Quote
- Κατηγορία Σκέφτομαι
Στιλ είναι να ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις να πεις και να μη σου καίγεται καρφί.
Gore Vidal, 1925-2012, Αμερικανός συγγραφέας
Στιλ είναι να ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις να πεις και να μη σου καίγεται καρφί.
Gore Vidal, 1925-2012, Αμερικανός συγγραφέας
H άνοιξη δεν ήρθε μόνο στη φύση, το μπαλκόνι ή την τραπεζαρία μας, ήρθε και στη μόδα! Τα άνθη είναι εδώ και δίνουν χρώμα στις εμφανίσεις μας.
Ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και δε βαριέμαι ν' ακούω... Ένα τραγούδι για να ξεκινήσουμε όμορφα την εβδομάδα μας.
I'd love to share with you the joy of experiencing a mountain, the sounds of nature, the tranquillity, the team spirit, the panting and the sense of achievement when you get at the top. There are a number of chances for such jaunts in Greece I could think of. I'm starting the one to Gramos mountain.
Οι φίλοι μας λένε πως κάθε κάθε εβδομάδα αναζητούν στο διαδίκτυο όμορφες φωτογραφίες και ευχές για καλό σαββατοκύριακο.. Ίσως επειδή νιώθουν την ανάγκη να δουν και οι ίδιοι ένα ευχάριστο μήνυμα, λίγες θετικές σκέψεις, ίσως επειδή θέλουν να αναρτήσουν στις σελίδες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια φωτογραφία που να αποπνέει θετικά συναισθήματα;
Το wallpaper του Μαρτίου είναι έτοιμο! Μια από τις αγαπημένες μας φωτογραφίες φτάνει στις οθόνες όλων μας και μας φέρνει κοντά!
Ένα ευχάριστο κομμάτι με ένα κεφάτο video clip που σε κάνει να θες να βγεις στη φύση, να ξεχυθείς, να μη μαζεύεσαι σπίτι με τίποτα.
Για το Πάσχα που έρχεται έχουμε πάλι σε ετοιμότητα την τσάντα mickey mouse του Φίλιππου! Είναι μια τσάντα - δώρο από μια πολύ αγαπημένη φίλη, η οποία μας βόλεψε τρομερά! Και αρέσει και στον Φίλιππο πολύ!
Πόσες λύσεις μπορεί να υπάρχουν τελικά για τη διακόσμηση ενός χώρου, όταν ο στόχος είναι η δημιουργία ενός διαφορετικού σπιτιού με ιδιαίτερο στιλ και έντονη προσωπικότητα;
Οι Side Effects τραγουδούν Caro Emerald... και μας αρέσουν, όπως μας αρέσει κάθε νέα αξιόλογη προσπάθεια.
Ο Άγιος Βασίλης πέρυσι ήρθε στο σπίτι μας και μάλιστα μας έφερε δύο δώρα, ένα για τον Φίλιππο, ένα για τη μπεμπούλα που εκείνη την περίοδο ακόμα την περιμέναμε. Φέτος λέτε να μας επισκεφθεί; Και πόσα να μας φέρει; ;)
Σάββατο βράδυ, το πρώτο του Απρίλη, Θεσσαλονίκη, η πόλη σφύζει από ζωή και από άνοιξη. Μετά από πολλά φανταστικά σχέδια στο μυαλό μου, περνάμε μια βραδιά γεμάτη αδρεναλίνη με ιδιωτική προβολή στον καναπέ! Υπέροχη ταινία θα ακολουθήσει άλλο άρθρο γι'αυτό. Η ταινία τελειώνει και για αποφόρτιση ακούω λίγο πρώτο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο όπου οι τύποι εκεί στο control είναι σε summer mood προφανώς και παίζουν καταπληκτικά. Μάλλον είναι κάποιο playlist αλλά μου αρέσει να φαντάζομαι ότι κάποιος επέλεγε εκείνη την ώρα τη μουσική που με έκανε να ξυπνήσω και να χορεύω. Ακούω αυτό το τραγούδι και μου'ρχεται να κάνω πάρτυ και να καλέσω όλη την οικοδομή. Ίσως εκτός από τον ugly naked κύριο στον τρίτο. Νιώθω ξαφνικά την ανάγκη να πάω σε ένα beach bar για mojito αλλά 02:30 τη νύχτα που να βρω στην πόλη; Πάντα έλεγα ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει πολλές επιλογές... Προσπαθώ να καταλάβω κάποιους στίχους στα γαλλικά πράγμα δύσκολο, γιατί το μόνο ρήμα που ξέρω να κλίνω είναι το aimer (κάτοχος πτυχίου Delf speaking). Ευτυχώς είχε και λίγα αγγλικά et voila!
Καλησπέρα σας! Χρόνια πολλά και καλά και Χριστός Ανέστη!
