Θυμάστε την παλιότερη ανάρτηση μας με τίτλο "τι δώρο να πάρω"; Το ερώτημα αυτό ήρθε και πάλι στο προσκήνιο για τρία αγαπημένα μου κορίτσια. Ήθελα να τους πάρω από ένα δώρο και ήθελα κάτι που θα τους μείνει, θα τους προσφέρει τροφή για σκέψη, θα τους δημιουργήσει εικόνες, θα τους δώσει ερεθίσματα, θα ανοίξει τους ορίζοντές τους... Και τι καλύτερο λοιπόν από ένα βιβλίο για την καθεμιά;

Άλλη μια μουσική πρόταση που έφτασε στο inbox μας από μέλος της παρέας του maresei, πολύ καλοκαιρινή, πολύ "ξαπλώστρα - καφές - ακούς το κύμα να σκάει"... 

Έχουμε ξαναπεί ότι ένα δώρο αποκτά περισσότερο χαρακτήρα όταν μπαίνει και το προσωπικό στοιχείο, έστω στο περιτύλιγμα.

Πριν 5 χρόνια, τέτοια μέρα, μόλις είχα φτάσει Θεσσαλονίκη και βρισκόμουν αντιμέτωπη με την καινούρια μου ζωή. Θυμάμαι τον πανικό και τη λύπη που αισθανόμουν γιατί μου φαινόταν τόσο πολύ τεράστιο όλο αυτό που ξεκινούσε. Θα ζούσα μόνη μου, θα διαχειριζόμουν τα λεφτά μου, θα συντηρούσα το σπίτι μου και όλες οι στιγμές μου σε αυτό θα ήταν στιγμές μοναξιάς. Για έναν άνθρωπο που λατρεύει την οικογένεια και μισεί να είναι μόνος, πιστέψτε με, αυτό είναι τεράστιο βήμα.

Χθες βράδυ με έπιασε μια υπογλυκαιμία, μια τρομερή διάθεση για γλυκό και λαχταρούσα να σηκωθώ το πρωί και να βρω ένα νόστιμο πρωινό. Ένα, ή τουλάχιστον ένα, cupcake ήταν η τέλεια επιλογή και παράλληλα ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Ψάχνοντας διαθέσιμες συνταγές στα βιβλία μου, εντόπισα αυτή που βόλευε βάσει των υλικών που είχα στην κουζίνα και του χρόνου που απαιτούσε για την εκτέλεσή της. Το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατα cupcakes βανίλιας με σοκολατένια μπισκότα oreo! Δεν ακούγεται άσχημα, ε; Και πιστέψτε με, δεν είναι!  

Τοπίο άγριο, έρημο, μελαγχολικό για αυτοσυγκέντρωση και περισυλλογή στη Βελίκα... ή χρωματιστό, ζωντανό και ξένοιαστο καλοκαιρινό τοπίο;

Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά. 

Η χαρά της ζωής κρύβεται σε μικρά καθημερινά πράγματα. Όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε τόσο πιο ευτυχισμένοι θα είμαστε!

Καλημέρα! Kαλησπέρα! Αχ τι καλό που είναι! Το πρώτο σας είναι; Εσάς πόσο είναι; Είναι ήσυχο; Τρώει καλά; Κοιμάται το βράδι; Θα το βάλετε στη θάλασσα; Αγοράκι ή κοριτσάκι είναι; Αχ τι χαριτωμένο!

Ερωτήσεις που μας φέρνουν πιο κοντά!

Κι επειδή είναι Παρασκευή απόγευμα και θέλουμε να παγώσει ο χρόνος και να σταματήσει να γυρίζει ο κόσμος... ας απολαύσουμε τους Βelle & Sebastian.

Όλοι ζούμε σε μια πόλη με λάθη.. όποια κι αν είναι αυτή η πόλη, σε όποια χώρα κι αν βρίσκεται κάποια κακώς κείμενα υπάρχουν. Κι αν αυτή η πόλη βρίσκεται στην Ελλάδα, τότε μάλλον τα κακώς κείμενα είναι πολλά, όπως πολλά είναι κι αυτά που δε μας αρέσουν. Τα λάθη ή έστω αυτά που κάποιοι θεωρούμε λάθη μας πληγώνουν και θα θέλαμε να τα αλλάξουμε. Και το χειρότερο είναι ότι αυτά τα λάθη οφείλονται κυρίως στην αμέλεια ή την αδιαφορία των πολιτών, στην έλλειψη ενδιαφέροντος για το κοινό καλό, για το καλό του συμπολίτη μας, για το περιβάλλον, για όσους έχουν ανάγκη, για όσα θεωρούμε δεδομένα και τα περιφρονούμε.

