Η θερμοκρασία έχει αρχίσει να πέφτει και ο χειμώνας είναι προ των πυλών. Σύντομα λοιπόν θα χρειαστούμε ένα πιο ζεστό πανωφόρι. Τι καλύτερο λοιπόν από το κάμελ παλτό μας, που πέρα από κλασική αξία, φέτος είναι μια από τις αγαπημένες μας ενδυματολογικές τάσεις. Ας δούμε λοιπόν 3 στιλιστικές προτάσεις που το αναδεικνύουν!
Το τελευταίο μου απόκτημα είναι μια πλεκτή ζακέτα με κρόσσια. Οι ζακέτες γενικά μου αρέσουν πολύ και τα τελευταία χρόνια αποτελούν ένα από τα βασικά στοιχεία της γκαρνταρόμπας μου. Ζακέτες σε διάφορα χρώματα, μήκη και στιλ έχουν διεισδύσει στη ντουλάπα μου και δε λένε να βγουν. Κατ' επέκταση έχουν κάπως αυξηθεί και τα T-shirts που αποτελούν το πρώτο επίπεδο στις ενδυματολογικές επιλογές μου, από πάνω μπαίνει η ζακέτα, κάπου πιο πάνω υπάρχει η σχεδόν μόνιμη κάλυψη του λαιμού είτε πρόκειται για φουλάρι είτε για κασκόλ είτε για κάποιον πλεκτό γιακά...
Μέρες τώρα τριγυρνάμε σε παραλίες, θάλασσες, νησιά, beach bars... Χαιρόμαστε τη θάλασσα, την ξενοιασιά και την απόλυτη καλοκαιρινή χαλάρωση.
Βέβαια όσο μπορούμε - χωρίς αυτό να μας δημιουργεί άγχος - καλό είναι να μην παραμελούμε το στιλ μας. Και γι αυτό δεν χρειάζεται ούτε να γεμίζουμε ασφυκτικά τη βαλίτσα παίρνοντας μαζί μας στις διακοπές όλη μας τη ντουλάπα ούτε να κουβαλάμε δέκα ζευγάρια παπούτσια...
H Blair Eadie για άλλη μια φορά τράβηξε την προσοχή μας με δύο διαφορετικές μεταξύ τους εμφανίσεις.
Πλησιάζουμε στο τέλος του φθινοπώρου, αλλά η θερμοκρασία μέσα στην ημέρα παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις. Η κατάλληλη απάντηση στην ερώτηση "Τι να φορέσω σήμερα;" δεν είναι άλλη από το ντύσιμο σε επίπεδα.
Αποχαιρετάμε τον Αύγουστο με αποχρώσεις του λευκού και του γκρι.
To look που θέλω να υιοθετήσω για τη σημερινή απογευματινή μου βόλτα!
Φτάνοντας η ώρα εκείνη που έχουμε πια γυρίσει σπίτι, ακούμε ατμοσφαιρική μουσική, χαλαρώνουμε, σκεφτόμαστε τις στιγμές της ημέρας που οδεύει πια προς το τέλος της και τις υποχρεώσεις της επόμενης μέρας και μέσα σ' όλα, έχουμε να ετοιμάσουμε και τα ρούχα... Τι θα φορέσουμε αύριο;
Να και η ενδυματολογική μας πρόταση για τη σημερινή απογευματινή μας βόλτα και όχι μόνο..
Ένα παλιό τζιν πουκάμισο, λίγα χρωματιστά κουμπιά, μερικές ιδέες για χειροποίητους γιακάδες και ιδιαίτερα σε τζιν ύφασμα στάθηκαν η αφορμή για τη μεταποίηση ενός παλιού ρούχου σύμφωνα με τις φετινές τάσεις της μόδας.
Η ευτυχία είναι επιλογή και κατάκτηση. Θέλει προσπάθεια, θέλει τόλμη, θέλει δύναμη, θέλει στόχο κι εμπειρίες. Να μερικές σκέψεις ακόμα...
