Άσπρο - μαύρο - γκρι: μια τριχρωμία ιδανική για όλες τις ώρες. Βγάλαμε και τα χοντρά μας κασκόλ και για μερικούς μήνες δεν τα αποχωριζόμαστε κάθε φορά που βγαίνουμε από το σπίτι.

Έκτακτη ανάρτηση η σημερινή, γιατί ο δρομέας της maresei παρέας μας πήρε πάλι τους δρόμους για να συμμετέχει στον 19ο Μπιζάνιο αγώνα τρεξίματος. Οπότε έχουμε αναλυτικό φωτορεπορτάζ καθώς οι φίλοι δρομείς αναμένουν φωτογραφίες!

Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.

Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!

Πολλές φορές έχω περάσει από αυτή τη γωνία, αλλά πρόσφατα θυμάμαι να παρατήρησα αυτό το κτίριο που δίνει χρώμα στη γειτονιά και σε ταξιδεύει κάποιες δεκαετίες πίσω.

H Indila έχει έρθει για να μείνει! Το "Dernière Danse" το αγαπήσαμε πολύ και το νέο της single με τίτλο "Tοurner dans le vide" τράβηξε την προσοχή μας με το χαρακτηριστικό πια ρυθμό και το παραμυθένιο video clip!

Κυριακή μεσημεράκι σε καλούν για τσιπουράκι.. Όχι δε λες, αφού το θες.. Παίρνεις το κατιτίς σου και ξεκινάς.. Και εκεί που νομίζεις ότι θα φας, θα πιεις, θα πεις... και θα γυρίσεις σπίτι μ' άδεια χέρια και ίσως με βαρύ απ' το ποτό κεφάλι... Γυρνάς με τι;

Κουμπαρούλα τι λες... θα τους αξιοποιήσουμε φέτος τους φελλούς;

Η ευτυχία μας πηγάζει από την αναγνώριση όσων διαθέτουμε στη ζωή μας. Δε βασίζεται σε αυτά που δεν έχουμε και θέλουμε να αποκτήσουμε και δεν πρέπει να εξαρτάται από αυτά ή έστω μόνο από αυτά. Και να θυμάστε ότι η ευτυχία μας εξαρτάται σε πολύ σημαντικό βαθμό από τις δικές μας επιλογές.

Τι καλό θια φτιάξουμε; Μια τάρτα μα τι τάρτα!

Πολύ μ'αρέσει η μελωδία του.. πράγματι sweet melody.. όπως αναφέρεται κ στους στίχους..

Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!

Διάφορα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως τα κινητά τηλέφωνα, οι υπολογιστές και το διαδίκτυο βρίσκονται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο της καθημερινής μας ζωής. Περπατάς στο δρόμο και βλέπεις πως οι περισσότεροι μιλούν ή ασχολούνται με το κινητό, μπαίνεις σε μέσα μαζικής μεταφοράς και οι επιβάτες παίζουν παιχνίδια ή σερφάρουν μέσω κινητών και ταμπλέτων, περιμένεις σε μια στάση ή στο αεροδρόμιο και γίνεται το ίδιο. Στις καφετέριες επικρατεί η ίδια κατάσταση. Βλέπεις γονείς να βγάζουν τα παιδιά τους έξω και αντί για μπάλα να τους δίνουν την ταμπλέτα ή το κινητό για να περάσουν το χρόνο τους σερφάροντας.

Πολύ μας αρέσουν τα χρώματα του ουρανού την ώρα που ο ήλιος δύει!

Το τελευταίο διάστημα με έχουν πιάσει - για άλλη μια φορά - τάσεις φυγής! Να 'ναι η άνοιξη που μετεωρολογικά δεν ήρθε ακόμη; Να ΄ναι το Πάσχα που πλησιάζει και δεν έχω καταλάβει πότε πέρασε το πρώτο τέταρτο του νέου έτους; Να ΄ναι που σε λιγότερο από ένα μήνα η γενέθλια τούρτα μου θα έχει 32 κεράκια; Να 'ναι που ανυπομονώ για το επόμενο προγραμματισμένο ταξιδάκι εκτός συνόρων; Ποιος ξέρει; 

Προς το παρόν τουλάχιστον ταξιδεύω με τη μουσική ακούγοντας το αγαπημένο "Budapest" του George Ezra και αναπολώ την έστω και χειμωνιάτικη επίσκεψή μου στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κάποια χρόνια πριν.

Μα πόσο γλυκό κομμάτι! Όσοι είστε στην πρωτεύουσα μπορείτε να το απολαύσετε και ζωντανά απόψε ή ένα από τα επόμενα Σάββατα. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούμε στο υπέροχο βίντεο κλιπ του.

Τρίτη βράδυ τρώμε έξω!

