Αυγοφέτες της γιαγιάς
- Κατηγορία Δημιουργώ
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Αυτό το σαββατοκύριακο αφιερώστε χρόνο σε εσάς, την οικογένεια και τους φίλους σας! Στρώστε τραπέζι διαρκείας και απολαύστε ένα νόστιμο και πολύχρωμο πρωινό!
Άλλη μια κρύα, παγωμένη για να ακριβολογούμε, μέρα ξημέρωσε! Και μια που είναι Κυριακή έχουμε την τέλεια αφορμή να διαλέξουμε έναν κοντινό προορισμό, να βρούμε ένα μικρό καταφύγιο μέσα στη φύση, έναν ξενώνα, ένα σαλέ, ένα πετρόχτιστο ξενοδοχείο, να πάρουμε τους φίλους μας και να πάμε να περάσουμε τη μέρα μας εκεί, πίνοντας καφεδάκι, διαβάζοντας εφημερίδες, συζητώντας, παίζοντας επιτραπέζια.
Το πρωί της Κυριακής είναι εδώ και o καιρός σε αρκετές περιοχές είναι ακόμη βροχερός, αλλά δεν πτοούμαστε! Ξεκινάμε την ημέρα μας με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση και αφιερώνουμε χρόνο στον εαυτό μας και στις επιθυμίες του.

Ένας ακόμα αγαπημένος φίλος, πολυπράγμων και μέγας νοικοκύρης, αποφάσισε στο εξής να μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες και τις προτάσεις του από τις μαγειρικές του, την αγάπη του για την αντρική μόδα, τον αθλητισμό, το ποδήλατό του, τα στέκια του στην πρωτεύουσα, καθώς και ό,τι άλλο κατά καιρούς του αρέσει. Ας τον καλοσωρίσουμε παρέα και ας του ευχηθούμε "Καλή αρχή".
Φέτος οι καλλιτέχνες του δρόμου (street artists) σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν σήμερα, 27 Οκτωβρίου. Γενικά είναι κινητή γιορτή και γιορτάζεται κάθε χρόνο το τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου.
Για όσους μας παρακολουθείτε σε facebook και instagram είδατε ήδη κάποιες φωτογραφίες μας από τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας την περασμένη Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016. Σήμερα θα σας περιγράψω αναλυτικά την εμπειρία μου.
Το κρασί του καλοκαιριού μας αρέσει να το πίνουμε και να το ... ακούμε. Και μετά την ερμηνεία του γνωστού τραγουδιού από τη Nancy Sinatra και τον Lee Hazlewood, ήρθε η ώρα να το ακούσουμε και στην τελευταία του εκδοχή.
Κι ενώ ενόψει καλοκαιριού θα περίμενε κανείς παύση εργασιών στην κουζίνα, κατά έναν περίεργο λόγο οι κουτάλες έχουν πάρει φωτιά, οι πειραματισμοί είναι συχνοί και τα γλυκά δε λείπουν ποτέ από το μενού! Πολύ περισσότερο τα cupcakes.
Μια δημιουργική παραλλαγή της εξαιρετικής συνταγής της αγαπημένης μου φίλης, που μεταξύ άλλων ακούει και στο ψευδώνυμο "Dear".
Παραλαμβάνω αναπάντεχα σήμερα ειδοποιητήριο από το Ταχυδρομείο. Είναι στο όνομά μου και πρόκειται για δέμα από Γερμανία. Μα τι να είναι; Το μυαλό μου δεν πηγαίνει πουθενά! Έχω ένα φίλο στη Γερμανία αλλά δέμα... τι δέμα τι να μου έστειλε;
Ακούγοντας την Παρασκευή το "She" του Elvis Costello ήρθαν αυτομάτως στο μυαλό μου σκηνές από την ταινία "Μια βραδιά στο Notting Hill". Παράλληλα όμως ανακάλεσα και εικόνες από τις βόλτες μας σε αυτή την περιοχή του Λονδίνου σχεδόν δύο χρόνια πριν.
