Ευτυχισμένο το 2014!!!
Τελικά ο Άγιος Βασίλης δε μας άφησε παραπονεμένους! Ήρθε!!!
Καλημέρα! Χρόνια Πολλά! Καλή Χρονιά μας!
Ευτυχισμένο το 2014!
Να έχουμε υγεία, δύναμη, τύχη, να κάνουμε όνειρα και να τα βλέπουμε να πραγματοποιούνται!
Τελικά ο Άγιος Βασίλης δε μας άφησε παραπονεμένους! Ήρθε!!!
Καλημέρα! Χρόνια Πολλά! Καλή Χρονιά μας!
Ευτυχισμένο το 2014!
Να έχουμε υγεία, δύναμη, τύχη, να κάνουμε όνειρα και να τα βλέπουμε να πραγματοποιούνται!
Χθες δεν ήταν που είδαμε μερικές εναλλακτικές ιδέες για ένα κομοδίνο διαφορετικό με άποψη και στιλ; Σήμερα σας έχουμε άλλη μια ωραία ιδέα που συνδυάζεται και με την αξιοποίηση ξύλινων παλετών, στην οποία έχουμε αναφερθεί πριν λίγο καιρό.
Πώς γίνεται μια πόλη, που την ακούς ή τη βλέπεις σε ταινίες και καμιά φορά την οραματίζεσαι σαν κάτι το άγνωστο, το διαφορετικό ή ως έναν ονειρεμένο προορισμό για ένα μελλοντικό ταξίδι, να αποκτά ξαφνικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον απλώς και μόνο επειδή ένας δικός σου άνθρωπος ζει πια εκεί;
Εσείς πετάξατε χαρταετό χθες; Αν ναι, ανήκετε στους τυχερούς που τους το επέτρεψε ο καιρός. Αν πάλι όχι, μην πτοείστε.. υπάρχει και το ερχόμενο τριήμερο! Ιδανική ευκαιρία να ξανανιώσουμε παιδιά!
Ένας πολύ όμορφος τόπος προορισμού για χαλάρωση, βόλτα, απόλαυση της φύσης ειδικά αυτή την εποχή που όλα είναι καταπράσινα, είναι η πιο ορεινή λίμνη της Ελλάδας, αυτή των πηγών του Αώου στα λιβάδια του Μετσόβου.
Θα μπορούσατε να σκεφτείτε μια πιο πρωτότυπη ιδέα διακόσμησης για το χώρο της κουζίνας ή της τραπεζαρίας σας;
Ποιος είπε ότι το πουλόβερ είναι κατάλληλο μόνο για τις καθημερινές μας εμφανίσεις; Η ανταπόκριση από την εβδομάδα μόδας στο Παρίσι μας αποδεικνύει το αντίθετο.
Το είπαμε ότι θα επιχειρήσουμε κι εμείς να φτιάξουμε Croque Madame και συνηθίζουμε να κρατάμε τις υποσχέσεις μας..
Τα ομαδικά παιχνίδια όπως τα επιτραπέζια, τα χαρτιά και τα video games είναι μερικές ακόμη εναλλακτικές για αυτό το Σαββατοκύριακο, ειδικά αν έχουμε παρέα στο σπίτι. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τα σχέδια για ένα ωραίο διήμερο ακούγοντας το "Video Games" της Lana Del Rey.
..η θέα από την ακρόπολη της Χώρας στο νησί του απέραντου γαλάζιου είναι από αυτές που σε αφήνουν άφωνο..
Kαλωσορίζουμε τον πρώτο μήνα του Χειμώνα με νέο wallpaper στο πνεύμα των Christmastreestas Days.
Τις τελευταίες μέρες μιλήσαμε για τις υποψηφιότητες των Όσκαρ, για τις Χρυσές Σφαίρες, σας προτείναμε ταινίες που μπορείτε να δείτε στο cinema και άλλες που μπορείτε να απολαύσετε χαλαρώνοντας στον καναπέ του σπιτού σας.
Τι θα λέγατε να μάθουμε και μερικά στοιχεία για τη ζωή των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών στα Βαλκάνια;
"People like us,
we don't need that much
just someone that starts,
starts the spark in our bonfire hearts.."
Από την πρώτη φορά που το άκουσα στο ραδιόφωνο πρόσεξα τους παραπάνω στίχους. Όλο έλεγα θα το ψάξω και όλο το αμελούσα. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και πλέον μπορούμε να το ακούσουμε παρέα, ως ακόμη μια γλυκιά υπενθύμιση του τι έχει πραγματικά αξία για εμάς και τι χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχείς.
Άλλο ένα κομμάτι που κέρδισε την προσοχή μας από την πρώτη φορά που το ακούσαμε. Και λογικά θα το έχετε ακούσει κι εσείς ή θα έχετε έστω ακούσει ότι είναι το μουσικό θέμα της τελευταίας ταινίας του πράκτορα 007.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μερικοί φίλοι και φίλες επιλέγουν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους μαζί μας...
Καμιά φορά μπορεί να ακουμπάμε πράγματα που τυχαίνει να έχουμε στα χέρια μας σε μια τυχαία θέση. Κι έτσι τυχαία παρατηρούμε λίγο αργότερα πως το αποτέλεσμα δεν μοιάζει καθόλου τυχαίο. Απεναντίας είναι σαν να προσπαθούσαμε να τα ταιριάξουμε για ώρα.
Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ...
Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Αν και αυτή η εβδομάδα ήταν σχετικά χαλαρή μια και είμαστε ακόμη στο κλίμα των εορτών, το απόγευμα της Παρασκευής πλησιάζει και είναι η κατάλληλη στιγμή για να δώσουμε ώθηση στη διάθεσή μας με λίγη μουσική..
Βλέπεις αυτή την τούρτα και δεν πιστεύεις ότι είναι σπιτική. Την δοκιμάζεις και πάλι δεν πείθεσαι. Ξέρεις βέβαια πόσο ταλέντο έχει η φίλη σου στην κουζίνα και σε πολλών ειδών χειροποίητες κατασκευές αλλά πάλι.. αυτή η τούρτα σπιτική; Πότε πρόλαβε... πόσο να της πήρε... Μα τι αντοχές έχει... Και έπρεπε να ετοιμάσει ολόκληρο το πάρτι του γιου της...
Για να μας πείσει λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τη συνταγή... Η (χρυσοχέρα που θα ΄λεγε και η γιαγιά μου) Αγγελική ξαναχτυπά και μας γράφει τα παρακάτω: