Σπιτικό Cheesecake με γλυκό του κουταλιού βύσσινο..

Καφεδάκι θα πιούμε σήμερα; Ας μπούμε στο κλίμα μουσικά με αέρα Θεσσαλονίκης...

Δεν μπορούν να κλείσουν οι βόλτες μας στο Σαν Φρανσίσκο, χωρίς μια εικόνα από τον ειρηνικό ωκεανό.

Σήμερα έχουμε πρόταση για ολόκληρο το γεύμα σας! Σαλάτα για ορεκτικό, πατατούλες φούρνου σαν τηγανιτές και ζουμερές κοτομπουκιές παναρισμένες και μαγειρεμένες στο φούρνο. Δεν ξέρω αν πρόκειται για φαγητό σαββατοκύριακου αλλά είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε για να φάμε καλά στο σπίτι, ικανοποιώντας την ανάγκη μας για το λατρεμένο fast food, χωρίς να παίρνουμε τις αμέτρητες θερμίδες και τα λιπαρά του (αν και αυτά χρειάζονται κάθε τόσο).

Κι ενώ ενόψει καλοκαιριού θα περίμενε κανείς παύση εργασιών στην κουζίνα, κατά έναν περίεργο λόγο οι κουτάλες έχουν πάρει φωτιά, οι πειραματισμοί είναι συχνοί και τα γλυκά δε λείπουν ποτέ από το μενού! Πολύ περισσότερο τα cupcakes. 

Πολύ μ'αρέσει η μελωδία του.. πράγματι sweet melody.. όπως αναφέρεται κ στους στίχους..

Κάποτε ήταν μόδα στα σπίτια να υπάρχει bar σε μια γωνία του σαλονιού. Κατά την άποψή μας, καλώς η τάση αυτή ξεπεράστηκε. Πολύς χώρος χαμένος και τελικά κάθε πόσο αφήνουμε τους άνετους καναπέδες στο σπίτι για να καθίσουμε σε σκαμπό;

Όταν κλήθηκα να επιλέξω το σχέδιο της κουζίνας στο σπίτι, το βασικό μου μέλημα ήταν να εξασφαλίσω όσο το δυνατό περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους και μπορώ να πω ότι θυσίασα εν μέρει ομορφιά και design στο βωμό της λειτουργικότητας και της πρακτικότητας. Ήθελα να μη χρειάζεται να έχω πιάτα, ποτήρια και λοιπά κουζινικά στα κλειστά ντουλάπια της βιβλιοθήκης - σύνθετου στο σαλόνι (για κρυσταλλιέρα ούτε λόγος), ήθελα να μην στριμώχνω τα μικροαντικείμενα στα ντουλάπια της κουζίνας, ήθελα να έχω όσο το δυνατό περισσότερη άνεση στην μετρίου μεγέθους κουζίνα μου.

Και τι κατάφερα;

Ρυθμικό και αισιόδοξο!

Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.

Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!

Παρασκευή σήμερα και δε μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα χαρούμενο τραγούδι..

Μας αρέσουν οι σαλάτες και τα υγιεινά εδέσματα αλλά μας αρέσουν και οι γευστικές ατασθαλίες που και που. 

Φέτος για πρώτη φορά έφτιαξα όχι ένα αλλά 3 ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για 6 συνολικά παιδιά. Την ιδέα για τα advent calendars την πρωτοείδα πέρυσι στις βόλτες μου σε αγαπημένα μαμαδοblogs. Αλλά αφενός την είδα αργά, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ετοιμασίες και αφετέρου ο Φίλιππος δεν είχε κλείσει ούτε καν τα 2, οπότε θεώρησα πως είναι αρκετά μικρός. Έμεινε όμως στο μυαλό μου για φέτος. Κι έτσι ψώνισα νωρίς όσα χρειαζόμουν, συγκέντρωσα πολλά από τα πράγματα που είχα στο σπίτι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα χρησιμοποιήσω κορδέλες, χαρτοσακούλες, παλιότερα χαρτιά περιτυλίγματος και γενικά ό,τι μπορούσα από ήδη υπάρχουσες προμήθειες και σιγά σιγά, νύχτα - νύχτα πέρασα από τη θεωρία στην πράξη.