Τελευταίος μήνας του χρόνου και μια μόνο ανάσα πριν τα Χριστούγεννα. Οι γιορτινές δημιουργίες συνεχίζονται. Και δεν ξέρω αν χαίρομαι πιο πολύ εγώ ή ο Φίλιππος. Η απάντηση νομίζω πως είναι προφανής.Ο Φίλιππος ενδεχομένως θα μπορούσε να αρκεστεί στο παιχνίδι με τα τουβλάκια και τη ζωγραφική του και να είναι πολύ ικανοποιημένος. Εγώ πάλι όχι.
Η Παγκόσμα Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται την 3η Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.
Η περιοχή των Γρεβενών, γνωστή για τις φυσικές ομορφιές της, γίνεται ομορφότερη αν τύχει να την επισκεφθείς χειμώνα και να'ναι χιονισμένη. Βρέθηκα λοιπόν πρόσφατα στα χιονισμένα Γρεβενά με πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, οπότε λέω "δεν 'την κάνω' προς τα πάνω να απολαύσω το χιονισμένο τοπίο"; Αλλά προς τα πού να κινήσω;
Μουσικό διάλειμμα à la française με τη Zaz να αναρωτιέται "Τι περιμένουμε;".
Υπάρχει μια διαδρομή στην Ελλάδα όπου ξεκινάς "απ΄τα ψηλά", ανάμεσα σε άγριες βουνοκορφές και καταλήγεις στα "χαμηλά" σε μια όμορφη παραλία με βαθιά, καταγάλανα νερά. Κατεβαίνεις απόκρημνες πλαγιές, διασχίζεις πλούσια δάση κι ακούς τρεχούμενο νερό να κελαρύζει στη μέση του πουθενά. Στέκεσαι σε σημεία με απίστευτη θέα. Ανοίγεις το βήμα σου σε άλλα για να αποφύγεις πέτρες που πέφτουν από ψηλά. Περνάς μέρη όπου ακούς φωνές θαυμασμού σχεδόν σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου. Φτάνεις σ' άλλα όπου πινακίδες σ' ενημερώνουν να κάνεις ησυχία για το φόβο κατολισθήσεων. Συναντάς ερειπωμένα χωριά, παλιά γεφύρια και ένα είδος ζώου μοναδικού, εξωτικού, τα ίχνη του οποίου χάνονται στα βάθη της ιστορίας.
Σήμερα έχουμε πολύ μεγάλη χαρά! Δυο σχετικά νέοι φίλοι της οικογένειας και του maresei.gr, φίλοι από αυτούς που δεν ξέρεις καιρό αλλά είναι σαν να γνωρίζεις χρόνια, επέλεξαν να μοιραστούν μαζί μας μια συνταγή που περνά από γενιά σε γενιά για ένα παραδοσιακό γλυκό. Και μάλιστα, έκαναν τον κόπο να βγάλουν φωτογραφίες βήμα προς βήμα για να είναι όσο πιο κατατοπιστική γίνεται η όλη διαδικασία.
Αγαπητοί μας φίλοι, Όμηρε και Γιώτα, σας ευχαριστούμε πολύ! Ευχόμαστε να περνάτε πάντα δημιουργικές στιγμές στην κουζίνα και εμείς να μπορούμε έστω και από μακριά να γευόμαστε τις γαστρονομικές σας δημιουργίες!
Άσπρο - μαύρο - καλάθια - φυτά... Βάλτε το προσωπικό σας γούστο και διακοσμήστε το σπίτι σας με ό,τι έχετε διαθέσιμο.
Ο κανόνας ή έστω η συνήθεια επιβάλλει ως τώρα να χρησιμοποιούμε τις παιδικές ζωγραφιές για τη διακόσμηση του ψυγείου και πάνω σε κάθε ζωγραφιά να μπαίνουν μερικά μαγνητάκια. Εξίσου πιθανό είναι να τις τοποθετούμε σε πίνακες ανακοινώσεων ή άλλα σημεία του παιδικού δωματίου.