Η πόλη της Καστοριάς αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μας προορισμούς κάθε φορά που έχουμε ευκαιρία για εξορμήσεις. Είναι μια ιδιαίτερα γραφική πόλη, που διατηρεί το στοιχείο της παράδοσης έντονο και ξεχωρίζει για τα υπέροχα διατηρητέα κτίρια, τη λίμνη, τα σοκάκια της... Κάθε φορά που βρισκόμαστε εκεί, ανακαλύπτουμε πανέμορφες γωνιές και φυσικά δεν παραλείπουμε να περπατήσουμε πλάι στη λίμνη.
Ανοιχτή για τους πεζούς και χωρίς αυτοκίνητα ήταν χθες για 8 ώρες η λεωφόρος Νίκης και αυτό άρεσε πολύ στους φίλους από τη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο..
Μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας που απεικονίζει τη χριστουγεννιάτικη Αθήνα το 1960, το Μουσείο Μπενάκη προέβη στη δημοσίευση άλλης μιας γιορτινής φωτογραφίας στη σελίδα του στο facebook.
Τι λέτε για ένα μουσικό ταξίδι πίσω στον χρόνο με οδηγούς τους Tindersticks;
Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.
Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.
Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;
Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!
Όταν αγαπάς τα Χριστούγεννα ένα στολισμένο δέντρο δεν είναι ποτέ αρκετό! Με λίγες κινήσεις μπορούμε να δημιουργήσουμε σε όλο το σπίτι χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα! Θα σας δώσουμε μερικές ιδέες και φυσικά θα χαρούμε να μάθουμε και τις δικές σας στη διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Περπατώντας στους δρόμους και τα πάρκα του Λονδίνου συναντάει κανείς πολλές εκπλήξεις. Αλλά ποιά μπορεί να είναι πιο ευχάριστη από ένα σκιουράκι που απολαμβάνει με τόση λαχτάρα το φαγητό του;
Μετά το χθεσινό post για τη Θεσσαλονίκη και την επιλογή της από το National Geographic ως έναν από τους καλύτερους προορισμούς του 2013, συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό το βιβλίο "Το Νήμα" της Victoria Hislop.
Στον Αηλιά Πενταλόφου είχαμε ξαναπάει πριν μερικά χρόνια. Τέλος Άνοιξης ήταν τότε και η φύση στα ψηλά ήταν καταπράσινη, γεμάτη χρώματα και αρώματα...
Πριν λίγες μέρες το ανήσυχο πνεύμα μας και η εμμονή μας με τα βουνά και τα λαγκάδια, μας οδήγησε για άλλη μια φορά στον ίδιο προορισμό. Αρχές Άνοιξης τώρα, με φρέσκο χιόνι και φοβερή ηλιοφάνεια, η περιοχή μας επιφύλασσε εικόνες απείρου κάλλους. Όλα έλαμπαν!
Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν από μόνες τους, αν και δεν κατορθώνουν να αποτυπώσουν την ομορφιά τοπίου.
Μια εβδομάδα πριν η καλή και πολυτάλαντη φίλη μας, που είναι πια μόνιμη ανταποκρίτρια του maresei, με αφορμή τα γενέθλιά της οργάνωσε μια μικρή γιορτή στο σπίτι της, ετοίμασε πολλά νόστιμα εδέσματα για τους φίλους της (δηλαδή για μας) και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της και τις συνταγές της. Ας της ευχηθούμε για ακόμη μια φορά Χρόνια Πολλά και ας διαβάσουμε όσα μας έγραψε...
Οι θετικές σκέψεις είναι απαραίτητες στο ξεκίνημα της ημέρας.
Αποχαιρετάμε τον Αύγουστο με αποχρώσεις του λευκού και του γκρι.
"Σαν την Τύμφη δεν έχει"... Τη σύγκρινε ακόμα και με τον Όλυμπο. "Και όμως δεν συγκρίνεται! Το τοπίο είναι μαγευτικό, ανεπανάληπτο. Ίσως συγκρίνεται με το Οροπέδιο των Μουσών. Και μόνο με αυτό". Έτσι είπε μετά την πρώτη του ανάβαση στην Τύμφη.
Τη σχέση μας με τα λουκούμια την έχετε καταλάβει.. Η ιστορία τους μας συγκινεί και μπορείτε να τη διαβάσετε εν συντομία εδώ.. Μας συνοδεύουν κατά τη διάρκεια του ελληνικού καφέ και μας ταξιδεύουν στην Ανατολή...
