Βαμμένα κόκκινα... αυγά
- Κατηγορία Δημιουργώ
Τα αυγουλάκια μας είναι έτοιμα και φέτος. Βαμμένα με κόκκινη μπογιά και κηρομπογιές.
Τα αυγουλάκια μας είναι έτοιμα και φέτος. Βαμμένα με κόκκινη μπογιά και κηρομπογιές.
Το ρεπορτάζ σχετικά με το βασικό έθιμο της ημέρας συνεχίζεται! Μετά τα κατακόκκινα αυγά της κουμπάρας Κ., σειρά έχουν τα πολύχρωμα της μητέρας Μαρίας!
Κάθε χρόνο βάφουμε αυγά.. βάψαμε και φέτος, κάθε χρόνο τσουγκρίζουμε και τρώμε αυγά μετά την Ανάσταση, τρώμε και στο πασχαλινό τραπέζι, θα φάμε και φέτος... και μετά κανείς δεν τιμάει τα υπόλοιπα βαμμένα αυγά.. Μένουν στη γυάλα, πάνω στο τραπέζι, περνάνε οι μέρες, μπαίνουν στο ψυγείο και μένουν εκεί... τρώμε από κανένα αλλά τα τελευταία συνήθως καταλήγουν στον κάδο απορριμάτων..
Έτοιμα τα πρώτα κόκκινα αυγά! Και θα ακολουθήσουν και άλλα, με μηνύματα, με σχέδια, με χρώματα..
Μύρισε καλοκαίρι! Ο καιρός όλες αυτές τις μέρες είναι υπέροχος! Ήλιος! Ζέστη! Θες δε θες, το μυαλό τρέχει στη θάλασσα! Και μάλλον όχι μόνο το μυαλό, διότι οι πρώτες πετσέτες θαλάσσης και τα πρώτα μαγιό άρχισαν να ξεπροβάλουν στα μπαλκόνια της γειτονιάς, γεγονός που μαρτυρά πως κάποιος άρχισε δειλά δειλά ... να κολυμπά!
Ελεύθερη μετάφραση: Ιδιαίτερα πράγματα υπάρχουν ακόμα και στις πιο απλές καθημερινές μας στιγμές. Κρυμμένοι θησαυροί μπορεί να βρίσκονται στο οικείο περιβάλλον μας.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.
Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.
Δύσκολη η πρώτη εργάσιμη μέρας της εβδομάδας και όταν γύρισα σπίτι δεν είχα ετοιμάσει κάτι για φαγητό..
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα.
Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.
Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.
Κάθε Δεκέμβριο οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, θέτουμε νέους προσωπικούς και επαγγελματικούς στόχους και υποσχόμαστε στον εαυτό μας ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά, θα προσπαθήσουμε και όντως θα επιτύχουμε τα όνειρα μας. Πώς μπορούμε όντως όμως να οδηγηθούμε στην επιτυχία;
Δοκιμές διακόσμησης σε μια retro εκδοχή... ένα μικρό διάλειμμα από τα χριστουγεννιάτικα ντεκόρ για να δούμε πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε όσα σας προτείνουμε.
Αν εν όψει των εορτών δε θέλετε να στολίσετε δέντρο ή έστω μόνο δέντρο, μια καλή ιδέα είναι να στολίσετε ένα άλλο κεντρικό σημείο του σαλονιού σας, όπως το φωτιστικό σας.
Ιδιαίτερα, αν διαθέτετε ένα φωτιστικό σιδερένιο ή γενικότερα μεταλλικό σε vintage ή country εκδοχή, σας έχουμε μια εξαιρετική πρόταση.
Τα τελευταία ανθισμένα τριαντάφυλλα ταξίδεψαν περίπου 300 χιλιόμετρα για να βρεθούν από τον κήπο στο βάζο!
Η Κυριακή που μας πέρασε ήταν Christmastreestas Day! Δύο ακόμη δέντρα της παρέας στολίστηκαν! Ένα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη.
Φέτος στις διακοπές μπορεί να διάβασα μόνο τρία βιβλία αλλά πέτυχα διάνα στις επιλογές μου! Τρία βιβλία... ένα κι ένα!
Ομολογώ πως γενικά τρία βιβλία για μένα είναι λίγα, πολύ λίγα! Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών, με τον Φίλιππο και την μπέμπα να κοιμούνται ελάιχστα μέσα στη μέρα, η εξοικονόμηση έστω και δέκα λεπτών δικών ΜΟΥ πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα, ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση!
Η πασχαλινή μας απόδραση ολοκληρώθηκε αισίως και φέτος. Κλασικός κι αγαπημένος τόπος προορισμού, η εξωτική Βελίκα στα παράλια της Λάρισας. Το σπιτάκι μας, η αυλή μας, η θέα μας, η παραλία μας, ο παράδεισός μας.
Λίγο πριν αρχίσουμε την αναπόληση στις στιγμές του περσινού καλοκαιριού (έρχεται σύντομα σειρά αναρτήσεων από τις περσινές ταξιδιωτικές εμπειρίες στον Αργοσαρωνικό), θέλω να αποτυπώσω, να μην ξεχάσω, να μην αφήσω να χαθούν οι στιγμές του φετινού Πάσχα. Ο Φίλιππος 3 ετών και 3 μηνών, η Μάγδα 14 μηνών έδωσαν άλλο χρώμα στις διακοπές μας και έκαναν μοναδικό το τελευταίο Πάσχα που σε αυτή την αυλή έπαιξαν μόνο δύο παιδιά... και δύο σκυλιά σχεδόν αδέσποτα, σχεδόν της γειτονιάς... Δύο σκυλιά που αγαπάμε οικογενειακώς. Νονός του θηλυκού είναι ο Φίλιππος! Και το όνομα αυτής, Κωνσταντίνα! Μόνο λαμπάδα που δεν της πήραμε!
Η ευκαιρία για νέες χιονοβόλτες στα Γρεβενά δόθηκε απρόσμενα και χρονικά πολύ κοντά με την πρώτη, οπότε δεν είναι να την χάνεις. Μέσα Φλεβάρη, καιρός ανοιξιάτικος, το βράδυ πανσέληνος και νύχτα ακόμη ξεκίνησα για τα ψηλά. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι μια ανάβαση στο ύψωμα Αννίτσα, απέναντι κατά κάποιο τρόπο από τη Βασιλίτσα και τον Σμόλικα, θα έδινε την ευκαιρία να θαυμάσεις ταυτόχρονα την ανατολή του ηλίου και τη δύση του φεγγαριού και όχι μόνο. Ο καθαρός ουρανός προσφέρεται για φωτογραφίες και αγνάντεμα.
Καλοκαιρινές στιγμές, ξένοιαστες, με παρέα ή χωρίς, στη θάλασσα τον περισσότερο καιρό αλλά και με ένα πέρασμα από το βουνό... Γεμίσαμε μπαταρίες; Μάλλον ναι! Χαλαρώσαμε, ανανεωθήκαμε, προσπαθήσαμε να αφήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη δύσκολη επικαιρότητα του καλοκαιριού και το διαρκές κύμα ανησυχίας για το αύριο και... επιστρέψαμε! Στις καθημερινές μας ενασχολήσεις, στις δουλειές, στο σπίτι, στους φίλους μας, στην παρέα του maresei μας!
Τι λέτε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα υπέροχο τραγούδι παραμένοντας από χθες στο πνεύμα των περιπλανήσεων μετά μουσικής;