Από τα πρώτα τραγούδια που μου έρχονται στο μυαλό τις Κυριακές.

Ακόμη και μικρές λεπτομέρειες μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην εικόνα του σπιτιού μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δύο γωνιές ενός υπνοδωματίου που ξεχωρίσαμε σε πρόσφατη αναζήτηση στο Pinterest.

Μιλώντας για τον τοίχο του παιδικού δωματίου, έχουμε την πρόταση της φίλης μας που εκτός από kick boxing και μαγειρική, έχει ταλέντο και στη ζωγραφική. Εκτός από τοίχους σε παιδικά δωμάτια φίλων και γνωστών, ήρθε η ώρα να ετοιμάσει και το παιδικό δωμάτιο του γιου της που μάλλον του αρέσει στην κοιλίτσα της μαμάς και δε λέει να βγει... Το θέμα του τοίχου; Το αγαπημένο της στρουμφοχωριό!

Κυριακή μεσημεράκι σε καλούν για τσιπουράκι.. Όχι δε λες, αφού το θες.. Παίρνεις το κατιτίς σου και ξεκινάς.. Και εκεί που νομίζεις ότι θα φας, θα πιεις, θα πεις... και θα γυρίσεις σπίτι μ' άδεια χέρια και ίσως με βαρύ απ' το ποτό κεφάλι... Γυρνάς με τι;

Ένας παλιός μπουφές σαν αυτόν της φωτογραφίας υπάρχει σε πολλά σπίτια. Άλλοτε περιέχει κούπες, ποτήρια, τα καλά (μόνιμα κλεισμένα) σερβίτσια και άλλοτε χρησιμεύει ακόμα και για την αποθήκευση παπουτσιών. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα κομμάτι που οι περισσότεροι έχουμε βαρεθεί αφού τον βλέπουμε σε ένα μέρος του πατρικού μας σπιτιού από τότε που ήμασταν παιδιά. Ήρθε η ώρα να τον "δούμε αλλιώς" και να στήσουμε τη διακόσμηση ενός δωματίου με επίκεντρο το συγκεκριμένο έπιπλο.

Η Ώρα της Γης είναι μια ετήσια συμβολική δράση που συμβαίνει κάθε Μάρτιο και έχει ως στόχο να αφυπνίσει και να κινητοποιήσει τον κόσμο σε σχέση με την κλιματική αλλαγή.

Αυτή τη φορά στην κουζίνα μπήκε η μαμά μιας αγαπημένης φίλης, γνώριμης εδώ στο maresei από άρθρα περί αγάπης και ομορφιάς, και μας έφτιαξε μια φανουρόπιτα ή αλλιώς ένα κέικ νηστίσιμο για να είναι στο πνεύμα των ημερών. Ωστόσο δεν πρόκειται για την πιο συνηθισμένη φανουρόπιτα. Η προσθήκη cranberries και γλάσου είναι η αιτία της μετάλλαξης της κλασικής φανουρόπιτας σε μια αντίστοιχη πιο σύγχρονη. Τελικά μάλον όλοι στην παρέα έχουμε αδυναμία στα cranberries και τα χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά στις συνταγές μας.

Ταξιδεύοντας ή έστω κάνοντας μια βόλτα με το αυτοκίνητο την ώρα που ο ήλιος δύει, βλέποντας έξω χωράφια με ανθισμένους ηλίανθους... Αγαπημένη στιγμή!

Η πρώτη λιχουδιά μόλις έφτασε στο τραπέζι μας..

Για να μη σβήσει το χαμόγελο από τα παιδικά πρόσωπα, η μουσική σκηνή Αυλαία  διαθέτει το χώρο της για δύο μεγάλες συναυλίες σήμερα και αύριο για να  ενισχύσουν οικονομικά το «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε όλους τους νονούς που δεν ξεχνούν τα βαφτιστήρια τους και τους δείχνουν την αγάπη τους με κάθε πιθανό τρόπο..