ή αλλιώς Misirlu Shake στο σταθμό του Ηλεκτρικού στον Πειραιά!
H Blair Eadie ξαναχτυπά.. με άκρως καλοκαιρινό look, το οποίο ονομάζει "americana".
Πενήντα χρόνια μετρούσε φέτος το καρναβάλι της Ξάνθης, που για άλλη μια φορά ήταν εκπληκτικό! Επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και μόνιμοι κάτοικοι κάθε ηλικίας βρέθηκαν στην πανέμορφη πόλη και φυσικά στην αποκριάτικη παρέλαση είτε ως συμμετέχοντες είτε ως θεατές (που νομίζω πως θα 'θελαν πολύ να είναι συμμετέχοντες).
Σήμερα δουλεύουμε ακούγοντας τη μελωδική φωνή της Μαριέττας Φαφούτη που πραγματικά σε κάνει να ονειρεύεσαι...
Η ιδέα για τις ντυμένες κρεμάστρες είναι παλιά. Εμένα πρώτη φορά με επισκέφτηκε στα 17-18 βλέποντάς τη σε κάποιο περιοδικό ως "αναμόρφωση της ντουλάπας σε μια πιο ρομαντική εκδοχή". Ξάφνου όλες οι κορδέλες που έβρισκα κατά καιρούς στο σπίτι έντυναν το πάνω ή το κάτω μέρος κάθε κρεμάστρας που είχα στη ντουλάπα μου. Ιδιαίτερα στη φοιτητική μου ντουλάπα σχεδόν δεν υπήρχε κρεμάστρα που να μην ήταν "ρομαντική".
H maresei playlist της Παρασκευής περιλαμβάνει πολύ αγαπημένα τραγούδια, απαραίτητα για να μας φτιάξουν τη διάθεση.
Βράδιασε... Για άλλους ήρθε η ώρα για τον ημερήσιο απολογισμό, για άλλους η ώρα για χαλάρωση, για άλλους η ώρα της προετοιμασίας για το αυριανό φαγητό ή για άλλες δουλειές του σπιτιού.
Η Βασιλική ζει το όνειρό της! Και εμείς χαιρόμαστε πολύ γι αυτό!
Η εικόνα αυτού του υπέροχου ηλιοβασιλέματος στη μαγευτική Καστοριά θα μας συντροφεύει στις μετά τη δύση του ηλίου σαββατιάτικες δραστηριότητες.
Τα Χριστούγεννα μ' αρέσουν πάρα πολύ! Είναι η αγαπημένη μου γιορτή! Κάθε χρόνο τα περιμένω πως και πως και συνήθως στολίζω σχετικά νωρίς οοόλο το σπίτι. Πέρυσι βέβαια το παράκανα λίγο...
Καλημέρα! Σαββατιάτικη, χαλαρή, θετική! Τι έχει σήμερα το πρόγραμμά σας; Τι θα λέγατε για μια βόλτα στο πιο κοντινό μουσείο μια που τα μουσεία σήμερα έχουν την τιμητική τους και... έχουν και ελεύθερη είσοδο.
Μια νέα εβδομάδα ξεκινά. Η πρώτη εξολοκλήρου εργάσιμη εβδομάδα του έτους. Χρειαζόμαστε ενέργεια με ένα γρήγορο, θρεπτικό και χορταστικό πρωινό.
Αγαπημένη ατάκα μιας φίλης της ιστοσελίδας μας:
"Σταματήστε να γκρινιάζετε για τη βροχή εδώ στα Γιάννενα! Είμαστε πολύ τυχεροί που βλέπουμε τόσο συχνά ουράνια τόξα!!"
Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!
Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.
Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)
Το καλάθι είναι αναμνηστικό των φοιτητικών μου χρόνων. Τότε τα καλάθια ήταν πολύ της μόδας. Τα έβλεπες σε διάφορα σημεία του σπιτιού.
Οι μπαλίτσες είναι αναμνηστικές από ταξίδια - επισκέψεις σε φίλους στο εξωτερικό. Τι ωραία περάσαμε! Μπορώ να έχω κάτι μπροστά μου να τα θυμάμαι κάθε μέρα;
Τα έγγραφα - χαρτόνια - έπαινοι είναι συμμετοχές σε διάφορες δραστηριότητες που κατά καιρούς με σήκωσαν από τον καναπέ. Μη φανταστείτε ότι κέρδισα ποτέ αλλά είναι τιμητικοί για τη συμμετοχή και μόνο.
Οι γιορτές ποτέ δεν είναι αρκετές.. H πρώτη μέρα στη δουλειά πέρασε, αλλά η αίσθηση αυτή παραμένει! Aς τη ντύσουμε λοιπόν μουσικά με τους Nouvelle Vague να μας τραγουδούν "Just can't get enough"..
Πόση χαρά μπορεί να πάρουν οι γιαγιάδες αν υιοθετήσουμε αυτή την άποψη στο κεφαλάρι του κρεβατιού ή για την ακρίβεια στον τοίχο πάνω από το κεφαλάρι...
Μετά τους Minor Project και άλλα ευχάριστα μουσικά νέα από την πόλη της Πάτρας!
Δεύτερη ημέρα του νέου έτους και μία ακόμα ημέρα άδειας! Ας ξεκινήσει όμορφα με μια πολύ καλή διασκευή ενός γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού.
Σας έχει τύχει ποτέ να σας έρχονται δάκρυα στα μάτια λόγω της έντασης της αγάπης που αισθάνεστε για κάποιον; Εμένα ναι! Αυτό το συναίσθημα που γεμίζεις ολόκληρος από μια λέξη, μια ματιά, μια κίνηση. Αυτά είναι τα δάκρυα της αγαλλίασης μάλλον!
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο, θέλω απλά να μοιραστώ την ένταση αυτού του συναισθήματος. Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα και νιώθεις πίεση στον θώρακα, σαν κάτι να θέλει να βγει από μέσα σου. Αγκαλιά μάλλον. Κι αν αυτός λείπει δάκρυα έρχονται να με λυτρώσουν.
Αυτό είναι το δεύτερο τραγούδι που ξεχωρίσαμε από το τελευταίο άλμπουμ του Parov Stelar, μετά την επισήμανση του φίλου μας βεβαίως...
Τι καλύτερο από το να ξεκινήσουμε τη μέρα μας μουσικά και άκρως καλοκαιρινά; In the Summertime!
