Το maresei.gr χρησιμοποιεί cookies για να κάνει πιο εύκολη την πλοήγησή σας. 

Χριστουγεννιάτικη βόλτα στην Πράγα

Πήραμε μια γεύση από τη στολισμένη Βουδαπέστη, να μην πάρουμε μια μικρή γεύση και από την Πράγα; Φέτος είναι οι δυο TOP προορισμοί των φίλων μας για τις ημέρες των γιορτών.

Αυτή η γεύση θα είναι όντως σύντομη, όπως σύντομη ήταν και η βόλτα μας στην Πράγα ανήμερα Πρωτοχρονιάς του 2009. Μετά από ένα χριστουγεννιάτικο ταξίδι στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, τη Βαρκελώνη, η επιστροφή μας στη Θεσσαλονίκη είχε προγραμματιστεί μέσω Πράγας. Φτάσαμε στην Πράγα γύρω στις 4:30 το απόγευμα και είχαμε πέντε με έξι ώρες να γυρίσουμε το κέντρο της πόλης. Φύγαμε από τη Βαρκελώνη με θερμοκρασία 14-15 βαθμούς και πολλές βροχές και φτάσαμε στην Πράγα πραγματικά ανυποψίαστοι και καθόλα απροετοίμαστοι για όσα μας περίμεναν (θετικά και αρνητικά).

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Πράγας και έχοντας μια στοιχειώδη ενημέρωση από φίλους που είχαν επισκεφτεί την πόλη στο παρελθόν, αποφασίσαμε να μην πάρουμε ταξί, αλλά να μεταβούμε στο κέντρο της πόλης με μέσα μαζικής μεταφοράς, όχι για οικονομία αλλά για να ζήσουμε την περιπέτεια! Εξάλλου μας είχαν πει ότι είναι περίπου μισή ώρα η διαδρομή. Δεν είχαμε και βαλίτσες, αφού μετά την πτήση Βαρκελώνη - Πράγα, θα φορτωνόταν αυτομάτως (έτσι νομίζαμε τουλάχιστον) στο αεροπλάνο για την πτήση Πράγα - Θεσσαλονίκη.

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, με την ανταλλαγή νομισμάτων. Δίνουμε ευρώ, παίρνουμε κορώνες Τσεχίας. Όλα καλά μέχρι εδώ. Εν συνεχεία, προχωράμε στο γκισέ πληροφοριών. Πρέπει να μάθουμε τι μέσα μεταφοράς θα πάρουμε και σε ποια στάση θα κατεβούμε. Ξέρετε το γνωστό άσμα του Σάκη (μη ρωτήσετε ποιου Σάκη!) που λέει"Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα..."; Ε λοιπόν, άρχισαν. Να μιλάμε αγγλικά, όχι άπταιστα... ξέρετε ελληνικά αγγλικά... να μας απαντάει μια κοπέλα με σπαστά αγγλικά... με τσέχικη προφορά! Συνδυασμός θανατηφόρος! Ένα εικοσάλεπτο συνεχούς προσπάθειας συνεννόησης. Με τα πολλά, αφήνουμε τον προφορικό λόγο και πιάνουμε το γραπτό. Μας γράφει σε ένα χαρτί η καλή και φιλότιμη κυρία τα μέσα που πρέπει να πάρουμε και τη στάση που πρέπει να κατεβούμε. Μας δίνει και ένα χάρτη. Ευχαριστούμε καλή κυρία!

Ακολουθώντας πιστά τις συμβουλές της βγαίνουμε από το αεροδρόμιο. Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά... Μαύρη και στην Πράγα! Σκοτάδι απίστευτο! Στις 5 μ.μ. η νύχτα είχε πέσει για τα καλά. Βρίσκουμε το λεωφορείο που πρέπει να πάρουμε και μπαίνουμε. Στα λίγα μέτρα από την έξοδο του αεροδρομίου μέχρι την είσοδο του λεωφορείου, νιώθουμε μια μικρή ψύχρα, αλλά είναι τόση η λαχτάρα μας να επιβιβαστούμε που δε δίνουμε και πολλή σημασία. Το λεωφορείο ξεκινάει μέσα στο βαθύ σκοτάδι, δε βλέπουμε πολλά πράγματα τριγύρω... Δε σας κρύβω ότι μια ανησυχία υπήρχε αλλά επειδή είχε πολύ κόσμο, θα κάναμε ότι έκαναν όλοι οι υπόλοιποι. Τι στο καλό, θα χανόμασταν; Ε όχι! Ήμασταν παρέα τριών "πανέξυπνων" ατόμων που από τη χαρά μας και την ξαφνική απόφαση να πάμε στη Βαρκελώνη, δεν είχαμε σκεφτεί να δούμε καμία ουσιαστική πληροφορία για την Πράγα, παρόλο που γνωρίζαμε εξαρχής ότι επιστροφή μας ήταν μέσω αυτής της πόλης.

