Μια χούφτα!
Η φωτογραφία είναι πρόσφατη και μου άρεσε πολύ! Ένα νεογέννητο ορτυκάκι! Τόσο μικρό!
Η φωτογραφία είναι πρόσφατη και μου άρεσε πολύ! Ένα νεογέννητο ορτυκάκι! Τόσο μικρό!
Σε συνέχεια της τελευταίας μας ανάρτησης περί Αγίου Βαλεντίνου και σχετικών δημιουργιών αλλά και της πρότασης της Δέσποινας για το αφροδισιακό λάδι για μασάζ, έρχονται μερικά πιο συγκεκριμένα DIY projects για το σαββατοκύρικο: Χειροποίητες καρδιές για μεγάλες αγάπες κι έρωτες!
Κάποτε ήταν μόδα στα σπίτια να υπάρχει bar σε μια γωνία του σαλονιού. Κατά την άποψή μας, καλώς η τάση αυτή ξεπεράστηκε. Πολύς χώρος χαμένος και τελικά κάθε πόσο αφήνουμε τους άνετους καναπέδες στο σπίτι για να καθίσουμε σε σκαμπό;
Ξεκινώντας σήμερα το πρωί την πλοήγηση στο διαδίκτυο, αντίκρισα με χαρά την πρώτη σελίδα του Google, που τιμά τον Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τη συμπλήρωση 101 χρόνων από την ημέρα της γέννησής του.
Και μια που από χθες μιλάμε για αλλαγές στους τοίχους του σπιτιού, βλέπουμε πως κορνίζες με διαφορετικό μέγεθος, πάχος και στιλ μπορούν να συνδυάζονται άψογα μεταξύ τους και να δημιουργούν μια πολύ ιδιαίτερη σύνθεση στον τοίχο, η οποία δίνει στιλ και προσωπικότητα σε ολόκληρο το δωμάτιο.
Παιδικά δωμάτια...
Εκεί, όπου το χρώμα τραγουδάει...
Εκεί, όπου η ζωντάνια και το γέλιο παίζουνε κρυφτό...
Εκεί, όπου οι κωλοτούμπες και τα ακροβατικά ζωγραφίζουν...
Εκεί, όπου η φαντασία ζει και βασιλεύει...
Ναι.
Εκεί, όπου οι μικρές οι πατουσίτσες αφήνουν τα σημάδια τους στους τοίχους!
Καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω το κλασικό μυθιστόρημα "Εκατό χρόνια μοναξιά" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Το είχα μόνιμα στη λίστα με "τα επόμενα βιβλία που θέλω και πρέπει να διαβάσω". Μεγάλο βιβλίο, παγκόσμια φήμη, πολλές κριτικές, οι περισσότερες καλές, λίγες κακές... Ήθελα να έχω τη δική μου άποψη, διαβάζοντας ένα από τα κατά κοινή ομολογία πιο κλασικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και το διάβασα πριν λίγο καιρό.
Μετά τα βαπτιστικά πακέτα για τη Μαργαρίτα και τον Φίλιππο, σειρά είχε η δημιουργία Πασχαλινών λαμπάδων αποκλειστικά για αυτούς!
Μας αρέσει τόσο πολύ άλλωστε η διαδικασία να ετοιμάζουμε δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα με τα χεράκια μας, διοχευτεύοντας στις δημιουργίες αυτές όλη τη θετική μας ενέργεια.
Δεν μπορούσαμε λοιπόν να αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Μια επίσκεψη στο κέντρο της Αθήνας ήταν αρκετή για να προμηθευτούμε τα κατάλληλα υλικά και να αναλάβουμε δράση.
Μια ιδέα που αγαπώ και υιοθετώ πολύ συχνά. Περιτυλίγματα δώρων σε μπεζ φόντο για να μπορώ να δίνω έμφαση με διακοσμητικά στοιχεία, κορδέλες, σπάγγους, φωτογραφίες.
