Είναι τόσο χαριτωμένο και σε ταξιδεύει στο Παρίσι..για μια νοητή βόλτα aux Champs-Élysées..
Η φωτογραφία είναι του Stefano Brivio.
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Η θερμοκρασία έχει αρχίσει να πέφτει και ο χειμώνας είναι προ των πυλών. Σύντομα λοιπόν θα χρειαστούμε ένα πιο ζεστό πανωφόρι. Τι καλύτερο λοιπόν από το κάμελ παλτό μας, που πέρα από κλασική αξία, φέτος είναι μια από τις αγαπημένες μας ενδυματολογικές τάσεις. Ας δούμε λοιπόν 3 στιλιστικές προτάσεις που το αναδεικνύουν!
Δύσκολη η πρώτη εργάσιμη μέρας της εβδομάδας και όταν γύρισα σπίτι δεν είχα ετοιμάσει κάτι για φαγητό..
Ένας τόνος πλαστικά καπάκια ισοδυναμεί με ένα αναπηρικό αμαξίδιο!
Τρελαίνομαι για τέτοια DIY projects ακόμα κι αν μένουν μόνο στη λίστα με τα "to do" για καιρό, ακόμα κι αν δεν περνούν ποτέ στη λίστα με τα "done". Και με κάνουν να εύχομαι να είχε η μέρα 30 ώρες!
Πάντα θαυμάζουμε τους ανθρώπους που είναι δημιουργικοί, καινοτόμοι, παραγωγικοί, τους ανθρώπους που έχουν όνειρα, που βάζουν στόχους και τους κυνηγούν.
Λίγες ώρες πριν την έλευση του 2013 χαλαρώνουμε υπό το φως των κεριών με κρασάκι, επιδόρπια και καλή παρέα..
Ο διαγωνισμός μας έληξε! Τα υπέροχα προϊόντα της Olea θα βρουν νέο σπίτι. Θα βρουν ένα πρόσωπο να περιποιηθούν, ένα χαμόγελο να φωτίσουν.
Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...
Όνειρα βλέπουμε. Όνειρα κάνουμε. Μόνοι μας. Με τον άνθρωπό μας. Με τους φίλους μας. Για εμάς. Για τα παιδιά μας. Για τις σχέσεις μας. Για το παρόν και για το μέλλον. Ονειρευόμαστε γλυκά ή εφιαλτικά. Κάποια γίνονται πραγματικότητα, κάποια όχι. Κάποια μας στέλνουν μηνύματα, κάποια όχι. Κάποια είναι κομμάτι του ύπνου μας και κάποια όχι. Και σκέφτομαι γιατί να αποκαλούμε όνειρα τα μεν, όνειρα και τα δε.
Με πόσους τρόπους μπορούμε να σερβίρουμε το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο; Ιδέες υπάρχουν πολλές... Όρεξη να έχουμε και φαντασία!
Μια εμφάνιση που αγαπήσαμε με την πρώτη ματιά είναι η σημερινή μας στιλιστική πρόταση. Να λοιπόν τι μπορούμε να φορέσουμε για τις σημερινές μας βόλτες.
Η σημερινή μουσική μας πρόταση είναι ένα πολύ γνωστό και αγαπημένο τραγούδι, ιδιαίτερα δημοφιλές παγκοσμίως και μας αρέσει πολύ!
Καλημέρα! Καλή μας Παρασκευή! Έφτασε πάλι η πιο αγαπημένη μέρα της εβδομάδας!
Ο καιρός μπορεί να μας τα χαλάει λίγο αλλά κατά μια άποψη καλύτερα για όσους αυτό το σαββατοκύριακο θα μείνουμε στην πόλη... Τουλάχιστον δε θα ψηθούμε. Για εσάς που ετοιμάζετε εξορμήσεις σε μέρη με θάλασσα, διαλέξτε ένα μέρος με λαμπερό ήλιο, χωρίς προβλέψεις για βροχές.
Είναι νέοι, ταλαντούχοι, δημιουργικοί, ξεχωριστοί.. Είναι ένα αθηναϊκό ντουέτο που σημειώνει μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το όνομά του: "Keep Shelly in Athens".
Μα πόσο μ'αρέσει αυτό το κομμάτι. Κάθε φορά που το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση.
It's wonderful! Έτσι δεν είναι;
Κάθε μέρα έχουμε μια νέα ευκαιρία να χαρούμε και απολαύσουμε όσα έχουμε είτε είναι πολλά είτε λίγα, να περάσουμε χρόνο με αγαπημένους ανθρώπους, να ασχοληθούμε με ό,τι μας κάνει να νιώθουμε καλά!
Εμένα γενικά οι ικανότητές μου στη χειροτεχνία δεν είναι οι καλύτερες! («τα χέρια μου δεν πιάνουν»). Ωστόσο, η καταναλωτική μου μανία σε συνδυασμό με ένα ζευγάρι παλιά μου πέδιλα που δεν μου αρέσουν και την άδεια μου τσέπη με ανάγκασαν να δοκιμαστώ. Για πρώτη φορά νομίζω τα πήγα πολύ καλά!
Ένα ευχάριστο κομμάτι με ένα κεφάτο video clip που σε κάνει να θες να βγεις στη φύση, να ξεχυθείς, να μη μαζεύεσαι σπίτι με τίποτα.
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
To "Stand by me", όπως σας έχουμε ήδη πει, είναι ένα πολύ αγαπημένο μας τραγούδι.
Σπίτια σε επίπεδα.. Σπίτια διώροφα.. Εσωτερική σκάλα.. Γοητευτικά χαρακτηριστικά για κάθε σπίτι. Κρεβατοκάμαρες πάνω, σαλόνι - κουζίνα κάτω, εσωτερική σκάλα και ο τοίχος πλάι της γεμάτος οικογενειακές φωτογραφίες.., ό,τι και να σκεφτώ μ' αρέσει. Τώρα για το αν είναι βολικά ή όχι αυτά τα σπίτια, τι να πω; Όσοι τα έχουν συχνά διαμαρτύρονται ότι αυτό το πάνω-κάτω όλη μέρα, συχνά τους κουράζει. Προσωπικά μ' αρέσουν τα διώροφα σπίτια αλλά φαντάζομαι ότι όσο τα χρόνια περνούν και τα πόδια μπορεί να βαραίνουν, ίσως να μην είναι τόσο ευχάριστο το "ανέβα - κατέβα".
