Σπιτικό Cheesecake
- Κατηγορία Δημιουργώ
Σπιτικό Cheesecake με γλυκό του κουταλιού βύσσινο..
Σπιτικό Cheesecake με γλυκό του κουταλιού βύσσινο..

Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα.
Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.
Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.
Η Ελιά είναι το δέντρο που χαρακτηρίζει τα ελληνικά παράλια. Η ιστορία της μετρά πάρα πολλά χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη χώρα μας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα του δέντρου είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά άλλωστε ήταν το σύμβολο της θεάς. Στην πορεία η ελιά συνδέθηκε με τον αθλητισμό, ενώ αποτέλεσε και ένα βασικό διακοσμητικό στοιχείο σε διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, αφού πήλινα και ξύλινα δοχεία, λευκά είδη, ακόμα και κοσμήματα διακοσμήθηκαν με μοτίβα κλαδιών και καρπών ελιάς. Επιπλέον αποτέλεσε σύμβολο ειρήνης, σοφίας και γνώσης.
Για πότε έφτασαν οι Απόκριες φέτος, ούτε που το κατάλαβα!
Και όμως ήρθε η Τσικνοπέμπτη, πέρασε, μας άφησε αναμνήσεις... και οδεύουμε προς την εβδομάδα των Αποκριών που τα καρναβαλάκια γεμίζουν τους δρόμους, τα πάρτι είναι καθημερινό φαινόμενο σε όλα τα καταστήματα, ο χορός πολύς και η χαρά διάχυτη!
"Κορίτσι μου αυτά είναι βγαλμένα από τη ζωή". Τη θυμάμαι αυτή τη φράση να τη λέει η γιαγιά μου από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι. Και την έλεγε βλέποντας ταινίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου με Νίκο Ξανθόπουλο, Βασιλάκη Καΐλα, Μάνο Κατράκη και λοιπούς πρωταγωνιστές της εποχής, σειρές του Νίκου Φώσκολου, ιστορίες σε εκπομπές της τηλεόρασης... Την κορόιδευα αυτή τη φράση και την περιγελούσα... Κι όμως...
Ακριβώς αυτή ήταν η ατάκα - σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τις Χάρτινες Μνήμες. Δικαίως.
Τα στοιχεία που ξεχώρισα είναι το υφασμάτινο κρεβάτι, το φωτιστικό δαπέδου στη θέση του πορτατίφ και τα κάδρα που ακουμπούν στο δάπεδο.
Κυριακή απόγευμα! Το πολυπόθητο σαββατοκύριακο έφτασε, το ζήσαμε, σχεδόν πέρασε! Στις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι να ξαπλώσουμε, να αποκοιμηθούμε να ξημερώσει πάλι Δευτέρα, είναι ευκαιρία να προσφέρουμε στον εαυτό μας λίγες στιγμές χαλάρωσης και περιποίησης, ακολουθώντας τις συμβουλές της φίλης μας I., η οποία μας προτρέπει:
Μετά τις προτάσεις μας από τις street style εμφανίσεις στις εβδομάδες μόδας που πραγματοποιήθηκαν στο Μιλάνο, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, έφτασε η ώρα να εξερευνήσουμε το pinterest και να σας παρουσιάσουμε τις εμφανίσεις που μας άρεσαν περισσότερο στην εβδομάδα μόδας του Παρισιού. Για να δούμε τελικά αν οι Παριζιάνες κατέχουν επάξια τόσα χρόνια τον τίτλο της κομψότητας...
Διπλή χαρά στο σπίτι μας σήμερα! Και όταν λέμε σπίτι εννοούμε το αγαπημένο μας στέκι, εδώ στο maresei! Οι λόγοι της χαράς μας είναι αφενός το ότι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε άλλο ένα άρθρο της αγαπημένης μας φίλης Σίσσυς Κ. και αφετέρου ότι εδώ και λίγες μέρες είναι στον αέρα η ιστοσελίδα της. Η Ώρα του Παιδιού είναι ένα site αφιερωμένο στα παιδιά!
