Ένα μήνυμα της αγαπημένης μας φίλης Ιωάννας έφτασε στο inbox μας. Αυτή τη φορά δε μοιράστηκε μαζί μας συμβουλές ομορφιάς ούτε σκέψεις περί αγάπης ούτε συνταγές της μαμάς. Αντί όλων αυτών, επέλεξε να μας μυήσει στη δική της τακτική αποτοξίνωσης μετά τις αμαρτωλές - σε σχέση με το φαγητό - ημέρες του Πάσχα.
Προσπαθώ να μπω στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Και για να είμαι ειλικρινής δε δυσκολεύομαι πολύ.
Μ' αρέσουν τα Χριστούγεννα, η διαδικασία του στολισμού και μετά το δέντρο που δεσπόζει σε μια γωνιά του σπιτιού και η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και οι μυρωδιές και τα γλυκά μέσα στις γυάλες και το κόκκινο χρώμα παντού...
Απ' αυτό θα ξεκινήσω φέτος.
Χριστούγεννα χωρίς γλυκά γίνονται; Δεν γίνονται!
Έτσι, μετά τα μελομακάρονα της Σοφίας και τα κουλουράκια κανέλας, ήρθε η ώρα για τους κουραμπιέδες της μητέρας! Το είχα υποσχεθεί άλλωστε, έναν χρόνο πριν ότι φέτος θα είμαι δίπλα της κατά την παρασκευή των παραδοσιακών γλυκών των Χριστουγέννων.
Ετοιμάστε βαλίτσες και φύγαμε! Ραντεβού στο σταθμό του μετρό "Σύνταγμα" στις 18.00.
Κι όπως πετυχημένα έλεγε ο Σπύρος Σούλης στην αντίστοιχη εκπομπή του "Αν δε σου αρέσει κάτι.. Άλλαξέ το!"
Η είδηση για το λαχανόκηπο στο Μαρούσι, που κυκλοφορεί σε όλες τις ενημερωτικές ιστοσελίδες, στάθηκε η αφορμή που με έκανε να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες για την έννοια του guerilla gardening.
Στιλιστική πρόταση: Παίζουμε με τριχρωμίες, ένα χρώμα έντονο και ένα πιο διακριτικό, κρατώντας ως βάση ένα ουδέτερο χρώμα, όπως το μαύρο. Η εμφάνιση είναι απλή αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερη.
Αυτή μπορεί να ήταν μια παλιά λευκή, ίσως και αδιάφορη καρέκλα... μέχρι που βρήκε το μάστορά της.
Μας ζητήσατε στιλιστικές προτάσεις και για παχουλές! Πώς να σας χαλάσουμε χατήρι;
1 και σήμερα για το πολυαναμενόμενο τριήμερο. Η απόδραση έχει προγραμματιστεί, τα πράγματα σιγά σιγά μπαίνουν στις αποσκευές, η βαλίτσα γεμίζει χαλαρά με τα απολύτως απαραίτητα αλλά μάλλον δεν μπορώ να πω το ίδιο για την τσάντα θαλάσσης, που ως συνήθως είναι παραγεμισμένη.
Ας κλείσουμε την ημέρα μας με τον μοναδικό Robbie να μας ταξιδεύει σε έναν τόπο κάπου πέρα από τη θάλασσα..
Μια ιδέα για την ανανέωση του σπιτιού που έχω δει εδώ και καιρό και μου άρεσε πολύ. Και όσο ακόμα ο χειμώνας καλά κρατεί, είναι ευκαιρία να αξιοποιήσουμε φλοκάτες, κιλίμια και άλλα παραδοσιακά χαλιά που πιάνουν χώρο στη ντουλάπα και στενοχωρούν τη γιαγιά μας που μένουν στο ...ράφι.
Χαλί πάνω στο χαλί λοιπόν, το χοντρό πάνω στο λεπτό, για άποψη, για στιλ, για ζεστασιά, για ανανέωση.
Σήμερα ξυπνήσαμε με άκρως φθινοπωρινή διάθεση...
To κομμάτι που μου έχει κάνει εντύπωση την τελευταία εβδομάδα!
