Το 2016 μπήκε φωτεινά και είδαμε κιόλας άσπρες μέρες!
Εννοείται ότι και πολύ το χαρήκαμε και είχαμε μια έξτρα αφορμή για φωτογραφίες... χωρίς φαγητά, ποτά, γλυκά.
Τις βάφουμε σε διάφορα χρώματα, βάζουμε μαξιλαράκια και δημιουργούμε μια μοναδική τραπεζαρία, πρωτότυπη και με στιλ.
Αφού κάναμε τη νυχτερινή μας βόλτα και στην Πράγα, μπορούμε να επιστρέψουμε στη Βουδαπέστη για να πάρουμε μια γεύση από την εικόνα της πόλης και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έτσι για να μη δίνουμε την εντύπωση ότι μας αρέσουν μόνο τα "νυχτοπερπατήματα"..
Μήλος, το νησί του έρωτα, των πειρατών, της Αφροδίτης, του απόλυτου τιρκουάζ, των σπηλιών, των ηφαιστείων, του ηλιοβασιλέματος, των ιδιόμορφων γεωλογικών σχηματισμών, της γεωθερμίας, των πετρωμάτων, της ιστορίας, των μεταλλείων και των ορυχείων. Ναι, η Μήλος είναι ίσως το πιο εξωπραγματικά όμορφο και γεμάτο γοητευτικές αντιθέσεις νησί και η πιθανότητα να την ερωτευτείς είναι δραματικά υπέρ της.
Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Ακούς ραδιόφωνο και η φωνή είναι γνώριμη... αλλά το κομμάτι όχι. Ακούς δεύτερη γνωστή φωνή.
Δυο αγαπημένοι ερμηνευτές ένωσαν τις δυνάμεις τους. Αυτό που ακούς σ' αρέσει και ψάχνεις να δεις τι είναι.
Μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον αυτό ήταν το αγαπημένο κομμάτι της μικρής μου φίλης, που ακούει στο όνομα Μελίνα. Το άκουσα νωρίτερα, τη σκέφτηκα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Ανεβάστε την ένταση, πατήστε play και...1,2,3...αφεθείτε στον ρυθμό του. Προσοχή όμως, γιατί είναι εθιστικό ;-)
Ο πιο γλυκός τρόπος να ξεκινήσουμε την ημέρα μας..
Αναρωτιέμαι μερικές φορές τι είναι αυτό που μου τραβάει την προσοχή στις φωτογραφίες που απεικονίζουν σπίτια, δωμάτια, τραπεζαρίες, κουζίνες μια σύνθεση από διακοσμητικά αντικείμενα, δυο βιβλία ακουμπισμένα σε ένα κομοδίνο.. Αναρωτιέμαι γιατί ενώ πολλές φωτογραφίες μοιάζουν, εγώ μπορώ να τις παρατηρώ για ώρα και να μη τις χορταίνω.. Και αναρωτιέμαι, γιατί πολλά από όσα βλέπω και μου αρέσουν, δεν ταιριάζουν ούτε στο στιλ μου ούτε στο στιλ του σπιτιού μου ούτε μπορούν να υλοποιηθούν στο δικό μου χώρο.
Βλέπεις αυτή την τούρτα και δεν πιστεύεις ότι είναι σπιτική. Την δοκιμάζεις και πάλι δεν πείθεσαι. Ξέρεις βέβαια πόσο ταλέντο έχει η φίλη σου στην κουζίνα και σε πολλών ειδών χειροποίητες κατασκευές αλλά πάλι.. αυτή η τούρτα σπιτική; Πότε πρόλαβε... πόσο να της πήρε... Μα τι αντοχές έχει... Και έπρεπε να ετοιμάσει ολόκληρο το πάρτι του γιου της...
Για να μας πείσει λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τη συνταγή... Η (χρυσοχέρα που θα ΄λεγε και η γιαγιά μου) Αγγελική ξαναχτυπά και μας γράφει τα παρακάτω:
Ένα μουσικό διάλειμμα με ένα ακόμη κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου..
Πόσες λύσεις μπορεί να υπάρχουν τελικά για τη διακόσμηση ενός χώρου, όταν ο στόχος είναι η δημιουργία ενός διαφορετικού σπιτιού με ιδιαίτερο στιλ και έντονη προσωπικότητα;
Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.
Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.
Πάρτε μια γεύση από το Open House Thessaloniki 2012 για να δείτε τι περιμένει τους επισκέπτες.
Για κάθε ολοκληρωμένη εμφάνιση τα όμορφα ρούχα και τα περιποιημένα παπούτσια είναι απαραίτητα. Ωστόσο, τα αξεσουάρ είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Το αγαπήσαμε με το πρώτο άκουσμα! Σύγχρονο μα ατμοσφαιρικό και με πρωτότυπο βίντεο.
Επίσκεψη στη Φλώρινα για τις Φωτιές 2012. Η θερμοκρασία έξω είναι χαμηλή, αλλά μέσα το κλίμα είναι ιδιαίτερα θερμό. Καλή παρέα, ωραίο περιβάλλον, εξαιρετικό φαγητό πάντα με τη συνοδεία τοπικού κόκκινου κρασιού..
Κάθε φορά που βρίσκεσαι στην Καστοριά, καταλαβαίνεις γιατί αυτή η πόλη αποτελεί έναν από τους διαχρονικότερους τόπους προορισμού όλες τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι μόνο η λίμνη, τα παλιά αρχοντικά ή τα ραγκουτσάρια που τραβάνε τον κόσμο. Είναι τα διαφορετικά πρόσωπα της πόλης κάθε που αλλάζει η εποχή.
Όπως και αν είσαι όταν φτάσεις στην ακριτική πόλη, μια βόλτα πλάι στη λίμνη θα σε αναζωογονήσει. Το τοπίο θα ξεκουράσει το βλέμμα σου, θα το καθηλώσει και θα ελαφρύνει τις σκέψεις σου. Αν τύχει και έχεις μαζί σου φωτογραφική μηχανή, το "φιλμ" παίρνει φωτιά. Θέλεις να αποτυπώσεις όλη την ομορφιά της πόλης στις φωτογραφίες σου, βρίσκεις πολλά "μοντέλα" και δεν είσαι διατεθειμένος να χάσεις κανένα.
Είναι μαγική η Καστοριά κι ας είναι χιλιοφωτογραφημένη. Αν δεν έχει τύχει να βρεθείς εκεί, μη χάνεις άλλο χρόνο. Μια υπέροχη πόλη, πανέμορφη σε περιμένει να την ανακαλύψεις.
Έχει χαρακτηριστεί ως το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα στη Νορβηγία, ως το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα στη Σκανδιναβία. Τίτλοι τρανοί! Γι' αυτό και όταν έπιασα Τα Κυνηγόσκυλα στα χέρια μου, είχα την αίσθηση πως θα είναι μια καλή συντροφιά στις μοναχικές στιγμές μου. Την αίσθηση αυτή βοήθησε και η περιγραφή στο οπισθόφυλλο. Ξεκινάει δυναμικά. Σου μεταδίδει την ένταση, τη δράση, την αγωνία.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μερικοί φίλοι και φίλες επιλέγουν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους μαζί μας...
Εκεί που με ρωτάει ο μανιταροσυλλέκτης πατέρας πότε θα μαγειρέψω τα άγρια μανιτάρια με νέο τρόπο, εμφανίζεται μπροστά μου η φωτογραφία της φίλης Ανθής για ένα λαχταριστό τραχανότο άγριων μανιταριών. Και μαζί έρχεται και η συνταγή!
