Άλλη μια Παρασκευή είναι εδώ! Ας προσθέσουμε λίγη λάμψη στη ζωή μας..

To κομμάτι που μου έχει κάνει εντύπωση την τελευταία εβδομάδα!

Σήμερα η jazz έχει την τιμητική της!

Μπορεί τώρα να φαίνεται περίεργο αλλά κάποτε η συλλογή χαρτοπετσετών ήταν παιδική συνήθεια για μεγάλη μερίδα κοριτσιών. Μέσα σε αυτή τη μερίδα ήμουν και εγώ! Εκτός από χαρτοπετσέτες μαζεύαμε αλληλογραφίες, τα αγόρια μάζευαν στρατιωτάκια, όλοι μαζί μαζεύαμε αυτοκόλλητα χαρτάκια με τα σήματα αθλητικών ομάδων ή με τα πρόσωπα αγαπημένων αθλητών ή ακόμα και με φιγούρες παιδικών ηρώων... Αυτές οι συλλογές υπάρχουν ακόμα στο παιδικό μου γραφείο για να θυμίζουν την παιδική αθωότητα, τα παιδικά πάρτι, από τα οποία συγκεντρώναμε και τις περισσότερες χαρτοπετσέτες, τότε που τα πάρτι γινόταν στο σπίτι και όχι σε παιδότοπους.

Παγκόσμια ημέρα των ζώων σήμερα και θυμήθηκα τον καλό μου αδερφό που σε ένα παλιότερο e-mail του με οικογενειακές φωτογραφίες έβαλε τον τίτλο "Η οικογένειά μου κα άλλα ζώα". Κι επειδή το μήνυμα είχε αποδέκτες όλα τα μέλη της οικογένειας, προς αποφυγή παραξηγήσεων, έσπευσε να επισημάνει ότι ο τίτλος του είναι δανεικός από το σχετικό βιβλίο του Τζέραλντ Ντάρελ. Ομολογώ ότι από τότε μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να το διαβάσω το βιβλίο, κάτι που δεν έτυχε ως τώρα... αλλά πού θα πάει! Ας μην ξεφεύγω από το θέμα όμως.

Χθες το μεσημέρι παρακολουθήσαμε με έντονο ενδιαφέρον την παρουσίαση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού "Re-think Ahens" - "Ξανά-σκέψου την Αθήνα" στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Αποτελέσματα που φαίνεται να δίνουν ένα νέο όραμα και μια νέα διάσταση στην πρωτεύουσα.

Μας ζητήσατε στιλιστικές προτάσεις και για παχουλές! Πώς να σας χαλάσουμε χατήρι;

Οι φίλοι του κρασιού που βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα αυτό το Σαββατοκύριακο έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τα οινοποιεία που ανήκουν στο δίκτυο των "Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας" στο πλαίσιο της εκδήλωσης "Ανοιχτές Πόρτες 2013".

Φέτος δεν παίρνουμε τα βουνά μόνο για ορεινές περιπλανήσεις. Αρχίσαμε και τους αγώνες δρόμου. Ξεκινώντας πέρυσι στο Καστράκι Γρεβενών, πιάσαμε θάλασσα στα παράλια της Λάρισας, φτάσαμε μέχρι την Ξάνθη, επιστρέψαμε στα ορεινά, στον Όρλιακα, και να 'μαστε πάλι μια εβδομάδα μετά στην Ποντινή Γρεβενών, όπου την Κυριακή 26 Απριλίου 2015, πραγματοποιήθηκε αγώνας ημιορεινού τρεξίματος 10 χιλιομέτρων.

Μπορεί η πρωινή δροσιά να είναι καθημερινό φαινόμενο τις τελευταίες μέρες αλλά τα ανοιχτόχρωμα ρούχα δεν μπορούμε να τα αποχωριστούμε ακόμα.

Όσο βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα με τις χαμηλές θερμοκρασίες, τις βροχές και ενίοτε τα χιόνα, τόσο περισσότερο μας προβληματίζει καθημερινά το κλασικό ερώτημα "τι να φορέσω σήμερα;".

Οι εβδομάδες μόδας που διεξάγονται σε διάφορες πόλεις του κόσμου δύο φορές το χρόνο, είναι από τα πιο σημαντικά γεγονότα για τους απανταχού λάτρεις της μόδας. Στο Μιλάνο η εν λόγω εβδομάδα ξεκίνησε στις 20 Φεβρουαρίου και ολοκληρώνεται σήμερα. Προηγήθηκαν αυτές της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου, ενώ σήμερα ξεκινά η αντίστοιχη στο Παρίσι. Όπως καταλαβαίνετε ο κόσμος της μόδας βρίσκεται σε εγρήγορση.

Σήμερα την προσοχή μου στο pinterest τράβηξαν δυο διαφορετικά επιτοίχια ράφια σε ένα παιδικό δωμάτιο. Και ξεκινώντας από αυτά, εντόπισα μερικές ακόμα ιδέες που καθεμιά από αυτές θα μπορούσε να αποτελεί ένα ενδιαφέρον diy project για το σαββατοκύριακο. Ειδικά αυτή με τα ράφια δεν είναι ανάγκη να περιοριστεί στο παιδικό δωμάτιο. Μπορεί να βρει εφαμογή και σε άλλους χώρους, όπως για παράδειγμα στο χολ.

