Πόσες φορές θέλουμε να κάνουμε κάτι και σκεφτόμαστε ότι είναι αργά;
- Κατηγορία Σκέφτομαι
Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει.
George Eliot, 1819-1880, Αγγλίδα συγγραφέας
Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει.
George Eliot, 1819-1880, Αγγλίδα συγγραφέας
Τόσο μελωδικό! Απολαύστε το!
Καλό μας απόγευμα!
Και μια που είπαμε για τη σημερινή υπέροχη μέρα που θα πάμε να διαλέξουμε λουλούδια, θυμήθηκα μια εμφάνιση της Olivia Palermo που όπως πάντα άλλωστε, παραδίδει μαθήματα στιλ ακόμα και όταν διαλέγει λουλούδια.
Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε όλους τους νονούς που δεν ξεχνούν τα βαφτιστήρια τους και τους δείχνουν την αγάπη τους με κάθε πιθανό τρόπο..
Αυτό το ψωμί είναι τόσο νόστιμο! Το τρως σκέτο, με φέτα, με κεφαλοτύρι... Ό,τι και να επιλέξεις, είναι απολαυστικό!
Το τρίτο μας δέντρο - δεν είναι δικά μας όλα όσα σας δείχνουμε - είναι και των φίλων μας! Αυτό είναι το κουκλόδεντρο!
Το σαββατοκύριακο που πέρασε δε θέλαμε να μείνουμε σπίτι. Ο καιρός ήταν τόσο καλός, μύριζε καλοκαίρι, εμείς είχαμε καιρό να ξεκουνηθούμε από τη βάση μας, είχαμε δυο μέρες και κάτι αν ξεκινήσεις από το απόγευμα της Παρασκευής να τις γεμίσουμε διαφορετικά και αδράξαμε την ευκαιρία.
Λόγω των προγραμματισμένων εκδηλώσεων και του δεσμού μας με την περιοχή, κινηθήκαμε προς τα παράλια Λάρισας. Εκεί διοργανώθηκαν δύο εκδηλώσεις, η Γιορτή Μανιταριού στο Σκλήθρο και η Γιοργή Κάστανου στη Σκήτη. Πρόκειται για χωριά της Λάρισας που στη μετά τον Καλλικράτη ανήκουν στο Δήμο Αγιάς.
Ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην περιοχή από το Σκλήθρο, αφού αυτό επισκεφτήκαμε πρώτο.
Μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας που απεικονίζει τη χριστουγεννιάτικη Αθήνα το 1960, το Μουσείο Μπενάκη προέβη στη δημοσίευση άλλης μιας γιορτινής φωτογραφίας στη σελίδα του στο facebook.
Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...
Είναι κάποιες στιγμές που το μόνο που θες είναι να απομονωθείς από το θόρυβο και την ένταση της πόλης, να βρεθείς στην εξοχή, σε ένα μέρος με θέα, να ακούς μόνο τους ήχους της φύσης, να έχεις ένα ποτήρι κρασί κι ένα καλό βιβλίο.. Και αν μπορείς να αγναντεύεις ένα όμορφο τοπίο μπροστά σου, τότε το όνειρο εκπληρώνεται και το απόγευμα, εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να σου δημιουργήσει τα πιο υπέροχα αισθήματα ξενοιασιάς, αγαλλίασης, ευτυχίας..
Χθες βράδυ με έπιασε μια υπογλυκαιμία, μια τρομερή διάθεση για γλυκό και λαχταρούσα να σηκωθώ το πρωί και να βρω ένα νόστιμο πρωινό. Ένα, ή τουλάχιστον ένα, cupcake ήταν η τέλεια επιλογή και παράλληλα ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Ψάχνοντας διαθέσιμες συνταγές στα βιβλία μου, εντόπισα αυτή που βόλευε βάσει των υλικών που είχα στην κουζίνα και του χρόνου που απαιτούσε για την εκτέλεσή της. Το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατα cupcakes βανίλιας με σοκολατένια μπισκότα oreo! Δεν ακούγεται άσχημα, ε; Και πιστέψτε με, δεν είναι!
Ας αυξήσουμε την ένταση για να το απολαύσουμε και ας ακολουθήσουμε την προτροπή των Minor Project:
"..I want you cool,
I want you to live your life in colors.."
Όσο φθινοπωριάζει τόσο περισσότερες βραδιές θα περνάμε πλέον στο σπίτι υπό το φως των κεριών, βλέποντας ταινίες, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική και τσιμπολογώντας αγαπημένες λιχουδιές.
Πού θα θέλατε να βρίσκετε απόψε;
Εμείς ονειρευόμαστε έναν βραδινό περίπατο στην πανέμορφη Πράγα. Μόλις παραλάβαμε φωτογραφίες από τον ανταποκριτή μας εκεί και το μυαλό ταξιδεύει στην υπέροχη πόλη.
Για τους Morcheeba ξαναμιλήσαμε λίγο καιρό πριν, όταν ακούσαμε το "Wonders Never Cease", υπό τη σκέψη των αναζητήσεων που δε σταματούν ποτέ.
Αν και η άνοιξη τυπικά έφτασε πριν λίγες μέρες, ουσιαστικά μας κάνει κάπως τη δύσκολη και ο καιρός δε λέει να φτιάξει. Βέβαια παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε, γιατί ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες μέσα στους προηγούμενους χειμωνιάτικους μήνες αλλά ως γνωστόν, ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον καιρό... Όταν έχει ζέστη μέσα στο καταχείμωνο, το χαιρόμαστε μεν, παραδεχόμενοι δε ότι δεν είναι φυσιολογικό. Κι όταν έχει κρύο, βροχές και χιόνια, πάλι δυσανασχετούμε και λέμε άντε ν' ανοίξει ο καιρός.
Ο δεύτερος διαγωνισμός μας έληξε.
Η κλήρωση πραγματοποιήθηκε και αναδείχθηκαν οι δυο τυχερές νικήτριες που κερδίζουν από ένα αντίτυπο του βιβλίου "Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2015".
Ξεκίνησα από προχθές να λέω για ανανέωση του σπιτιού με ανοιξιάτικη διάθεση και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μπορούν να ντύσουν το σπίτι με την ανοιξιάτικη στολή του.
Οι κάρτες γενεθλίων που πωλούνται στα καταστήματα έχουν πια διάφορα χρώματα, σχέδια, μεγέθη, άλλες περιέχουν μηνύματα και στιχάκια με χιούμορ, άλλες πιο σοβαρά, άλλες είναι κενές και περιμένουν τις δικές μας μοναδικές ευχές.