Πόσο διαφορετική ιδέα! Πόσο πρωτότυπη! Πόσο μ' αρέσει!
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
Σπίτια σε επίπεδα.. Σπίτια διώροφα.. Εσωτερική σκάλα.. Γοητευτικά χαρακτηριστικά για κάθε σπίτι. Κρεβατοκάμαρες πάνω, σαλόνι - κουζίνα κάτω, εσωτερική σκάλα και ο τοίχος πλάι της γεμάτος οικογενειακές φωτογραφίες.., ό,τι και να σκεφτώ μ' αρέσει. Τώρα για το αν είναι βολικά ή όχι αυτά τα σπίτια, τι να πω; Όσοι τα έχουν συχνά διαμαρτύρονται ότι αυτό το πάνω-κάτω όλη μέρα, συχνά τους κουράζει. Προσωπικά μ' αρέσουν τα διώροφα σπίτια αλλά φαντάζομαι ότι όσο τα χρόνια περνούν και τα πόδια μπορεί να βαραίνουν, ίσως να μην είναι τόσο ευχάριστο το "ανέβα - κατέβα".
Αν και η άνοιξη τυπικά έφτασε πριν λίγες μέρες, ουσιαστικά μας κάνει κάπως τη δύσκολη και ο καιρός δε λέει να φτιάξει. Βέβαια παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε, γιατί ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες μέσα στους προηγούμενους χειμωνιάτικους μήνες αλλά ως γνωστόν, ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον καιρό... Όταν έχει ζέστη μέσα στο καταχείμωνο, το χαιρόμαστε μεν, παραδεχόμενοι δε ότι δεν είναι φυσιολογικό. Κι όταν έχει κρύο, βροχές και χιόνια, πάλι δυσανασχετούμε και λέμε άντε ν' ανοίξει ο καιρός.
Μια παλιά καρέκλα σε μια γωνία, ένα ριχτάρι ριγμένο επάνω της, μια μεγάλη κορνίζα από πίσω, δυο τρία ανθοδοχεία και άλλα τόσα κηροπήγια ή καράφες αριστερά και δεξιά ακουμπισμένα πρόχειρα και μερικά βιβλία συνθέτουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι. Δεν είναι πολύ όμορφη και πολύ "τυχαία" διακοσμημένη;
Αυτή μπορεί να ήταν μια παλιά λευκή, ίσως και αδιάφορη καρέκλα... μέχρι που βρήκε το μάστορά της.
Είναι γεγονός ότι τα χρώματα μας φτιάχνουν τη διάθεση! Ας μην τα περιορίσουμε λοιπόν μόνο στις εμφανίσεις μας και ας πάρουμε ιδέες για το πως μπορούμε να παίξουμε μαζί τους στο αγαπημένο δωμάτιο του σπιτιού, την τραπεζαρία..
Συνδυάζει όσα τόσο μας αρέσουν! Βιβλία, παλιές καρέκλες και την αγαπημένη μου υδρόγειο σφαίρα ως διακοσμητικό στοιχείο του χώρου.
Θυμάστε ότι τις παλιές καρέκλες δεν τις πετάμε; Είπαμε ότι μπορούμε να τις τρίψουμε, να τις βάψουμε και μετά τη μετάλλαξη να τις βάλουμε στην τραπεζαρία μας... Είπαμε επίσης ότι μπορούν να παίξουν και το ρόλο του κομοδίνου πλάι στο κρεβάτι ή να δημιουργήσουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι σε vintage εκδοχή.
Ο χώρος του γραφείου στο σπίτι είναι μία από τις αγαπημένες μας γωνιές. Μπορεί να έχουμε ένα ολόκληρο δωμάτιο για τη στέγαση του γραφείου και της βιβλιοθήκης, πράγμα σπάνιο ειδικά όταν στο σπίτι κατοικεί ολόκληρη οικογένεια ή να ενσωματώνουμε το γραφείο σε ένα από τα άλλα δωμάτια του σπιτιού και ιδιαίτερα στο σαλόνι.
Άμα το μικρόβιο του δρομέα τρυπώσει μέσα σου και νιώσει τον ρυθμό, την ένταση και τη χαρά του αγώνα, δύσκολα γλιτώνεις... Κι έτσι όπου αγώνας και χαρά κι εγώ εκεί!
Για να ξεκινήσουμε δυναμικά τη μέρα μας..
"Oh, yeah, you get what you ask for, what you wish for
Doesn't matter if you're wrong or right
Πλησιάζοντας στην καρδιά του Φθινοπώρου και στο κλίμα του σημερινού καιρού..
Ακολουθεί η αφήγηση μίας πολύ ωραίας καλλιτεχνικής εμπειρίας που οι αγαπημένοι φίλοι μας, Χάρης και Χρύσα, είχαν την τύχη να ζήσουν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας (28/2 – 3/3). Στις γραμμές παρακάτω, δεν θα βρείτε ούτε μία αναφορά σε ταραμοσαλάτα, χταποδάκι, χαρταετό ή κούλουμα.
Για να ξεκινήσουμε το Σαββατοκύριακο μας με μουσική!
