Και μετά το σχετικό post, έβγαλα τα προικιά στη φόρα και πειραματίστηκα με διάφορα αντικείμενα του σπιτιού. Σας δείχνω τις επιλογές που μου άρεσαν περισσότερο.

Από αυτές που δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο μία!

Ρυθμικό, καλοκαιρινό, υπέροχο!

Συνδυάζει όσα τόσο μας αρέσουν! Βιβλία, παλιές καρέκλες και την αγαπημένη μου υδρόγειο σφαίρα ως διακοσμητικό στοιχείο του χώρου.

ή αλλιώς Μπατόν Σαλέ σε στρόγγυλη εκδοχή. Δεν μπορείς με τίποτα να φας μόνο ένα!

Το κρύο μπορεί να άργησε αλλά πλέον μπήκε για τα καλά στη ζωή μας και φέτος. Μπουφάν, παλτό και χοντρά πουλόβερ βρήκαν και πάλι τη θέση τους στη ντουλάπα μας. Ήρθε η ώρα να ντυθούμε ζεστά και φυσικά πάντα με άποψη!

Η άνοιξη μπήκε δυναμικά! Το πράσινο κυριαρχεί και πάλι παντού και μας αρέσει τόσο πολύ!!!

Είναι ιδανική ευκαιρία να βγούμε στη φύση, να περάσουμε χρόνο μικροί και μεγάλοι μαζί, να ανακαλύψουμε τα υπέροχα τοπία και τις ομορφιές του δάσους, τα φυτά, τις πεταλούδες...

Αν όμως όλα αυτά φαντάζουν λίγο μακρινά για σήμερα, σας έχουμε μια εξίσου ενδιαφέρουσα πρόταση.

Tι ωραίο τραγούδι! Για να μην ξεχνάμε να λέμε "σ'αγαπώ" στους ξεχωριστούς για μας ανθρώπους κάθε μέρα!

Λάρισα δε σημαίνει μόνο κάμπος. Σημαίνει και καταπληκτικές παραλίες, υπέροχα βουνά και λαγκάδια. Μεγάλο τμήμα του Ολύμπου, ο Κίσσαβος και το Μαυροβούνι είναι βουνά της Λάρισας. Όμως μια που οδεύουμε προς το καλοκαίρι, ας "κολυμπήσουμε" στις όμορφες παραλίες.

Πολύ καλή ευκαιρία για ένα διαφορετικό σαββατοκύριακο!

Το "Αν όλα τα παιδιά της γης"  είναι ένα πολύ αγαπημένο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, από τα πρώτα post που κάναμε σε αυτό το blog.Κάθε φορά που το διαβάζουμε μας αρέσει περισσότερο. Ένα άλλο εξαιρετικό έργο του ποιητή το απόσπασμα από το ποίημα "Αναφυλλητό"..

Πολλά μπράβο στην Κατερίνα Ντούσκα! Η οποία σίγουρα είναι "One in a Million".

Όσο πάει και περισσότερες ιδέες - προκλήσεις εμφανίζονται μπροστά μου για τα diy projects μου.. Να 'χε η μέρα 30 ώρες πάλι δε θα μου έφταναν να κάνω όσα θέλω!

Για βότσαλα μιλήσαμε πολλές φορές, τα βάψαμε, τα στολίσαμε... Τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε ακόμα παραπέρα, να τα αξιοποιήσουμε περισσότερο και να φτιάξουμε δικά μας έργα τέχνης.

