Όνειρα με μάτια ανοιχτά
- Κατηγορία Σκέφτομαι
Μπορεί κάποιος να ονειρεύεται με μάτια ανοιχτά;
Μπορεί κάποιος να ονειρεύεται με μάτια ανοιχτά;
Πόσο μεγάλο μπορεί να είναι ένα όνειρο;

Μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας που απεικονίζει τη χριστουγεννιάτικη Αθήνα το 1960, το Μουσείο Μπενάκη προέβη στη δημοσίευση άλλης μιας γιορτινής φωτογραφίας στη σελίδα του στο facebook.
Αυτές τις μέρες που θα κάνουμε τις βόλτες μας εν όψει των Χριστουγεννιάτικων αγορών, σίγουρα θα συναντήσουμε στο δρόμο μας ένα φαρμακείο. Είναι λοιπόν ευκαιρία να το επισκεφθούμε και να πάρουμε ένα κουτί "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου", συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε όλο τον κόσμο.
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Οι γιορτές ποτέ δεν είναι αρκετές.. H πρώτη μέρα στη δουλειά πέρασε, αλλά η αίσθηση αυτή παραμένει! Aς τη ντύσουμε λοιπόν μουσικά με τους Nouvelle Vague να μας τραγουδούν "Just can't get enough"..
Ενδυματολογική πρόταση για την Παρασκευή στο γραφείο! Casual & chic! Ετοιμάστε τα ρούχα σας για να κερδίσετε χρόνο αύριο το πρωί!
Ένα μήνυμα της αγαπημένης μας φίλης Ιωάννας έφτασε στο inbox μας. Αυτή τη φορά δε μοιράστηκε μαζί μας συμβουλές ομορφιάς ούτε σκέψεις περί αγάπης ούτε συνταγές της μαμάς. Αντί όλων αυτών, επέλεξε να μας μυήσει στη δική της τακτική αποτοξίνωσης μετά τις αμαρτωλές - σε σχέση με το φαγητό - ημέρες του Πάσχα.
Ένα τραγούδι που ξέρουμε και αγαπάμε σε μια ζωντανή εμφάνιση της Αμερικανίδας τραγουδίστριας και τραγουδοποιού που ακούει στο όνομα Cat Power.
Έτσι για να κάνουμε ένα μουσικό διάλειμμα!
Μετά την ανατολή του ηλίου στο Βροντάδο, σειρά έχει η δύση του με φόντο το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού γύρω στις 20.00 το απόγευμα.
Καρναβάλια μέσα στον Ιανουάριο; Αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Μασκαρέματα; Γλέντι και χορός;
Και όλα αυτά μέσα σε ένα τριήμερο ξεφάντωμα σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, την Καστοριά!
Την Artmania την καλωσορίσαμε στην παρέα μας στο τέλος Ιουνίου, μας φιλοξένησε με χαρά στο εργαστήριό της, μας επέτρεψε να διεισδύσουμε στον καλλιτεχνικό της κόσμο και σήμερα, δυόμιση περίπου μήνες μετά, είναι και πάλι εδώ στο maresei! Για άλλη μια φορά την επισκεφτήκαμε στον χώρο της, στο ανανεωμένο εργαστήριό της όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα καινούρια της ευχολόγια.
Μετά τις ξύλινες σκάλες, τις καρέκλες, τα παλιά τζιν, τα χωνιά, το σπάγγο και τους δίσκους κοπής που με λίγη φαντασία μπορούν να βρουν πολλαπλές χρήσεις, σήμερα θα δούμε ιδέες και λύσεις για το πώς μπορούν οι ξύλινες παλέτες να μεταμορφωθούν σε διάφορα χρήσιμα αντικείμενα εντός και εκτός σπιτιού.
Ένα σχόλιο που άκουσα σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο για τα "σαν σήμερα" περιστατικά στάθηκε η αφορμή για αυτή την αναφορά στον Bob Marley.
"Κατάμπροστα στο ψαρολίμανο στο μάτι του πουνέντε, ορθώνεται πάνω σε θεόρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της γοργόνας" γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του, αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από μία τοιχογραφία σ' ένα ταπεινό ξωκλήσι σ' ένα ψαροχώρι της Λέσβου, τη Σκάλα Συκαμιάς, 48 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Η ιδέα για τις ντυμένες κρεμάστρες είναι παλιά. Εμένα πρώτη φορά με επισκέφτηκε στα 17-18 βλέποντάς τη σε κάποιο περιοδικό ως "αναμόρφωση της ντουλάπας σε μια πιο ρομαντική εκδοχή". Ξάφνου όλες οι κορδέλες που έβρισκα κατά καιρούς στο σπίτι έντυναν το πάνω ή το κάτω μέρος κάθε κρεμάστρας που είχα στη ντουλάπα μου. Ιδιαίτερα στη φοιτητική μου ντουλάπα σχεδόν δεν υπήρχε κρεμάστρα που να μην ήταν "ρομαντική".
Μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί από την Κυριακή το βράδυ μελαγχολούμε με τον επικείμενο ερχομό της Δευτέρας. Ίσως επειδή η Δευτέρα είναι η μέρα που...
Θυμάστε τα ΒορΟινά στη Θεσσαλονίκη; Είναι μια εκδήλωση γευσιγνωσίας οίνων και αποσταγμάτων του βορειοελλαδίτικου αμπελώνα στην οποία είχαμε την τύχη να παρευρεθούμε στις 22 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη.
Το φαράγγι της Καλυψώς, στα ανατολικά του Κισσάβου, πάνω απ' την περιοχή του Κόκκινου Νερού, είναι πανέμορφο. Ειδικά κατά το χρονικό διάστημα τέλος άνοιξης - αρχές καλοκαιριού είναι η ιδανική περίοδος για μια επίσκεψη.
Ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία στην κουζίνα είναι τα διάφανα γυάλινα βάζα που γεμάτα με μπαχαρικά, ζυμαρικά, αλεύρι, ζάχαρη, καφέ, καρπούς... αποτελούν ένα από τα διακοσμητικά στοιχεία των ραφιών και γενικότερα του χώρου της κουζίνας.