Σήμερα το ερώτημα "Τι να φορέσω" είναι ανδρική υπόθεση
- Κατηγορία Προτείνω
Ένα γκρι σακάκι ή ένα ανατίστοιχο γκρι πουλόβερ είναι μια απόλυτα διαχρονική επιλογή, που μπορεί να αναδείξει το στιλ κάθε άντρα. Τι λέτε;
Ένα γκρι σακάκι ή ένα ανατίστοιχο γκρι πουλόβερ είναι μια απόλυτα διαχρονική επιλογή, που μπορεί να αναδείξει το στιλ κάθε άντρα. Τι λέτε;
Ο φίλος μας στην Αθήνα, άφησε για λίγο το ποδήλατό του και τις βόλτες του κάθε Παρασκευή στο Freeday και μας έστειλε τις περί ανδρικής μόδας απόψεις του, όπως άλλωστε μας είχε υποσχεθεί. Φρόντισε μάλιστα να ενημερώσει τους άντρες της παρέας για όσα πιστεύει σχετικά με τα "do" και "don't" των ανδρικών εμφανίσεων και αυτοί περιμένουν εναγωνίως όσα ακολουθούν παρακάτω. Ας διαβάσουμε λοιπόν όσα μας έγραψε για να δούμε αν διεκδικεί άξια τον τίτλο του γνώστη της αγοράς και της μόδας για το αρσενικό γένος.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι τα "τι να φορέσω" αναπάντητα ερωτήματα δεν είναι μόνο γυναικεία υπόθεση. Πολλές φορές και οι άντρες αναρωτιούνται τι να φορέσουν, πώς να βγουν έξω, τι ρούχα και τι χρώματα να συνδυάσουν. Επιπλέον, αν κρίνουμε και από το ενδιαφέρον που δείχνετε για τις προηγούμενες αναρτήσεις μας που αφορούν προτάσεις για ανδρικές εμφανίσεις, τότε μάλλον σας απασχολεί το θέμα.
Επιστρέφοντας μετά από μερικές ημέρες άδειας στη δουλειά, νιώθουμε συχνά την ανάγκη για ανανέωση και ψάχνουμε τρόπους εκτόνωσης αυτής της ανάγκης μέσω της εμφάνισής μας. Ψάχνοντας για συνδυασμούς ρούχων για καθημερινές εμφανίσεις εντοπίσαμε μερικές ενδιαφέρουσες επιλογές για άντρες, τις οποίες σας παρουσιάζουμε παρακάτω.
Καιρό έχουμε να μιλήσουμε για μόδα...

Για να ξεκινήσουμε δυναμικά τη μέρα μας..
"Oh, yeah, you get what you ask for, what you wish for
Doesn't matter if you're wrong or right
Πώς να περιγράψω τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου όταν γυρνώντας σπίτι μετά τη δουλειά βρήκα γράμμα από Ελβετία! Καλά τα e-mail, καλά τα sms, καλά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η παραδοσιακή αλληλογραφία έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά!
Ειδικά όταν ο φάκελος εκτός από μια κάρτα με ευχές από μια πολύ αγαπημένη φίλη περιέχει και μια ελβετική σοκολάτα!
Ευχαριστώ τόσο πολύ!
Καιρό είχα να πέσω πάνω σε μια εικόνα που θα με κάνει τόσο αυθόρμητα να χαμογελάσω. Προφανώς μου έφερε τα κατάλληλα άτομα στο νου, αυτά τα άτομα που με κάνουν να χομογελάω.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.
Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.
Ο πρώτος μήνας της άνοιξης μόλις ξεκίνησε και όπως και να το κάνουμε το μυαλό μας παίρνει αέρα. Κι αν τα ταξίδια φαντάζουν μακρινά όνειρα, οι αναπολήσεις είναι εύκολες και γρήγορες και δεν κοστίζουν τίποτα.
Οπότε κινούμαστε σε ρυθμούς ταξιδιωτικούς και πάμε μια βόλτα στο Μιλάνο.
Σχεδόν πέρασε και η 21η του Δεκέμβρη, το τέλος του κόσμου δεν ήρθε ;-), οπότε μπορούμε πια να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε ένα από τα καινούρια τραγούδια του Monsieur Minimal. Το Party είναι μια συνεργασία με τη Μαριέττα Φαφούτη και είναι ένα από τα τραγούδια που ξεχώρισε άμεσα.