Επανερχόμαστε στη διαδικτυακή μας παρέα μετά από ένα διάλεμμα αρκετών ημερών που μας χάρισε ξεκούραση, χαλάρωση, λίγο παραπάνω ύπνο, καθαρό αέρα, θέα στη θάλασσα, ήχους τζιτζικιών και κελαηδίσματα πουλιών. Ομολογώ ότι ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν οικογενειακώς. Οι μεγάλοι για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα, ο Φίλιππος για να εκτονώσει όλη του την ενέργεια παίζοντας με τις ώρες στην αυλή και η μπέμπα για να έχει πάντα μια διαθέσιμη αγκαλιά να απαλύνει το κλάμα της.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα με ένα χρωματιστό και θρεπτικό πρωινό για να ξεκινήσουμε με ενέργεια το 2ο μισό του Ιουλίου!
Μια που τη συνταγή για υπέροχη σάλτσα μανιταριών την έχουμε και μια που οι μανιταροπαρασκευές δεν τελειώνουν ποτέ, κάθε τόσο βγαίνουμε και ψάχνουμε για μανιτάρια ιδιαίτερα αυτή την εποχή που έχει μπόλικα.
Η συλλογή μανιταριών είναι η αφορμή για μια ακόμα επαφή με την εκπληκτική αυτή την εποχή φύση. Περπατάς στο δάσος, στα καταπράσινα λιβάδια και κάθε τόσο σταματάς να μαζέψεις τα μανιταράκια σου και να απολαύσεις το τοπίο.
Όσο οι γιορτές πλησιάζουν τόσο οι αναζητήσεις για δώρα προς αγαπημένους ανθρώπους εντείνονται. Ψάχνουμε δώρα μικρά, συμβολικά, εντός προϋπολογισμού, και όσο γίνεται προσαρμοσμένα στην προσωπικότητα των παραληπτών.
Τι θα λέγατε για δώρα χειροποίητα, φτιαγμένα με φαντασία, μεράκι και διάθεση να ξεχωρίσουν και να ενθουσιάσουν τους φίλους μας;
Λίγες ώρες πριν την έλευση του 2013 χαλαρώνουμε υπό το φως των κεριών με κρασάκι, επιδόρπια και καλή παρέα..
Μια σκηνή που έχουμε δει και ξαναδεί και ξαναδεί, μια εικόνα χιλιοαποτυπωμένη κι όμως... Μικροί και μεγάλοι απολαμβάνουμε πάντα το παιχνίδι με τα βότσαλα.
Είχα ζουμερά και μυρωδάτα λεμόνια στο ψυγείο. Τα λεμόνια του γείτονα! Και γινόταν ολοένα και περισσότερα. Και μύριζε όλο το ψυγείο τόσο όμορφα!
Κάτι έπρεπε να φτιάξω, κάτι λεμονάτο και ευωδιαστό. Κι έτσι άρχισα να ψάχνω συνταγές για λεμονόπιτες. Lemon pies!
Λίγες μέρες πριν το γραμματοκιβώτιο του Άγιου Βασίλη πάρει σάρκα και οστά, καθίσαμε στο καρεκλάκι μας και μαζί με τον Φίλιππο παίξαμε για πρώτη φορά με τον πηλό. Εγώ έφτιαχνα, αυτός χαλούσε. Αλλά τι σημασία έχει; Περάσαμε μια δημιουργική ώρα χωρίς τουβλάκια και κουμπάκια και φτιάξαμε μικρά στολιδάκια.
Καλημέρα! Δεύτερη μέρα της εβδομάδας και δεύτερη μέρα του μήνα. Ο καιρός φαίνεται πως ξαναστρώνει, η πρωινή δροσιά είναι ιδιαίτερα ευχάριστη, ειδικά αν αναλογιστούμε πως όσο περνάει η ώρα, η θερμοκρασία θα ανεβαίνει.
Ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία στην κουζίνα είναι τα διάφανα γυάλινα βάζα που γεμάτα με μπαχαρικά, ζυμαρικά, αλεύρι, ζάχαρη, καφέ, καρπούς... αποτελούν ένα από τα διακοσμητικά στοιχεία των ραφιών και γενικότερα του χώρου της κουζίνας.
Και επιστρέψαμε... Εξάλλου όσες φορές και να επισκεφτώ τα Λουτρά Πόζαρ δεν τα χορταίνω. Ο συνδυασμός του φυσικού περιβάλλοντος με τις ιαματικές πηγές με κάνουν να νιώθω πως βρίσκομαι σε έναν παραδεισένιο τόπο.
Από παιδάκι είχα να βάλω φάτνη κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι. Και μιλάμε για μια φάτνη που μπορεί να ήταν φτιαγμένη και από χαρτόνι. Από τότε δε μου πολυάρεσαν οι φάτνες. Προτιμούσα να έχω δώρα κάτω από το δέντρο αληθινά... ή καμιά φορά και ψεύτικα. Οι φάτνες μου φαινόταν πολύ υπερβολικές, πολύ φορτωμένες, πολύ αδιάφορες, πολύ "γιαγιαδίστικες".
Μέχρι που είδα αυτή τη φάτνη της Artmania. Διαφορετική και minimal, μου άρεσε πολύ! Άρεσε και στην κολώνα του σπιτιού μας ;)