Ώρα για χαλάρωση
Απόψε ανάβουμε κεράκια για αρωματοθεραπεία και χαλάρωση! Να μπαίνουμε και στο πνεύμα των Χριστουγέννων σιγά σιγά. Καλή μας νύχτα!
Φωτογραφία: homespunhearts μέσω cafe--mocha
Απόψε ανάβουμε κεράκια για αρωματοθεραπεία και χαλάρωση! Να μπαίνουμε και στο πνεύμα των Χριστουγέννων σιγά σιγά. Καλή μας νύχτα!
Φωτογραφία: homespunhearts μέσω cafe--mocha
Οι παραγγελίες για τα χθεσινά μπισκοτάκια σοκολάτας δίνουν και παίρνουν...
Τι ωραία θα ήταν να πέφτουν τέτοια λαχταριστά μπισκοτάκια από τον ουρανό αντί για τις τεράστιες σταγόνες βροχής; Σουρεαλιστικό... Αλλά και δε θα βρεχόμασταν και θα γλυκαινόμασταν!
Το σκάκι μοιάζει με τη ζωή... και η ζωή μοιάζει με το σκάκι.
Δυο απλοί ψυχολογικοί κανόνες που ισχύουν στο σκάκι, μπορούν να μας δείξουν πώς να γίνουμε καλύτεροι όχι μόνο στο παιχνίδι αλλά και στη ζωή μας γενικότερα.
Ο καιρός χάλασε, οι μέρες άρχισαν να γίνονται πιο σκοτεινές, τα ζεστά ροφήματα, τα βιβλία και το χουχούλιασμα στον καναπέ αποτελούν τις νέες απογευματινο-βραδινές μας συνήθειες και κάπως έτσι... αρχίζουμε να μετράμε αντίστροφα για τα αγαπημένα μας Χριστούγεννα.
Σε αυτό το κλίμα λοιπόν, ψάξαμε, ξεχωρίσαμε και σας προτείνουμε ιδέες και λύσεις για εναλλακτικά χριστουγεννιάτικα δέντρα. Γιατί και φέτος ανυπομονούμε να γίνουμε Christmastreestas!
Απογευματινό κολατσιό! Ζεστό κακάο με τη συνοδεία του ωραιότερου σιμιγδαλένιου χαλβά που υπάρχει και λαχταριστών muffins μήλου! Τι λέτε; Θα μας κάνετε παρέα;
Μπορεί η σημερινή Κυριακή να είναι η τελευταία μέρα για το Open House Thessaloniki, όμως οι πολίτες της συμπρωτεύουσας έχουν ακόμα μια ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα την πόλη τους μέσω του φθινοπωρινού κύκλου δωρεάν ξεναγήσεων σε ναούς και μνημεία που διοργανώνει και φέτος ο Δήμος Θεσσαλονίκης.
H maresei playlist της Παρασκευής περιλαμβάνει πολύ αγαπημένα τραγούδια, απαραίτητα για να μας φτιάξουν τη διάθεση.
Οι μικρές περιπέτειες είναι η χαρά της ζωής, είναι βασική προϋπόθεση για τις στιγμές που μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας.
Ήρθε η ώρα του φαγητού.. και σήμερα το μενού λέει χοιρινή τηγανιά, κομμένη με έναν τρόπο διαφορετικό, για να μη βαριόμαστε ποτέ, να 'ναι καλά ο κρεοπώλης της γειτονιάς..
Και η απαραίτητη συνοδεία της χοιρινής τηγανιάς ποια είναι;
Τι θα λέγατε να ακούσουμε παρέα ένα από τα κομμάτια που έχει γράψει η Μόνικα ως μουσική επένδυση της θεατρικής παράστασης «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που παρουσιάζεται στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη και μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου;
Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.
