Το 2016 μπήκε φωτεινά και είδαμε κιόλας άσπρες μέρες!
Εννοείται ότι και πολύ το χαρήκαμε και είχαμε μια έξτρα αφορμή για φωτογραφίες... χωρίς φαγητά, ποτά, γλυκά.
Διακοπές χωρίς φωτογραφική να είναι η προέκταση του χεριού σου γίνεται; Σίγουρα όχι! Ειδικά όταν επισκέπτεσαι ένα πανέμορφο ελληνικό νησί, όπως η Κως... και δεν χορταίνεις να απαθανατίζεις στιγμές.
Ας πάρουμε μια μικρή φωτογραφική γεύση...
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε πεντανόστιμα soft cookies με τριμμένους ξηρούς καρπούς και μαύρη σοκολάτα.
Ο Αδάμ Τσαρούχης μας προσκάλεσε να δούμε το πρώτο του video clip!
Το λουλούδι της ερήμου: Ένα εξαιρετικό βιβλίο και εν συνεχεία μια πολύ καλή ταινία που βασίζονται σε αληθινή ιστορία. Ένα βιβλίο και μια ταινία που για πολλούς συνδέονται άρρηκτα με την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων της Γυναίκας, τη χθεσινή γιορτή της γυναίκας.
Μετά τους Minor Project και άλλα ευχάριστα μουσικά νέα από την πόλη της Πάτρας!
Τα κοκοράκια κικιρικικι... να μας ξυπνάνε κάθε πρωί...
Μας ξύπνησαν και σήμερα και ξημέρωσε Πάσχα. Οι σούβλες εν δράσει λοιπόν, στις περισσότερες περιοχές της χώρας και τα μεζεδάκια σπάνε μύτες.
Καμιά φορά μπορεί να ακουμπάμε πράγματα που τυχαίνει να έχουμε στα χέρια μας σε μια τυχαία θέση. Κι έτσι τυχαία παρατηρούμε λίγο αργότερα πως το αποτέλεσμα δεν μοιάζει καθόλου τυχαίο. Απεναντίας είναι σαν να προσπαθούσαμε να τα ταιριάξουμε για ώρα.
Το τελευταίο διάστημα με έχουν πιάσει - για άλλη μια φορά - τάσεις φυγής! Να 'ναι η άνοιξη που μετεωρολογικά δεν ήρθε ακόμη; Να ΄ναι το Πάσχα που πλησιάζει και δεν έχω καταλάβει πότε πέρασε το πρώτο τέταρτο του νέου έτους; Να ΄ναι που σε λιγότερο από ένα μήνα η γενέθλια τούρτα μου θα έχει 32 κεράκια; Να 'ναι που ανυπομονώ για το επόμενο προγραμματισμένο ταξιδάκι εκτός συνόρων; Ποιος ξέρει;
Προς το παρόν τουλάχιστον ταξιδεύω με τη μουσική ακούγοντας το αγαπημένο "Budapest" του George Ezra και αναπολώ την έστω και χειμωνιάτικη επίσκεψή μου στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κάποια χρόνια πριν.
Το σαββατοκύριακο έφτασε επιτέλους και είμαστε πολύ χαρούμενοι! Για δυο μέρες έχουμε το χρόνο να ασχοληθούμε με οτιδήποτε μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα! Τι καλύτερο από το να νιώσουμε δημιουργικοί αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο μας για να κάνουμε χειροποίητες κατασκευές και γιατί όχι.. να ετοιμάσουμε μικρές εκπλήξεις στα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Όνειρα βλέπουμε. Όνειρα κάνουμε. Μόνοι μας. Με τον άνθρωπό μας. Με τους φίλους μας. Για εμάς. Για τα παιδιά μας. Για τις σχέσεις μας. Για το παρόν και για το μέλλον. Ονειρευόμαστε γλυκά ή εφιαλτικά. Κάποια γίνονται πραγματικότητα, κάποια όχι. Κάποια μας στέλνουν μηνύματα, κάποια όχι. Κάποια είναι κομμάτι του ύπνου μας και κάποια όχι. Και σκέφτομαι γιατί να αποκαλούμε όνειρα τα μεν, όνειρα και τα δε.
Έτοιμο το σημερινό μου πρωινό... Είναι νηστίσιμο, νόστιμο και απόλυτα χορταστικό!
H πλισέ φούστα ήρθε ξανά δυναμικά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια και μας αρέσει πολύ.