Ολοένα και περισσότερες τέτοιες υποδομές εμφανίζονται στις παραλίες και μας κάνουν να νιώθουμε, αν όχι και να είμαστε, κάπως πιο πολιτισμένοι! Υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν χρόνια τώρα για να δίνουν σε όλους το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα από τα ελεύθερα αγαθά, το περιζήτητο - κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες - δροσερό νερό της θάλασσας! Φυσικά κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Είναι κάποια πρωινά που ξυπνάς και όλα μοιάζουν λίγο διαφορετικά. Σαν κάποιος να ανακάτεψε το σύμπαν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι κάποιες μέρες που μπορεί να βρίσκονται στην καρδιά ενός χειμώνα αλλά κουβαλάνε μέσα τους την άνοιξη. Έτσι απλά σε μια στιγμή αλλάζει η ατμόσφαιρα, γλυκαίνει και σου γαργαλάει την ψυχή. Όσο κι αν κάποιοι ενοχλητικοί επιμένουν ότι είμαστε ακόμα στο Φεβρουάριο, ή κάποιοι πιο ρεαλιστές ότι η εξήγηση είναι απλή και λέγεται «νοτιάς», την Κυριακή που μας πέρασε είχαμε άνοιξη, ξεκάθαρα. Αυτή η γλυκιά, δροσερή αίσθηση που μας μεθάει. Και εμένα αυτός ο αέρας της άνοιξης με ξεσηκώνει, μου χαρίζει ενέργεια, έμπνευση και πηγαία χαρά και κυρίως μου απαγορεύει να μείνω σε κλειστό χώρο.

Αν σκέφτεστε τι δώρο θα κάνετε στον εαυτό σας ή στους φίλους σας και κυρίως στις φίλες σας για τις γιορτές των Χριστουγέννων σας προτείνουμε τα βιβλία της Paullina Simons. Είναι εξαιρετικά!

Χθες βράδυ το σπίτι μύρισε σπιτικό ψωμί με τυρί φέτα: το αγαπημένο μας τυρόψωμο που κάθε φορά γίνεται ανάρπαστο.

Σάββατο βράδυ, το πρώτο του Απρίλη, Θεσσαλονίκη, η πόλη σφύζει από ζωή και από άνοιξη. Μετά από πολλά φανταστικά σχέδια στο μυαλό μου, περνάμε μια βραδιά γεμάτη αδρεναλίνη με ιδιωτική προβολή στον καναπέ! Υπέροχη ταινία θα ακολουθήσει άλλο άρθρο γι'αυτό. Η ταινία τελειώνει και για αποφόρτιση ακούω λίγο πρώτο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο όπου οι τύποι εκεί στο control είναι σε summer mood προφανώς και παίζουν καταπληκτικά. Μάλλον είναι κάποιο playlist αλλά μου αρέσει να φαντάζομαι ότι κάποιος επέλεγε εκείνη την ώρα τη μουσική που με έκανε να ξυπνήσω και να χορεύω. Ακούω αυτό το τραγούδι και μου'ρχεται να κάνω πάρτυ και να καλέσω όλη την οικοδομή. Ίσως εκτός από τον ugly naked κύριο στον τρίτο. Νιώθω ξαφνικά την ανάγκη να πάω σε ένα beach bar για mojito αλλά 02:30 τη νύχτα που να βρω στην πόλη; Πάντα έλεγα ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει πολλές επιλογές... Προσπαθώ να καταλάβω κάποιους στίχους στα γαλλικά πράγμα δύσκολο, γιατί το μόνο ρήμα που ξέρω να κλίνω είναι το aimer (κάτοχος πτυχίου Delf speaking). Ευτυχώς είχε και λίγα αγγλικά et voila!

Όταν το παιδί μεγαλώνει βαριέται – και συ μαζί του, μπορεί και περισσότερο εσύ- τις χαρτοκοπτικές και τις μωρουδίστικες ζωγραφικές. Ως απεγνωσμένη μητέρα ψάχνεις ... ας είναι καλά το internet. Βρίσκεις λοιπόν άπειρες, αμέτρητες, μυριάδες δραστηριότητες. Επιλέγεις διάφορες και ξεκινάς με μία που εμπεριέχει και οικολογική πλευρά. Σαπούνι! Σπιτικό σαπούνι.

To πανωφόρι χωρίς μανίκια προτιμήθηκε ιδιαίτερα από τις φίλες της μόδας για τις εμφανίσεις τους στην εβδομάδα μόδας του Λονδίνου.

Μια πολύ ωραία ιδέα για δώρο στις μέρες των γιορτών και όχι μόνο είναι τα καλάθια με διάφορα τοπικά προϊόντα, βότανα, μέλι και άλλα είδη. Φέτος είχα την τύχη να παραλάβω δύο τέτοια καλάθια και πολύ το χάρηκα!