Tα μαλλιά μου είναι πολύ μακριά και ίσια και πολλές φορές αναρωτιέμαι τι θα μπορούσα να κάνω για να έχουν περισσότερη "άποψη". Μια και τα χέρια μου δεν "πιάνουν" ιδιαίτερα, συνήθως καταλήγω να τα έχω απλά κάτω ή να τα πιάνω αλογοουρά σαν εύκολη και γρήγορη λύση. Ωστόσο, συχνά θα ήθελα να μπορώ να αλλάζω την εικόνα τους και να προσδίδω πιο προσωπικό στιλ στην εμφάνισή μου.
Μετά τη χθεσινή διακοσμητική μας πρόταση, όπου μια καρέκλα γίνεται η βάση μιας χαρούμενης σύνθεσης με λουλούδια και παλιά αντικείμενα, σας έχουμε σήμερα άλλη μια ιδέα αξιοποίησης μιας παλιάς καρέκλας.
Σας τα έταξα αυτά τα σοκολατάκια από την ανάρτηση για το πάρτι γενεθλίων του Φίλιππου. Τα δοκίμασε κόσμος πολύς και όποιος αγαπά την καρύδα, τα αγάπησε και αυτά! Έρωτας με την πρώτη μπουκιά!
Χάρτινοι γερανοί! Λένε πως αν κάνεις 1000, μια επιθυμία σου θα γίνει πραγματικότητα.
Τώρα που ήρθε και το ειδικό χαρτί που παρήγγειλα ποιος με πιάνει! Απανταχού φίλοι origami ενωθείτε...
Αν και σήμερα μάλλον θα ταίριαζε περισσότερο το "Ένα χειμωνιάτικο πρωί" από την εξαιρετική φωνή της Ελένης Βιτάλη, εμείς ας αψηφήσουμε τον καιρό και ας απολαύσουμε ένα χρωματιστό πρωινό, ακούγοντας την ιδιαίτερη φωνή του Γιώργου Ρους να μας τραγουδάει ένα κομμάτι που αγαπήσαμε πολύ και έχουμε πολύ καιρό να ακούσουμε.
Τι κι αν ήταν Πάσχα; Κι αν θελαμε να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, αν το σώμα και ο νους χρειάζονταν έστω και μια ώρα παραπάνω ύπνο για να ανακτήσουν τις χαμένες δυνάμεις... Η μασκότ - τους τελευταίους 15 μήνες - της οικογένειας είχε άλλη άποψη. Κάθε πρωί λίγο μετά τις 6, είχε μάτια ορθάνοιχτα και τρελή όρεξη για παιχνίδι. Και φυσικά δεν άφηνε σχεδόν κανέναν να ησυχάσει. Τι κι αν εμείς θέλαμε να του τραγουδήσουμε "Μη μας ξυπνάς απ' τις έξι, πριν ακόμα ο ήλιος να φέξει...". Το δικό μας "ξυπνητήρι" δεν καταλάβαινε τίποτα.
To πανωφόρι χωρίς μανίκια προτιμήθηκε ιδιαίτερα από τις φίλες της μόδας για τις εμφανίσεις τους στην εβδομάδα μόδας του Λονδίνου.
Πολλά like στην τριχρωμία μαύρο - γκρι - βαθύ κόκκινο! Νομίζω πως θα είναι η αυριανή μου επιλογή για το γραφείο...
Το δεύτερο μέρος των χριστουγεννιάτικων πειραματισμών μου αφορούσε κυρίως δώρα σε αγαπημένα πρόσωπα. Μπορεί να μην έφτασε ακόμα ο Άγιος Βασίλης αλλά αν έχουμε φίλους που γιορτάζουν αυτήν την περίοδο γιατί να μην προσαρμόσουμε τα δώρα τους στο πνεύμα των ημερών;
Ακόμα και στο πιο απλό δώρο, μπορούμε να βάλουμε την προσωπική μας πινελιά και να πρωτοτυπήσουμε έστω στη συσκευασία.
Οι γιορτές ποτέ δεν είναι αρκετές.. H πρώτη μέρα στη δουλειά πέρασε, αλλά η αίσθηση αυτή παραμένει! Aς τη ντύσουμε λοιπόν μουσικά με τους Nouvelle Vague να μας τραγουδούν "Just can't get enough"..