Φτάνουμε λοιπόν στο τέλος της διαδρομής με το λεωφορείο, κατεβαίνουν όλοι, κατεβαίνουμε και εμείς, τρέχουν όλοι, τρέχουμε κι εμείς (δεν είχαμε καταλάβει γιατί τρέχανε, θα το αντιλαμβανόμασταν λίγο αργότερα), κατεβαίνουμε τις σκάλες, μπαίνουμε στο σταθμό του μετρό - δε θυμάμαι αν βγάλαμε εισιτήριο ή αν είχαμε ένα ενιαίο για όλη τη διαδρομή - μπαίνουμε στο τρένο και περιμένουμε. Αρχίζουμε με πολλή προσοχή να ελέγχουμε μία μία τις στάσεις. Είχαμε γραμμένο το όνομα της στάσης όπου έπρεπε να κατεβούμε αλλά δεν είναι ήταν καθόλου εύκολο να το θυμόμαστε και να το αναγνωρίσουμε μόλις το δούμε. Οπότε η προσοχή μας ήταν στραμμένη στην οθόνη που έγραφε κάθε φορά την προσεχή στάση.

Με τα πολλά φτάνουμε στη στάση, κατεβαίνουμε από το τρένο, βρίσκουμε σκάλες προς τα πάνω αυτή τη φορά, ανεβαίνουμε και βγαίνουμε σε ένα μέρος... κοιτάμε γύρω γύρω, κάνουμε στροφή και τι να δούμε...

prague12

Μα τι μέρος! Πίσω μας δεσπόζει ένα τεράστιο κτίριο.

prague1

Πρώτη σκέψη: Επιβλητικό, φωτισμένο, παραμυθένιο! Δεύτερη σκέψη: Μα τι να είναι; Έχουμε οδηγό της Πράγας μαζί μας; Όχι! Μα πώς όχι; Καλά κανένας δεν φρόντισε γι αυτό; Τρίτη σκέψη: Έχει κρύο, πολύ κρύο, πάρα πολύ κρύο. Γιατί δε ντυθήκαμε πιο χοντρά; Βέβαια ζεστά ρούχα φοράμε, αλλά έπρεπε να φοράμε ακόμα πιο ζεστά. Πώς δεν το σκεφτήκαμε; Πώς γίνεται να ήρθαμε με τα ρούχα που φορούσαμε στη Βαρκελώνη; Όπως και να το κάνεις, δεν γίνεται να είναι το ίδιο. Σκέψη τέταρτη: Κάπου να μπούμε, κάπου πρέπει να μπούμε... Αρχίζουμε να μη νιώθουμε αυτιά, μύτη, χέρια. Κάπου να μπούμε και κάτι να φάμε, να πιούμε, κάτι να μας ζεστάνει.