Aς γίνουμε λοιπόν για λίγο πάλι παιδιά, αφήνοντας τη Σίσσυ να μας μεταφέρει στον κόσμο του Ευγένιου Τριβιζά.
Αυτή η τεχνική των ραφιών "μέσα στον τοίχο" είναι μια πολύ καλή λύση, πολύ πρακτική, πολύ όμορφη! Σου δίνουν χώρο για αποθήκευση και διακόσμηση, μπορείς να εκμεταλλευτείς και να αναδείξεις γωνιές του σπιτιού, χωρίς να έχεις έπιπλα να προεξέχουν, να μπουκώνουν το χώρο και να σε γεμίζουν μελανιές, όταν είσαι απρόσεκτος. Και δυο-τρεις από εμάς είμαστε επιρρεπείς στους αυτοτραυματισμούς... Τα έπιπλα φταίνε που μετακινούνται από μόνα τους και μπαίνουν μπροστά μας!
Η μαύρη μάξι φούστα προτιμήθηκε από τις φίλες της μόδας για τις εμφανίσεις τους στην εβδομάδα μόδας του Παρισιού.
H εβδομάδα μόδας της Νέας Υόρκης ολοκληρώνεται σήμερα και οι fashion editors ήδη έχουν ξεχωρίσει τις νέες τάσεις βασιζόμενοι όχι μόνο σε ό,τι είδαν στις πασαρέλες, αλλά και από τις εμφανίσεις των φίλων της μόδας στους δρόμους της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ.
το γιατρό, το κακό, τη λύπη, ό,τι δυσάρεστο και ζόρικο το κάνει πέρα...
Ένα βίντεο που δεν είναι video clip, δεν είναι trailer... Είναι όμως ένα από τα πιο ωραία βίντεο που έχουμε δει. Είναι το βίντεο που πρέπει όλοι να βλέπουμε στο ξεκίνημα της μέρας μας.
Αν σας άρεσε η ανάβαση στον Γράμο, μπορείτε να μας ακολουθήσετε ...πάμε για Σμόλικα, τον υπαρχηγό των ελληνικών βουνών. Ο Σμόλικας είναι από γεωγραφικής άποψης το φυσικό σύνορο Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου και μπορείς να τον προσεγγίσεις από τουλάχιστον τρεις διαφορετικές διαδρομές.
"People like us,
we don't need that much
just someone that starts,
starts the spark in our bonfire hearts.."
Από την πρώτη φορά που το άκουσα στο ραδιόφωνο πρόσεξα τους παραπάνω στίχους. Όλο έλεγα θα το ψάξω και όλο το αμελούσα. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και πλέον μπορούμε να το ακούσουμε παρέα, ως ακόμη μια γλυκιά υπενθύμιση του τι έχει πραγματικά αξία για εμάς και τι χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχείς.
Πόσο σε ευχαριστώ που κάθε φορά που παρασύρομαι και γεμίζω το στομάχι μου παραπάνω από όσο αντέχει, έρχεσαι στο νου μου εσύ... σε πίνω και διώχνεις μακριά το φούσκωμα και τη δυσπεψία... Ελπίζω να μη μου λείψεις ποτέ!
Αρκετοί φίλοι του maresei.gr αποφάσισαν να περάσουν τις επερχόμενες γιορτές στη Βουδαπέστη.
Το εν λόγω άρθρο λοιπόν είναι αφιερωμένο στον Θοδωρή που ετοιμάζεται για Χριστουγεννιάτικες βόλτες στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας με τη γυναίκα του, τη Φρόσω που θα υποδεχτεί εκεί το 2014 παρέα με τις φίλες της και στον νεαρό Παναγιώτη που σχεδιάζει road trip με τους φίλους του στη Βιέννη και τη Βουδαπέστη σε μια εβδομάδα από σήμερα.
Τι καλό θα ετοιμάσουμε απόψε; Η απάντηση είναι η εξής: Εύκολα, γρήγορα και νόστιμα ψωμάκια που έχουν μια διακριτική γλυκιά γεύση και θυμίζουν τα αγαπημένα θεσσαλικά σιμίτια των παιδικών μου χρόνων.