Kαιρό έχουμε να ακούσουμε μουσική παρέα..
Τι λέτε λοιπόν για ένα ευχάριστο μουσικό διάλειμμα με την Mayra Andrade να μας τραγουδά "We used to call it love";
Ο διαγωνισμός μας για δύο τεύχη του βιβλίου "Μ' αρέσει να πλέκω 2" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μύρτος ολοκληρώθηκε. Με μεγάλη μου χαρά (πόσο θα χαρεί και η γιαγιά μου δε λέγεται!) βλέπω από τον αριθμό των συμμετοχών, πως το πλέξιμο αποκτά όλο και ισχυρότερη θέση στον ελεύθερο χρόνο μας.
Λένε άλλωστε πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να απομονώσεις για λίγο το μυαλό σου, να μη σκέφτεσαι όσα σε απασχολούν ή από την άλλη, να εστιάσεις σε ένα μόνο θέμα και να μείνεις συγκεντρωμένος σε αυτό αναζητώντας λύση.
I'd love to share with you the joy of experiencing a mountain, the sounds of nature, the tranquillity, the team spirit, the panting and the sense of achievement when you get at the top. There are a number of chances for such jaunts in Greece I could think of. I'm starting the one to Gramos mountain.
Ένα καινούριο τραγούδι του Jason Mraz για τις μικρές χαρές της ζωής!
Ας ζούμε τις στιγμές όσο καλύτερα μπορούμε!
Έχετε διάθεση για μια ωραία και φρέσκια μπαλάντα;
Η συγκεκριμένη μουσική πρόταση ήρθε στο inbox μας από την πιστή φίλη του maresei.gr, Μαρία Λ., και στάθηκε η αφορμή για ένα ακόμη αυθόρμητο χαμόγελο μέσα στην ημέρα!
Και μετά το Σκλήθρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Σκήτη. Ως προς τη σειρά επίσκεψης των δύο χωριών, δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Η επιλογή έγινε βάσει του πιο εύκολου δρομολογίου για την επιστροφή στη βάση μας.
Πάμε και μια βόλτα στη Σκήτη λοιπόν...
Εμείς θα συμμετέχουμε! Εσείς;
Και τώρα που ξεσηκωθήκαμε με τα ταξίδια (βλέπε Μιλάνο, λίμνη Κόμο, Μπελάτζιο, Λουτρά Πόζαρ... και πόσες άλλες εκδρομές εντός Ελλάδας, ακόμα και κάτι Κυριακές μεσημέρια σε γραφικά χωριά και ακόμα πιο γραφικές ταβέρνες), τι θα κάνουμε με τα παιδιά; Πώς μπορούμε να τα έχουμε μαζί μας και να τα απασχολούμε δημιουργικά σε μέρη, καφέ και ταβέρνες χωρίς αυλή; Καλά τα τάμπλετ και τα κινητά αλλά προς το παρόν, εμείς τουλάχιστον, έχουμε καταφέρει να απέχουμε και ελπίζουμε να το καταφέρουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Οπότε καταφεύγουμε σε πλαστελίνες, μπογιές, ζωγραφιές, παιχνίδια...
Αρχίζουμε τις προτάσεις λοιπόν με παιχνίδια - δώρα που πήραμε τους τελευταίους μήνες μαζεμένα (και ακόμα ανοίγουμε) και είναι ό,τι πρέπει για να χωράνε στις αποσκευές μας και να πηγαίνουν όπου πηγαίνουμε...
Μια που σήμερα μιλήσαμε για χρώμα σκεφτείτε την παλαιότερη ιδέα μας για αιωρούμενες γιρλάντες σε μια διαφορετική εκδοχή.
Μια ιδέα που πολύ μας αρέσει! Ένα φωτιστικό φτιαγμένο από το παλιό σίδερο της γιαγιάς.
