμε και τις street style εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε από την εβδομάδα μόδας στο Παρίσι, αλλά θα γίνει και αυτό.
Αυτή τη φορά στην κουζίνα μπήκε η μαμά μιας αγαπημένης φίλης, γνώριμης εδώ στο maresei από άρθρα περί αγάπης και ομορφιάς, και μας έφτιαξε μια φανουρόπιτα ή αλλιώς ένα κέικ νηστίσιμο για να είναι στο πνεύμα των ημερών. Ωστόσο δεν πρόκειται για την πιο συνηθισμένη φανουρόπιτα. Η προσθήκη cranberries και γλάσου είναι η αιτία της μετάλλαξης της κλασικής φανουρόπιτας σε μια αντίστοιχη πιο σύγχρονη. Τελικά μάλον όλοι στην παρέα έχουμε αδυναμία στα cranberries και τα χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά στις συνταγές μας.
με καλή παρέα και πίνοντας αγαπημένο ρόφημα από κακάο.
Οι στέκες είναι από τα αγαπημένα αξεσουάρ μαλλιών και σε βοηθούν να τους δώσεις ξεχωριστό στιλ με μια κίνηση.
Καλή η Βουδαπέστη είτε το πρωί είτε το βράδυ, καλή και η Πράγα... αλλά και τα Τρίκαλα με τον Μύλο των Ξωτικών έχουν μεγάλη πέραση τα τελευταία δύο χρόνια.
Τελικά το κίτρινο χρώμα μου αρέσει πολύ. Κι αυτά τα κίτρινα σκαμπό ακόμα περισσότερο!
Ανακοινώθηκε πριν από μερικές μέρες το θέμα του πέμπτου κατά σειρά TEDxAthens και εμείς φροντίζουμε για την ενημέρωσή σας!
Σε μια παλιά αποθήκη υπάρχει ένα ξύλινο βαρέλι, στο οποίο κάποτε οι αγαπημένοι σου πρόγονοι έβαζαν κρασί. Τώρα κανείς δεν του δίνει σημασία, ρημάζει μόνο του στη γωνιά του και τα χρόνια περνούν. Αυτό όμως δεν το βάζει κάτω. Ελπίζει σε μια αναπαλαίωση και σε επαναχρησιμοποίηση. Εκλιπαρεί για ένα σου βλέμμα και μια θέση στο σαλόνι σου. Και εσύ αρνείσαι πεισματικά, περνάς δίπλα του και δεν το βλέπεις καν...
Μια καλή ιδέα! Αυτό είναι το ζητούμενο, το επίκεντρο κάθε συζήτησης στις περισσότερες παρέες νέων ανθρώπων τα τελευταία 1-2 χρόνια. Όλοι ψάχνουμε μια πρωτότυπη ιδέα, μια ιδέα με προοπτική.
Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...
Πόσα πάρτι έχουμε κάνει σαν παιδιά με γλυκά της μαμάς, τούρτα στην αρχή της μαμάς και αργότερα του ζαχαροπλαστείου για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα (ένας μύθος που καταρρίπτεται πλέον από την Αγγελική), γαβάθες με πατατάκια, με ποπ κορν, με μπισκοτάκια, με αναψυκτικά και άλλες πολλές λιχουδιές... με Γαρμπή και Ευριδίκη, με Δάντη, Καλλίρη και Ρακιντζή και άλλους πολλούς της ένδοξης εποχής τους...
και πόσα πάρτι έχουμε ακόμα να περάσουμε από την άλλη πλευρά αυτή τη φορά, την πλευρά των μαμάδων που κάνουν ένα σωρό ετοιμασίες με σκοπό να εντυπωσιάσουν τους μεγάλους και ακόμα περισσότερο τους μικρούς καλεσμένους.
