Your living is determined not so much by what life brings to you as by the attitude you bring to life; not so much by what happens to you as by the way your mind looks at what happens.
Kahlil Gibran, ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης.
..που κανείς δε μπορεί να φάει μόνο ένα!
Αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαφτίσεων για την παρέα του maresei. Μετά από αρκετά χρόνια όπου επικρατούσαν οι γάμοι, φέτος έχουμε κυρίως βαφτίσεις για να μας θυμίζουν πως μεγαλώνουμε και ... νοικοκυρευόμαστε. Εμείς και οι φίλοι μας! Αποκτούμε παιδιά ή γινόμαστε πνευματικοί γονείς ή και τα δύο. Σημασία έχει πως μεγαλώνοντας, προσπαθούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και (στον ολοένα και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μας) να καταπιανόμαστε με όσα μας αρέσουν.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, καταπιαστήκαμε με τις βαφτίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η βάφτιση του Αχιλλέα που απέκτησε και επίσημα το όνομά του στις 13 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της βάφτισης ήταν ασορτί με την εποχή: έναρξη νέας σχολικής χρονιάς, βιβλία, βιβλιοθήκες, χάρακες, μολύβια, κασετίνες. Από όλα είχε η βάφτιση σε υπέροχα φωτεινά χρώματα.
Μέρα που είναι, ας ακούσουμε ένα κομμάτι που μας φτιάχνει τη διάθεση, όσο ετοιμαζόμαστε για την καθιερωμένη Τσικνο-έξοδο.
Κάθε μέρα έχουμε μια νέα ευκαιρία να χαρούμε και απολαύσουμε όσα έχουμε είτε είναι πολλά είτε λίγα, να περάσουμε χρόνο με αγαπημένους ανθρώπους, να ασχοληθούμε με ό,τι μας κάνει να νιώθουμε καλά!
Μπορεί το τραγούδι να μιλά για λύπη και να μη συνάδει με τη δική μας - ελπίζουμε ούτε με τη δική σας - διάθεση ως προς τους στίχους αλλά η μελωδία του και η φωνή της ερμηνεύτριας είναι ιδανικά για να μας συντροφεύσουν στο σούρουπο.
Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος.
Λάο Τσε, Κινέζος φιλόσοφος, Ιδρυτής του Ταοϊσμού
Πόσες φορές εκεί που βρίσκεστε σε μια υπέροχη παραλία, βρίσκετε βότσαλα με ιδιαίτερα σχήματα και χρώματα, με τέλειο πάχος, με τέλειο μέγεθος.. και τα μαζεύετε και τα παίρνετε στο σπίτι και λέτε ότι κάπου θα τα βάλετε, ότι θα τα χρησιμοποιήσετε για τη διακόσμηση του μπαλκονιού ή του κήπου.. και δυστυχώς πολλές φορές περνάει το καλοκαίρι και τα ξεχνάτε μέσα στην τσάντα θαλάσσης.. και όταν κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο τα εντοπίζετε, αντιλαμβάνεστε γιατί τόσο καιρό νιώθατε την τσάντα κάπως βαριά...
Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!
Το τελευταίο διάστημα με έχουν πιάσει - για άλλη μια φορά - τάσεις φυγής! Να 'ναι η άνοιξη που μετεωρολογικά δεν ήρθε ακόμη; Να ΄ναι το Πάσχα που πλησιάζει και δεν έχω καταλάβει πότε πέρασε το πρώτο τέταρτο του νέου έτους; Να ΄ναι που σε λιγότερο από ένα μήνα η γενέθλια τούρτα μου θα έχει 32 κεράκια; Να 'ναι που ανυπομονώ για το επόμενο προγραμματισμένο ταξιδάκι εκτός συνόρων; Ποιος ξέρει;
Προς το παρόν τουλάχιστον ταξιδεύω με τη μουσική ακούγοντας το αγαπημένο "Budapest" του George Ezra και αναπολώ την έστω και χειμωνιάτικη επίσκεψή μου στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κάποια χρόνια πριν.
