Tο κίνημα των Christmastreestas ολοκλήρωσε και φέτος την αποστολή του! Και ενώ μετράμε 10 μέρες για τα Χριστούγεννα, ήρθε η ώρα να δούμε παρέα το δεύτερο δέντρο που στολίσαμε. Είστε έτοιμοι;

Όταν υπάρχει φαντασία, τίποτα δεν πάει χαμένο...

Μετά το χειροποίητο πορτατίφ στο κομοδίνο των φίλων μας, ας δούμε και ένα διαφορετικό φωτιστικό οροφής φτιαγμένο από μπουκάλια κρασιού.

Το χρώμα που αγαπώ και που φαντάζει στα μάτια μου το πιο φωτεινό, το πιο χαρούμενο, ένα από τα πιο ωραία χρώματα για τα αντικείμενα εντός σπιτιού αλλά και για το αγαπημένο ρολόι χειρός, που δεν πήρα ακόμα, αλλά σκοπεύω να πάρω - από πέρυσι το "ζαχαρώνω", είναι το λατρεμένο φυστικοβεραμάν. 

Τις γνωρίζετε τις δίδυμες αλπικές λίμνες Φλέγκα; Έχετε ακούσει κάτι γι' αυτές; Όπως και να 'χει, ελάτε να τις επισκεφθούμε, αξίζει νομίζω πραγματικά το χρόνο που θα διαθέσετε γι' αυτό το νοερό ταξίδι.

Εδώ και λίγα χρόνια στη χώρα μας υπάρχει ένα μουσείο διαφορετικό απ' τ' άλλα. Είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στη φύση και σε είδη που μας προσφέρει απλόχερα, ένα μουσείο μανιταριών! Και πού αλλού θα μπορούσε να βρίσκεται αυτό το μουσείο, πέρα από την ευρύτερη περιοχή της Πόλης των Μανιταριών;

Στα ορεινά των Γρεβενών, λοιπόν, στο καταπράσινο χωριό που ακούει στο όνομα Λάβδα, τον Νοέμβριο του 2011 ιδρύθηκε Μουσείο Μανιταριών. Έκτοτε κάθε χρόνο, αρχές καλοκαιριού, διοργανώνονται εκδηλώσεις με θέμα τα Μανιτάρια. Φέτος οι "Δρόμοι του Μανιταριού" πραγματοποιήθηκαν το τριήμερο 30-31/5 και 1/6 και οδήγησαν στη Λάβδα μανιτραφόφιλους και εν γένει φυσιολάτρες.

Και αν δε θέλουμε να μπλέξουμε με χρώματα, υπάρχει και άλλη λύση!

Ο φωτογραφικός μας φακός μπορεί να απαθανατίζει χεράκια, "μπουνίτσες" και παλάμες... τόση τρυφερότητα, τόση γλύκα, τόση αγάπη!

Όταν πιστεύουμε σε κάτι ανύπαρκτο με πάθος, τελικά το δημιουργούμε. Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά.

Νίκος Καζαντζάκης (1883 - 1957)

1 και σήμερα για το πολυαναμενόμενο τριήμερο. Η απόδραση έχει προγραμματιστεί, τα πράγματα σιγά σιγά μπαίνουν στις αποσκευές, η βαλίτσα γεμίζει χαλαρά με τα απολύτως απαραίτητα αλλά μάλλον δεν μπορώ να πω το ίδιο για την τσάντα θαλάσσης, που ως συνήθως είναι παραγεμισμένη.

To look που θέλω να υιοθετήσω για τη σημερινή απογευματινή μου βόλτα!

"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.

Βάλια Κάλντα σημαίνει Ζεστή Κοιλάδα. Είναι η Ζεστή Κοιλάδα του ομώνυμου Εθνικού Δρυμού, που περιλαμβάνεται πια στο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου.

Πράγματι!

Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία.

Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος

Το κομμάτι αυτό όποτε το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση! Με κάνει να θέλω να ανεβάσω την ένταση και να αρχίσω να τραγουδάω μαζί με τους δύο ερμηνευτές του..

Μετά τα αυτοσχέδια ταμπελάκια και τα παλιά μαχαιροπίρουνα, να άλλη μια ωραία ιδέα για να δώσουμε ταυτότητα στα φυτά μας στολίζοντας τις γλάστρες και το μπαλκόνι!

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Μια πολύ ωραία ιδέα για έξτρα προστασία στη σκάλα του παιδικού δωματίου... Αν έχετε σκάλα στο παιδικό δωμάτιο ή στο σπίτι γενικά... ή αν έχετε σκοπό να φτιάξετε μια σκάλα στο σπίτι σας.

Τώρα που φθινοπωριάζει και τα φουλάρια θα ενταχθούν πάλι δυναμικά στις καθημερινές μας εμφανίσεις...

Μια ιδιαίτερα πρωτότυπη και εξαιρετικά οικονομική ιδέα για ανανέωση σε κάποια γωνιά του σπιτού.

Είχα ζουμερά και μυρωδάτα λεμόνια στο ψυγείο. Τα λεμόνια του γείτονα! Και γινόταν ολοένα και περισσότερα. Και μύριζε όλο το ψυγείο τόσο όμορφα!

Κάτι έπρεπε να φτιάξω, κάτι λεμονάτο και ευωδιαστό. Κι έτσι άρχισα να ψάχνω συνταγές για λεμονόπιτες. Lemon pies!

Εμένα γενικά οι ικανότητές μου στη χειροτεχνία δεν είναι οι καλύτερες! («τα χέρια μου δεν πιάνουν»). Ωστόσο, η καταναλωτική μου μανία σε συνδυασμό με ένα ζευγάρι παλιά μου πέδιλα που δεν μου αρέσουν και την άδεια μου τσέπη με ανάγκασαν να δοκιμαστώ. Για πρώτη φορά νομίζω τα πήγα πολύ καλά!

Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.

Με τη φωτογραφική στο χέρι...