Μια και η μέρα είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε αναφορά σε ένα από τα αγαπημένα ποιήματα του, το Μονόγραμμα.

Η Πέμπτη είναι πολύ ωραία μέρα! Ίσως είναι που νιώθεις ότι φτάνει η Παρασκευή, ίσως είναι που βγαίνεις το βράδυ και σκέφτεσαι ότι δεν πειράζει που θα ξυπνήσεις νωρίς το επόμενο πρωί... Παρασκευή θα ξημερώσει, θα κάνεις υπομονή μερικές ώρες και θα κοιμηθείς μετά... Ίσως είναι που σε πιάνει και εκείνη η διαβολεμένη όρεξη για κάτι γρήγορο και χορταστικό και λαχαριστό και ας μην είναι και σπιτικό ούτε υγιεινό και ... και ...

'cause we are young!

Το δέντρο της Θεσσαλονίκης φέτος στολίστηκε νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά! Την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη - επισήμως και του χειμώνα - κατέβηκαν τα στολίδια, άνοιξαν τα κλαδιά και άναψαν τα λαμπάκια του δικού μας δέντρου! 

Αν εν όψει των εορτών δε θέλετε να στολίσετε δέντρο ή έστω μόνο δέντρο, μια καλή ιδέα είναι να στολίσετε ένα άλλο κεντρικό σημείο του σαλονιού σας, όπως το φωτιστικό σας.

Ιδιαίτερα, αν διαθέτετε ένα φωτιστικό σιδερένιο ή γενικότερα μεταλλικό σε vintage ή country εκδοχή, σας έχουμε μια εξαιρετική πρόταση.

Τι λέτε για μια στιλιστική βόλτα στους δρόμους του Μιλάνο;

Το Οpen House ήρθε στην Ελλάδα και ανοίγει πρώτα τις πόρτες του στη Θεσσαλονίκη το Σαββατοκύριακο 24 - 25 Νοεμβρίου 2012. Για δύο μέρες όλοι οι πολίτες μπορούν να έχουν δωρεάν πρόσβαση και ξεναγήσεις σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια της πόλης.

Ακόμα και ένα μεταλλικό φαράσι μπορούμε να το δούμε αλλιώς με λίγη φαντασία. Πώς αλλιώς;

Το κίνημα των Christmastreestas ξαναχτυπά και σημάνει την έναρξη των "Christmastreestas Days 2014" by maresei.gr!

To πρώτο δέντρο της παρέας στολίστηκε ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα και αυτό το Παρασκευοσαββατοκύριακο ακολουθεί δυναμική συνέχεια...

Μια θερινή απόδραση που έμοιαζε μακρινό όνειρο έγινε πραγματικότητα αξέχαστη το περασμένο καλοκαίρι. Ταξιδάκι στον Αργοσαρωνικό με πρώτη στάση την Αίγινα.

Δεν ήταν να δούμε καλό καιρό μια μέρα, ξεχυθήκαμε μετά την Άφυτο για barbeque. Είχαμε φροντίσει φυσικά να πάρουμε τα απαραίτητα, κρεατικά, πατάτες, πρασινάδες και ντομάτες για σαλάτα, ψωμί, και μερικές σαλάτες-αλοιφές. Εννοείται πως οι μπύρες και το κρασί δεν έλειπαν από τα ψώνια μας, όπως και μερικά σιροπιαστά γλυκά για το τέλος... Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να περάσει μια όμορφη μέρα;

Μερικά πράγματα πρέπει να τα λέμε και να τα ξαναλέμε για να τα ακούμε και να τα ξανακούμε, με σκοπό να τα εμπεδώσουμε και να τα κάνουμε τρόπο ζωής.

Ένα τραγούδι που ακούω συχνά τους τελευταίους μήνες και το απολαμβάνω... και με το δίκιο μου ;)