Επιτέλους Κυριακή! Ωραία μέρα! Ήσυχη, ήρεμη, καθαρή.. Σήμερα δεν είναι η δράση καθαριότητας; Προλαβαίνουμε να ψάξουμε πού διοργανώνεται κάτι σχετικό στην περιοχή μας και να στηρίξουμε την εθελοντική προσπάθεια καθαρισμού του περιβάλλοντος. Κάποια στιγμή εξάλλου πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένα όσα μας παρέχονται τόσα χρόνια δωρεάν.
Ήρθε η ώρα να χαλαρώσουμε με ένα ζεστό καφεδάκι ξαπλώνοντας στον καναπέ, διαβάζοντας ένα βιβλίο ή σερφάροντας στο διαδίκτυο; Ό,τι και αν κάνουμε, συνοδεύουμε τον καφέ μας με καλή μουσική. Η playlist της Τετάρτης περιλαμβάνει πολλά τραγούδια, μερικά εκ των οποίων είναι ιδιαίτερα αγαπημένα.
Καλή η Βουδαπέστη είτε το πρωί είτε το βράδυ, καλή και η Πράγα... αλλά και τα Τρίκαλα με τον Μύλο των Ξωτικών έχουν μεγάλη πέραση τα τελευταία δύο χρόνια.
Η Θυσία είναι το το πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας που πραναγγέλλει η συγγραφέας Άννα Γαλανού και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.
Μας μεταφέρει στη μεταβυζαντινή εποχή, όταν η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν απέραντη και η Κρήτη υπό τον ζυγό των Ενετών. Μια μυθοπλασία που κινείται σε ιστορικό πλαίσιο, προσφέρει μοναδική ατμόσφαιρα εποχής και εξυμνεί από τη μια πλευρά τον έρωτα που μετατρέπεται σε απέραντη "θυσιαστική" αγάπη και από την άλλη περιγράφει την ατμόσφαιρα της χρονικής περιόδου 1550-1570 με περιγραφές που σε κρατούν σε υπερδιέγερση και αγωνία για την εξέλιξη των γεγονότων και της υπόθεσης.
Το ενδιαφέρον με τα ζυμαρικά είναι ότι είναι ένα φαγητό πολυδιάστατο: μπορούμε να τα γευτούμε σε διάφορες μορφές, κοντά ή επιμήκη, πλατιά ή ψιλά, βιδωτά, φιογκάκια, ακόμα και πουγκάκια γεμιστά με τυριά ή κρέας.
Κάθε εμπόδιο για καλό και κάθε τέλος σηματοδοτεί μια νέα αρχή.
Υπάρχει κάτι που πάντα είχατε πρόθεση, θέλατε να κάνετε, αλλά απλά... δεν κάνατε;
Μια παλιά καρέκλα σε μια γωνία, ένα ριχτάρι ριγμένο επάνω της, μια μεγάλη κορνίζα από πίσω, δυο τρία ανθοδοχεία και άλλα τόσα κηροπήγια ή καράφες αριστερά και δεξιά ακουμπισμένα πρόχειρα και μερικά βιβλία συνθέτουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι. Δεν είναι πολύ όμορφη και πολύ "τυχαία" διακοσμημένη;
Σπίτια σε επίπεδα.. Σπίτια διώροφα.. Εσωτερική σκάλα.. Γοητευτικά χαρακτηριστικά για κάθε σπίτι. Κρεβατοκάμαρες πάνω, σαλόνι - κουζίνα κάτω, εσωτερική σκάλα και ο τοίχος πλάι της γεμάτος οικογενειακές φωτογραφίες.., ό,τι και να σκεφτώ μ' αρέσει. Τώρα για το αν είναι βολικά ή όχι αυτά τα σπίτια, τι να πω; Όσοι τα έχουν συχνά διαμαρτύρονται ότι αυτό το πάνω-κάτω όλη μέρα, συχνά τους κουράζει. Προσωπικά μ' αρέσουν τα διώροφα σπίτια αλλά φαντάζομαι ότι όσο τα χρόνια περνούν και τα πόδια μπορεί να βαραίνουν, ίσως να μην είναι τόσο ευχάριστο το "ανέβα - κατέβα".