Ήρθε πάλι ο καιρός να αγοράσουμε ή να ετοιμάσουμε τα δώρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Είναι η στιγμή που πολλοί αγαπάμε, να ψάχνουμε, να βρίσκουμε πρωτότυπες ιδέες για δώρα στους αγαπημένους μας ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους. Ωστόσο, για πολλούς είναι και ένας μικρός γλυκός μπελάς. Τι να βρούμε πάλι να πάρουμε, που να μην το έχουμε ξαναπάρει, να είναι εντός του διαθέσιμου προϋπολογισμού και να αρέσει στον παραλήπτη;
Αργία σήμερα! Ο καιρός είναι καλός! Ευκαιρία για εξόρμηση στη φύση, πεζοπορία, βόλτα με το ποδήλατο, ρακέτες ή βόλευ στην παραλία, πικ νικ.. ή ό,τι άλλο μας αρέσει.
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε πεντανόστιμα soft cookies με τριμμένους ξηρούς καρπούς και μαύρη σοκολάτα.
Όλα τα ωραία τελειώνουν... για να αρχίσουν άλλα, καινούρια και να αποκτούμε ολοένα και περισσότερες εμπειρίες.
Μια μελαγχολία όμως τη νιώθεις κάθε φορά που επιστρέφεις στο σπίτι, στη δουλειά, στην καθημερινότητα μετά από μια μικρή απόδραση.
Οι μικρές εκπλήξεις είναι το αλατοπίπερο των διαπροσωπικών μας σχέσεων... Είτε μιλάμε για τη σχέση με τους γονείς, τους φίλους ή το σύντροφό μας, μια έστω και μικρή έκπληξη μπορεί να δώσει λίγη χαρά τόσο σε αυτόν που την οργανώνει όσο και στον αποδέκτη της!
Μας αρέσει που η ομάδα του maresei.gr μεγαλώνει. Μας αρέσει που μοιράζεστε τις ιδέες, τις δημιουργίες και τις προτάσεις σας μαζί μας. Μας βοηθάτε να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας, να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, να βρίσκουμε περισσότερους συνοδοιπόρους στο εγχείρημά μας. Μας αρέσει και αυτή η διαφορετική μουσική πρόταση! Για δείτε τη:
Μετά την κατάκτηση των κορυφών στο Πάπιγκο, έρχεται η ώρα για νέες φθινοπωρινές εξορμήσεις σε βουνά και σε λαγκάδια! Η ανυπομονησία είναι μεγάλη και η προετοιμασία των κατάλληλων εφοδίων απαραίτητη. Με μεγαλύτερη εμπειρία τώρα πια μπορώ να σας πω όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον εξοπλισμό που πρέπει να έχετε μαζί σας.
Λίγες μέρες πριν την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο, πραγματοποιήθηκε η αντίστοιχη εκδήλωση στο Λονδίνο. Και εκεί οι street style εμφανίσεις ήταν πολύ προσεγμένες, αν και μάλλον ήταν λιγότερο εκκεντρικές από ότι στο Μιλάνο. Εμείς διαλέξαμε αυτές που μας άρεσαν περισσότερο και σας τις παραθέτουμε για να παίρνετε ιδέες και να ανανεώνετε το στιλ σας.
Σήμερα νιώσαμε την ανάγκη να ξαναγίνουμε όλοι παιδιά..
Κυριακή σήμερα, η μέρα είναι μπροστά μας και τι καλύτερο να την ξεκινήσουμε πολύχρωμα! Τι λέτε λοιπόν για μια ομελέτα που θα μας δώσει ενέργεια για όλη την ημέρα;
Στο χωλ του σπιτιού έχουν πάρει θέση από νωρίς το πρωί η πιατέλα με τα μελομακάρονα και τα κέρματα για τους μικρούς φίλους που σήμερα έρχονται με χαρά να μας πουν τα κάλαντα.
Μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον αυτό ήταν το αγαπημένο κομμάτι της μικρής μου φίλης, που ακούει στο όνομα Μελίνα. Το άκουσα νωρίτερα, τη σκέφτηκα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Ανεβάστε την ένταση, πατήστε play και...1,2,3...αφεθείτε στον ρυθμό του. Προσοχή όμως, γιατί είναι εθιστικό ;-)
Τώρα να έχεις ανέβει στον Γράμο, τον Σμόλικα και σε άλλα χαμηλότερα βουνά και να αφήνεις τον "αρχηγό" παραπονεμένο, σαν πολύ δεν πάει; Τι λέτε;
Για πότε έφτασαν οι Απόκριες φέτος, ούτε που το κατάλαβα!
Και όμως ήρθε η Τσικνοπέμπτη, πέρασε, μας άφησε αναμνήσεις... και οδεύουμε προς την εβδομάδα των Αποκριών που τα καρναβαλάκια γεμίζουν τους δρόμους, τα πάρτι είναι καθημερινό φαινόμενο σε όλα τα καταστήματα, ο χορός πολύς και η χαρά διάχυτη!
Ο έρωτας, η εργασία και η γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές της ζωής, Αυτές που πρέπει να την κυβερνούν.
Θυμάστε την παλιότερη ανάρτηση μας με τίτλο "τι δώρο να πάρω"; Το ερώτημα αυτό ήρθε και πάλι στο προσκήνιο για τρία αγαπημένα μου κορίτσια. Ήθελα να τους πάρω από ένα δώρο και ήθελα κάτι που θα τους μείνει, θα τους προσφέρει τροφή για σκέψη, θα τους δημιουργήσει εικόνες, θα τους δώσει ερεθίσματα, θα ανοίξει τους ορίζοντές τους... Και τι καλύτερο λοιπόν από ένα βιβλίο για την καθεμιά;