Ανοιχτόχρωμα ρούχα και το χειμώνα! Ειδικά τις Δευτέρες επιβάλλονται για να μας ανεβάζουν τη διάθεση. Επιλέξτε για αύριο ένα συνδυασμό με λευκά ή άλλα ανοιχτόχρωμα και φωτεινά ρούχα και εξοπλιστείτε με περισσότερη όρεξη για την εβδομάδα που ξεκινά.
Αυτό είναι... έχεις φίλους που ταξιδεύουν και σε ξεσηκώνουν, και μάλιστα πηγαίνουν εκεί που πάντα ήθελες να πας και ακόμα δεν τα έχεις καταφέρει. Στη νότια Γαλλία. Και έρχονται μετά με έναν αέρα γαλλικό και σου παραδίδουν μαθήματα στιλ!
Ε λοιπόν, εμένα μ' αρέσει αυτό το στιλ! Μ' αρέσουν τα χρώματα και τ' αρώματα που κουβάλησαν μαζί τους! Μ' αρέσει ο ρομαντισμός που αποπνέουν οι φωτογραφίες...
Θυμάστε ότι τις παλιές καρέκλες δεν τις πετάμε; Είπαμε ότι μπορούμε να τις τρίψουμε, να τις βάψουμε και μετά τη μετάλλαξη να τις βάλουμε στην τραπεζαρία μας... Είπαμε επίσης ότι μπορούν να παίξουν και το ρόλο του κομοδίνου πλάι στο κρεβάτι ή να δημιουργήσουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι σε vintage εκδοχή.
Πέντε - έξι χρόνια τώρα μια από τις αγαπημένες ενασχολήσεις μου είναι η συλλογή βιβλίων, περιοδικών, σκισμένων από περιοδικά σελίδων, εκτυπωμένων από το διαδίκτυο σελίδων και γραμμένων με το χέρι σελίδων με συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής!
Υποδεχόμαστε το απόγευμα του Σαββάτου με lounge-jazz διάθεση απολαμβάνοντας το εξαιρετικό αυτό κομμάτι του Nicola Conte, ο οποίος απόψε βρίσκεται στην Αθήνα..
H εβδομάδα μόδας της Νέας Υόρκης ολοκληρώνεται σήμερα και οι fashion editors ήδη έχουν ξεχωρίσει τις νέες τάσεις βασιζόμενοι όχι μόνο σε ό,τι είδαν στις πασαρέλες, αλλά και από τις εμφανίσεις των φίλων της μόδας στους δρόμους της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ.
Για τη Νατάσα Μποφίλιου ξαναμιλήσαμε μόλις πριν λίγες μέρες, όταν μιλώντας στην καρδιά ακούσαμε το πολύ τρυφερό τραγούδι "Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει".
Το καλοκαιράκι οργανώνουμε αποδράσεις και διακοπές, πυκνά συχνά όμως ασχολούμαστε και με την αναδιοργάνωση του σπιτιού ή κάποιων από τα διαθέσιμα δωμάτια. Το συνηθέστερο δωμάτιο που κάποιο καλοκαίρι αλλάζει μορφή είναι το παιδικό. Είτε από ξενώνας - γραφείο - αποθήκη - σιδερώστρα - χώρος για τα ασιδέρωτα ή για άπλωμα μετατρέπεται σε παιδικό είτε από πολύ παιδικό με κούνια και άπειρα κουκλάκια μετατρέπεται σε λιγότερο, φεύγει η κούνια και η αλλαξιέρα, μπαίνει μονό κρεβάτι, γραφείο, οργανώνονται τα παιχνίδια... Ουφ! Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν...
Στο Μέτσοβο ανεβήκαμε και το τοπίο όπως είδατε ήταν εκπληκτικό. Όλη η γύρω περιοχή έχει μια φυσική ομορφιά απείρου κάλλους. Αν βρεθείς στο δρόμο Θεσσαλονίκη - Ιωάννινα και τύχει να ψιλοχιονίζει, φτάνοντας εκεί, λίγο πριν την έξοδο για Μέτσοβο, δεν μπορείς να πιστέψεις στα μάτια σου αυτό που βλέπεις. Τα δέντρα, ο τρόπος που το χιόνι "κάθεται" πάνω στα κλαδιά τους, τα γύρω βουνά, οι γέφυρες.. Ένα μοναδικό σκηνικό που δεν το χορταίνει το μάτι σου.
