Τραγουδάκι σήμερα βάλαμε; Δε βάλαμε! Οπότε ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας με τον Μichael Kiwanuka να μας ζητάει να του πούμε μια ιστορία..
Το ξύλο, οι πέτρες, τα φυτά, τα φυσικά υλικά γενικώς έχουν έρθουν στο προσκήνιο και μπορούν να δώσουν μια πολύ ωραία εικόνα στο χώρο μας, δίνοντας την εντύπωση πως βρισκόμαστε λίγο πιο κοντά στη φύση.
Το 1981 ο ΟΗΕ στην προσπάθειά του να δυναμώσει τα ιδανικά της ειρήνης ανάμεσα στα έθνη καθιέρωσε την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης. Είκοσι χρόνια μετά, το 2001 η ημέρα αυτή καθιερώθηκε να γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 21 Σεπτεμβρίου. Έκτοτε κάθε χρόνο τέτοια μέρα άνθρωποι και μη κυβερνητικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο τιμούν την ειρήνη με δεκάδες θρησκευτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις.
Το καλοκαιράκι οργανώνουμε αποδράσεις και διακοπές, πυκνά συχνά όμως ασχολούμαστε και με την αναδιοργάνωση του σπιτιού ή κάποιων από τα διαθέσιμα δωμάτια. Το συνηθέστερο δωμάτιο που κάποιο καλοκαίρι αλλάζει μορφή είναι το παιδικό. Είτε από ξενώνας - γραφείο - αποθήκη - σιδερώστρα - χώρος για τα ασιδέρωτα ή για άπλωμα μετατρέπεται σε παιδικό είτε από πολύ παιδικό με κούνια και άπειρα κουκλάκια μετατρέπεται σε λιγότερο, φεύγει η κούνια και η αλλαξιέρα, μπαίνει μονό κρεβάτι, γραφείο, οργανώνονται τα παιχνίδια... Ουφ! Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν...
Μετά το χθεσινό post για τη Θεσσαλονίκη και την επιλογή της από το National Geographic ως έναν από τους καλύτερους προορισμούς του 2013, συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό το βιβλίο "Το Νήμα" της Victoria Hislop.
Το σαββατοκύριακο που πέρασε δε θέλαμε να μείνουμε σπίτι. Ο καιρός ήταν τόσο καλός, μύριζε καλοκαίρι, εμείς είχαμε καιρό να ξεκουνηθούμε από τη βάση μας, είχαμε δυο μέρες και κάτι αν ξεκινήσεις από το απόγευμα της Παρασκευής να τις γεμίσουμε διαφορετικά και αδράξαμε την ευκαιρία.
Λόγω των προγραμματισμένων εκδηλώσεων και του δεσμού μας με την περιοχή, κινηθήκαμε προς τα παράλια Λάρισας. Εκεί διοργανώθηκαν δύο εκδηλώσεις, η Γιορτή Μανιταριού στο Σκλήθρο και η Γιοργή Κάστανου στη Σκήτη. Πρόκειται για χωριά της Λάρισας που στη μετά τον Καλλικράτη ανήκουν στο Δήμο Αγιάς.
Ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην περιοχή από το Σκλήθρο, αφού αυτό επισκεφτήκαμε πρώτο.
Ναι, ήρθε το έναυσμα για την 1η μου απόπειρα στην αρθρογραφία. Και αν αρέσει στην ομάδα του maresei, θα είναι ο λόγος να φτάσουν όσα γράφω στην οθόνη σας :). Δεν είναι άλλο, παρά η επιθυμία μου να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με μια διαφορετική ταινία που έφτασε στα χέρια μου και με συγκίνησε απρόσμενα. Περισσότερο ντοκιμαντέρ θα τη χαρακτήριζα, αλλά σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Ντοκιμαντέρ όχι εκπαιδευτικό, αλλά βιογραφικό. Και μόλις τώρα, που την είδα, ανακαλύπτω την ιστορία και τα διάφορα κινήματα γύρω από τη μορφή του ατόμου που αφορά.
Mια μουσική πρόταση που ήρθε στον inbox μας από τη φίλη μας Μαρία Λ. και την οποία αφιερώνουμε σε αυτούς που αγαπάμε.
Το τραγούδι το ακούσαμε πρόσφατα με αφορμή τις μαζικές μετακομίσεις των φίλων μας. Τώρα όμως έχουμε τη δυνατότητα να δούμε και το video clip, μια που βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του.