Πόσο χαίρομαι που βρίσκω τέτοιο σύμμμαχο σε αυτή την επιλογή. Σαν να διάλεξα εγώ τις φωτογραφίες, σαν να έγραψα εγώ το κείμενο.
Ο πρώτος μήνας της άνοιξης μόλις ξεκίνησε και όπως και να το κάνουμε το μυαλό μας παίρνει αέρα. Κι αν τα ταξίδια φαντάζουν μακρινά όνειρα, οι αναπολήσεις είναι εύκολες και γρήγορες και δεν κοστίζουν τίποτα.
Οπότε κινούμαστε σε ρυθμούς ταξιδιωτικούς και πάμε μια βόλτα στο Μιλάνο.
Είναι νέοι, ταλαντούχοι, δημιουργικοί, ξεχωριστοί.. Είναι ένα αθηναϊκό ντουέτο που σημειώνει μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το όνομά του: "Keep Shelly in Athens".
Όταν έχεις τέτοια λεμόνια, απευθείας από το δέντρο του κυρίου Τ., από την παραγωγή στην κατανάλωση, χωρίς κέρωμα και με εκπληκτικό άρωμα, δεν μπορείς να μην το εκμεταλλευτείς... ακόμα και αν είναι να αθετήσεις (πάλι) την υπόσχεση στον εαυτό σου και στη... ζυγαριά σου για το κορμί που θες να χτίσεις μέχρι το καλοκαίρι...
Ντουλάπες, παπουτσοθήκες, συρτάρια, ράφια... όσα και να είναι δεν αρκούν ποτέ! Τις περισσότερες φορές μάλιστα όσο περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους έχουμε στη διάθεσή μας, τόσο περισσότερο τους γεμίζουμε.
Η Νύχτα του Ελί Βισέλ βρέθηκε εντελώς τυχαία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Δεν είχα ακούσει κάτι για τον συγγραφέα, δεν είχα ακούσει τίποτα για το βιβλίο... Το είδα σε μια από τις βόλτες μου σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκα ενδιαφέρουσα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, εξίσου δελεαστική ήταν και η τιμή του (το πέτυχα στη μισή τιμή) και κάπως έτσι κατέληξε στη βιβλιοθήκη μου, όπου έμεινε για καιρό ανέγγιχτο ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία.
Αυτό το τηλεφώνημα από τους φίλους και κουμπάρους μας στα μέσα του καλοκαιριού δεν ήταν σαν τα προηγούμενα, του στιλ τι κάνετε κ.λπ. Θες από ένστικτο, όπως θες πες το, σαν πολύ χαρούμενα χτυπούσε το τηλέφωνο. Για να δούμε... "Καλά δε ζεσταθήκατε ακόμη στη θάλασσα; Πιάστε και λίγο βουνό!"
Πράγματι η σχεδόν αφόρητη ζέστη έκανε την ιδέα να ανεβούμε στο βουνό πολύ δελεαστική. Κι έτσι η πρόσκληση να τους επισκεφθούμε στα ορεινά έγινε αποδεκτή με μεγάλη χαρά και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Το βιβλίο για μένα είναι ένα από τα πιο όμορφα δώρα που μπορεί κάποιος να μου χαρίσει. Είναι ρίσκο, βέβαια, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τι είδος βιβλίων αρέσουν και απολαμβάνει ένας βιβλιοφάγος. Ο αγαπημένος μου καθηγητής στάθηκε πολύ τυχερός!
Ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε παρέα σε ένα μέρος μαγικό κι ονειρεμένο, μακρινό, πολύ μακρινό... να περάσουμε τον Ατλαντικό και να φτάσουμε σχεδόν στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Αγαπημένος φίλος βρέθηκε στο ξακουστό Σαν Φρανσίσκο, συνδύασε δουλειά με βόλτες στην πόλη και με μεγάλη (δική μας) χαρά επέλεξε να μοιραστεί μερικές φωτογραφίες μαζί μας.