Μαύρα, καστανά ή ξανθά, βαμμένα ή φυσικά, ίσια ή σγουρά, τα μαλλιά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της γυναικείας εμφάνισης (και της αντρικής φυσικά αλλά εδώ ας επικεντρωθούμε στις γυναίκες και σε επόμενο post θα μιλήσουμε και για τους άντρες). Για πολλές γυναίκες μια αλλαγή στα μαλλιά πηγάζει από την ανάγκη για ανανέωση και συνήθως συνεπάγεται βελτίωση της διάθεσης και της ψυχολογίας.
Το τρίτο μας δέντρο - δεν είναι δικά μας όλα όσα σας δείχνουμε - είναι και των φίλων μας! Αυτό είναι το κουκλόδεντρο!
Έχοντας μπει για τα καλά στο πνεύμα του καλοκαιριού και περιμένοντας την ανάπαυλα από δουλειές και λοιπές υποχρεώσεις, δεν μπορούμε να μη θυμηθούμε τα τραγούδια του καλοκαιριού... Τα "Τρελά καλοκαίρια" είναι ένα από αυτά που έχουμε συνδυάσει με τα τελευταία καλοκαίρια. Το θυμάστε;
Λίγο πριν μπει η νέα χρονιά, είδαμε τις πρώτες άσπρες μέρες κυριολεκτικά. Χιόνι έπεσε σε πολλές περιοχές της χώρας μας, ακόμα και δίπλα στο κύμα, οι φωτογραφίες με τα χιονισμένα τοπία κατέκλυσαν τα social media, παιδάκια γέμισαν τα πεζοδρόμια για να παίξουν χιονοπόλεμο παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες και εκδρομείς βρέθηκαν για ώρες στους δρόμους αφού αναγκάστηκαν να ταξιδεύουν με πολύ μικρές ταχύτητες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.
Από τη στιγμή που άνοιξα τις συσκευασίες μύρισε τριαντάφυλλο! Μύρισε φύση! Και η αλήθεια είναι ότι ήρθε η κρητική φύση στο σπίτι μου, στο μπάνιο μου! Και δεν μπορούσα να περιμένω, ήθελα να δοκιμάσω αμέσως τα προϊόντα που είχα μπροστά μου. Περίμενα όμως να βραδιάσει, να επικρατήσει ησυχία στο σπίτι και να έχω το περιθώριο να ανάψω τα κεράκια μου στο μπάνιο και να αφιερώσω λίγο χρόνο στον εαυτό μου.
Δημιουργώ και απολαμβάνω. Και φέρνω τη φύση στο τραπέζι μου. Από το δάσος στο πιάτο.
Κι όλα αυτά γιατί τα άγρια μανιταράκια δίνουν άλλο άρωμα και άλλη γεύση ακόμα και στο πιο απλό ριζότο.
Για να ξεκινήσει φωτεινά το Σαββατοκύριακό μας!
Καλή μας μέρα κι ας "λάμπουμε" για τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας!
Πώς μπορεί να δείχνει ο χώρος της τραπεζαρίας μεγαλύτερος; Πώς θα λύσουμε τον γρίφο "μικρός χώρος, τι τραπεζαρία να βάλω"; Σε κάθε περίπτωση έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον αήττητο εχθρό των λιγοστών τετραγωνικών. Και μπορεί να είναι αήττητος αλλά μπορούμε έστω να προσπαθήσουμε να τον αντιμετωπίσουμε.
Ακολουθώντας τις δέκα προτάσεις - συστάσεις της ειδικής επί του θέματος, Μαρίας, μπορούμε να πετύχουμε πολύ καλά αποτελέσματα.
Ας μη χάνουμε καιρό...
Τι θα φάμε απόψε; Κλασικό ερώτημα και μια από τις αγαπημένες απαντήσεις είναι η πίτσα! Και όταν η πίτσα είναι σπιτική και ελαφριά, τότε απολαμβάνουμε το γεύμα μας χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Σύμφωνα με τη Λήδα Καράμπελα στην ομιλία της στο TEDxThessaloniki, κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε καλό είναι να αναζητούμε τρεις λόγους για τους οποίους νιώθουμε ευγνωμοσύνη για ό,τι ζήσαμε μέσα στη μέρα μας. Τρεις λόγους πέρα από το ότι είμαστε καλά, ότι έχουμε υγεία κτλ κτλ...
