Είναι σίγουρα το καλύτερο banoffee που έχω φάει! Το μόνο banoffee που θέλω να γευτώ και να ξαναγευτώ και να ξαναγευτώ... Το έφτιαξε η φίλη Εύη με όλη της τη μαεστρία
και με απόλυτη επιτυχία κατά γενική ομολογία! Η συνταγή όμως ανήκει στον σεφ Βάιο Πρίντζα και του αξίζουν συγχαρητήρια!

Το εκπληκτικό με αυτό το banoffee είναι πως έχει τρομερή ισορροπία στη γεύση, δεν είναι πολύ γλυκό και δε σε λιγώνει. Αυτό βέβαια σημαίνει πως πρέπει να βάλεις όριο από μόνος σου στο πόσο θα φας. Αυτό δεν πρόκειται να σε σταματήσει :)

Ένα video clip γεμάτο χρώματα!

Ξυπνάνε νωρίς, πολύ νωρίς, πριν φέξει, παίρνουν τα μπογαλάκια τους κι ένα κολατσιό και μπαίνουν στη βάρκα με την ελπίδα να πιάσουν ψάρια; Δεν ξέρω αν και πόσο τους νοιάζει η σοδειά των ψαριών αλλά σίγουρα τους ενδιαφέρει να δουν και να απολαύσουν όσα η φύση απλόχερα τους χαρίζει: την ανατολή του ηλίου, τη γαλήνη του πρωινού στην ήρεμη θάλασσα, τους γλάρους... Ακόμα και η μουσική στο ραδιάκι παίζει χαμηλά για να μην αναστατώσει τα ψάρια και να μην καλύπτει τους ήχους της φύσης.

Η γενική άποψη είναι ότι η πολλή οργάνωση απαιτεί συνήθως και αρκετά έξοδα. Όμως δεν είναι πάντα έτσι... Η φαντασία και το μεράκι μπορούν να μας οδηγήσουν σε δημιουργικά μονοπάτια και να οργανώσουμε το χώρο μας σκεφτόμενοι Αλλιώς...

Πολλά like στην τριχρωμία μαύρο - γκρι - βαθύ κόκκινο! Νομίζω πως θα είναι η αυριανή μου επιλογή για το γραφείο...

Ας κλείσουμε την ημέρα μας με το τραγούδι που ακούγεται στο κλείσιμο της ταινίας Kill Bill 2 του Ταραντίνο.

Καλή μας νύχτα!

Για πότε έφτασαν οι Απόκριες φέτος, ούτε που το κατάλαβα!

Και όμως ήρθε η Τσικνοπέμπτη, πέρασε, μας άφησε αναμνήσεις... και οδεύουμε προς την εβδομάδα των Αποκριών που τα καρναβαλάκια γεμίζουν τους δρόμους, τα πάρτι είναι καθημερινό φαινόμενο σε όλα τα καταστήματα, ο χορός πολύς και η χαρά διάχυτη!

Είναι όμορφη, είναι μαγευτική, είναι γραφική, είναι ρομαντική, ενίοτε μελαγχολική, είναι... μια πόλη χάρμα οφθαλμών και να που έγινε και πολύχρωμη. Και θα σκεφτεί κανείς πως η Άνοιξη έφερε χρώμα στην πόλη με τα ανθισμένα λουλούδια της αλλά δεν είναι μόνο αυτό!

Είσαι στο αυτοκίνητο κάπου στη Φλώρινα, στην άκρη της πόλης και εκεί που οδηγείς αμέριμνος... δεν πιστεύεις στα μάτια σου... Λες δεν μπορεί, δεν βλέπω καλά... Δεν τολμάς ούτε καν να πεις στο συνοδηγό σου τι βλέπεις, δεν τολμάς να το ξεστομίσεις... Είναι που δε βλέπεις και πολύ καλά μακριά αλλά τι να πεις "Α να ένας ελέφαντας!"; 

Φωτογραφίες όμοιες με πίνακα ζωγραφικής! Ας βλέπουμε ωραίες εικόνες αυτήν την εβδομάδα για να ξεχνιέται το μυαλό και να κάνουμε έστω και νοητά μικρά ταξίδια σε μέρη μαγικά και ονειρεμένα.

