Πολύ μας αρέσει η νέα τόσο διαφορετική δουλειά της Monika. Ανεβάστε την ένταση, πατήστε play και ελάτε να απολαύσουμε παρέα το "Secret in the dark".

Δημιουργώ και απολαμβάνω. Και φέρνω τη φύση στο τραπέζι μου. Από το δάσος στο πιάτο.

Κι όλα αυτά γιατί τα άγρια μανιταράκια δίνουν άλλο άρωμα και άλλη γεύση ακόμα και στο πιο απλό ριζότο.

Gorgeous and Greek as well! 

H 23χρονη Θωμαή Απέργη με το πρώτο της single "Μια Βραδιά" μας εντυπωσιάζει, μας φτιάχνει τη διάθεση και μας κάνει να θέλουμε να χορέψουμε στο ρυθμό του. 

Η Άνδρος ήταν ο τόπος προορισμού στις περσινές μας διακοπές. Ο βασικός λόγος επιλογής του νησιού ήταν η κοντινή απόσταση από το πλησιέστερο σε μας λιμάνι της Ραφήνας. Περίπου 2 ώρες με το πλοίο. Ικανοποιητικός χρόνος δεδομένου ότι λόγω ειδικών συνθηκών το στομάχι μου δεν άντεχε πολλές δοκιμασίες.

Ένας φυσικός χυμός από φρέσκα φρούτα δεν πρέπει να λείπει από το πρωινό μας μια και προσφέρει τις βιταμίνες, τα μέταλλα και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός μας.

Τρεις νέες εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε στο pinterest για τις πρώτες ημέρες της εβδομάδας που ξεκινά αύριο.

Για να κλείσουμε όμορφα τη βραδιά μας..

"...Ting-a-ling-a-ling Ting-a-ling-a-ling and you'll sing Vita Bella..."

Αυτή η τεχνική των ραφιών "μέσα στον τοίχο" είναι μια πολύ καλή λύση, πολύ πρακτική, πολύ όμορφη! Σου δίνουν χώρο για αποθήκευση και διακόσμηση, μπορείς να εκμεταλλευτείς και να αναδείξεις γωνιές του σπιτιού, χωρίς να έχεις έπιπλα να προεξέχουν, να μπουκώνουν το χώρο και να σε γεμίζουν μελανιές, όταν είσαι απρόσεκτος. Και δυο-τρεις από εμάς είμαστε επιρρεπείς στους αυτοτραυματισμούς... Τα έπιπλα φταίνε που μετακινούνται από μόνα τους και μπαίνουν μπροστά μας!

Είναι Παρασκευή, νιώθουμε καλά και χαμογελάμε! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τη μέρα μας με jazz διάθεση και τη μοναδική Nina Simone να μας τραγουδάει..

Θεσσαλονίκη 22.09.12 Λιμάνι

Οι 36 οινοπαραγωγοί - μέλη της "Οίνοι Βορείου Ελλάδος" διοργάνωσαν "Τα ΒορΟινά", μια εκδήλωση γευσιγνωσίας κρασιών και αποσταγμάτων από τα κτήματά τους και είπαμε να πάμε μια βόλτα.

Ο δεύτερος διαγωνισμός μας έληξε.

Η κλήρωση πραγματοποιήθηκε και αναδείχθηκαν οι δυο τυχερές νικήτριες που κερδίζουν από ένα αντίτυπο του βιβλίου "Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2015".

Ας βάλουμε μια άνω τελεία σε ό,τι μας απασχόλησε σήμερα κι ας χαλαρώσουμε. Η Νατάσσα Μποφίλιου μπορεί να μας βοηθήσει σε αυτό.

Ώρα να χορέψουμε ξυπόλητοι!

Αγαπημένη μου Παρασκευή, 

Σε περίμενα... με ανυπομονησία! Μου φάνηκε ότι άργησες. Γιατί;

Μια που σήμερα μιλήσαμε για χρώμα σκεφτείτε την παλαιότερη ιδέα μας για αιωρούμενες γιρλάντες σε μια διαφορετική εκδοχή.

