"Κορίτσι μου αυτά είναι βγαλμένα από τη ζωή". Τη θυμάμαι αυτή τη φράση να τη λέει η γιαγιά μου από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι. Και την έλεγε βλέποντας ταινίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου με Νίκο Ξανθόπουλο, Βασιλάκη Καΐλα, Μάνο Κατράκη και λοιπούς πρωταγωνιστές της εποχής, σειρές του Νίκου Φώσκολου, ιστορίες σε εκπομπές της τηλεόρασης... Την κορόιδευα αυτή τη φράση και την περιγελούσα... Κι όμως...

Ακριβώς αυτή ήταν η ατάκα - σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τις Χάρτινες Μνήμες. Δικαίως.

Παρασκευή σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με το χαρούμενο ρυθμό της Ειρήνης Σκυλακάκη!

Από αυτές που δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο μία!

Τους atenistas τους συμπαθούμε ιδιαίτερα και μάλιστα κατά περιόδους αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλη την παρέα. Ποιοι είναι όμως οι atenistas;

Από τις 5 Σεπτεμβρίου τα βλέμματα των φίλων της μόδας είναι στραμμένα στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Τι λέτε λοιπόν για μια στιλιστική βόλτα στους δρόμους της Νέας Υόρκης;

Το λευκό και το κίτρινο είναι ένας πολύ όμορφος και αρκετά πρωτότυπος χρωματικός συνδυασμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το στολισμό του γάμου σας.

Ένα smoothie γεμάτο θρεπτικά συστατικά για πρωινό ή για ενδιάμεσο γεύμα μέσα στη μέρα! Χορταστικό και νόστιμο!

Το Photo District News είναι ένα περιοδικό που απευθύνεται σε επαγγελματίες φωτογράφους και φυσικά "κυκλοφορεί" και σε ηλεκτρονική μορφή εδώ. Εκτός όμως από τα άρθρα που δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στήλη του "Η φωτογραφία της ημέρας".

"A dream you dream alone is only a dream.

A dream you dream together is a reality."

John Lennon, Άγγλος μουσικός, τραγουδιστής και συνθέτης, ιδρυτικό μέλος των Beatles.

Και μετά το σχετικό post, έβγαλα τα προικιά στη φόρα και πειραματίστηκα με διάφορα αντικείμενα του σπιτιού. Σας δείχνω τις επιλογές που μου άρεσαν περισσότερο.

Μέρα που είναι, ας ακούσουμε ένα κομμάτι που μας φτιάχνει τη διάθεση, όσο ετοιμαζόμαστε για την καθιερωμένη Τσικνο-έξοδο.

Άλλη μια κρύα, παγωμένη για να ακριβολογούμε, μέρα ξημέρωσε! Και μια που είναι Κυριακή έχουμε την τέλεια αφορμή να διαλέξουμε έναν κοντινό προορισμό, να βρούμε ένα μικρό καταφύγιο μέσα στη φύση, έναν ξενώνα, ένα σαλέ, ένα πετρόχτιστο ξενοδοχείο, να πάρουμε τους φίλους μας και να πάμε να περάσουμε τη μέρα μας εκεί, πίνοντας καφεδάκι, διαβάζοντας εφημερίδες, συζητώντας, παίζοντας επιτραπέζια.

Για να μη νομίζετε ότι μένουμε στα λόγια, οι φωτογραφίες απεικονίζουν το σημερινό πρωινό μας.

Για να μπαίνουμε στο κλίμα των εορτών που έρχονται, τι λέτε να υποδεχτούμε τον πρώτο μήνα του χειμώνα με ένα γλυκό και γιορτινό wallpaper;

Tα μαλλιά μου είναι πολύ μακριά και ίσια και πολλές φορές αναρωτιέμαι τι θα μπορούσα να κάνω για να έχουν περισσότερη "άποψη". Μια και τα χέρια μου δεν "πιάνουν" ιδιαίτερα, συνήθως καταλήγω να τα έχω απλά κάτω ή να τα πιάνω αλογοουρά σαν εύκολη και γρήγορη λύση. Ωστόσο, συχνά θα ήθελα να μπορώ να αλλάζω την εικόνα τους και να προσδίδω πιο προσωπικό στιλ στην εμφάνισή μου.

Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα. 

Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.

Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.

Αποχαιρετούμε τον 1ο μήνα του καλοκαιριού μουσικά με τον Joe Cocker να μας τραγουδά "Summer In the City".. υμνώντας τις καλοκαιρινές νύχτες και παρακινώντας μας να βγούμε έξω για χορό όλο το βράδυ!

Σήμερα αποχαιρετάμε το Φεβρουάριο και υποδεχόμαστε το Μάρτιο.

Ο πρωινός καφές, το ξεφύλλισμα εφημερίδων και περιοδικών, το networking είναι μερικές από τις αγαπημένες μας κυριακάτικες συνήθειες.

Τρίτη βράδυ τρώμε έξω!

Αφορμή γι αυτό το post στάθηκε μια πρόσφατη συζήτηση με μια φίλη μας, υπέρμαχο του κλασικού στιλ και των ασφαλών εμφανίσεων. Δεν της αρέσει να τολμάει πολλά, θέλοντας πάνω από όλα να νιώθει άνετα μέσα στα ρούχα της, να τα φοράει και να μην τη φοράνε, αγαπάει τα κοσμήματα και τα παντός τύπου αξεσουάρ και προσπαθεί πάντα οι εμφανίσεις της να συνάδουν με το σωματότυπο (σχετικά μικρόσωμη) και με την ηλικία της (50+).

Δε γίνεται! Ειδικά χωρίς γλυκά!

Με αφορμή το "ρητό" που προηγήθηκε, αποφάσισα σήμερα να δω για δεύτερη φορά την ταινία "Αγώνες Πείνας"..