Βρισκόμαστε στην πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου, στην πρώτη Δευτέρα του καλοκαιριού... Το μυαλό δουλεύει, σχεδόν κάνει υπερωρίες σκεφτόμενο τις καλοκαιρινές εξορμήσεις, την ξενοιασιά του καλοκαιριού, εικόνες θαλασσινές και υπέροχες... Σε ένα τέτοιο σκηνικό η στενοχώρια, η γκρίνια, τα σκυθρωπά πρόσωπα, οι αρνητικές σκέψεις δεν έχουν θέση..
Οι προβλέψεις της Ε.Μ.Υ. για το περασμένο σαββατοκύριακο, που έλεγαν χιόνια στα ορεινά, βγήκαν αληθινές. Φωτογραφίες με μαρτιάτικο χιόνι έφτασαν στο inbox μας!
Επηρεασμένη από τις τελευταίες βόλτες σε βουνά και σε ποτάμια, θυμήθηκα άλλη μια κυριακάτικη βόλτα λίγο πριν τις γιορτές στην ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων.
Πόσες προειδοποιητικές πινακίδες βλέπουμε στο δρόμο όταν οδηγούμε; Να μην υπερβαίνουμε τα όρια ταχύτητας, να κρατάμε ασφαλή απόσταση, να μη μιλάμε στο κινητό όταν οδηγούμε... Πόσες φορές ακούμε για ατυχήματα που προκλήθηκαν όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του στην προσπάθειά του να πιάσει το κινητό, να στείλει ένα μήνυμα, να αλλάξει CD κτλ; Και πόσο τα έχουμε συνηθίσει όλα αυτά και δε δίνουμε την πρέπουσα προσοχή;
Μια πολύ ωραία ορεινή περιπλάνηση είναι η κατάκτηση της κορυφής του Μπούρινου. Ένα μαγευτικό βουνό που όσο σκαρφαλώνεις, τόσο ομορφαίνει... Είχαμε τη χαρά να το επισκεφτούμε την περασμένη άνοιξη.
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.
Ολοένα και περισσότερες τέτοιες υποδομές εμφανίζονται στις παραλίες και μας κάνουν να νιώθουμε, αν όχι και να είμαστε, κάπως πιο πολιτισμένοι! Υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν χρόνια τώρα για να δίνουν σε όλους το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα από τα ελεύθερα αγαθά, το περιζήτητο - κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες - δροσερό νερό της θάλασσας! Φυσικά κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Τα βιβλία τα αγαπάμε πολύ και μας αρέσουν οι μεγάλες βιβλιοθήκες από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι. Μας αρέσει όμως πολύ να αλλάζουμε και τακτικά διακόσμηση, να ανανεώνουμε το χώρο, να πρωτοτυπούμε όσο μπορούμε με ό,τι έχουμε σπίτι μας.
Στη δουλειά με το ποδήλατο! Μα πόσο ωραία είναι να βγαίνεις στην πρωινή δροσιά με το ποδήλατο! Να συναντάς και άλλους συναδέλφους και συμποδηλάτες, να ανταλλάσσεις χαμογελαστές καλημέρες, να νιώθεις πως συμμετέχεις και εσύ σε μια ολοένα και πιο δημοφιλή καμπάνια!
Είναι μερικά πράγματα που δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένα. Και όταν τα δούμε με φαντασία μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και να δημιουργήσουμε όμορφες γωνιές.
Όσο ο καιρός μας το επιτρέπει ακόμη, μια και η θερμοκρασία έπεσε λιγάκι αυτές τις μέρες, και στο πλαίσιο της αποτοξίνωσης από την υπερβολική κατανάλωση κρέατος των τελευταίων ημερών, τι λέτε να μαγειρέψουμε ένα από τα αγαπημένα μας όσπρια;
Στου Αγίου Βαλεντίνου δεν πιστεύουμε, υπό την έννοια του ότι πρέπει να γιορτάζουμε τον έρωτα και την αγάπη μία μέρα το χρόνο.
Όμως ο έρωτας και η αγάπη είναι πηγές χαράς και ζωντάνιας και έμπνευσης και κεφιού και φαντασίας και δημιουργικότητας και του πιο γλυκού μας χαμόγελου και λόγος για να ονειρεύεσαι και να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος άνθρωπος... και αφορμή για ένα σωρό συναισθήματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Μια καλή ιδέα! Αυτό είναι το ζητούμενο, το επίκεντρο κάθε συζήτησης στις περισσότερες παρέες νέων ανθρώπων τα τελευταία 1-2 χρόνια. Όλοι ψάχνουμε μια πρωτότυπη ιδέα, μια ιδέα με προοπτική.
Να και η ενδυματολογική μας πρόταση για τη σημερινή απογευματινή μας βόλτα και όχι μόνο..
