Πραλίνα.. και μόνο η λέξη προκαλεί αναστάτωση στους απανταχού ορκισμένους οπαδούς της σοκολάτας!

Γεγονός Νο.1 - Λατρεύουμε τη σοκολάτα

Γεγονός Νο.2 - Δεν πετάμε τίποτα στην κουζίνα (βιώματα γιαγιάς).

Είχανε λοιπόν περισσέψει κάτι καραμελωμένα φουντούκια που χρησιμοποιήθηκαν ως ντεκόρ σε μια τούρτα, τα οποία διατηρούνται τέλεια σε κλειστό βάζο. Σοκολάτα, κακάο και ζαχαρούχο υπάρχουν πάντα στα ράφια, οπότε ήρθε η ιδέα για σπιτική πραλίνα!

Καμιά φορά μπορεί να ακουμπάμε πράγματα που τυχαίνει να έχουμε στα χέρια μας σε μια τυχαία θέση. Κι έτσι τυχαία παρατηρούμε λίγο αργότερα πως το αποτέλεσμα δεν μοιάζει καθόλου τυχαίο. Απεναντίας είναι σαν να προσπαθούσαμε να τα ταιριάξουμε για ώρα.

Ναι, ήρθε το έναυσμα για την 1η μου απόπειρα στην αρθρογραφία. Και αν αρέσει στην ομάδα του maresei, θα είναι ο λόγος να φτάσουν όσα γράφω στην οθόνη σας :). Δεν είναι άλλο, παρά η επιθυμία μου να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με μια διαφορετική ταινία που έφτασε στα χέρια μου και με συγκίνησε απρόσμενα. Περισσότερο ντοκιμαντέρ θα τη χαρακτήριζα, αλλά σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Ντοκιμαντέρ όχι εκπαιδευτικό, αλλά βιογραφικό. Και μόλις τώρα, που την είδα, ανακαλύπτω την ιστορία και τα διάφορα κινήματα γύρω από τη μορφή του ατόμου που αφορά.

Αυτή μπορεί να ήταν μια παλιά λευκή, ίσως και αδιάφορη καρέκλα... μέχρι που βρήκε το μάστορά της.

Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ... 

Είναι μερικές εικόνες που δείχνουν περισσότερα από όσα μπορούν να δηλώσουν ακόμα και χίλιες λέξεις. Ίσως φταίνε οι φωτογράφοι, ίσως βρίσκονται την κατάλληλη στιγμή στο σωστό μέρος, κατορθώνουν πάντως κάποιες φορές να βγάλουν φωτογραφίες που πραγματικά μπορούν να σε γεμίσουν τόσο έντονα συναισθήματα... φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα... φωτογραφίες που καταλαβαίνεις όσα θέλουν να πουν, χωρίς να παίζει ρόλο ποια γλώσσα μιλάς.

Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.

Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.

Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;

Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!

Για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ροκ διάθεση!

Θυμάστε ότι τις παλιές καρέκλες δεν τις πετάμε; Είπαμε ότι μπορούμε να τις τρίψουμε, να τις βάψουμε και μετά τη μετάλλαξη να τις βάλουμε στην τραπεζαρία μας... Είπαμε επίσης ότι μπορούν να παίξουν και το ρόλο του κομοδίνου πλάι στο κρεβάτι ή να δημιουργήσουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι σε vintage εκδοχή.

Οι φετινοί νικητές των βραβείων Όσκαρ ανακοινώθηκαν τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος.

Eσείς ενημερωθήκατε σχετικά;

Μια πανέμορφη διαδρομή, εύκολη, ακίνδυνη αλλά απαιτητική από πλευράς φυσικής κατάστασης, είναι η ανάβαση στο οροπέδιο των Μουσών από τη θέση "Γκορτσιά".

Όλο και πιο συχνά βλέπεις μικρούς και μεγάλους να ψάχνουν κάτι στην παραλία. Και συνήθως αυτό το κάτι είναι βότσαλα ή κοχύλια. Ψάχνουν τα πιο όμορφα βότσαλα, λευκά ή χρωματιστά για να διακοσμήσουν το χώρο τους, να παίξουν, να κατασκευάσουν χειροποίητα έργα.

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε για άλλη μια χρονιά τις Εκδόσεις Μύρτος μαζί μας! Και μάλιστα για άλλη μια φορά έχουν σκοπό να βελτιώσουν τις δεξιότητές σας στο πλέξιμο!

Και πώς θα γίνει αυτό;

Με το που ξυπνήσαμε σήμερα σας είπαμε ότι το απόγευμα της Δευτέρας κανονίζουμε μια δραστηριότητα που μας αρέσει για να έχουμε κάτι να περιμένουμε από το πρωί και να δούμε τη Δευτέρα μ' άλλο μάτι... Εμείς αυτή τη Δευτέρα κανονίσαμε μια όχι ακριβώς δραστηριότητα... αλλά μια οικογενειακό-φιλική σύναξη στο σαλόνι της γιαγιάς. 

Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ... 

Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.

Ετοιμάστε βαλίτσες και φύγαμε! Ραντεβού στο σταθμό του μετρό "Σύνταγμα" στις 18.00.

Σήμερα αποχαιρετάμε το Φεβρουάριο και υποδεχόμαστε το Μάρτιο.

Και μετά το σχετικό post, έβγαλα τα προικιά στη φόρα και πειραματίστηκα με διάφορα αντικείμενα του σπιτιού. Σας δείχνω τις επιλογές που μου άρεσαν περισσότερο.

Μια μουσική καλημέρα για την έναρξη της εβδομάδας στα γαλλικά..

Θέλετε να πάρετε κάτι.. Ένα δωράκι στους φίλους που θα σας φιλοξενήσουν το Πάσχα, στη γιαγιά στο χωριό, στο συνάδελφο που αρραβωνιάστηκε ή που μπήκε σε καινούργιο σπίτι, στην κόρη της φίλης σας που τελειώνει το Λύκειο και θα μείνει πια σε δικό της σπίτι, στη φίλη σας που έχει γενέθλια..

Ας κλείσουμε την ημέρα μας με το τραγούδι που ακούγεται στο κλείσιμο της ταινίας Kill Bill 2 του Ταραντίνο.

Καλή μας νύχτα!

Όπως έχουμε ξαναπεί, οι μέρες αυτές είναι ιδανικές για να χαρούμε τη θαλπωρή του σπιτιού μας παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. Ευκαιρία λοιπόν να χαλαρώσουμε γύρω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο παρακολουθώντας αγαπημένες επίκαιρες ταινίες..

Μια εξαιρετικά πρωτότυπη ιδέα διακόσμησης με παλιά χωνιά που γίνονται κηροπήγια.

Και το σεμεδάκι με τη δαντελίτσα ταιριάζει απόλυτα... και είναι και στη μόδα! Πολύ ωραία ιδέα!

Ώρα για μουσική!

"..Clap along if you feel like that's what you wanna do.."