Αρχίζουμε να περπατάμε. Πού να πάμε άραγε; Α! Εδώ γράφει greek gyros, εδώ να πάμε. Έλληνας! Μπαίνουμε μέσα, κοιτάμε τις κοπέλες που δούλευαν, δε μοιάζουν ελληνίδες αλλά δε λέμε κάτι. Κοιτάμε τι υπάρχει να φάμε. Έχει και πίτσα. Παραγγέλνουμε τρία κομμάτια πίτσα ατομικά, και αναψυκτικά, μας ζητάνε διπλάσια χρήματα από όσα γράφει ο κατάλογος, είναι Πρωτοχρονιά λέει και παντού στην Πράγα η χρέωση είναι στη διπλή τιμή. Κομμάτια να γίνει! Εμείς θέλουμε να ζεσταθούμε, να φάμε, ας θυσιάσουμε τις κορώνες μας - δεν είχαμε και πολλές - και ας πληρώσουμε... Παίρνουμε λοιπόν τους δίσκους με τα πιάτα, ανεβαίνουμε στον επάνω όροφο του μαγαζιού - προχειροδουλειά το μαγαζί - καθόμαστε σε ένα τραπεζάκι και ξεκινάμε το φαγητό. Ανοίγει μια πόρτα, βγαίνει ένας τύπος, με ένα στόμα μια φωνή λέμε Έλληνας. Μας βλέπει αυτός, μας κόβει καλά καλά, έρχεται προς το τραπέζι, μας ρωτάει αν είμαστε Έλληνες και μόλις επιβεβαιώνει την εικασία του, ξεκινάει το μονόλογο και την περί αυτού κουβέντα. Πώς έφτασε στην Πράγα, πόσο έξυπνος είναι, σε πόσο ιστορικό σημείο ήταν το μαγαζί, πώς στο υπόγειο ο Χίτλερ είχε τη σαπουνο-βιοτεχνία του- κόμπος το στομάχι! Και το αποκορύφωμα... Γιατί δε φάγατε αυτήν την πίτσα με το γύρο; Ναι είχαμε πάρει και πίτσα με γύρο, σπεσιαλιτέ του καταστήματος. Δε σας άρεσε; Έλα μωρέ, μπορεί να την είχαμε και μέρες γι αυτό! Κόκκαλο εμείς! Μας κόπηκε και η όρεξη! Είπαμε ότι κάτι θα μας κεράσει ο τύπος. Δεν μπορεί! Έλληνας βρήκε Έλληνες πρωτοχρονιάτικα... Αλλά τίποτα! Πληρώσαμε διπλάσια τιμή για να φάμε μπαγιάτικη πίτσα με γύρο μέσα στα πνεύματα ταλαίπωρων ανθρώπων του παρελθόντος.

Κάποια στιγμή το παίρνουμε απόφαση, βγαίνουμε από το μαγαζί, με σκοπό να εξερευνήσουμε την πόλη. Προς τα πάνω; Προς τα κάτω; Να ρωτήσουμε; Α να κάτι Έλληνες. Τους ρωτάμε αλλά μόλις είχαν φτάσει. Δεν ξέρουν τίποτα αλλά βλέπουν πολλούς περαστικούς να πηγαίνουν προς τα πάνω. Ε λοιπόν, ας πάμε και εμείς προς τα πάνω. Ξεκινάμε να περπατάμε πολύ γρήγορα γιατί το κρύο μας τρυπάει τα κόκκαλα. Ξέρουμε ότι κάπου υπάρχει ένα μεγάλο ρολόι και ένα ποτάμι. Ψάχνουμε να τα βρούμε. Αντί γι αυτά περνάμε πάνω από ένα πολύ τρομακτικό σημείο. Νύχτα πάνω σε μια ψηλή γέφυρα και από κάτω πολλές σιδηροδρομικές γραμμές.

prague2

Προχωράμε λίγο ακόμα και φτάνουμε σε ένα σημείο πάνω από τις γραμμές, όπου έχει μαζευτεί πάρα πολύς κόσμος και περιμένει. Δεν ξέρουμε γιατί αλλά τόσος κόσμος να κοιτάει τον ορίζοντα, κάτι θα γίνει. Κάτι περιμένει! Συμπτωματικά βλέπουμε ότι είμαστε μπροστά στην ελληνική πρεσβεία. Μα όλα τα events που γίνονται έχουν σχέση με Έλληνες; Τι τιμή, τι περηφάνια!

prague3

prague32

Περιμένουμε για ώρα, έχουμε παγώσει από το κρύο, βλέπουμε τον κόσμο που με διακριτικές αγκωνιές διεκδικεί μια θέση μπροστά μπροστά και απορούμε γιατί. Τελικά κάποια στιγμή, αρχίζουν και σκάνε πυροτεχνήματα. Γίνεται η νύχτα μέρα! Τα περισσότερα, εντυπωσιακότερα και ομορφότερα σχέδια που είχαμε δει ποτέ στον ουρανό! Παγώσαμε αλλά ήταν πολύ όμορφα.