Μια παλιά καρέκλα σε μια γωνία, ένα ριχτάρι ριγμένο επάνω της, μια μεγάλη κορνίζα από πίσω, δυο τρία ανθοδοχεία και άλλα τόσα κηροπήγια ή καράφες αριστερά και δεξιά ακουμπισμένα πρόχειρα και μερικά βιβλία συνθέτουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι. Δεν είναι πολύ όμορφη και πολύ "τυχαία" διακοσμημένη;
Για τον λιναρόσπορο πρωτοάκουσα μερικά χρόνια πριν, όταν σε μια παρέα που βρέθηκα τον εξυμνούσαν. "Είναι πολύ ωφέλιμος, έχει καλά λιπαρά, είναι τρομερό αντιοξειδωτικό" και άλλα πολλά. Τα κράτησα όλα αυτά στο μυαλό μου και την επόμενη φορά που βρέθηκα σε κατάστημα με βιολογικά είδη και διάφορους καρπούς φρόντισα να προμηθευτώ ένα σακουλάκι. Το ένα σακουλάκι διαδέχτηκε το άλλο και πλέον, ο λιναρόσπορος δε λείπει σχεδόν ποτέ από το ντουλάπι και από το πρωινό μου.
Επειδή όμως είναι καλό να ξέρουμε περισσότερα για ό,τι τρώμε, μοιράζομαι μαζί σας μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες που συνάντησα στο health4you.gr, σχετικά με την ιστορία και τη θρεπτική αξία του συγκεκριμένου καρπού.
Καλημέρα όλη μέρα! Είναι Δευτέρα αλλά ας μην πτοηθούμε! Ας ξεκινήσουμε τη μέρα μας δυναμικά και μουσικά! Εξάλλου η μουσική δεν είναι ποτέ αρκετή!
Βάλια Κάλντα σημαίνει Ζεστή Κοιλάδα. Είναι η Ζεστή Κοιλάδα του ομώνυμου Εθνικού Δρυμού, που περιλαμβάνεται πια στο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου.
Ας κλείσουμε την ημέρα μουσικά!
Παρασκευή σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με μια "ηλιόλουστη" διασκευή από τη μοναδική Ayo..
Το καθαρό περιβάλλον τόσο εντός όσο και εκτός πόλεων είναι μέρος της αλλαγής που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Τα όμορφα κτίρια, οι άνετοι δρόμοι, οι ελεύθερες ράμπες, τα μεγάλα πεζοδρόμια, τα καθαρά παγκάκια, τα περιποιημένα πάρκα, οι φιλικοί κοινόχρηστοι χώροι.. Όσο σκεφτόμαστε τόσο θα μεγαλώνει η λίστα με αυτά που θέλουμε να δούμε σε έναν καλύτερο κόσμο.
Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου συνετέλεσε ώστε να σταματήσω την όποια ασχολία και να αφοσιωθώ στο διάβασμα.
Ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία στην κουζίνα είναι τα διάφανα γυάλινα βάζα που γεμάτα με μπαχαρικά, ζυμαρικά, αλεύρι, ζάχαρη, καφέ, καρπούς... αποτελούν ένα από τα διακοσμητικά στοιχεία των ραφιών και γενικότερα του χώρου της κουζίνας.
Μια κούπα κακάο, μπισκοτάκια και ένα καλό βιβλίο. Ό,τι πρέπει για απογευματινή χαλάρωση.
Η Βασιλική ζει το όνειρό της! Και εμείς χαιρόμαστε πολύ γι αυτό!
Το καλάθι είναι αναμνηστικό των φοιτητικών μου χρόνων. Τότε τα καλάθια ήταν πολύ της μόδας. Τα έβλεπες σε διάφορα σημεία του σπιτιού.
Οι μπαλίτσες είναι αναμνηστικές από ταξίδια - επισκέψεις σε φίλους στο εξωτερικό. Τι ωραία περάσαμε! Μπορώ να έχω κάτι μπροστά μου να τα θυμάμαι κάθε μέρα;
Τα έγγραφα - χαρτόνια - έπαινοι είναι συμμετοχές σε διάφορες δραστηριότητες που κατά καιρούς με σήκωσαν από τον καναπέ. Μη φανταστείτε ότι κέρδισα ποτέ αλλά είναι τιμητικοί για τη συμμετοχή και μόνο.
Ο καιρός όλο και βελτιώνεται και μπορούμε σιγά σιγά να φέρουμε τα πουκάμισά μας στο προσκήνιο αναδεικνύοντάς τα!
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα.
Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.
Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.
Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ...
Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.