Μάντεψε τι συμβολίζει... θα μπορούσε να είναι η λεζάντα αυτής της φωτογραφίας:

α) μουσικό κλειδί

β) το "Φ" της Φωτεινής, της Φανής, του Φώτη, του Φοίβου ή του Φίλιππου

γ)  το "e" του Explorer

Παρασκευή βράδυ και έχουμε διάθεση για χορό! Εσείς;

Πότε πέρασε πάλι τόσος καιρός; Το καλοκαίρι τελείωσε (παει, το αποχαιρετήσαμε πια για τα καλά και περιμένουμε το επόμενο), το φθινόπωρο μπήκε, κοντεύει να τελειώσει και ο πρώτος μήνας του... Και γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνειδητοποιώ πως δεν είναι μόνο το καλοκαίρι που πέρασε, είναι και αυτή η μονίμως ξεχασμένη ημερομηνία που πρέπει να κάνω service στο αυτοκινητάκι μου. Τώρα πρέπει πάλι να πάρω τηλέφωνο στην αντιπροσωπεία, να "κλαφτώ", να τους πω πόσο μακριά βρισκόμουν την περίοδο που έπρεπε να πάω για το ετήσιο service και να μου κάνουν για μια ακόμα χρονιά την παραχώρηση να κάνω εκπρόθεσμα το service και να μην χάσω την εγγύηση. Και όσο δεν μ' αρέσει να κλαίγομαι... Μα πώς γίνεται; Όσο συνεπής είμαι γενικά στη ζωή μου, τόσο ξεχασιάρα και αμελής είμαι στη σχέση μου με το αγαπημένο μου αυτοκίνητο. 

Το Παζάρι Βιβλίου μετά την πολυετή παραμονή του στην πλατείτα Κλαυθμώνος και την ολιγοήμερη στάση του στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο, έχει πλέον μετεγκατασταθεί στη πλατεία Κοτζιά. Ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου και θα παραμείνει εκεί μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου.

Ποιός μπορεί να αντισταθεί στη θέα του ηλιοβασιλέματος;

Πώς μπορεί να δείχνει ο χώρος της τραπεζαρίας μεγαλύτερος; Πώς θα λύσουμε τον γρίφο "μικρός χώρος, τι τραπεζαρία να βάλω"; Σε κάθε περίπτωση έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον αήττητο εχθρό των λιγοστών τετραγωνικών. Και μπορεί να είναι αήττητος αλλά μπορούμε έστω να προσπαθήσουμε να τον αντιμετωπίσουμε.

Ακολουθώντας τις δέκα προτάσεις - συστάσεις της ειδικής επί του θέματος, Μαρίας, μπορούμε να πετύχουμε πολύ καλά αποτελέσματα.

Ας μη χάνουμε καιρό...

Παρασκευή σήμερα και δε μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα χαρούμενο τραγούδι..

Μια κούπα μπαλαρίνα!

Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα μιας φίλης μόλις είδε αυτή τη φωτογραφία. Και επειδή μας θυμίζει μια πολύ όμορφη μέρα της ζωής μας, τη μοιραζόμαστε μαζί σας. Έτσι για να μην ξεχνάμε...

Αυτή η σάλτσα μανιταριών είναι η καλύτερη που έχει κάνει. Δε μαγειρεύει συχνά ούτε μεγάλη ποικιλία φαγητών. Ωστόσο, για όσα κουβαλάει από το δάσος ή από τη θάλασσα, θέλει να έχει άποψη. Και δεν είναι λίγες οι φορές που μπαίνει ο ίδιος στην κουζίνα προσπαθώντας πάντα να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ειδικά με τα μανιτάρια, θέλει πάντα να κάνει μια σάλτσα καλύτερη από την προηγούμενη. Κάθε φορά εξελίσσει τη συνταγή του και προσπαθεί να μας καταπλήξει. 

Γεγονός είναι ότι τα καταφέρνει πολύ καλά. Αυτή τη φορά όμως η σάλτσα μανιταριών που έφτιαξε είναι απίθανη! Και συνδυάζεται υπέροχα με ζυμαρικά.

Το πρώτο τρίημερο του Μαρτίου είναι προ των πυλών και παρότι ο καιρός φαίνεται ότι δε θα είναι με το μέρος μας, εμείς δεν πτοούμαστε και σε καμία περίπτωση δε χάνουμε το στιλ μας.