Πριν φέρεις ένα παιδί στον κόσμο, έχεις τη δυνατότητα να κρίνεις χωρίς δεύτερη σκέψη τους φίλους σου που έγιναν γονείς. Δεν είναι ότι κρίνεις και σχολιάζεις εκ του ασφαλούς, ότι δε σε νοιάζει ή ότι τα λες ελαφρά τη καρδία... απλώς δεν ξέρεις! Είσαι έξω από το παιχνίδι και κρίνεις με απλή λογική τη συμπεριφορά των φίλων - νέων γονιών ή τη στάση και τις συνήθειες των παιδιών τους.

Μετά από το τελευταίο ταξίδι της στην Ξάνθη, η αγαπημένη μου μητέρα κατέφθασε στο σπίτι μας με ένα σωρό καλούδια. Λουκούμια, σακουλάκια με βότανα, άλλες τοπικές λιχουδιές και ένα γυάλινο βάζο ζωγραφισμένο στο χέρι από την ίδια βεβαίως βεβαίως που περιείχε κάτι ροζ στο εσωτερικό του. Τι να 'ναι;

"Αλάτι Ιμαλαΐων", μου είπε. "Τέρμα πια το απλό αλάτι, να χρησιμοποιείς αυτό που είναι πιο υγιεινό. Μέχρι και ο αδερφός σου το χρησιμοποιεί". Αυτό κι αν είναι κίνητρο!

Σε συνέχεια της τελευταίας μας ανάρτησης περί Αγίου Βαλεντίνου και σχετικών δημιουργιών αλλά και της πρότασης της Δέσποινας για το αφροδισιακό λάδι για μασάζ, έρχονται μερικά πιο συγκεκριμένα DIY projects για το σαββατοκύρικο: Χειροποίητες καρδιές για μεγάλες αγάπες κι έρωτες!

Φέτος φοράμε ριγέ! Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα από τα συνθήματα της άνοιξης σχετικά με τις στιλιστικές μας επιλογές.

Το 2015 οδεύει προς στο τέλος του. Καλό, κακό... αυτό ήταν. Το 2016 ελπίζουμε πως θα είναι ευνοϊκότερο για όλους και πως θα μας χαρίσει περισσότερες καλές στιγμές. Και γι' αυτό θέλουμε την τύχη με το μέρος μας.

Ξυπνάνε νωρίς, πολύ νωρίς, πριν φέξει, παίρνουν τα μπογαλάκια τους κι ένα κολατσιό και μπαίνουν στη βάρκα με την ελπίδα να πιάσουν ψάρια; Δεν ξέρω αν και πόσο τους νοιάζει η σοδειά των ψαριών αλλά σίγουρα τους ενδιαφέρει να δουν και να απολαύσουν όσα η φύση απλόχερα τους χαρίζει: την ανατολή του ηλίου, τη γαλήνη του πρωινού στην ήρεμη θάλασσα, τους γλάρους... Ακόμα και η μουσική στο ραδιάκι παίζει χαμηλά για να μην αναστατώσει τα ψάρια και να μην καλύπτει τους ήχους της φύσης.

Καλοκαιρινή ήταν και η σημερινή ημέρα και αφού δεν πήγαμε για μπάνιο, είπαμε να πάμε μια βόλτα για καφέ και περιήγηση στα παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι και στου Ψυρρή.

Όταν έχεις τέτοια λεμόνια, απευθείας από το δέντρο του κυρίου Τ., από την παραγωγή στην κατανάλωση, χωρίς κέρωμα και με εκπληκτικό άρωμα, δεν μπορείς να μην το εκμεταλλευτείς... ακόμα και αν είναι να αθετήσεις (πάλι) την υπόσχεση στον εαυτό σου και στη... ζυγαριά σου για το κορμί που θες να χτίσεις μέχρι το καλοκαίρι...