Πολύχρωμη, πλούσια και πάντα γευστική! Η σαλάτα του V. που κλέβει τις εντυπώσεις!

Μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον αυτό ήταν το αγαπημένο κομμάτι της μικρής μου φίλης, που ακούει στο όνομα Μελίνα. Το άκουσα νωρίτερα, τη σκέφτηκα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Ανεβάστε την ένταση, πατήστε play και...1,2,3...αφεθείτε στον ρυθμό του. Προσοχή όμως, γιατί είναι εθιστικό ;-)

Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.

Είναι κάποιες στιγμές που το μόνο που θες είναι να απομονωθείς από το θόρυβο και την ένταση της πόλης, να βρεθείς στην εξοχή, σε ένα μέρος με θέα, να ακούς μόνο τους ήχους της φύσης, να έχεις ένα ποτήρι κρασί κι ένα καλό βιβλίο.. Και αν μπορείς να αγναντεύεις ένα όμορφο τοπίο μπροστά σου, τότε το όνειρο εκπληρώνεται και το απόγευμα, εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να σου δημιουργήσει τα πιο υπέροχα αισθήματα ξενοιασιάς, αγαλλίασης, ευτυχίας.. 

Έχουμε δει ποτέ ένα βρέφος να χτυπάει ένα κουτάλι πάνω σε ένα τραπέζι; Σίγουρα!

Και τρελαινόμαστε...

Και όσο λες "Σταμάτα", τόσο πιο δυνατά το βρέφος χτυπάει το κουτάλι πάνω στο τραπέζι.

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί συμβαίνει αυτό;

Τα φρέσκα μαύρα ντοματίνια, παραγωγής 2 καλών μας φίλων, αποτέλεσαν έμπνευση για τη δημιουργία ενός άκρως καλοκαιρινού πιάτου.

Μια κούπα κακάο, μπισκοτάκια και ένα καλό βιβλίο. Ό,τι πρέπει για απογευματινή χαλάρωση.

Όσο πάει και περισσότερες ιδέες - προκλήσεις εμφανίζονται μπροστά μου για τα diy projects μου.. Να 'χε η μέρα 30 ώρες πάλι δε θα μου έφταναν να κάνω όσα θέλω!

Για βότσαλα μιλήσαμε πολλές φορές, τα βάψαμε, τα στολίσαμε... Τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε ακόμα παραπέρα, να τα αξιοποιήσουμε περισσότερο και να φτιάξουμε δικά μας έργα τέχνης.

Καμιά φορά μπορεί να ακουμπάμε πράγματα που τυχαίνει να έχουμε στα χέρια μας σε μια τυχαία θέση. Κι έτσι τυχαία παρατηρούμε λίγο αργότερα πως το αποτέλεσμα δεν μοιάζει καθόλου τυχαίο. Απεναντίας είναι σαν να προσπαθούσαμε να τα ταιριάξουμε για ώρα.

Φαίνονται λαχταριστά... και είναι! Νόστιμα και αφράτα ψωμάκια για mini burgers ή για σαντουιτσάκια που μπορείτε να κουβαλάτε μαζί σας ανά πάσα στιγμή στη δουλειά, στην αγορά, στο ταξίδι και φυσικά ό,τι πρέπει για το κολατσιό των παιδιών σας στο σχολείο.

Η σιωπή των ανθρώπων
-όταν πέφτει το βράδυ-
Σαν ανήσυχο «γεια σου»
Σαν απίστευτο όχι
Σαν μετέωρο χάδι.

Μια πλανόδια λύπη
-όταν πέφτει το βράδυ-
Μια δεκάρα στο δρόμο
Σαν ευχή ξεχασμένη
Στ' ουρανού το πηγάδι.

Είναι ένα ηλιόλουστο πρωινό στην κορυφή του Ολύμπου. Ανάμεσα από την ομίχλη, κάτω χαμηλά, γυαλίζει που και που η θάλασσα και η Αφροδίτη παίρνει το πρωινό της, το αγαπημένο της smoothie αμβροσίας. Αυτή τη στιγμή φοράει μόνο το καινούριο της μπλε παρεό-χιτώνα, λατρεύει το χάδι του ήλιου στο γυμνό κορμί της. Έχει κάνει ήδη την τρομερή αλλαγή στο χρώμα των μαλλιών της και αισθάνεται λίγο έξω από τα νερά της. Η Ήρα την κοίταζε αποδοκιμαστικά, η Αθήνα της είπε ότι είναι ρηχή και φέρεται σαν κοινή θνητή, ο Άρης μουρμούριζε "γυναίκες μα το Δία δε θα τις καταλάβω ποτέ..", ενώ ο Δίας πέταξε 30 κεραυνούς από τα νεύρα του. Ετοιμάζεται για το πρώτο της ραντεβού, είναι τρομερά αγχωμένη, έχουν περάσει κάτι αιώνες από την τελευταία φορά και δεν ξέρει τι να φορέσει από πάνω. Θέλει ν' αποτινάξει αυτό το αρχαϊκό στυλ με το οποίο την έχουν ταυτίσει αλλά ταυτόχρονα να μην γίνει και fashion victim. Θέλει να αναδείξει το αρχέγονο σεξαπίλ της, αλλά να μην δείξει και πρόστυχη. Δύσκολο να είσαι η θεά του έρωτα και να ερωτεύεσαι...