Μετά από το τελευταίο ταξίδι της στην Ξάνθη, η αγαπημένη μου μητέρα κατέφθασε στο σπίτι μας με ένα σωρό καλούδια. Λουκούμια, σακουλάκια με βότανα, άλλες τοπικές λιχουδιές και ένα γυάλινο βάζο ζωγραφισμένο στο χέρι από την ίδια βεβαίως βεβαίως που περιείχε κάτι ροζ στο εσωτερικό του. Τι να 'ναι;
"Αλάτι Ιμαλαΐων", μου είπε. "Τέρμα πια το απλό αλάτι, να χρησιμοποιείς αυτό που είναι πιο υγιεινό. Μέχρι και ο αδερφός σου το χρησιμοποιεί". Αυτό κι αν είναι κίνητρο!
Δεύτερη ημέρα του νέου έτους και μία ακόμα ημέρα άδειας! Ας ξεκινήσει όμορφα με μια πολύ καλή διασκευή ενός γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού.
Σίγουρα δεν μπορείς να φας μόνο έναν. Σίγουρα δε χρειάζεται να περιμένεις να βρεθείς σε ταβέρνα για να φας κολοκυθοκεφτέδες! Σίγουρα είναι ο ιδανικός τσιπουρο-ουζο-μεζές. Σίγουρα είναι εξαιρετικό ορεκτικό... κάπως έτσι το τρώμε εμείς σχεδόν μια φορά την εβδομάδα. Σίγουρα αν τους φτιάξετε μία φορά, θα τους ξαναφτιάξετε και άλλες.. πολλές..
Χθες βράδυ με έπιασε μια υπογλυκαιμία, μια τρομερή διάθεση για γλυκό και λαχταρούσα να σηκωθώ το πρωί και να βρω ένα νόστιμο πρωινό. Ένα, ή τουλάχιστον ένα, cupcake ήταν η τέλεια επιλογή και παράλληλα ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Ψάχνοντας διαθέσιμες συνταγές στα βιβλία μου, εντόπισα αυτή που βόλευε βάσει των υλικών που είχα στην κουζίνα και του χρόνου που απαιτούσε για την εκτέλεσή της. Το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατα cupcakes βανίλιας με σοκολατένια μπισκότα oreo! Δεν ακούγεται άσχημα, ε; Και πιστέψτε με, δεν είναι!
Με σένα κάνω βήματα μπροστά
Αλλάζω θεωρία σε πολλά
Με σένα νιώθω ελευθερία να ανασάνω.
Δεν ξέρω πως μεγάλωσα αλλά
τα πράγματα τα θέλω πιο απλά.
Θέλω να σ' έχω, δε ζητάω παραπάνω
Το τραγούδι το ακούσαμε πρόσφατα με αφορμή τις μαζικές μετακομίσεις των φίλων μας. Τώρα όμως έχουμε τη δυνατότητα να δούμε και το video clip, μια που βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του.
Κάθε φορά που βρίσκεσαι στην Καστοριά, καταλαβαίνεις γιατί αυτή η πόλη αποτελεί έναν από τους διαχρονικότερους τόπους προορισμού όλες τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι μόνο η λίμνη, τα παλιά αρχοντικά ή τα ραγκουτσάρια που τραβάνε τον κόσμο. Είναι τα διαφορετικά πρόσωπα της πόλης κάθε που αλλάζει η εποχή.
Όπως και αν είσαι όταν φτάσεις στην ακριτική πόλη, μια βόλτα πλάι στη λίμνη θα σε αναζωογονήσει. Το τοπίο θα ξεκουράσει το βλέμμα σου, θα το καθηλώσει και θα ελαφρύνει τις σκέψεις σου. Αν τύχει και έχεις μαζί σου φωτογραφική μηχανή, το "φιλμ" παίρνει φωτιά. Θέλεις να αποτυπώσεις όλη την ομορφιά της πόλης στις φωτογραφίες σου, βρίσκεις πολλά "μοντέλα" και δεν είσαι διατεθειμένος να χάσεις κανένα.
Είναι μαγική η Καστοριά κι ας είναι χιλιοφωτογραφημένη. Αν δεν έχει τύχει να βρεθείς εκεί, μη χάνεις άλλο χρόνο. Μια υπέροχη πόλη, πανέμορφη σε περιμένει να την ανακαλύψεις.
Για να κλείσουμε όμορφα τη βραδιά μας..
"...Ting-a-ling-a-ling Ting-a-ling-a-ling and you'll sing Vita Bella..."
