Οι τυχαίες συναντήσεις με πολλών ειδών χαριτωμένα ζωάκια είναι συχνό φαινόμενο αυτή την εποχή.
Σκαντζόχοιροι, χελώνες, φιδάκια - αυτά τα τελευταία δεν τα βρίσκω πολύ χαριτωμένα - αλεπούδες, απ' όλα έχει η φύση και οι συναντήσεις μαζί τους είναι σχεδόν σίγουρες όσο κινούμαστε σε επαρχιακούς δρόμους. Βέβαια μερικά από αυτά τα ζώα δεν είναι αρκετά τυχερά και συχνά βρίσκονται χτυπημένα στο δρόμο.
Μια νέα εβδομάδα ξεκινά. Η πρώτη εξολοκλήρου εργάσιμη εβδομάδα του έτους. Χρειαζόμαστε ενέργεια με ένα γρήγορο, θρεπτικό και χορταστικό πρωινό.
Ένας πολύ όμορφος τόπος προορισμού για χαλάρωση, βόλτα, απόλαυση της φύσης ειδικά αυτή την εποχή που όλα είναι καταπράσινα, είναι η πιο ορεινή λίμνη της Ελλάδας, αυτή των πηγών του Αώου στα λιβάδια του Μετσόβου.
Με αφορμή τη σημερινή πρεμιέρα της ταινίας του Baz Luhrmann με τίτλο "The Great Gatsby" στη χώρα μας ας ακούσουμε παρέα ένα ακόμη κομμάτι από το soundtrack που τη συνοδεύει μουσικά. Μετά το "Young and Beautiful" της Lana Del Rey, σήμερα σας προτείνουμε το "Over the love" από την Florence Welch και την παρέα της.
Από Το Μυστικό (The Secret) της Rhonda Byrne
Το Μεγάλο Μυστικό της Ζωής είναι ο νόμος της έλξης.
Το καλοκαίρι οδεύει προς το τέλος του κι εγώ είμαι πάλι εδώ... Λίγο μακριά από τη βάση μου ακόμα αλλά κοντά σε εσάς! Κι έχω να σας πω πολλά. Ξεκινάω ευθύς αμέσως με μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη.
Μετά τις ταινίες "Life of Pi" και "Argo" χθες ήταν η σειρά του "Silver Linings Playbook"..
Έχω καιρό τώρα που ζορίζομαι στην ιδέα ότι το πάντα περιποιημένο, σουλουπωμένο, τακτοποιημένο, όμορφο, χωρίς ριχτάρια, χωρίς περιττά πράγματα σαλόνι - καθιστικό μου τείνει να γίνει παιδότοπος σε μόνιμη κατάσταση πανικού. Και δεν είναι μόνο η ιδέα, είναι και η θέα. Κάθε που φορά που βλέπω το σαλόνι τόσο ανάστατο και τόσο... πολύχρωμο, κάτι με πιάνει.
Και σκεφτείτε ότι ήμουν από αυτούς που έλεγα ότι το παιδί θα παίζει στο δικό του δωμάτιο και δε θα κουβαλάει τα παιχνίδια του στο σαλόνι αλλά στην πράξη δεν το βρήκα τόσο εύκολο (και αν εσείς το κάνατε πείτε μου πώς). Το παιδί θέλει παρέα και θέλεις και εσύ και παράλληλα πρέπει να μαγειρέψεις, να πλύνεις πιάτα, να ζεστάνεις νερό και ένα σωρό άλλες δουλειές που καλώς ή κακώς γίνονται παράλληλα με το παιχνίδι τουλάχιστον όσο το παιδί είναι μικρό και ακόμα δεν πολυπαίζει μόνο του ή όταν είναι σε αυτή την τόσο χαριτωμένη μα συνάμα τόσο κουραστική φάση που η λέξη ΜΑΜΑ βγαίνει από το στόμα του κάθε λεπτό.
Σκεφτήκατε πώς μπορείτε να προσαρμόσετε το στολισμό του τραπεζιού σας σύμφωνα με την εποχή που διανύουμε;
Μήλος, το νησί του έρωτα, των πειρατών, της Αφροδίτης, του απόλυτου τιρκουάζ, των σπηλιών, των ηφαιστείων, του ηλιοβασιλέματος, των ιδιόμορφων γεωλογικών σχηματισμών, της γεωθερμίας, των πετρωμάτων, της ιστορίας, των μεταλλείων και των ορυχείων. Ναι, η Μήλος είναι ίσως το πιο εξωπραγματικά όμορφο και γεμάτο γοητευτικές αντιθέσεις νησί και η πιθανότητα να την ερωτευτείς είναι δραματικά υπέρ της.
Με μεγάλη χαρά είδαμε τέσσερις ελληνικές παραλίες ανάμεσα στις 100 καλύτερες παραλίες του κόσμου, σύμφωνα με τη λίστα που παρουσίασε το CNN. Τέσσερις παραλίες, η μία καλύτερη από την άλλη.
Μια εξαιρετική ταινία σε ασπρόμαυρο φόντo. Σας την προτείνουμε ανεπιφύλακτα.
Και αν δε θέλουμε να μπλέξουμε με χρώματα, υπάρχει και άλλη λύση!
Ο φωτογραφικός μας φακός μπορεί να απαθανατίζει χεράκια, "μπουνίτσες" και παλάμες... τόση τρυφερότητα, τόση γλύκα, τόση αγάπη!
Σας είπα ότι θα σας δίνω κάθε μέρα και μια συνταγή και φυσικά τώρα που κοντεύω τα 30 έχω έναν επιπλέον λόγο να κρατάω το λόγο μου. Ωρίμασα βλέπετε λίγο περισσότερο εδώ και μία εβδομάδα και μία μέρα.
Στη Μονεμβασιά (ή Μονεμβάσια) έχω βρεθεί 2 φορές στη ζωή μου.Την πρώτη ήμουν γύρω στα 11 και το μόνο που θυμόμουν ήταν ένας ανηφορικός δρόμος με πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα και πολύ κόσμο, όπου σταματημένοι οικογενειακώς περιμέναμε ένα ζευγάρι φίλων που δεν έφτασε ποτέ στο ραντεβού. Τώρα να έχω πάει στη Μονεμβασιά και να θυμάμαι μόνο αυτό; Τι να πω;...
Προφανώς έτσι εξηγείται που τη δεύτερη φορά που βρέθηκα εκεί γύρω στα 25, δεν είχα ιδέα για το τι πρόκειται να αντικρίσω.
Ο έρωτας, η εργασία και η γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές της ζωής, Αυτές που πρέπει να την κυβερνούν.
Στο εστιατόριο του Μουσείου της Ακρόπολης είχα την τύχη να βρεθώ πριν 6 περίπου μήνες. Δε σας κρύβω πως με εντυπωσίασε. Ο χώρος, το μενού, τα πιάτα ήταν πολύ καλά. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην παραδέχτω πως και έχω φάει καλύτερο φαγητό και έχω βρεθεί σε πιο όμορφο χώρο με καλύτερο σέρβις. Ωστόσο, το σύνολο όσων προσφέρει το συγκεκριμένο εστιατόριο άφησε όλη την παρέα ιδιαίτερα ικανοποιημένη με μεγαλύτερο ατού βέβαια την υπέροχη θέα στην Ακρόπολη και τους γύρω λόφους.
Οι τυχαίες συναντήσεις με πολλών ειδών χαριτωμένα ζωάκια είναι συχνό φαινόμενο αυτή την εποχή.
Σκαντζόχοιροι, χελώνες, φιδάκια - αυτά τα τελευταία δεν τα βρίσκω πολύ χαριτωμένα - αλεπούδες, απ' όλα έχει η φύση και οι συναντήσεις μαζί τους είναι σχεδόν σίγουρες όσο κινούμαστε σε επαρχιακούς δρόμους. Βέβαια μερικά από αυτά τα ζώα δεν είναι αρκετά τυχερά και συχνά βρίσκονται χτυπημένα στο δρόμο.
"Σαν την Τύμφη δεν έχει"... Τη σύγκρινε ακόμα και με τον Όλυμπο. "Και όμως δεν συγκρίνεται! Το τοπίο είναι μαγευτικό, ανεπανάληπτο. Ίσως συγκρίνεται με το Οροπέδιο των Μουσών. Και μόνο με αυτό". Έτσι είπε μετά την πρώτη του ανάβαση στην Τύμφη.
Τα Τέμπη του Νέστου είναι ένα από εκείνα τα σχεδόν άγνωστα σημεία της Ελλάδας που αν δεν μένεις στη Θράκη ή δεν έχεις κάνει φαντάρος (ΟΚ, οι άντρες!) ή φοιτητής στη Θράκη ώστε να τα διασχίσεις με το τρένο ή να τα περπατήσεις, πιθανότατα δεν τα γνωρίζεις. Ίσως να έχεις δει ή ακούσει κάτι, ίσως και να έχεις διαβάσει σχετικά σε κάποια από τις περίπου 44,900 ιστοσελίδες που κάποια στιγμή έχουν γράψει κάτι γι'αυτά.
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν αυτό που μου συμβαίνει, συμβαίνει σε όλους. Φαντάζομαι η πλειοψηφία των ανθρώπων ακούει μουσική. Εγώ ανήκω σίγουρα στην πλειοψηφία και ίσως στο κομμάτι αυτής που κάθε στιγμή της ζωής τους είναι μουσική. Η χαρά μου, η λύπη μου, το άγχος μου, η διασκέδασή μου, το ψυχοπλάκωμά μου, η αρχή της εβδομάδας μου, οι Κυριακές μου, ακόμη και τα όνειρά μου. Και προφανώς στο μπάνιο μου τραγουδάω και στο δωμάτιό μου και όταν μαγειρεύω και όταν καθαρίζω και φυσικά στο δρόμο με ακουστικά τόσο αποκρουστικά όσο κάθε μαγεμένος από τις νότες άνθρωπος που περπατάει και σιγοτραγουδάει.