Ωστόσο, δεν πήγαμε στην Πράγα να δούμε πυροτεχνήματα. Εμείς ένα ρολόι ψάχναμε. Δεν το βρήκαμε προς τα πάνω, οπότε μάλλον θα είναι προς τα κάτω. Αλλάζουμε λοιπόν κατεύθυνση και ξεκινάμε να κατηφορίζουμε. Με βήμα πιο ταχύ από ποτέ, παίρνουμε τον κατήφορο, ξαναπερνάμε από το επιβλητικό κτήριο, ξαναπερνάμε μπροστά από το κατάστημα του Έλληνα, δίνουμε υπόσχεση να μην ξαναφάμε ποτέ σε ελληνικό μαγαζί του εξωτερικού και προχωράμε. Αρχίζουμε να ξαναβλέπουμε πολύ κόσμο, όμορφα κτίρια, φωτισμένα και στολισμένα.

 prague4

Πιστεύουμε πλέον ότι κάπου κοντά βρίσκεται το ρολόι και αντιλαμβανόμαστε ότι τζάμπα φάγαμε τόσο κρύο περπατώντας προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και πράγματι οι υποψίες μας επιβεβαιώνονται. Καταλήγουμε σε μια πλατεία, στολισμένη απίστευτα, με πολλά ξύλινα σπιτάκια, όπου παντού πουλάνε κάτι, αναμνηστικά, φαγητά, χειροποίητες κατασκευές και ανεβάζοντας το βλέμμα, το θέαμα είναι απίστευτο. Το ρολόι δεσπόζει μπροστά μας! Απίστευτη ομορφιά! Πάρα πολύς κόσμος! Πάρα πολύ ωραίοι στολισμοί! Απίστευτα παραμυθένια εικόνα! Ό,τι και αν σας πω είναι λίγο! Αν δεν έχεις βρεθεί στην Πράγα τις μέρες των γιορτών, δεν μπορείς να αντιληφθείς για τι ομορφιά μιλάμε!

prague5

prague53

prague6

Ούτε και για τι κρύο όμως! Χαζεύοντας το ρολόι για λίγα λεπτά νιώθουμε ότι ο χρόνος έχει σταματήσει. Το αίμα έχει πάψει να κυλάει στις φλέβες μας. Πρέπει επειγόντως να περπατήσουμε. Και πράγματι περπατήσαμε. «Παιδιά να κάνουμε μια στάση, να πάρουμε κάτι, ένα αναμνηστικό» έλεγα εγώ, «Προχώρα, παγώσαμε, θα πάρεις από το αεροδρόμιο» έλεγαν οι υπόλοιποι της παρέας. Ούτε μια στάση στα ξύλινα σπιτάκια, ούτε μια αγορά. Δεν μπορώ να σας περιγράψω στενοχώρια! Ούτε ένα μαγνητάκι ούτε ένα στολιδάκι, τίποτα! Κανένα ενθύμιο από την Πράγα, πέρα από τις αναμνήσεις μας και φυσικά τις λίγες φωτογραφίες που σας δείχνω και εδώ. Και αυτές θολές και κουνημένες... πού να σταθεροποιήσεις το χέρι με αυτό το κρύο άλλωστε;

prague42

Με τα πολλά κάνοντας μια γρήγορη βόλτα, περιπλανηθήκαμε στα γύρω στενά, φτάσαμε στη γέφυρα του Καρόλου, κοιτάξαμε γύρω γύρω, ζήσαμε για λίγο στο πιο παραμυθένιο μέρος του κόσμου και με βήμα ταχύτερο επιστρέψαμε μπροστά στο αρχικό επιβλητικό κτίριο, κατεβήκαμε στο σταθμό του μετρό, περιμέναμε το τρένο, ήρθε γρήγορα ευτυχώς, μπήκαμε, πήγαμε στην αφετηρία του - εκεί από όπου το είχαμε πάρει αρχικά – κατέβηκαν όλοι, κατεβήκαμε κι εμείς, έτρεξαν όλοι, τρέξαμε κι εμείς, μπήκαν όλοι στο λεωφορείο, μπήκαμε κι εμείς. Ξεκίνησε το λεωφορείο μέσα στο σκοτάδι την αντίστροφη πορεία προς το αεροδρόμιο.

Μέσα στο λεωφορείο χωρίς το άγχος για πού θα κατέβουμε, βρήκα το χρόνο για ένα σύντομο συναισθηματικό απολογισμό: Συναίσθημα πρώτο – Ανακούφιση, που γλιτώσαμε από το κρύο. Συναίσθημα δεύτερο – Απογοήτευση, που μπορούσαμε να περιπλανηθούμε για λίγη ώρα ακόμα στην πόλη αλλά λόγω έλλειψης του κατάλληλου εξοπλισμού, δεν το κάναμε. Συναίσθημα τρίτο - Ανυπομονησία για τα μικροψώνια που θα έκανα από το αεροδρόμιο.

