Για τους φίλους των βιβλίων στη Θεσσαλονίκη και τις γύρω περιοχές, υπάρχει ένα καλό νέο! Σήμερα, 16 Μαΐου 2013, ξεκινά η 10η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
Μετά το χειροποίητο πορτατίφ στο κομοδίνο των φίλων μας, ας δούμε και ένα διαφορετικό φωτιστικό οροφής φτιαγμένο από μπουκάλια κρασιού.
Μπορεί η φακή να μην είναι το πιο ευπαρουσίαστο πιάτο.. Μπορεί να μην είναι το πιο χρωματιστό.. Αλλά είναι τόσο θρεπτική.. κι αν είναι η φακή της γιαγιάς, είναι τόσο νόστιμη που δεν μπορούμε να μη σας πούμε τη μαγική συνταγή.
Πρωινό Παρασκευής επιτέλους.. Ο ήλιος μας έκανε τη χάρη σήμερα και βγήκε απ' το πρωί, είπαμε να αφήσουμε στην άκρη όσα δυσάρεστα συμβαίνουν και να εστιάσουμε για άλλη μια φορά στις μικρές καθημερινές χαρές, κάνοντας ό,τι μπορούμε για να περάσουμε ένα όμορφο παρασκευοσαββατοκύριακο...
Για να ξεκινήσουμε το Σαββατοκύριακο μας με μουσική!
Ταξιδεύεις στην ΠΑΘΕ και έφτασες κοντά στη Στυλίδα; Νιώθεις λίγο κουρασμένος και θέλεις ένα καφεδάκι να ξεκουραστείς και να συνεχίσεις το ταξίδι σου; Έχεις χρόνο στη διάθεσή σου και για μπάνιο;
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.
Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.
Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.
Τι καλό θα ετοιμάσουμε απόψε; Η απάντηση είναι η εξής: Εύκολα, γρήγορα και νόστιμα ψωμάκια που έχουν μια διακριτική γλυκιά γεύση και θυμίζουν τα αγαπημένα θεσσαλικά σιμίτια των παιδικών μου χρόνων.
Τι καλό θια φτιάξουμε; Μια τάρτα μα τι τάρτα!
Μια σκηνή που έχουμε δει και ξαναδεί και ξαναδεί, μια εικόνα χιλιοαποτυπωμένη κι όμως... Μικροί και μεγάλοι απολαμβάνουμε πάντα το παιχνίδι με τα βότσαλα.
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε πεντανόστιμα soft cookies με τριμμένους ξηρούς καρπούς και μαύρη σοκολάτα.
Πριν συνεχίσω με πολλές ετοιμασίες για τα φετινά Χριστούγεννα, θυμήθηκα πως έχω αρκετές εκκρεμότητες από τα περσινά. Κι επειδή πέρυσι έμεινα πολύ ικανοποιημένη από αρκετά δωράκια που έκανα και από το περιτύλιγμά τους, δεν μπορώ παρά να μοιραστώ μαζί σας μερικές ιδέες.
Δε γίνεται! Ειδικά χωρίς γλυκά!
προκύπτει ένα από τα νοστιμότερα και πιο ιδιαίτερα φαγητά που μπορεί να γευτεί κάποιος: Σαλμί με κυνήγι και τριμμένα καρύδια!
Με αφορμή τη χθεσινή έκπληξη το μυαλό μας ακόμη ταξιδεύει στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται!
Διπλή χαρά στο σπίτι μας σήμερα! Και όταν λέμε σπίτι εννοούμε το αγαπημένο μας στέκι, εδώ στο maresei! Οι λόγοι της χαράς μας είναι αφενός το ότι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε άλλο ένα άρθρο της αγαπημένης μας φίλης Σίσσυς Κ. και αφετέρου ότι εδώ και λίγες μέρες είναι στον αέρα η ιστοσελίδα της. Η Ώρα του Παιδιού είναι ένα site αφιερωμένο στα παιδιά!
Aς γίνουμε λοιπόν για λίγο πάλι παιδιά, αφήνοντας τη Σίσσυ να μας μεταφέρει στον κόσμο του Ευγένιου Τριβιζά.
Ανάβουμε κεριά και χαλαρώνουμε με αυτό το υπέροχο τραγούδι των Beirut..
Τα Τέμπη του Νέστου είναι ένα από εκείνα τα σχεδόν άγνωστα σημεία της Ελλάδας που αν δεν μένεις στη Θράκη ή δεν έχεις κάνει φαντάρος (ΟΚ, οι άντρες!) ή φοιτητής στη Θράκη ώστε να τα διασχίσεις με το τρένο ή να τα περπατήσεις, πιθανότατα δεν τα γνωρίζεις. Ίσως να έχεις δει ή ακούσει κάτι, ίσως και να έχεις διαβάσει σχετικά σε κάποια από τις περίπου 44,900 ιστοσελίδες που κάποια στιγμή έχουν γράψει κάτι γι'αυτά.
Όπως έχουμε ξαναπεί, οι μέρες αυτές είναι ιδανικές για να χαρούμε τη θαλπωρή του σπιτιού μας παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. Ευκαιρία λοιπόν να χαλαρώσουμε γύρω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο παρακολουθώντας αγαπημένες επίκαιρες ταινίες..