Σήμερα έτσι για αλλαγή ας πούμε ΟΧΙ στο αυτοκίνητό μας! Όσο και αν το αγαπάμε, ας μπούμε στο πνεύμα της ημέρας και ας το αφήσουμε στην ησυχία του να ...ξεκουραστεί.

Ας πούμε ΝΑΙ σε οποιονδήποτε εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης και ας φτάσουμε στον προορισμό μας είτε περπατώντας είτε με το ποδήλατο είτε με κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς.

Όταν κλήθηκα να επιλέξω το σχέδιο της κουζίνας στο σπίτι, το βασικό μου μέλημα ήταν να εξασφαλίσω όσο το δυνατό περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους και μπορώ να πω ότι θυσίασα εν μέρει ομορφιά και design στο βωμό της λειτουργικότητας και της πρακτικότητας. Ήθελα να μη χρειάζεται να έχω πιάτα, ποτήρια και λοιπά κουζινικά στα κλειστά ντουλάπια της βιβλιοθήκης - σύνθετου στο σαλόνι (για κρυσταλλιέρα ούτε λόγος), ήθελα να μην στριμώχνω τα μικροαντικείμενα στα ντουλάπια της κουζίνας, ήθελα να έχω όσο το δυνατό περισσότερη άνεση στην μετρίου μεγέθους κουζίνα μου.

Και τι κατάφερα;

Φρυγανιές, βούτυρο, μαρμελάδες κι ένα ποτήρι φρέσκο γάλα γιατί το πρωί χρειαζόμαστε ενέργεια.

Στο πλαίσιο των τριήμερων καλοκαιρινών εκδηλώσεων με τίτλο "Με θέα το Αιγαίο", που διοργανώνονται για ακόμα μία χρονιά από την Περιφέρεια Θεσσαλίας – Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας σε συνεργασία με τους Δήμους Αγιάς και Τεμπών, την Κυριακή 27 Ιουλίου 2014 διεξήχθη λαϊκός αγώνας δρόμου 10 χιλιομέτρων στην παραλία Αγιοκάμπου - Σωτηρίτσας - Βελίκας.

Τα μεσάνυχτα δε διαρκούν για πάντα 
Το σκοτάδι γίνεται φως

Από το 1972 η 5η Ιουνίου έχει οριστεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Η μέρα αυτή έχει ως στόχο να θυμίζει σε όλους μας την αξία του περιβάλλοντος για το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη αλλά και τις ενέργειες που πρέπει να γίνονται σε σχέση με την προστασία του.

Πώς θα σας φαινόταν αν χρησιμοποιούσατε τις κρεμάστρες των ρούχων σας όπως στη φωτογραφία;

Ώρα για δημιουργική εκτόνωση με χειροποίητες κατασκευές... Τη ραπτική μπορεί να μην την κατέχουμε αλλά για όλα υπάρχει πρώτη φορά και φυσικά ποτέ δε χάνουμε τη διάθεσή μας για δημιουργικούς πειραματισμούς.

Το βιβλίο για μένα είναι ένα από τα πιο όμορφα δώρα που μπορεί κάποιος να μου χαρίσει. Είναι ρίσκο, βέβαια, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τι είδος βιβλίων αρέσουν και απολαμβάνει ένας βιβλιοφάγος. Ο αγαπημένος μου καθηγητής στάθηκε πολύ τυχερός!

Μια που σήμερα μιλήσαμε για χρώμα σκεφτείτε την παλαιότερη ιδέα μας για αιωρούμενες γιρλάντες σε μια διαφορετική εκδοχή.

Πέμπτη σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με chill out διάθεση με ένα κομμάτι αφιερωμένο στον καλοκαιρινό ήλιο..

Μουσική από το παρελθόν που μας φτιάχνει τη διάθεση!

Ποιο τραγούδι θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό με την πρωινή μας θεματολογία;