Να τα πούμε;
Ένας ακόμα αγαπημένος φίλος, πολυπράγμων και μέγας νοικοκύρης, αποφάσισε στο εξής να μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες και τις προτάσεις του από τις μαγειρικές του, την αγάπη του για την αντρική μόδα, τον αθλητισμό, το ποδήλατό του, τα στέκια του στην πρωτεύουσα, καθώς και ό,τι άλλο κατά καιρούς του αρέσει. Ας τον καλοσωρίσουμε παρέα και ας του ευχηθούμε "Καλή αρχή".
Πλησιάζοντας στην καρδιά του Φθινοπώρου και στο κλίμα του σημερινού καιρού..
Νωρίτερα σήμερα στα Εξωτικά Ιωάννινα!
Όπως βλέπετε προηγήθηκε "βροχή" από πλατανόφυλλα. Αποχαιρετάμε το φθινόπωρο λοιπόν με μια χαρακτηριστική εικόνα της εποχής..
H Blair Eadie ξαναχτυπά.. με άκρως καλοκαιρινό look, το οποίο ονομάζει "americana".
Back to school, back to reality!
Πολλές σκέψεις κι άλλες τόσες αναμνήσεις μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι αυτή την ημέρα.
Μας αρέσει τόσο που ήρθε η άνοιξη, που έχει πρασινίσει η φύση, που πάψαμε πια να ντυνόμαστε σαν κρεμμύδια, που ξυπνάμε το πρωί κι έχει φως, που ακόμα και το πρωινό σφουγγάρισμα στο μπαλκόνι είναι ευχάριστο επειδή τα ανθισμένα λουλούδια μας κρατούν συντροφιά.. Μας αρέσει που η ατμόσφαιρα δε μυρίζει πια ξύλο που καίγεται ούτε πέλετ. Μας αρέσει που κυκλοφορούμε χωρίς ομπρέλα και πάντα με γυαλιά ηλίου.. Μας αρέσει που μυρίζει καλοκαίρι και που ξεκινούν τα πρώτα σχέδια για διακοπές.. Μας αρέσει που φέρνουμε την άνοιξη στο σπίτι με χαρούμενα χρώματα και με φυτά..
Καρναβάλια μέσα στον Ιανουάριο; Αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Μασκαρέματα; Γλέντι και χορός;
Και όλα αυτά μέσα σε ένα τριήμερο ξεφάντωμα σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, την Καστοριά!
Σίγουρα δεν μπορείς να φας μόνο έναν. Σίγουρα δε χρειάζεται να περιμένεις να βρεθείς σε ταβέρνα για να φας κολοκυθοκεφτέδες! Σίγουρα είναι ο ιδανικός τσιπουρο-ουζο-μεζές. Σίγουρα είναι εξαιρετικό ορεκτικό... κάπως έτσι το τρώμε εμείς σχεδόν μια φορά την εβδομάδα. Σίγουρα αν τους φτιάξετε μία φορά, θα τους ξαναφτιάξετε και άλλες.. πολλές..
Ήρθε η ώρα να φροντίσω τα λουλούδια όπως πρέπει..
Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.
Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.
Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;
Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!
Να τα πάλι τα δύο χρώματα που σας έλεγα πριν λίγες μέρες.. εμφανίστηκαν μπροστά μου έτσι ξαφνικά στο Pinterest και φυσικά τράβηξαν την προσοχή μου.
Τα ταξίδια τα αγαπάμε πολύ και στην κορυφή της λίστας για το αγαπημένο μεταφορικό μέσο μάλλον έρχεται το αεροπλάνο, στο οποίο μπαίνεις και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) βγαίνεις ατσαλάκωτος.
Καλό είναι να μην ξεχάσουμε και φέτος, κατά τις χριστουγεννιάτικες βόλτες μας, να προμηθευτούμε Παστίλιες για τον Πόνο του Άλλου, με σκοπό να ενισχύσουμε το έργο των Γιατρών χωρίς Σύνορα.
Με αυτό το κομμάτι κλείνουμε τη σημερινή μέρα. Μια μουσική πρόταση που έφτασε στο mail μου και με έκανε να βλέπω και να ξαναβλέπω το βίντεο, να ακούω και να ξανακούω το κομμάτι, που το ξέρω, το έχω ακούσει σε πάμπολες διαφορετικές εκτελέσεις αλλά σε αυτή κολλησα!
Νομίζω πως αν το ακούσετε, θα κολλήσετε κι εσείς!
Πότε πέρασαν τα χρόνια; Πότε έγινε ο μεγάλος αδερφός; Πότε έγινε αντρούλης; Που βέβαια δε θέλει να τρώει μόνος του και θέλει πιο πολλές αγκαλιές από ποτέ. Που είναι ο λατρεμένος όλων μας και μας παίρνει κάθε μέρα τα μυαλά όλο και περισσότερο... Δεν προλαβαίνω να σημειώνω ατάκες.
Έκλεισε τα 3! Και φυσικά κάναμε πάρτι! Το περίμενε πως και πως άλλωστε!
Οι παραγγελίες για τα χθεσινά μπισκοτάκια σοκολάτας δίνουν και παίρνουν...
Η διαδικασία των κουζινοπειραματισμών τελευταία έχει ως εξής: Η μεγάλη μου αδυναμία - μικρή μου ξαδέρφη διαλέγει, εγώ υπακούω και εκτελώ συνταγές και στη συνέχεια η μητέρα επανεκτελεί με δικές της εκδοχές, χωρίς ζάχαρη. Αυτή τη φορά πρόκειται για παραλλαγή των μπισκότων βρώμης με κομμάτια μαύρης σοκολάτας και cranberries.
ή αλλιώς Μπατόν Σαλέ σε στρόγγυλη εκδοχή. Δεν μπορείς με τίποτα να φας μόνο ένα!
Αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαφτίσεων για την παρέα του maresei. Μετά από αρκετά χρόνια όπου επικρατούσαν οι γάμοι, φέτος έχουμε κυρίως βαφτίσεις για να μας θυμίζουν πως μεγαλώνουμε και ... νοικοκυρευόμαστε. Εμείς και οι φίλοι μας! Αποκτούμε παιδιά ή γινόμαστε πνευματικοί γονείς ή και τα δύο. Σημασία έχει πως μεγαλώνοντας, προσπαθούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και (στον ολοένα και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μας) να καταπιανόμαστε με όσα μας αρέσουν.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, καταπιαστήκαμε με τις βαφτίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η βάφτιση του Αχιλλέα που απέκτησε και επίσημα το όνομά του στις 13 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της βάφτισης ήταν ασορτί με την εποχή: έναρξη νέας σχολικής χρονιάς, βιβλία, βιβλιοθήκες, χάρακες, μολύβια, κασετίνες. Από όλα είχε η βάφτιση σε υπέροχα φωτεινά χρώματα.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται! Κι όταν ξεκινάμε με τέτοιο καφέ, τι άλλο να θέλουμε;
Τελικά η καλή μας φίλη που ξέρει από μουσική, από cookies, από στολισμούς καλαθιών, ξέρει και από πρωινά! Μα αυτό θα πει να έχεις πολυτάλαντες φίλες!
Πάμε για Σύρο! Το ταξίδι συνεχίζεται!