Τελευταία μιλήσαμε αρκετά για γυναικεία μόδα. Ξεχωρίσαμε και σας παρουσιάσαμε 3 προτάσεις για καθημερινές εμφανίσεις από την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο, 6 προτάσεις από την εβδομάδα μόδας στο Λονδίνο και άλλες 6 από την εβδομάδα μόδας στη Νέα Υόρκη, σύνολο 21 εμφανίσεις για να πάρετε ιδέες και να ανανεώσετε και εσείς και εμείς μαζί το στιλ μας. Έχουμε βέβαια να σας παρουσιάσουμε και τις street style εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε από την εβδομάδα μόδας στο Παρίσι, αλλά θα γίνει και αυτό.
Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.
Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.
Το ραντεβού είχε δοθεί. Την Κυριακή των Βαΐων θα ετοιμάζαμε Πασχαλινά Κουλουράκια!
Μετά την επιτυχία των Χριστουγεννιάτικων εδεσμάτων οι fans μας ανυπομονούσαν για μια νέα δημιουργία. Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που δεν τους απογοητεύσαμε. Το αντίθετο μάλιστα. Τα κουλουράκια μας τείνουν προς εξαφάνιση.
Ένα μουσικό διάλειμμα με ένα ακόμη κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου..
Μπορεί ο καιρός να μη θυμίζει κάθολου Άνοιξη, αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Σύντομα, ο ήλιος θα επιστρέψει στην παρέα μας και οι βόλτες στη φύση θα είναι και πάλι εφικτές.
Τον ποταμό Άρδα τον έχουμε όλοι κατά καιρούς ακούσει λόγω του φεστιβάλ νέων που λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό γνωστών καλλιτεχνών και ακόμο μεγαλύτερο αριθμό κατασκηνωτών και επισκεπτών. Μερικοί τυχεροί τον έχουμε επισκεφτεί κιόλας σε διάφορες χρονικές περιόδους αν και δυστυχώς όχι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.
Με πόσους τρόπους μπορούμε να σερβίρουμε το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο; Ιδέες υπάρχουν πολλές... Όρεξη να έχουμε και φαντασία!
Να ξυπνάς το πρωί και να σε υποδέχεται ο ήλιος, η πρωινή δροσιά και τα ανθισμένα λουλούδια του κήπου! Υπάρχει καλύτερος τρόπος να αρχίσεις τη μέρα σου;
Μια ανθισμένη καλημέρα! Παρά την πτώση τη θερμοκρασίας τις τελευταίες μέρες, η άνοιξη είναι εδώ και η φύση μας το αποδεικνύει.. οι αμυγδαλιές άρχισαν να ανθίζουν!
Καρναβάλια μέσα στον Ιανουάριο; Αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Μασκαρέματα; Γλέντι και χορός;
Και όλα αυτά μέσα σε ένα τριήμερο ξεφάντωμα σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, την Καστοριά!
Κάθε χρόνο βάφουμε αυγά.. βάψαμε και φέτος, κάθε χρόνο τσουγκρίζουμε και τρώμε αυγά μετά την Ανάσταση, τρώμε και στο πασχαλινό τραπέζι, θα φάμε και φέτος... και μετά κανείς δεν τιμάει τα υπόλοιπα βαμμένα αυγά.. Μένουν στη γυάλα, πάνω στο τραπέζι, περνάνε οι μέρες, μπαίνουν στο ψυγείο και μένουν εκεί... τρώμε από κανένα αλλά τα τελευταία συνήθως καταλήγουν στον κάδο απορριμάτων..
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Μα πόσο γλυκό κομμάτι! Όσοι είστε στην πρωτεύουσα μπορείτε να το απολαύσετε και ζωντανά απόψε ή ένα από τα επόμενα Σάββατα. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούμε στο υπέροχο βίντεο κλιπ του.
Μετά το δεντράκι στο τραπέζι του 2015 και τον Άγιο Βασίλη πέρυσι... τι θα ακολουθήσει;
Θα δούμε το φετινό christmas table art... Αλλά και οι δυο παλαιότερες ιδέες για το δίπλωμα της χαρτοπετσέτας στο γιορτινό τραπέζι δείχνουν πολύ όμορφα.