Ας δούμε αναλυτικότερα μερικές ιδέες για το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά διάφορα μικροαντικείμενα:

Your living is determined not so much by what life brings to you as by the attitude you bring to life; not so much by what happens to you as by the way your mind looks at what happens.

Kahlil Gibran, ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης.

Ο φίλος μας ξαναχτύπησε, ναι αυτός ο φίλος που μετά το Μιλάνο είπε "Δεν πετάγομαι και μια βόλτα στην Αθήνα;"... Και μπορεί να βρέθηκε στην πρωτεύουσα για επαγγελματικούς λόγους αλλά βρήκε τον χρόνο να τριγυρίσει λίγο και να μας στέλνει κάθε τόσο ανταπόκριση.

Μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον αυτό ήταν το αγαπημένο κομμάτι της μικρής μου φίλης, που ακούει στο όνομα Μελίνα. Το άκουσα νωρίτερα, τη σκέφτηκα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Ανεβάστε την ένταση, πατήστε play και...1,2,3...αφεθείτε στον ρυθμό του. Προσοχή όμως, γιατί είναι εθιστικό ;-)

Σπίτι μου - σπιτάκι μου... αυτό ήταν το moto αυτού του τριήμερου και η παραμονή στο σπίτι μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε στην κουζίνα για τα καλά. Άλλους για να μαγειρέψουμε και άλλους για να φάμε. Η προκοπή που μ' έπιασε ήταν μεγάλη και είπα να εκμεταλλευτώ τη δημιουργική μου διάθεση για κουζινομαγειρέματα (περιέργως) χωρίς πολλούς πειραματισμούς.

Και τι δεν είχε λοιπόν το μενού! Pancakes για πρωινό, παπουτσάκια για μεσημεριανό, σπιτικό τιραμισού για επιδόρπιο (κι ας μην το έκανα εγώ)... 

Κυριακή απόγευμα! Το πολυπόθητο σαββατοκύριακο έφτασε, το ζήσαμε, σχεδόν πέρασε! Στις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι να ξαπλώσουμε, να αποκοιμηθούμε να ξημερώσει πάλι Δευτέρα, είναι ευκαιρία να προσφέρουμε στον εαυτό μας λίγες στιγμές χαλάρωσης και περιποίησης, ακολουθώντας τις συμβουλές της φίλης μας I., η οποία μας προτρέπει:

Τώρα που βρισκόμαστε στις ημέρες του Πάσχα και τα παιδιά έχουν διακοπές από το σχολείο και τις λοιπές υποχρεώσεις είναι η τέλεια ευκαιρία να τους βάλουμε στη διαδικασία των κατασκευών με σκοπό να ομορφύνουν το δωμάτιό τους, βάζοντας το προσωπικό τους στίγμα και καλλιεργώντας τη δημιουργικότητά τους.

Το απόγευμα του Σαββάτου πλησιάζει και η ώρα είναι κατάλληλη για ένα γλυκό μουσικό διάλειμμα.

Κι αναζητά την καλύτερη στάση για ύπνο... και διαβάζει για το πώς μπορούμε να κοιμόμαστε καλύτερα... Μα γιατί; Μήπως (νομίζει ότι) δεν κοιμάται καλά;

Τις μέρες που περάσαμε παρέα πάντως αυτό το καλοκαίρι δε διαπιστώσαμε να έχει τέτοιο πρόβλημα. Έπεφτε στο κρεβάτι, διάβαζε για 3 μετρημένα λεπτά και απευθείας παραδιδόταν σε ύπνο βαθύ. Λίγα λεπτά αργότερα ο ήχος του ροχαλητού του διαπερνούσε τα αυτιά μας κι ας μας χώριζε ένας τοίχος και δυο κλειστές πόρτες. Ακόμα και μέσα στη μέρα κοιμόταν όποτε ήθελε. Τάχα ξάπλωνε για δέκα λεπτά και μπορεί να περνούσαν ώρες. Λες και είχε τον ύπνο στο τσεπάκι...

Βλέπεις αυτή την τούρτα και δεν πιστεύεις ότι είναι σπιτική. Την δοκιμάζεις και πάλι δεν πείθεσαι. Ξέρεις βέβαια πόσο ταλέντο έχει η φίλη σου στην κουζίνα και σε πολλών ειδών χειροποίητες κατασκευές αλλά πάλι.. αυτή η τούρτα σπιτική; Πότε πρόλαβε... πόσο να της πήρε... Μα τι αντοχές έχει... Και έπρεπε να ετοιμάσει ολόκληρο το πάρτι του γιου της... 

Για να μας πείσει λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τη συνταγή... Η (χρυσοχέρα που θα ΄λεγε και η γιαγιά μου) Αγγελική ξαναχτυπά και μας γράφει τα παρακάτω:

Πώς θα σας φαινόταν αν χρησιμοποιούσατε τις κρεμάστρες των ρούχων σας όπως στη φωτογραφία;

H πρώτη Παρασκευή του Αυγούστου είναι εδώ και στο γενικότερο πνεύμα της χαλάρωσης και της ξενοιασιάς υποδεχόμαστε την αγαπημένη μέρα της εβδομάδας με lounge διάθεση.