Και μετά το Σκλήθρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Σκήτη. Ως προς τη σειρά επίσκεψης των δύο χωριών, δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Η επιλογή έγινε βάσει του πιο εύκολου δρομολογίου για την επιστροφή στη βάση μας.
Πάμε και μια βόλτα στη Σκήτη λοιπόν...
Με αφορμή την παρουσία μου στη Θεσσαλονίκη, αποφασίσαμε - με την αγαπητή φίλη Σοφία Τ.- να μπούμε στο κλίμα των Χριστουγέννων φτιάχνοντας το πρώτα μελομακάρονα για το 2013.
Έχω καιρό τώρα που ζορίζομαι στην ιδέα ότι το πάντα περιποιημένο, σουλουπωμένο, τακτοποιημένο, όμορφο, χωρίς ριχτάρια, χωρίς περιττά πράγματα σαλόνι - καθιστικό μου τείνει να γίνει παιδότοπος σε μόνιμη κατάσταση πανικού. Και δεν είναι μόνο η ιδέα, είναι και η θέα. Κάθε που φορά που βλέπω το σαλόνι τόσο ανάστατο και τόσο... πολύχρωμο, κάτι με πιάνει.
Και σκεφτείτε ότι ήμουν από αυτούς που έλεγα ότι το παιδί θα παίζει στο δικό του δωμάτιο και δε θα κουβαλάει τα παιχνίδια του στο σαλόνι αλλά στην πράξη δεν το βρήκα τόσο εύκολο (και αν εσείς το κάνατε πείτε μου πώς). Το παιδί θέλει παρέα και θέλεις και εσύ και παράλληλα πρέπει να μαγειρέψεις, να πλύνεις πιάτα, να ζεστάνεις νερό και ένα σωρό άλλες δουλειές που καλώς ή κακώς γίνονται παράλληλα με το παιχνίδι τουλάχιστον όσο το παιδί είναι μικρό και ακόμα δεν πολυπαίζει μόνο του ή όταν είναι σε αυτή την τόσο χαριτωμένη μα συνάμα τόσο κουραστική φάση που η λέξη ΜΑΜΑ βγαίνει από το στόμα του κάθε λεπτό.
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.
Από την πρώτη φορά που παρατήρησα την πινακίδα του στο δρόμο μου για τη δουλειά, ήθελα να κάνω μια στάση για να δω τι αφορά. Μα πάντα βιαζόμουν και το άφηνα για μια άλλη πιο κατάλληλη στιγμή.
Η ανταποκρίτριά μας από τη Θεσσαλονίκη σε νέες δράσεις! Μετά τις πετυχημένες συνταγές της, για αυτό το Σαββατοκύριακο μας προτείνει μια εξόρμηση δίπλα στη θάλασσα..
Καλημέρα! Καλή μας Παρασκευή! Έφτασε πάλι η πιο αγαπημένη μέρα της εβδομάδας!
Ο καιρός μπορεί να μας τα χαλάει λίγο αλλά κατά μια άποψη καλύτερα για όσους αυτό το σαββατοκύριακο θα μείνουμε στην πόλη... Τουλάχιστον δε θα ψηθούμε. Για εσάς που ετοιμάζετε εξορμήσεις σε μέρη με θάλασσα, διαλέξτε ένα μέρος με λαμπερό ήλιο, χωρίς προβλέψεις για βροχές.
Παραλία Θεσσαλονίκης, καλοκαιράκι 2016.
Όλοι κάνουν βόλτες. ποδήλατα παντού, γονείς, παιδιά, σκυλάκια, ηλικιωμένοι, άλλοι χαρούμενοι, άλλοι σκεπτικοί.
Και εμείς εκεί μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι και τον γιο μου (ούτε καν 2 χρονών) που χαίρεται με το κάθε τι... Mε το αεροπλάνο, τον ήχο από τις μηχανές, τις πεταλούδες... Χαιρετάει τους πάντες, όμως έχει τρελή αδυναμία στα παιδάκια. Αφού λοιπόν έχουμε χαιρετήσει όλον τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων κατοικιδίων και αδέσποτων, εμφανίζεται μπροστά μας ένα αγοράκι (περίπου 13-14 χρονών) που είχε στο αναπηρικό καροτσάκι την αδερφούλα του (περίπου 9-10 χρονών) κάνοντας και εκείνοι βόλτες.