Το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο της maresei-παρέας για φέτος στολίστηκε λίγο πριν μπει ο Δεκέμβριος. Βασικοί "στολιστές" (christmastreestas) ήταν τέσσερα παιδικά χεράκια, τουλάχιστον στα κλαδιά που έφταναν. Λίγο έβαζαν στολίδια, λίγο έβγαζαν στολίδια, λίγο έπαιζαν με τα στολίδια... Το δέντρο πάντως στολίστηκε.
Μερικές φωτογραφίες κατά τη διαδικασία του στολισμού μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στις προσεχείς γιορτές.
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Ακούγοντας την Παρασκευή το "She" του Elvis Costello ήρθαν αυτομάτως στο μυαλό μου σκηνές από την ταινία "Μια βραδιά στο Notting Hill". Παράλληλα όμως ανακάλεσα και εικόνες από τις βόλτες μας σε αυτή την περιοχή του Λονδίνου σχεδόν δύο χρόνια πριν.
Ένα διαφορετικό έργο τέχνης που μ' αρέσει πολύ και το θέλω! Και αφού το θέλω, δεν είναι δύσκολο να το έχω!
Στον Αηλιά Πενταλόφου είχαμε ξαναπάει πριν μερικά χρόνια. Τέλος Άνοιξης ήταν τότε και η φύση στα ψηλά ήταν καταπράσινη, γεμάτη χρώματα και αρώματα...
Πριν λίγες μέρες το ανήσυχο πνεύμα μας και η εμμονή μας με τα βουνά και τα λαγκάδια, μας οδήγησε για άλλη μια φορά στον ίδιο προορισμό. Αρχές Άνοιξης τώρα, με φρέσκο χιόνι και φοβερή ηλιοφάνεια, η περιοχή μας επιφύλασσε εικόνες απείρου κάλλους. Όλα έλαμπαν!
Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν από μόνες τους, αν και δεν κατορθώνουν να αποτυπώσουν την ομορφιά τοπίου.
Λίγο πριν μπει το περιτύλιγμα, μια φωτογράφιση όπως τους αξίζει... γιατί έτσι θέλουμε να καταλήξουν. Μέσα σε παιδικά δωμάτια, να γεμίσουν φωτογραφίες, ευχές και αναμνήσεις και να σκορπίζουν χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους.
Μακάρι να είχαμε κι ένα και δύο και τρία κομμάτια κέικ... μαζί με τον καφέ βοηθάνε να ξεκινήσει καλύτερα η μέρα μας!
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Και αισίως ο Φίλιππος έγινε 2 ετών! Πώς έγινε αυτό; Πότε έγινε; Πότε γεννήθηκε, πότε μεγάλωσε... Σαν τώρα θυμάμαι εκείνες τις πρώτες μέρες που τον είχαμε σπίτι και νομίζαμε πως ήταν οι μεγαλύτερες μέρες της ζωής μας. Μάλλον γιατί κρατούσαν σχεδόν 24 ώρες (χωρίς ύπνο).
Και τώρα έχει ήδη περάσει μια εβδομάδα από τα δεύτερα γενέθλιά του και είμαστε μια εβδομάδα πιο κοντά στον ερχομό της μικρής πριγκίπισσας.
Η καθιερωμένη πλέον ετήσια δράση "Ώρα της γης" έχει προγραμματιστεί και φέτος για το τέλος Μαρτίου.
Ο Μύλος των Ξωτικών ανοίγει τις πύλες του και ξεκινά τη λειτουργία του σήμερα, 29 Νοεμβρίου 2013, ξετυλίγοντας ένα υπέροχο χριστουγεννιάτικο παραμύθι για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Το δεύτερο μέρος των χριστουγεννιάτικων πειραματισμών μου αφορούσε κυρίως δώρα σε αγαπημένα πρόσωπα. Μπορεί να μην έφτασε ακόμα ο Άγιος Βασίλης αλλά αν έχουμε φίλους που γιορτάζουν αυτήν την περίοδο γιατί να μην προσαρμόσουμε τα δώρα τους στο πνεύμα των ημερών;
Ακόμα και στο πιο απλό δώρο, μπορούμε να βάλουμε την προσωπική μας πινελιά και να πρωτοτυπήσουμε έστω στη συσκευασία.