Το λεωφορείο φτάνει στο τέλος της διαδρομής, κατεβαίνουν όλοι, κατεβαίνουμε κι εμείς, τρέχουν όλοι, τρέχουμε κι εμείς, συνωστίζονται όλοι στις πόρτες του αεροδρομίου, συνωστιζόμαστε κι εμείς. Και ναι, επιτέλους, είμαστε μέσα στο αεροδρόμιο! Πάμε γρήγορα, βρίσκουμε καρέκλες, έχουμε λίγες ώρες αναμονής μπροστά μας, οπότε πρέπει να είμαστε άνετα, να κοιμηθούμε και λίγο. «Σας αφήνω εγώ» λέω και πάω για ψώνια.  Ξεκινάω να περπατάω και προς μεγάλη μου απογοήτευση βλέπω ότι όλα τα καταστήματα είναι κλειστά! Θέλω να γυρίσω πίσω! Θέλω ένα μαγνητάκι! Θέλω κι ένα στολίδι! Το έμπειρο μάτι μου πρόλαβε να δει τόσα όμορφα πράγματα στα ξύλινα σπιτάκια της πλατείας... Και τώρα τελικά δε θα πάρω τίποτα. Πρέπει να ξαναέρθω στην Πράγα! Αυτή η σκέψη με ηρεμεί κάπως. Γυρνάω στην παρέα, πιάνω και εγώ μια καρέκλα και προσπαθώ να κλείσω τα μάτια μου. Η αλήθεια είναι ότι δε δυσκολεύτηκα κιόλας

prague8

Λίγες ώρες αργότερα μας ξυπνάει πρώτα το ξυπνητήρι - είμαστε και προνοητικοί - και μετά η ανακοίνωση που ακούγεται στο αεροδρόμιο και ενημερώνει τους επιβάτες ότι ήρθε η ώρα του check in και λίγο αργότερα της επιβίβασης. Προχωράμε στις τυπικές διαδικασίες και λίγη ώρα αργότερα είμαστε στο αεροπλάνο και βυθιζόμαστε στον ύπνο.

Ξυπνάμε δέκα λεπτά πριν την προσγείωση από την ανακοίνωση του πιλότου. Φτάνοντας στο τέλος της χριστουγεννιάτικης απόδρασης, ανυπομονούμε να γυρίσουμε σπίτια μας. Εξάλλου σαν το σπίτι σου δε νιώθεις πουθενά. Άντε να προσγειωθούμε, να πάρουμε βαλίτσες και να πάμε απευθείας για ταξί. Βλέπετε ήμασταν και σε καλές εποχές, τα ταξί έξω από το αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης ήταν δυσεύρετα, δεν προλάβαιναν να σχηματίσουν ουρά, όπως τώρα. Τα σκεφτόμαστε αυτά και έχουμε αρχίσει να τα συζητάμε για να ξυπνήσουμε κιόλας. Έλα όμως που υπολογίζουμε χωρίς τους... υπεύθυνους φορτοεκφόρτωσης του αεροδρομίου Πράγας. Η βαλίτσα του ενός από την παρέα μας δεν ήρθε. Δε φορτώθηκε ποτέ στο αεροπλάνο για την πτήση Πράγα – Θεσσαλονίκη, γιατί πολύ απλά δε χωρούσε. Και εννοείται ότι δεν υπήρξε καμία πρότερη ενημέρωση. Θα έρθει με την επόμενη πτήση! Επομένως, ταξί, ποιο ταξί; Καρέκλες αεροδρομίου και πάλι και αναμένουμε μέχρι την επόμενη πτήση! Βυθιζόμαστε και πάλι στον ύπνο. Τα όνειρα τρέχουν πίσω στη Βαρκελώνη και την Πράγα... Πόσο ωραία περάσαμε! Μένει βέβαια τουλάχιστον ακόμα μία επίσκεψη στην Πράγα για ουσιαστική γνωριμία με την πόλη.

