Ένα από τα ωραιότερα μέρη στα οποία έχω βρεθεί ποτέ είναι ο καταρράκτης του Ρήνου κοντά στην πόλη Schaffhausen στη Βόρεια Ελβετία.

"Simon says"... Ήταν ένα παιχνίδι (τύπου listening) σε βιντεοκασέτα που συνηθίζαμε να βλέπουμε στο φροντιστήριο αγγλικών κατά τα μαθητικά μου χρόνια. Ο Simon μας έδινε οδηγίες και εμείς έπρεπε να καταλαβαίνουμε τι μας ζητάει να κάνουμε... Το μισούσα αυτό το παιχνίδι. 

...και πώς το θυμήθηκα; 

Είδα το Snoopy και τη δική του οδηγία. "Snoopy says" λοιπόν...

Έτοιμα τα πρώτα κόκκινα αυγά! Και θα ακολουθήσουν και άλλα, με μηνύματα, με σχέδια, με χρώματα..

Παίρνουμε ένα μπολάκι ρίχνουμε καρύδια, βρώμη, λιναρόσπορο, λίγο ταχίνι, λιγο μέλι, λίγη κανέλα και ένα μηλαράκι και έχουμε ένα πεντανόστιμο, θρεπτικό και χορταστικό πρωινό.

Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με τις ζύμες, η έμπνευση και η όρεξη δε σταματά... Αυτή τη φορά επέλεξα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου με μια σπιτική τάρτα.

Λίγο πριν μπει η νέα χρονιά, είδαμε τις πρώτες άσπρες μέρες κυριολεκτικά. Χιόνι έπεσε σε πολλές περιοχές της χώρας μας, ακόμα και δίπλα στο κύμα, οι φωτογραφίες με τα χιονισμένα τοπία κατέκλυσαν τα social media, παιδάκια γέμισαν τα πεζοδρόμια για να παίξουν χιονοπόλεμο παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες και εκδρομείς βρέθηκαν για ώρες στους δρόμους αφού αναγκάστηκαν να ταξιδεύουν με πολύ μικρές ταχύτητες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.

Εξαιρετική διασκευή του τραγουδιού της Lykke Li από τους Triggerfinger.

Απολαύστε το..

Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων. Μετά τις Χρυσές Σφαίρες λοιπόν και πριν τα Όσκαρ, ήρθε η σειρά των κινηματογραφικών βραβείων BAFTA.

Τρεις φωνές σε ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι.

Σάββατο βράδυ, το πρώτο του Απρίλη, Θεσσαλονίκη, η πόλη σφύζει από ζωή και από άνοιξη. Μετά από πολλά φανταστικά σχέδια στο μυαλό μου, περνάμε μια βραδιά γεμάτη αδρεναλίνη με ιδιωτική προβολή στον καναπέ! Υπέροχη ταινία θα ακολουθήσει άλλο άρθρο γι'αυτό. Η ταινία τελειώνει και για αποφόρτιση ακούω λίγο πρώτο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο όπου οι τύποι εκεί στο control είναι σε summer mood προφανώς και παίζουν καταπληκτικά. Μάλλον είναι κάποιο playlist αλλά μου αρέσει να φαντάζομαι ότι κάποιος επέλεγε εκείνη την ώρα τη μουσική που με έκανε να ξυπνήσω και να χορεύω. Ακούω αυτό το τραγούδι και μου'ρχεται να κάνω πάρτυ και να καλέσω όλη την οικοδομή. Ίσως εκτός από τον ugly naked κύριο στον τρίτο. Νιώθω ξαφνικά την ανάγκη να πάω σε ένα beach bar για mojito αλλά 02:30 τη νύχτα που να βρω στην πόλη; Πάντα έλεγα ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει πολλές επιλογές... Προσπαθώ να καταλάβω κάποιους στίχους στα γαλλικά πράγμα δύσκολο, γιατί το μόνο ρήμα που ξέρω να κλίνω είναι το aimer (κάτοχος πτυχίου Delf speaking). Ευτυχώς είχε και λίγα αγγλικά et voila!

Καλημέρα! Kαλησπέρα! Αχ τι καλό που είναι! Το πρώτο σας είναι; Εσάς πόσο είναι; Είναι ήσυχο; Τρώει καλά; Κοιμάται το βράδι; Θα το βάλετε στη θάλασσα; Αγοράκι ή κοριτσάκι είναι; Αχ τι χαριτωμένο!

Ερωτήσεις που μας φέρνουν πιο κοντά!

Εδώ και λίγα χρόνια στη χώρα μας υπάρχει ένα μουσείο διαφορετικό απ' τ' άλλα. Είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στη φύση και σε είδη που μας προσφέρει απλόχερα, ένα μουσείο μανιταριών! Και πού αλλού θα μπορούσε να βρίσκεται αυτό το μουσείο, πέρα από την ευρύτερη περιοχή της Πόλης των Μανιταριών;

Στα ορεινά των Γρεβενών, λοιπόν, στο καταπράσινο χωριό που ακούει στο όνομα Λάβδα, τον Νοέμβριο του 2011 ιδρύθηκε Μουσείο Μανιταριών. Έκτοτε κάθε χρόνο, αρχές καλοκαιριού, διοργανώνονται εκδηλώσεις με θέμα τα Μανιτάρια. Φέτος οι "Δρόμοι του Μανιταριού" πραγματοποιήθηκαν το τριήμερο 30-31/5 και 1/6 και οδήγησαν στη Λάβδα μανιτραφόφιλους και εν γένει φυσιολάτρες.

