Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...
Αυτό χρειαζόμαστε για να έχουμε ένα ξένοιαστο καλοκαιρινό σαββατοκύριακο! Καλημέρα!
Μερικά πράγματα πρέπει να τα λέμε και να τα ξαναλέμε για να τα ακούμε και να τα ξανακούμε, με σκοπό να τα εμπεδώσουμε και να τα κάνουμε τρόπο ζωής.
Τρεις φορές στη σειρά την έφτιαξα αυτή την τάρτα μέσα σε 10 περίπου μέρες! Την πρώτη την προόριζα για το πικ νικ της Πρωτομαγιάς αλλά τελικά καταναλώθηκε στο σπίτι. Τη δεύτερη την έκανα με σκοπό να τη δοκιμάσουν φίλοι και συνάδελφοι, την τρίτη την έφτιαξα και πάλι προσπαθώντας να την προσαρμόσω λίγο περισσότερο στο προσωπικό μου γούστο και την έκανα λίγο πιο bitter! Γεγονός είναι πως κέρδισε τις εντυπώσεις και στις τρεις περιπτώσεις!
Τραγουδάκι σήμερα βάλαμε; Δε βάλαμε! Οπότε ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας με τον Μichael Kiwanuka να μας ζητάει να του πούμε μια ιστορία..
Είναι κάποια πράγματα απλά, μικρά καθημερινά που συμβαίνουν πιο συχνά τα σαββατοκύριακα σε σχέση με τις καθημερινές. Για παράδειγμα, ένα καλό πρωινό, ένα ιδιαίτερο φαγητό, το καθάρισμα του σπιτιού, η εβδομαδιαία εξόρμηση στο super market, μια συνάντηση με φίλους, μια ταινία στο σινεμά ή στον καναπέ...
Άλλες από αυτές τις δραστηριότητες μπορεί να είναι βαρετές υποχρεώσεις, μέρος της ρουτίνας μας και άλλες ευχάριστες στιγμές γεμάτες ενδιαφέρουσες συζητήσεις, συναισθήματα θαλπωρής και συνωμοτικά χαμόγελα.
Υπέροχο για την έναρξη της ημέρας μας!
Εξάλλου αν λάβουμε υπόψη και το Νόμο της Έλξης όσο ανησυχούμε και σκεφτόμαστε αρνητικά τόσο έλκουμε και άλλες αρνητικές σκέψεις!
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με μουσικές αναζητήσεις.. και συνεχίστηκε με ευχάριστες εκπλήξεις..
Πάλι οι δαντέλες στο προσκήνιο και αυτή τη φορά σε μια διαφορετική εκδοχή. Οι δαντέλες - γιρλάντες για τη διακόσμηση του σπιτιού.
Ήμασταν καλά παιδιά φέτος!
Λέτε να μας επισκεφτεί ο Άγιος Βασίλης; Πήρε άραγε το γράμμα μας; Θα μας φέρει δώρο;
Ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και δε βαριέμαι ν' ακούω... Ένα τραγούδι για να ξεκινήσουμε όμορφα την εβδομάδα μας.
Κάθε χρόνο βάφουμε αυγά.. βάψαμε και φέτος, κάθε χρόνο τσουγκρίζουμε και τρώμε αυγά μετά την Ανάσταση, τρώμε και στο πασχαλινό τραπέζι, θα φάμε και φέτος... και μετά κανείς δεν τιμάει τα υπόλοιπα βαμμένα αυγά.. Μένουν στη γυάλα, πάνω στο τραπέζι, περνάνε οι μέρες, μπαίνουν στο ψυγείο και μένουν εκεί... τρώμε από κανένα αλλά τα τελευταία συνήθως καταλήγουν στον κάδο απορριμάτων..
Αν και έχουμε φτάσει ήδη στις 21 Οκτωβρίου, ο καιρός καλά κρατά και το εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε. Το χθεσινό Σάββατο είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.
Ένα μουσικό διάλειμμα για να δώσουμε ώθηση στη διάθεσή μας!
Το καλοκαίρι οδεύει προς το τέλος του κι εγώ είμαι πάλι εδώ... Λίγο μακριά από τη βάση μου ακόμα αλλά κοντά σε εσάς! Κι έχω να σας πω πολλά. Ξεκινάω ευθύς αμέσως με μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη.
