Η περίοδος Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου θα έλεγε κανείς πως είναι η περίοδος που κινούμαστε στο πνεύμα των εορτών. Οι θερμοκρασίες σιγά-σιγά πέφτουν, εμείς κουκουλωνόμαστε, μένουμε λίγο περισσότερο στο σπίτι, στολίζουμε, φτιάχνουμε αλμυρά και γλυκά εδέσματα, τρώμε περισσότερο, βλέπουμε φίλους...

Και όμως... Αυτή είναι η μία όψη των χαρών της ζωής. Η άλλη έρχεται όταν αποχωριζόμαστε τον καναπέ, βγαίνουμε από το σπίτι, αθλούμαστε και συμμετέχουμε...

Έτσι λοιπόν, για τους απανταχού δρομείς, οι τρεις τελευταίοι μήνες του έτους και ειδικά ο Νοέμβριος είναι ο μήνας των αγώνων. Ο κλασικός μαραθώνιος της Αθήνας και άλλοι μικρότεροι σε μήκος και φήμη αγώνες δρόμου σε άσφαλτο ή σε βουνό διοργανώνονται αυτήν την περίοδο και προσελκύουν αμέτρητους λάτρεις του τρεξίματος.

Τα στοιχεία που ξεχώρισα είναι το υφασμάτινο κρεβάτι, το φωτιστικό δαπέδου στη θέση του πορτατίφ και τα κάδρα που ακουμπούν στο δάπεδο.

Το σαββατοκύριακο έφτασε επιτέλους και είμαστε πολύ χαρούμενοι! Για δυο μέρες έχουμε το χρόνο να ασχοληθούμε με οτιδήποτε μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα! Τι καλύτερο από το να νιώσουμε δημιουργικοί αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο μας για να κάνουμε χειροποίητες κατασκευές και γιατί όχι.. να ετοιμάσουμε μικρές εκπλήξεις στα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Τώρα που εγώ δεν πάω (σχεδόν) πουθενά
τώρα που δεν μπορώ (όπως θα 'θελα) να ντυθώ
περιμένοντας τον πελαργό,
τώρα όλο συναντώ
ωραίες εμφανίσεις
σε τυχαίες πλοηγήσεις...

Ορισμός: Παραδοσιακό γλύκισμα της τούρκικης κουζίνας που σερβίρεται σε μικρά κυβικού σχήματος κομμάτια, και συχνά περιέχει αμύγδαλο, ενώ διατίθεται σε διάφορες γεύσεις, οι πιο συνηθισμένες από τις οποίες είναι το τριαντάφυλλο (κόκκινο λουκούμι), το περγαμόντο (πράσινο λουκούμι) και η μαστίχα (κίτρινο λουκούμι).

To ιδανικό look για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού..

Ξυπνάνε νωρίς, πολύ νωρίς, πριν φέξει, παίρνουν τα μπογαλάκια τους κι ένα κολατσιό και μπαίνουν στη βάρκα με την ελπίδα να πιάσουν ψάρια; Δεν ξέρω αν και πόσο τους νοιάζει η σοδειά των ψαριών αλλά σίγουρα τους ενδιαφέρει να δουν και να απολαύσουν όσα η φύση απλόχερα τους χαρίζει: την ανατολή του ηλίου, τη γαλήνη του πρωινού στην ήρεμη θάλασσα, τους γλάρους... Ακόμα και η μουσική στο ραδιάκι παίζει χαμηλά για να μην αναστατώσει τα ψάρια και να μην καλύπτει τους ήχους της φύσης.

Ηλιόλουστη η μέρα σήμερα αλλά με πολύ κρύο! Τα πρώτα χιόνια έκαναν ήδη την εμφάνισή τους στις κορυφές των βουνών και όχι μόνο, μια και όπως μαθαίνουμε στη Φλώρινα, για παράδειγμα, το έχει στρώσει κανονικά! Άντε καλή μας μέρα και καλό Χειμώνα!

Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.