Extra Tips:

Αυτή ήταν η δική μας, σύντομη σε χρόνο αν και με λεπτομερή περιγραφή, επίσκεψη στην πρωτεύουσα της Τσεχίας. Τα λίγα που είδαμε από τη χριστουγεννιάτικα στολισμένη Πράγα, κατατάσσουν την πόλη στην κορυφή της λίστας με τους αγαπημένους προορισμούς. Δεν μπορούμε να σας προτείνουμε ουσιαστικά κάτι αξιόλογο από προσωπική εμπειρία για το πού να μείνετε, σε ποια εστιατόρια να φάτε, τι τοπικά εδέσματα να δοκιμάσετε. Μπορούμε όμως με απόλυτη βεβαιότητα να σας πούμε ότι οι -4 βαθμοί στην Πράγα δεν έχουν καμία σχέση ακόμα και με τους – 17 βαθμούς που έχουμε νιώσει κάποιες φορές στην Ελλάδα. Αν λοιπόν θέλετε να απολαύσετε την παραμονή σας στην πόλη, πρέπει απαραιτήτως να γεμίσετε τη βαλίτσα σας με ισοθερμικά ρούχα για να καλύπτετε όλο το σώμα σας, από την κορυφή ως τα νύχια. Πολύ χοντρά πουλόβερ, παντελόνια και τα πιο ζεστά σας παπούτσια κρίνονται επίσης απολύτως απαραίτητα. Ετοιμάστε αποσκευές σωστά και ετοιμαστείτε να ζήσετε το απόλυτο παραμύθι!

Χρήσιμες πληροφορίες για την πόλη μπορείτε να βρείτε στις παρακάτω ιστοσελίδες:

Πρόβελψη καιρού για Πράγα

επιστροφή στην κορυφή
bookquote
Πόσο ωραία βιβλία έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό! Πόσο ωραία ταξίδια κάνω μέσα από την ανάγνωσή τους! Πάρτε ιδέες για τα βιβλία που θα διαβάσετε στις καλοκαιρινές σας διακοπές! Κι αν δεν έχετε αποφασίσει πού να πάτε φέτος, σας έχουμε προτάσεις!    maresei team
  1. Κατηγορίες
  2. Ετικέτες
  3. Δημοφιλή
Ένα κέικ μα τι κέικ;
Monday
Κέικ χωρίς ζάχαρη
Τα ξακουστά ανώμαλα της μητέρας..
Φιλέτο κοτόπουλου στο φούρνο με ψητά λαχανικά
Πατατούλες... σαν τηγανιτές
Μπισκότα βρώμης με αλεύρι ολικής άλεσης και χωρίς ζάχαρη
Πλάθω πλάθω κουλουράκια...

Ημερολόγιο άρθρων

« Φεβρουάριος 2025 »
Δευ Τρί Τετ Πέμ Παρ Σάβ Κυρ
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28    
09.03.2016

Μικροί χώροι, μακρόστενα γραφεία

Μικροί χώροι, μακρόστενα γραφεία

Επαγγελματίας από το σπίτι ή ερασιτέχνης blogger ή θέλω απλώς έναν χώρο να κάθομαι στον υπολογιστή μου ή να διαβάζω και δε μ' αρέσει ο καναπές, ένα γραφείο στο σπίτι το χρειάζεσαι. Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις αρκετό χώρο; Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις μια δική σου γωνιά απομόνωσης, αυτοσυγκέντρωσης κι εργασίας;

Περισσότερα...
30.09.2015
Η πετρόσουπα

Καινούρια στο σπορ των παραμυθιών, μόλις που θυμάμαι μερικά από τα παραδοσιακά παραμύθια κι αυτά αποσπασματικά από τα δικά μου παιδικά χρόνια... Άρχισα όμως να ψάχνομαι τους τελευταίους μήνες γιατί το θέμα με αφορά πλέον άμεσα. Εξάλλου είναι αρκετά συνηθισμένη η "κόντρα" μεταξύ παραδοσιακών και σύγχρονων παιδικών παραμυθιών και ομολογώ ότι ακόμα δεν μπορώ να εκφέρω εμπεριστατωμένη άποψη.

Περισσότερα...
01.04.2013

Στις αποχρώσεις του "φυστικοβεραμάν"

Στις αποχρώσεις του "φυστικοβεραμάν"

Το χρώμα που αγαπώ και που φαντάζει στα μάτια μου το πιο φωτεινό, το πιο χαρούμενο, ένα από τα πιο ωραία χρώματα για τα αντικείμενα εντός σπιτιού αλλά και για το αγαπημένο ρολόι χειρός, που δεν πήρα ακόμα, αλλά σκοπεύω να πάρω - από πέρυσι το "ζαχαρώνω", είναι το λατρεμένο φυστικοβεραμάν. 

