Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.
Πολύ θα ήθελα να το είχα ετοιμάσει παρέα με τον Άκη Πετρετζίκη βέβαια... αλλά έστω και η πνευματική παρουσία του μέσω της ιστοσελίδας του ήταν αρκετή!
Είναι χειροποίητα, νηστίσιμα, φτιαγμένα με αλεύρι ολικής άλεσης, καστανή ζάχαρη και μέλι και μπορούν να συνοδεύσουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι.
Είναι η πρώτη μου δημιουργία στην κουζίνα στο πλαίσιο των γιορτών που πλησιάζουν. Ήταν και ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το τζίντζερ που είχα πάρει εδώ και καιρό και περίμενε να δώσω νόημα στην ύπαρξή του στο ντουλάπι μου.
Μπορεί κάποιοι ακόμα να κολυμπάνε, ωστόσο εμείς εδώ στη Grenoble βιώνουμε το απόλυτο φθινόπωρο με κουβερτούλες, μπουφάν και άλλα τέτοια αξεσουάρ, και μια βελουτέ σούπα είναι ό,τι πρέπει για να απαλύνει τον πόνο μας, που το καλοκαίρι μας εγκατέλειψε στα κρύα του λουτρού.
Μουσική από το παρελθόν που μας φτιάχνει τη διάθεση!
Θέλετε να ακούσουμε παρέα ένα από τα νέα κομμάτια του Leonard Cohen;
Καλημέρα όλη μέρα! Ό,τι και αν συμβαίνει μη ξεχνάτε ότι και η σημερινή μέρα μπορεί να είναι μια όμορφη μέρα! Ας την ξεκινήσουμε λοιπόν με μουσική και συγκεκριμένα με το ομώνυμο κομμάτι του Michael Bublé και ένα πλατύ χαμόγελο..
Ακόμη και μικρές λεπτομέρειες μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην εικόνα του σπιτιού μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δύο γωνιές ενός υπνοδωματίου που ξεχωρίσαμε σε πρόσφατη αναζήτηση στο Pinterest.
Τόσο καιρό το ακούω στο ραδιόφωνο και κάθε φορά κάνω την ίδια σκέψη. Ποιο τραγούδι είναι; Πολύ μ' αρέσει! Και κάθε φορά δεν το συγκρατώ για να το ψάξω. Μέχρι σήμερα.
Ας ξεκινήσουμε αυτή την εβδομάδα με την ιδιαίτερη φωνή της Lana Del Rey.
Είμαι κόρη! Μοναχοκόρη! Μοναχοπαίδι! Αυτόματα ο τελευταίος χαρακτηρισμός προκαλεί σε όλους τη σκέψη «Κρίμα στη μάνα που σε κουβάλησε και έμεινε μόνη της γιατί σίγουρα εσύ έκανες κόμμα με τον πατέρα σου!».
Μέρες τώρα σκεφτόμουν να ξαναρχίσω τους φρέσκους χυμούς με διάφορα φρούτα εποχής αλλά όλο κάτι τύχαινε και με τη συνεχή δικαιολογία του ότι δεν προλαβαίνω, άφηνα τα φρούτα παραπονεμένα και ειδικά τα ρόδια είχαν γίνει σχεδόν διακοσμητικά!
Ακολουθεί η αφήγηση μίας πολύ ωραίας καλλιτεχνικής εμπειρίας που οι αγαπημένοι φίλοι μας, Χάρης και Χρύσα, είχαν την τύχη να ζήσουν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας (28/2 – 3/3). Στις γραμμές παρακάτω, δεν θα βρείτε ούτε μία αναφορά σε ταραμοσαλάτα, χταποδάκι, χαρταετό ή κούλουμα.
κι αν δεν κλαις για την άνοιξη και την πρώτη ηλιαχτίδα γιατί να κλαις;
κι αν δεν πονάς για τον έρωτα όταν σε κυριεύει γιατί να πονάς για την ανάμνηση του;
Άλλο ένα παλιό μα πάντα αγαπημένο τραγούδι! Eξαιρετικό δεν είναι;
Όταν ξυπνάς το πρωί και μπορείς να βλέπεις έστω και ένα - δυο δέντρα και ένα μικρό κήπο έξω από το παράθυρο σου, όλα φαντάζουν πιο φωτεινά! Ακόμα και όταν ο κήπος είναι του γείτονα!
Μια και σήμερα τα παραμύθια έχουν την τιμητική τους, ας κλείσουμε την ημέρα μας μουσικά με τα παραμύθια του Cayetano.
Και αφού στην Παυλίνα άρεσε τόσο πολύ, θέλουμε να δώσουμε και σε έναν ακόμη βιβλιοφάγο την ευκαιρία να χαρεί ένα καλό βιβλίο αυτό το καλοκαίρι.
Νέος διαγωνισμός λοιπόν για ένα αντίτυπο του βιβλίου "Ουρανόεσσα" μέσα από το maresei σε συνεργασία με τις εκδόσεις Διόπτρα.
Για να ξεκινήσουμε μουσικά και δυναμικά το πρώτο Σαββατοκύριακο του φθινοπώρου!
Η καλοκαιρινή ανάβαση - περιπλάνηση στον Γράμο με πολλή ζέστη και ήλιο σου δημιουργεί την απορία (τη λες κι επιθυμία): Πώς να 'ναι άραγε το τοπίο χιονισμένο; Τι δυσκολίες κρύβει; Από πληροφορίες μάθαμε ότι η άνοιξη, καθώς λιώνουν τα χιόνια και αρχίζουν να ανθίζουν τα λουλούδια, είναι μια πολύ καλή περίοδος για ν' ανέβεις στη δρακόλιμνη του Γράμου και να απολαύσεις τοπία, θέα και... ανάβαση.
Κι επειδή είναι Παρασκευή απόγευμα και θέλουμε να παγώσει ο χρόνος και να σταματήσει να γυρίζει ο κόσμος... ας απολαύσουμε τους Βelle & Sebastian.
Οι φετινές υποψηφιότητες για τα Όσκαρ ανακοινώθηκαν την Πέμπτη που μας πέρασε και σήμερα πάμε σινεμά για να δούμε την ταινία που ήρθε 2η στην κούρσα των υποψηφιοτήτων συμμετέχοντας σε 11 κατηγορίες.
Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!
Η δεκάλεπτη πλοήγηση στο διαδίκτυο, λίγο πριν πει την καληνύχτα του το laptop μια από τις προηγούμενες νύχτες, ήταν η αφορμή γι' αυτή την κατασκευή. Τη μια νύχτα είδα την ιδέα, το επόμενο απόγευμα κάτσαμε με τον Φίλιππο και τη Μάγδα να χειροτεχνήσουμε... Ο Φίλιππος έκοβε, η Μάγδα καθόταν πάνω στο τραπεζάκι που χρησιμοποιούσαμε ως πάγκο εργασίας και εντάξει... μας ενοχλούσε λίγο. Αλλά παρά τις κάπως αντίξοες συνθήκες, το φτιάξαμε το έγο μας!
Μερικά πράγματα πρέπει να τα λέμε και να τα ξαναλέμε για να τα ακούμε και να τα ξανακούμε, με σκοπό να τα εμπεδώσουμε και να τα κάνουμε τρόπο ζωής.