Το καλοκαιράκι οργανώνουμε αποδράσεις και διακοπές, πυκνά συχνά όμως ασχολούμαστε και με την αναδιοργάνωση του σπιτιού ή κάποιων από τα διαθέσιμα δωμάτια. Το συνηθέστερο δωμάτιο που κάποιο καλοκαίρι αλλάζει μορφή είναι το παιδικό. Είτε από ξενώνας - γραφείο - αποθήκη - σιδερώστρα - χώρος για τα ασιδέρωτα ή για άπλωμα μετατρέπεται σε παιδικό είτε από πολύ παιδικό με κούνια και άπειρα κουκλάκια μετατρέπεται σε λιγότερο, φεύγει η κούνια και η αλλαξιέρα, μπαίνει μονό κρεβάτι, γραφείο, οργανώνονται τα παιχνίδια... Ουφ! Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν...
Ένα κομμάτι που βρίσκεται πάντα στη λίστα με τα πιο αγαπημένα! Ξεχειλίζει από συναίσθημα!
Αρκετοί φίλοι του maresei.gr αποφάσισαν να περάσουν τις επερχόμενες γιορτές στη Βουδαπέστη.
Το εν λόγω άρθρο λοιπόν είναι αφιερωμένο στον Θοδωρή που ετοιμάζεται για Χριστουγεννιάτικες βόλτες στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας με τη γυναίκα του, τη Φρόσω που θα υποδεχτεί εκεί το 2014 παρέα με τις φίλες της και στον νεαρό Παναγιώτη που σχεδιάζει road trip με τους φίλους του στη Βιέννη και τη Βουδαπέστη σε μια εβδομάδα από σήμερα.
Φτιάχνω μια εικόνα στον αιώνα
που έχει εσένα και μένα μαζί
τι άλλο θέλω σ' αυτή τη ζωή...
Δυναμικό, χαρούμενο, έντονο! Ένα κομμάτι που με ταξιδεύει... Θέλω να πετάξω μακριά, σαν τα μεγάλα πουλιά, να πάω όπου με πάει η καρδιά...
Παρασκευή μεσημέρι... λίγες ώρες πριν το πολυπόθητο σαββατοκύριακο!
Όπως σας έχουμε πει σε προηγούμενο post, αν είστε στη Θεσσαλονίκη ή σε κάποια από τις γειτονικές πόλεις μην ξεχάσετε το Open House Thessaloniki.
Η ανατολή ηλίου είναι μια από τις ωραιότερες ώρες της ημέρας για να είσαι ξύπνιος και να αγναντεύεις το απέραντο γαλάζιο... Ακόμα και αν αυτή την ώρα η θάλασσα δε μοιάζει καν γαλάζια...
Ηλιόλουστη η μέρα σήμερα αλλά με πολύ κρύο! Τα πρώτα χιόνια έκαναν ήδη την εμφάνισή τους στις κορυφές των βουνών και όχι μόνο, μια και όπως μαθαίνουμε στη Φλώρινα, για παράδειγμα, το έχει στρώσει κανονικά! Άντε καλή μας μέρα και καλό Χειμώνα!
Ήταν ένας καυτός Ιούλης όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία δυστυχώς φορά στη Ζυρίχη. Σε έναν κατεξοχήν χειμερινό προορισμό δηλαδή όπου φαντάζεται κανείς χιόνια, Άλπεις, ζεστή σοκολάτα, ρολόγια, Χάιντι και τα συναφή. Πάντα έβρισκα συναρπαστικό το να βρεθείς σε ένα μέρος, στο οποίο έχει αποδοθεί μια πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, τη "λάθος" εποχή, για παράδειγμα στο Σαρακήνικο της Μήλου το χειμώνα, ή σε ένα χιονοδρομικό πχ. στη Βασιλίτσα το καλοκαίρι, είναι αυτή η γοητεία των αντιθέσεων. Δε φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η Ζυρίχη θα με εκπλήξει έτσι.