Περισσότερα...
06.02.2013
Bob Marley

Ένα σχόλιο που άκουσα σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο για τα "σαν σήμερα" περιστατικά στάθηκε η αφορμή για αυτή την αναφορά στον Bob Marley.

Περισσότερα...
18.01.2015

Οι πλεχτές δημιουργίες της Καλλιόπης

Οι πλεχτές δημιουργίες της Καλλιόπης

Η φίλη Καλλιόπη ξαναχτυπά για άλλη μια φορά με χειροποίητες δημιουργίες. Αυτή τη φορά άφησε κατά μέρους τα κοσμήματα και έπιασε το ...πλέξιμο! Και ναι, ήθελε να κερδίσει το βιβλίο "Μ' αρέσει να πλέκω" που κληρώσαμε στο τέλος του έτους αλλά δε στάθηκε αρκετά τυχερή. Αυτό φυσικά δεν αποτέλεσε λόγο για να απαρνηθεί το νέο της χόμπι.

Η ενασχόλησή της με το πλέξιμο μετράει περίπου έναν χρόνο και έχει δώσει μεγάλη χαρά τόσο στην ίδια όσο και στην κόρη της που μπορεί πλέον να φοράει κάθε μέρα και άλλο γιακά, κασκόλ ή σκούφο. Εξάλλου είναι γνωστό σε όσους τις γνωρίζουν, πως τα αξεσουάρ είναι το φετίχ μάνας και κόρης.

Περισσότερα...
18.11.2013
Σαλάτα Παντζάρι

Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για μια δροσερή σαλάτα με παντζάρια;

Περισσότερα...
11.06.2015

Μια μικρή ιστορία για τον εθισμό

Μια μικρή ιστορία για τον εθισμό

Μια ταινία μικρού μήκους για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.

Περισσότερα...
14.10.2012

La Valse D’Amelie

La Valse D’Amelie

Πώς γίνεται μια μελωδία να γεννά τόσα συναισθήματα ταυτόχρονα: Νοσταλγία, τρυφερότητα, λύπη και χαρά μαζι...

Περισσότερα...
03.02.2013

Είμαι 29 και είμαι καλά!

Είμαι 29 και είμαι καλά!

Μια εβδομάδα πριν η καλή και πολυτάλαντη φίλη μας, που είναι πια μόνιμη ανταποκρίτρια του maresei, με αφορμή τα γενέθλιά της οργάνωσε μια μικρή γιορτή στο σπίτι της, ετοίμασε πολλά νόστιμα εδέσματα για τους φίλους της (δηλαδή για μας) και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της και τις συνταγές της. Ας της ευχηθούμε για ακόμη μια φορά Χρόνια Πολλά και ας διαβάσουμε όσα μας έγραψε...

Περισσότερα...
09.05.2014
The Handsome Family - Far From Any Road

Η καλύτερη ώρα της εβδομάδας είναι εδώ! Ώρα λοιπόν για χαλάρωση με ένα κομμάτι που αγαπήσαμε κεραυνοβόλα 10,5 χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Περισσότερα...
24.11.2012

Muffins βανίλιας

Muffins βανίλιας

Από χθες το πρωί είχα βάλει στο μυαλό μου λίγο κέικ. Οπότε σήμερα που με έπιασε η προκοπή, είπα να δοκιμάσω άλλη μια συνταγή για muffins βανίλιας με κομματάκια κουβερτούρας. Έγιναν νοστιμότατα και φυσικά ανάρπαστα!

Περισσότερα...
08.11.2012

Στο παζάρι βιβλίου της Θεσσαλονίκης

Στο παζάρι βιβλίου της Θεσσαλονίκης

Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.

Περισσότερα...
01.10.2014

Το wallpaper του Οκτωβρίου

Το wallpaper του Οκτωβρίου

Γιατί και το φθινόπωρο είναι ερωτεύσιμο! Ευκαιρία λοιπόν να σχεδιάσουμε εκδρομές και κοντινές εξορμήσεις για να απολαύσουμε τα υπέροχα χρώματα της φύσης.

Περισσότερα...
23.11.2012
Σπιτικό πέστο

Είδα αυτή τη φωτογραφία και ξεσηκώθηκα για pesto σήμερα! Σκόρδο, βασιλικός, ελαιόλαδο, κουκουνάρι, λατρεμένη παρμεζάνα για ασβέστιο και μαύρο πιπέρι πάνω από μια γαβάθα πένες...