Κι αναζητά την καλύτερη στάση για ύπνο... και διαβάζει για το πώς μπορούμε να κοιμόμαστε καλύτερα... Μα γιατί; Μήπως (νομίζει ότι) δεν κοιμάται καλά;
Τις μέρες που περάσαμε παρέα πάντως αυτό το καλοκαίρι δε διαπιστώσαμε να έχει τέτοιο πρόβλημα. Έπεφτε στο κρεβάτι, διάβαζε για 3 μετρημένα λεπτά και απευθείας παραδιδόταν σε ύπνο βαθύ. Λίγα λεπτά αργότερα ο ήχος του ροχαλητού του διαπερνούσε τα αυτιά μας κι ας μας χώριζε ένας τοίχος και δυο κλειστές πόρτες. Ακόμα και μέσα στη μέρα κοιμόταν όποτε ήθελε. Τάχα ξάπλωνε για δέκα λεπτά και μπορεί να περνούσαν ώρες. Λες και είχε τον ύπνο στο τσεπάκι...
Ήταν υπόσχεση. Την είχαμε δώσει στην πρώτη μας κοινή ανάβαση στα Πιέρια. Δε μας έφτανε η πρώτη γνωριμία με το βουνό. Ανήσυχοι και ανικανοποιήτοι εκ φύσεως και οι δυο, θέλαμε κι άλλο. Θέλαμε να φτάσουμε στην κορυφή του.
Είπαμε, ο Όλυμπος είναι το... βουνό. Πανέμορφος, ρομαντικός, απολαυστικός, ελκυστικός αλλά συνάμα και τρομακτικός κι επικίνδυνος, αν δεν τον σέβεσαι. Όσο ανεβαίνεις και τον επισκέπτεσαι, άλλο τόσο σε τραβάει να ξαναπάς. Απ' όπου και να τον βλέπεις, στέκεται καμαρωτός και σε καλεί... Φαίνεται από διάφορα σημεία της χώρας, καθ' ότι "αρχηγός" των βουνών. Οπότε, αν νιώθεις όπως κι εμείς, δε χάνεις ευκαιρία να τον επισκεφθείς.
Θέμα που καίει! Εγκυμοσύνη στη μόδα ή μόδα στην εγκυμοσύνη;
Και τι να φορέσει η έγκυος που η κοιλιά όσο πάει και μεγαλώνει και δε θέλει να χαλάσει ούτε την κομψότητα ούτε το στιλ της;
Και από τη μία, ωραία τα φορέματα και τα στενά ρούχα που δείχνουν ότι η σιλουέτα σου δεν έχει χαλάσει αν εξαιρέσεις το πεπονοκαρπούζι που κατάπιες αλλά από την άλλη θες και κάτι που να μην κολλάει πάνω σου, να μη σε καταπιέζει αλλά να μη σε δείχνει και ετοιμόγενη από τον 5ο μήνα.
Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε ακόμα ένα βουνό... και ένα φαράγγι...
Επιτέλους Σάββατο! Έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για βόλτες με φίλους και φυσικά για κουζινοπειραματισμούς!
Το ενδιαφέρον με τα ζυμαρικά είναι ότι είναι ένα φαγητό πολυδιάστατο: μπορούμε να τα γευτούμε σε διάφορες μορφές, κοντά ή επιμήκη, πλατιά ή ψιλά, βιδωτά, φιογκάκια, ακόμα και πουγκάκια γεμιστά με τυριά ή κρέας.
Τελικά η καλή μας φίλη που ξέρει από μουσική, από cookies, από στολισμούς καλαθιών, ξέρει και από πρωινά! Μα αυτό θα πει να έχεις πολυτάλαντες φίλες!
Η πόλη της Ξάνθης είναι γνωστή για πολλούς λόγους: για το καρναβάλι, την παλιά πόλη και τις γιορτές της, το μίγμα των πολιτισμών που συναντά κανείς εκεί... αλλά για όσους αγαπούν τη φύση, είναι γνωστή και για την περιοχή γύρω απ' αυτή. Όταν βρίσκεσαι εκεί κοντά, αξίζει να περιπλανηθείς στα ορεινά. Πολλά τα βουνά και τα λαγκάδια, τα χωριά και τα γεφύρια.
Ανάλογα με το χρόνο και τη διάθεση που έχεις, επιλέγεις διαδρομές.