Η άνοιξη έφτασε στο μπαλκόνι μου. Τα πρώτα φυτά πήραν θέση στο ράφι και αμέσως άλλαξε η όψη του μπαλκονιού και μαζί της η διάθεσή μου κάθε φορά που το αντικρίζω.
Ένας φυσικός χυμός από φρέσκα φρούτα δεν πρέπει να λείπει από το πρωινό μας μια και προσφέρει τις βιταμίνες, τα μέταλλα και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός μας.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευχαριστιέμαι να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω πράγματα... Γλυκά, αλμυρά., ό,τι μου αρέσει να τρώω. Αυτός είναι και μόνος μου περιορισμός. Θέλω (και συνηθίζω) να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει να τρώω. Κάποιος παραπονιέται γι αυτό :(
Ειδικά όταν πρόκειται να υποδεχτώ φίλους και συγγενείς, ανθρώπους δικούς μου που δε με ενδιαφέρει να μείνω στους τύπους, θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους χαρώ και να με χαρούν. Τότε έχω κάθε λόγο να μπω στην κουζίνα και να ετοιμάσω ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Αυτό βέβαια εκτός από δημιουργικό είναι και κάπως ριψοκίνδυνο. Δεν πετυχαίνουν πάντα τα πειράματα!
Ένα χαριτωμένο τραγούδι για να κλείσουμε γλυκά την ημέρα μας..
Είναι χειροποίητα, νηστίσιμα, φτιαγμένα με αλεύρι ολικής άλεσης, καστανή ζάχαρη και μέλι και μπορούν να συνοδεύσουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι.
Είναι η πρώτη μου δημιουργία στην κουζίνα στο πλαίσιο των γιορτών που πλησιάζουν. Ήταν και ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το τζίντζερ που είχα πάρει εδώ και καιρό και περίμενε να δώσω νόημα στην ύπαρξή του στο ντουλάπι μου.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές τι είναι αυτό που μου τραβάει την προσοχή στις φωτογραφίες που απεικονίζουν σπίτια, δωμάτια, τραπεζαρίες, κουζίνες μια σύνθεση από διακοσμητικά αντικείμενα, δυο βιβλία ακουμπισμένα σε ένα κομοδίνο.. Αναρωτιέμαι γιατί ενώ πολλές φωτογραφίες μοιάζουν, εγώ μπορώ να τις παρατηρώ για ώρα και να μη τις χορταίνω.. Και αναρωτιέμαι, γιατί πολλά από όσα βλέπω και μου αρέσουν, δεν ταιριάζουν ούτε στο στιλ μου ούτε στο στιλ του σπιτιού μου ούτε μπορούν να υλοποιηθούν στο δικό μου χώρο.
Οι φίλοι του κρασιού που βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα αυτό το Σαββατοκύριακο έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τα οινοποιεία που ανήκουν στο δίκτυο των "Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας" στο πλαίσιο της εκδήλωσης "Ανοιχτές Πόρτες 2013".
Ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας... μέσα στη θάλασσα.
Ποιο τραγούδι θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό με την πρωινή μας θεματολογία;
Το Παζάρι Βιβλίου μετά την πολυετή παραμονή του στην πλατείτα Κλαυθμώνος και την ολιγοήμερη στάση του στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο, έχει πλέον μετεγκατασταθεί στη πλατεία Κοτζιά. Ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου και θα παραμείνει εκεί μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου.
Το ενδιαφέρον με τα ζυμαρικά είναι ότι είναι ένα φαγητό πολυδιάστατο: μπορούμε να τα γευτούμε σε διάφορες μορφές, κοντά ή επιμήκη, πλατιά ή ψιλά, βιδωτά, φιογκάκια, ακόμα και πουγκάκια γεμιστά με τυριά ή κρέας.
"Είναι το απροσδιόριστο μυστήριο που προσθέτει γοητεία στην επιδίωξη ενός στόχου."
Antoine Rivarol, Γάλλος Γνωμικογράφος