Περισσότερα...
17.04.2013

Παίζοντας με τα βότσαλα

Παίζοντας με τα βότσαλα

Μια σκηνή που έχουμε δει και ξαναδεί και ξαναδεί, μια εικόνα χιλιοαποτυπωμένη κι όμως... Μικροί και μεγάλοι απολαμβάνουμε πάντα το παιχνίδι με τα βότσαλα.

Περισσότερα...
21.09.2013

Cromática Pistona - Down Ιn Mexico

Cromática Pistona - Down Ιn Mexico

Μια διασκευή που μ'αρέσει πολύ τον τελευταίο καιρό!

Περισσότερα...
14.11.2013

Εύκολη και γρήγορη πίτα χωρίς φύλλο

Εύκολη και γρήγορη πίτα χωρίς φύλλο

Τι καλό θα φάμε απόψε;

Μπορούμε να ετοιμάσουμε μια εύκολη και γρήγορη πίτα χωρίς φύλλο με πολύ απλά υλικά και να την απολαύσουμε τόσο σήμερα για βραδινό όσο και αύριο το πρωί.

Περισσότερα...
16.04.2013
TEDxThessaloniki 2013: Εντυπώσεις

Σας είπαμε ότι θα γίνει το TEDxThessaloniki, σας είπαμε ότι θα πάμε στο TEDxThessaloniki, σας είπαμε ότι πήγαμε στο TEDxThessaloniki, σας είπαμε ότι επισκεφτήκαμε και το παζάρι βιβλίου στο διάλειμμα του TEDxThessaloniki αλλά δε σας είπαμε τις εντυπώσεις μας...

Περισσότερα...
20.11.2012
Μετρώντας τα άστρα

Μετρώντας τα άστρα...

Περισσότερα...
23.02.2014

Χιονοβόλτες στα Γρεβενά (και πάλι!)

Χιονοβόλτες στα Γρεβενά (και πάλι!)

Η ευκαιρία για νέες χιονοβόλτες στα Γρεβενά δόθηκε απρόσμενα και χρονικά πολύ κοντά με την πρώτη, οπότε δεν είναι να την χάνεις. Μέσα Φλεβάρη, καιρός ανοιξιάτικος, το βράδυ πανσέληνος και νύχτα ακόμη ξεκίνησα για τα ψηλά. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι μια ανάβαση στο ύψωμα Αννίτσα, απέναντι κατά κάποιο τρόπο από τη Βασιλίτσα και τον Σμόλικα, θα έδινε την ευκαιρία να θαυμάσεις ταυτόχρονα την ανατολή του ηλίου και τη δύση του φεγγαριού και όχι μόνο. Ο καθαρός ουρανός προσφέρεται για φωτογραφίες και αγνάντεμα.

Περισσότερα...
03.06.2013

Το πλεονέκτημα της ευτυχίας

Το πλεονέκτημα της ευτυχίας

Βρισκόμαστε στην πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου, στην πρώτη Δευτέρα του καλοκαιριού... Το μυαλό δουλεύει, σχεδόν κάνει υπερωρίες σκεφτόμενο τις καλοκαιρινές εξορμήσεις, την ξενοιασιά του καλοκαιριού, εικόνες θαλασσινές και υπέροχες... Σε ένα τέτοιο σκηνικό η στενοχώρια, η γκρίνια, τα σκυθρωπά πρόσωπα, οι αρνητικές σκέψεις δεν έχουν θέση..

Περισσότερα...
30.11.2013

Η δύναμη που κρύβεις μέσα σου - Ανεβαίνοντας στο Οροπέδιο Μουσών και στον Όλυμπο

Η δύναμη που κρύβεις μέσα σου - Ανεβαίνοντας στο Οροπέδιο Μουσών και στον Όλυμπο

Είπαμε, ο Όλυμπος είναι το... βουνό. Πανέμορφος, ρομαντικός, απολαυστικός, ελκυστικός αλλά συνάμα και τρομακτικός κι επικίνδυνος, αν δεν τον σέβεσαι. Όσο ανεβαίνεις και τον επισκέπτεσαι, άλλο τόσο σε τραβάει να ξαναπάς. Απ' όπου και να τον βλέπεις, στέκεται καμαρωτός και σε καλεί... Φαίνεται από διάφορα σημεία της χώρας, καθ' ότι "αρχηγός" των βουνών. Οπότε, αν νιώθεις όπως κι εμείς, δε χάνεις ευκαιρία να τον επισκεφθείς.

Περισσότερα...