Μέρες τώρα έρχονται στο μυαλό μου κάθε τόσο δυο τρεις στίχοι από ένα ποίημα που αγαπώ πολύ. Και όλο έλεγα ότι θα αφιερώσω λίγο χρόνο για να το ξαναδιαβάσω και όλο το αμελούσα. Σήμερα, όμως, βλέποντας απ' το πρωί ότι η Ποίηση τιμάται σε ολόκληρο τον κόσμο, μια που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, δεν μπόρεσα να το αναβάλω άλλο. Διάβασα τη "Μαρίνα των Βράχων" ξανά και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας.

Ώρα για μουσική!

"..Clap along if you feel like that's what you wanna do.."

Την φοβόμουν λίγο αυτή τη μέρα, αλλά τελικά βρήκα τρόπο να την περάσω όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Πώς; Γιόρτασα την προηγούμενη μέρα! Όταν ακόμα ήμουν 29! Κι έτσι ανήμερα των γενεθλίων δε συνέβη κάτι, όλα καλά!

Θα ήθελα λοιπόν, λόγω αυτής της κρίσιμης ηλικιακής φάσης, να αφιερώσω στις συνομήλικες τριαντάρες κάποια αποφθέγματα διάσημων ανδρών και γυναικών.

Πριν συνεχίσω με πολλές ετοιμασίες για τα φετινά Χριστούγεννα, θυμήθηκα πως έχω αρκετές εκκρεμότητες από τα περσινά. Κι επειδή πέρυσι έμεινα πολύ ικανοποιημένη από αρκετά δωράκια που έκανα και από το περιτύλιγμά τους, δεν μπορώ παρά να μοιραστώ μαζί σας μερικές ιδέες.

Αυτό το τραγούδι όσες φορές κι αν το ακούω δεν το βαριέμαι ποτέ! Αντιθέτως μ'αρέσει τόσο πολύ όταν το πετυχαίνω στο ραδιόφωνο!

Τι θα φάμε απόψε; Τι λέτε για ένα "fast food" που κάνει καλό..

Μπορεί ο καιρός να μη θυμίζει κάθολου Άνοιξη, αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Σύντομα, ο ήλιος θα επιστρέψει στην παρέα μας και οι βόλτες στη φύση θα είναι και πάλι εφικτές.

Σήμερα την προσοχή μου στο pinterest τράβηξαν δυο διαφορετικά επιτοίχια ράφια σε ένα παιδικό δωμάτιο. Και ξεκινώντας από αυτά, εντόπισα μερικές ακόμα ιδέες που καθεμιά από αυτές θα μπορούσε να αποτελεί ένα ενδιαφέρον diy project για το σαββατοκύριακο. Ειδικά αυτή με τα ράφια δεν είναι ανάγκη να περιοριστεί στο παιδικό δωμάτιο. Μπορεί να βρει εφαμογή και σε άλλους χώρους, όπως για παράδειγμα στο χολ.

Ας δούμε αναλυτικότερα μερικές ιδέες για το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά διάφορα μικροαντικείμενα:

Αυτό είναι... έχεις φίλους που ταξιδεύουν και σε ξεσηκώνουν, και μάλιστα πηγαίνουν εκεί που πάντα ήθελες να πας και ακόμα δεν τα έχεις καταφέρει. Στη νότια Γαλλία.  Και έρχονται μετά με έναν αέρα γαλλικό και σου παραδίδουν μαθήματα στιλ!

Ε λοιπόν, εμένα μ' αρέσει αυτό το στιλ! Μ' αρέσουν τα χρώματα και τ' αρώματα που κουβάλησαν μαζί τους! Μ' αρέσει ο ρομαντισμός που αποπνέουν οι φωτογραφίες...

Στο εστιατόριο του Μουσείου της Ακρόπολης είχα την τύχη να βρεθώ πριν 6 περίπου μήνες. Δε σας κρύβω πως με εντυπωσίασε. Ο χώρος, το μενού, τα πιάτα ήταν πολύ καλά. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην παραδέχτω πως και έχω φάει καλύτερο φαγητό και έχω βρεθεί σε πιο όμορφο χώρο με καλύτερο σέρβις. Ωστόσο, το σύνολο όσων προσφέρει το συγκεκριμένο εστιατόριο άφησε όλη την παρέα ιδιαίτερα ικανοποιημένη με μεγαλύτερο ατού βέβαια την υπέροχη θέα στην Ακρόπολη και τους γύρω λόφους.

Τα όμορφα όνειρα προϋποθέτουν καλή διάθεση. Και η διάθεσή μας επηρεάζεται άμεσα από το χώρο που ζούμε και κινούμαστε.

Να μία διαφορετική ανθοδέσμη που μπορεί να συνοδεύσει σχεδόν όλα τα νυφικά και να κλέψει τις εντυπώσεις προσθέτοντας πράσινες πινελιές στη νυφική σας εμφάνιση.