Η Νύχτα του Ελί Βισέλ βρέθηκε εντελώς τυχαία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Δεν είχα ακούσει κάτι για τον συγγραφέα, δεν είχα ακούσει τίποτα για το βιβλίο... Το είδα σε μια από τις βόλτες μου σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκα ενδιαφέρουσα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, εξίσου δελεαστική ήταν και η τιμή του (το πέτυχα στη μισή τιμή) και κάπως έτσι κατέληξε στη βιβλιοθήκη μου, όπου έμεινε για καιρό ανέγγιχτο ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία.

Οι γιορτές καταφτάνουν, το έτος τελειώνει, η ώρα του απολογισμού έρχεται. Τι κάναμε σωστά; Τι κάναμε λάθος; Τι δε θα ξανακάνουμε; Ποια είναι τα όνειρα και οι επιθυμίες μας για τη νέα χρονιά; Ποιους νέους στόχους θέτουμε; Πώς θα τους πετύχουμε; Σίγουρα χρειαζόμαστε τύχη αλλά και λίγη οργάνωση δε βλάπτει. 

Πώς μπορούμε να οργανωθούμε καλύτερα; Ένα ημερολόγιο πάντα βοηθάει. Και ποιο ημερολόγιο μπορεί να είναι καλύτερο από αυτό που μας γεμίζει θετική ενέργεια και μας ωθεί να περάσουμε μια χρονιά δημιουργική, γεμάτη χαμόγελα, ξεχωριστές στιγμές και νέες εμπειρίες; 

Είμαστε λοιπόν στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρουμε δύο αντίτυπα του "Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2015", που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μύρτος.

Είμαστε ήδη ντυμένοι καρναβαλάκια και έτοιμοι να ξεχυθούμε στους δρόμους.. 

Τουλάχιστον τις Κυριακές ας προσπαθούμε να αφιερώνουμε λίγο περισσότερο χρόνο στο πρωινό.

Είναι πλέον το αγαπημένο μου γλυκό.

Με μια προσπάθεια, έναν κόπο, και μάλιστα μικρό, φτιάχνουμε δύο υπέροχα γλυκά! Τόσο υπέροχα! Τόσο νόστιμα! Τόσο μεγάλοι πειρασμοί! Μπορώ να σας μιλάω ώρες γι αυτά τα γλυκά!

Μια δράση που νομίζω πως θα έχει πολύ ενδιαφέρον θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 9 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη. 

Ας δούμε το δελτίο τύπου όπως το διαβάσαμε στην ιστοσελίδα της WWF.

Από αυτές που δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο μία!

Έφτασε και πάλι η Δευτέρα και μια νέα εβδομάδα ξεκινά. Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μια θετική ώθηση στις επόμενες ημέρες, ελπίζοντας... 

Με τις δαντελίτσες έχουμε ξανασχοληθεί, έχουμε πειραματιστεί, έχουμε δώσει χαρά στη γιαγιά.. Και τώρα, να σου πάλι οι δαντέλες σε φωτεινή εκδοχή για να αξιοποιηθούν και στην ανοιξιάτικη διακόσμηση του σπιτιού.

Άλλοι (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) σκέφτονται να φτιάξουν μπομπονιέρες από lego... κι άλλοι φτιάχνουν ολόκληρο τον Παρθενώνα!

Μαγικά αυτά τα παιχνίδια, υπέροχη και η ιδέα των Αυστραλών που έφτιαξαν την Ακρόπολη από τουβλάκια lego με σκοπό να την χαρίσουν στο Μουσείο της Ακρόπολης.

Το Photo District News είναι ένα περιοδικό που απευθύνεται σε επαγγελματίες φωτογράφους και φυσικά "κυκλοφορεί" και σε ηλεκτρονική μορφή εδώ. Εκτός όμως από τα άρθρα που δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στήλη του "Η φωτογραφία της ημέρας".

Από παιδάκι είχα να βάλω φάτνη κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι. Και μιλάμε για μια φάτνη που μπορεί να ήταν φτιαγμένη και από χαρτόνι. Από τότε δε μου πολυάρεσαν οι φάτνες. Προτιμούσα να έχω δώρα κάτω από το δέντρο αληθινά... ή καμιά φορά και ψεύτικα. Οι φάτνες μου φαινόταν πολύ υπερβολικές, πολύ φορτωμένες, πολύ αδιάφορες, πολύ "γιαγιαδίστικες".

Μέχρι που είδα αυτή τη φάτνη της Artmania. Διαφορετική και minimal, μου άρεσε πολύ! Άρεσε και στην κολώνα του σπιτιού μας ;)