Ένα τραγούδι που όσες φορές και αν το ακούω με γοητεύει, με ταξιδεύει και δεν το χορταίνω.

Υπάρχει ζωή χωρίς όνειρα;

Δεν ήταν να δούμε καλό καιρό μια μέρα, ξεχυθήκαμε μετά την Άφυτο για barbeque. Είχαμε φροντίσει φυσικά να πάρουμε τα απαραίτητα, κρεατικά, πατάτες, πρασινάδες και ντομάτες για σαλάτα, ψωμί, και μερικές σαλάτες-αλοιφές. Εννοείται πως οι μπύρες και το κρασί δεν έλειπαν από τα ψώνια μας, όπως και μερικά σιροπιαστά γλυκά για το τέλος... Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να περάσει μια όμορφη μέρα;

Στήσιμο δέντρου, στολίδια στο χέρι, καλή παρέα, χριστουγεννιάτικη μουσική και ξεκινάμε..

Από αυτές που δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο μία!

Ένα smoothie την ημέρα.. είναι ένας ωραίος τρόπος να πάρουμε τις απαραίτητες βιταμίνες!

Υποδεχόμαστε το βράδυ της Κυριακής με ένα μουσικό παραμύθι από τους Minor Project και τη Μαριέττα Φαφούτη.

Άλλοι (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) σκέφτονται να φτιάξουν μπομπονιέρες από lego... κι άλλοι φτιάχνουν ολόκληρο τον Παρθενώνα!

Μαγικά αυτά τα παιχνίδια, υπέροχη και η ιδέα των Αυστραλών που έφτιαξαν την Ακρόπολη από τουβλάκια lego με σκοπό να την χαρίσουν στο Μουσείο της Ακρόπολης.

"Κορίτσι μου αυτά είναι βγαλμένα από τη ζωή". Τη θυμάμαι αυτή τη φράση να τη λέει η γιαγιά μου από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι. Και την έλεγε βλέποντας ταινίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου με Νίκο Ξανθόπουλο, Βασιλάκη Καΐλα, Μάνο Κατράκη και λοιπούς πρωταγωνιστές της εποχής, σειρές του Νίκου Φώσκολου, ιστορίες σε εκπομπές της τηλεόρασης... Την κορόιδευα αυτή τη φράση και την περιγελούσα... Κι όμως...

Ακριβώς αυτή ήταν η ατάκα - σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τις Χάρτινες Μνήμες. Δικαίως.

Μου λείπει...

Να σου η μητέρα χθες το απόγευμα, σκάει μύτη με ένα πιάτο γεμάτο αλμυρές πλεξούδες! Έτσι μου τις ονόμασε, έτσι σας τις παρουσιάζω.

Ένα από τα ωραιότερα μέρη στα οποία έχω βρεθεί ποτέ είναι ο καταρράκτης του Ρήνου κοντά στην πόλη Schaffhausen στη Βόρεια Ελβετία.

Παραμονή Χριστουγέννων... άμεσα συνδεδεμένη με αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια.

Εσείς μαγιό πήρατε φέτος; 

Έτσι είναι... Όταν παίρνουμε τα βουνά και βγαίνουμε στη φύση, παίρνει το μυαλό μας αέρα και θέλουμε να φέρουμε τη φύση στο σπίτι ή έστω στο μπαλκόνι μας. Και τώρα που απ' ότι φαίνεται ήρθε για τα καλά η Άνοιξη, δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Για όσους το "θα φτιάξω το μπαλκόνι" είναι ακόμα στη λίστα με τα "to do", η ώρα έφτασε.

Ακόμα και αν το μπαλκόνι μας είναι μικρό, ακόμα και αν το μπαλκόνι μας είναι στενό, ακόμα και αν το μπαλκόνι μας δεν έχει ωραία θέα, ακόμα και αν δε ζούμε σε μια γραφική γειτονιά, υπάρχει πάντα το περιθώριο να φτιάξουμε το δικό μας καταφύγιο που θα μας δίνει την αίσθηση ότι βρισκόμαστε μέσα στη φύση.