Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.

Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.

Ένα πολύ ευχάριστο μουσικό ξεκίνημα για τη σημερινή μέρα!

Τι  κι αν το μπαλκόνι σου είναι μικρό; Τι κι αν δεν έχει πολύ χώρο; Ιδέες υπάρχουν! Κι αυτή μου άρεσε πολύ!

Ένα μπαρ στο μπαλκόνι!

Αφού δε χωράει τραπέζι και καρέκλες και καναπέδες και χαλιά και όλα αυτά που βλέπουμε σε φωτογραφίες και ζηλεύουμε και νομίζουμε ότι όλα τα μπαλκόνια - εκτός από το δικό μας - μπορούν να γίνουν επίγειοι παράδεισοι... Ε λοιπόν, γιατί να μη δημιουργήσουμε ένα μπαρ στο μπαλκόνι;

Σάλτσμπουργκ, Αυστρία

Οι πειραματισμοί συνεχίζονται... 

Ένα μουσικό διάλειμμα για να "ταξιδέψουμε" στις καλοκαιρινές μας αναμνήσεις..

Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!

Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.

Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)

Ρυθμικό και μελωδικό μουσικό ξεκίνημα του Σαββατοκύριακου!

Καλή μας ημέρα και καλή εβδομάδα!

Είναι η δεύτερη εβδομάδα του φθινοπώρου και ώρες ώρες μας κακοφαίνεται. Ειδικά όσους δε βρισκόμαστε σε παραθαλάσσιο μέρος και η ιδέα για ένα τελευταίο σαββατοκύριακο στη θάλασσα απομακρύνεται...

Γιατί μ'αρέσει ο ρυθμός του και με κάνει να χαμογελάω.

Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που στο σπίτι μας μπήκε Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης για τα Χριστούγεννα. Δωράκια, πραγματάκια που αγοράσαμε και άλλα που είχαμε, απαραίτητα για κατασκευές και δραστηριότητες μπήκαν σε χαρτοσακουλάκια ή τυλίχτηκαν όμορφα και όλα μαζί κρεμάστηκαν στο γιορτινό μας ημερολόγιο.

προκύπτει ένα από τα νοστιμότερα και πιο ιδιαίτερα φαγητά που μπορεί να γευτεί κάποιος: Σαλμί με κυνήγι και τριμμένα καρύδια!

Πόσες λύσεις μπορεί να υπάρχουν τελικά για τη διακόσμηση ενός χώρου, όταν ο στόχος είναι η δημιουργία ενός διαφορετικού σπιτιού με ιδιαίτερο στιλ και έντονη προσωπικότητα;

Και ο γάμος θέλει χιούμορ και προσοχή στη λεπτομέρεια ακόμα και όταν ο χρόνος ή ο προϋπολογισμός είναι περιορισμένος.

Οι εμφανίσεις της κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εβδομάδας μόδας στο Μιλάνο χαρακτηρίστηκαν δικαίως από τις πιο ενδιαφέρουσες. Έπαιζε άλλωστε εντός έδρας. 

Αναφερόμαστε στη Candela Novembre, μοντέλο και style icon από την Αργεντινή, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια έχει έδρα της το Μιλάνο, όπου και κατοικεί με τον σύζυγο (Ιταλό αρχιτέκτονα) Fabio Novembre και τις 2 κόρες τους.

Το συνολικό της στιλ μας αρέσει ιδιαίτερα και σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και το στιλ των μαλλιών της.

Τη Δέσποινα την γνωρίσαμε μετά τον 2ο διαγωνισμό μας. Είναι μια από τις νικήτριες του βιβλίου "Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2015". Συνομιλώντας μαζί της στο facebook, μάθαμε πως της αρέσει να "ποιεί με τα χέρια" και διαθέτει τα δικά της Χειρο-ποιήματα.

..η θέα από την ακρόπολη της Χώρας στο νησί του απέραντου γαλάζιου είναι από αυτές που σε αφήνουν άφωνο..

Για να μη νομίζετε ότι μένουμε στα λόγια, οι φωτογραφίες απεικονίζουν το σημερινό πρωινό μας.

Μια ταινία μικρού μήκους για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.

Σου δίνω μέσα μου χώρο
Σ' αγαπώ θα πει
σού δίνω μέσα μου χώρο
δίνω την ψυχή
σαν να είναι απλό δώρο
Σ' αγαπώ θα πει
θα ειμ' εγώ ο άνθρωπός σου
Σ' αγαπώ θα πει
μ' αρέσει να 'σαι ο εαυτός σου

Αυτή τη φορά στην κουζίνα μπήκε η μαμά μιας αγαπημένης φίλης, γνώριμης εδώ στο maresei από άρθρα περί αγάπης και ομορφιάς, και μας έφτιαξε μια φανουρόπιτα ή αλλιώς ένα κέικ νηστίσιμο για να είναι στο πνεύμα των ημερών. Ωστόσο δεν πρόκειται για την πιο συνηθισμένη φανουρόπιτα. Η προσθήκη cranberries και γλάσου είναι η αιτία της μετάλλαξης της κλασικής φανουρόπιτας σε μια αντίστοιχη πιο σύγχρονη. Τελικά μάλον όλοι στην παρέα έχουμε αδυναμία στα cranberries και τα χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά στις συνταγές μας.

Αυτή την Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου 2013 η Λεωφόρος Νίκης γίνεται και πάλι πεζόδρομος και ετοιμάζεται να υποδεχτεί χιλιάδες πολίτες χωρίς αυτοκίνητα.

Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.

Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να  μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.

Περάσαμε τα μέσα Μάρτη πια, ο καιρός ανοιξιάτικος και αρχίζει να μας τρελαίνει. Όχι πως είχαμε βαρύ χειμώνα αλλά όταν βλέπεις τη φύση να ξυπνάει, τα δέντρα ανθισμένα, όλα να πρασινίζουν και να έχουν περάσει 5-6 μήνες κλεισούρας, όπως και να το κάνουμε, χαίρεσαι, ξαλαφρώνεις και από τα έξοδα θέρμανσης και επανέρχεται η (πιθανή) χανένη αισιοδοξία σου.