Κάτι όμορφο για να κλείσουμε την ημέρα μας όπως την ξεκινήσαμε, μουσικά! Γιατί είπαμε η μουσική δεν είναι ποτέ αρκετή!
Τι θα λέγατε να ακούσουμε παρέα ένα από τα κομμάτια που έχει γράψει η Μόνικα ως μουσική επένδυση της θεατρικής παράστασης «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που παρουσιάζεται στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη και μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου;
Όταν πιστεύουμε σε κάτι ανύπαρκτο με πάθος, τελικά το δημιουργούμε. Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά.
Νίκος Καζαντζάκης (1883 - 1957)
Το μαύρο χρώμα είναι πάντα μια καλή βάση για οποιαδήποτε εμφάνισή μας. Κάθε φορά λοιπόν που αναρωτιόμαστε τι να φορέσουμε, η πιο ασφαλής επιλογή είναι τα αγαπημένα μας μαύρα βασικά κομμάτια, που δεν είναι άλλα από το μαύρο παντελόνι και το μαύρο πουλόβερ.
Σάββατο σήμερα! Αγαπημένη μέρα ειδικά όταν βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του Αυγούστου! Πιο αγαπημένη για όσους βρίσκονται σε διακοπές αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που είμαστε στο σπιτάκι μας...
Το Photo District News είναι ένα περιοδικό που απευθύνεται σε επαγγελματίες φωτογράφους και φυσικά "κυκλοφορεί" και σε ηλεκτρονική μορφή εδώ. Εκτός όμως από τα άρθρα που δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στήλη του "Η φωτογραφία της ημέρας".
Τι δώρο θα κάνουμε στα παιδιά αυτές τις γιορτές; Μια καλή επιλογή είναι δωράκια που θα αποτελέσουν αφορμή για χειροτεχνίες για τους μικρούς μας φίλους.
Είτε έτοιμα παιχνίδια με χειροτεχνίες είτε παιχνίδια που θα ετοιμάσουμε εμείς.
Πόσο χαιρόμαστε όταν ακούμε για εκδηλώσεις που μας κάνουν να σκεφτόμαστε και να βλέπουμε τον κόσμο και τις πόλεις μας αλλιώς! Αυτό το αλλιώς μας αρέσει πολύ!
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα την ταινία All the invisible children. Επτά διαφορετικές ταινίες μικρού μήκους για τη ζωή επτά διαφορετικών παιδιών από όλες τις γωνιές του πλανήτη.
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Και τώρα που ξεσηκωθήκαμε με τα ταξίδια (βλέπε Μιλάνο, λίμνη Κόμο, Μπελάτζιο, Λουτρά Πόζαρ... και πόσες άλλες εκδρομές εντός Ελλάδας, ακόμα και κάτι Κυριακές μεσημέρια σε γραφικά χωριά και ακόμα πιο γραφικές ταβέρνες), τι θα κάνουμε με τα παιδιά; Πώς μπορούμε να τα έχουμε μαζί μας και να τα απασχολούμε δημιουργικά σε μέρη, καφέ και ταβέρνες χωρίς αυλή; Καλά τα τάμπλετ και τα κινητά αλλά προς το παρόν, εμείς τουλάχιστον, έχουμε καταφέρει να απέχουμε και ελπίζουμε να το καταφέρουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Οπότε καταφεύγουμε σε πλαστελίνες, μπογιές, ζωγραφιές, παιχνίδια...
Αρχίζουμε τις προτάσεις λοιπόν με παιχνίδια - δώρα που πήραμε τους τελευταίους μήνες μαζεμένα (και ακόμα ανοίγουμε) και είναι ό,τι πρέπει για να χωράνε στις αποσκευές μας και να πηγαίνουν όπου πηγαίνουμε...
Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων! Mετά τα Grammy και πριν τα Oscar απονεμήθηκαν χθες το βράδυ στο Λονδίνο τα BRIT Awards 2013, δηλαδή τα βρετανικά μουσικά βραβεία για τη χρονιά που πέρασε.
Μαλακά, σαν μικρά σουφλέ, με λαχταριστή σοκολάτα στην κορυφή!
Δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο ένα!
Πόσο εύκολο είναι να καθορίσει κανείς τους παράγοντες που επηρεάζουν το κατά πόσο αισθανόμαστε επιτυχημένοι, πλήρεις ή ευτυχισμένοι; Πόσες φορές συζητάμε με φίλους ή σκεφτόμαστε σε φάσεις περισυλλογής και προσωπικών αναζητήσεων τι είναι αυτό που φέρνει την ευτυχία, αν είμαστε ικανοποιημένοι με όσα έχουμε, τι μπορεί να μας προσφέρει περισσότερη χαρά... Σκέψεις χωρίς τελειωμό.
Το άρθρο που συνάντησα τυχαία στο laspas.gr δίνει μια ενδιαφέρουσα οπτική σε αυτούς τους προβληματισμούς. Κρατάω κάποια στοιχεία που μου έμειναν και προσθέτω τη δική μου προσέγγιση στα πράγματα. Ας μπούμε σε σκέψεις.
Για μερικούς από μας η διάθεση για ταξίδια ανά τον κόσμο δεν χάνεται ποτέ! Όσο πιο πολύ μπορούμε να ταξιδεύουμε τόσο καλύτερα! Τα ταξίδια μας δίνουν χαρά, ζωντάνια, εμπειρίες και εικόνες, ανοίγουν τους ορίζοντές μας και μας πηγαίνουν ένα βήμα πιο μπροστά. Κάθε νέος προορισμός αποκαλύπτει έναν νέο κόσμο στα μάτια μας!
Περιορισμοί βέβαια υπάρχουν κατά καιρούς αλλά ό,τι μπορούμε κάνουμε για τους καταρρίπτουμε...
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, ώρα 2μ.μ, Θεσσαλονίκη: Ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι και περπατώντας με βήμα ταχύ στη Λεωφόρο Νίκης, είδα με μεγάλη χαρά ότι οι πολίτες είχαν ξεχυθεί στην παραλία. Άλλοι με τα πόδια και άλλοι με ποδήλατα έκαναν βόλτα στην παραλία αγναντεύοντας τη θέα, ενώ πολλές παρέες είχαν "καταλάβει" τα πεζούλια και το γρασίδι στην περιοχή του Λευκού Πύργου για να απολαύσουν τον πρωινό τους καφέ! Τι κρίμα να μην έχω το χρόνο και φυσικά το καλάθι(*) μου για να κάνουμε και εμείς ένα πικ-νικ στην παραλία! Μόνο μερικές φωτογραφίες στα γρήγορα έβγαλα, γιατί είχα αργήσει στο ραντεβού μου!
Το σκάκι μοιάζει με τη ζωή... και η ζωή μοιάζει με το σκάκι.
Δυο απλοί ψυχολογικοί κανόνες που ισχύουν στο σκάκι, μπορούν να μας δείξουν πώς να γίνουμε καλύτεροι όχι μόνο στο παιχνίδι αλλά και στη ζωή μας γενικότερα.
Μια και σήμερα τα παραμύθια έχουν την τιμητική τους, ας κλείσουμε την ημέρα μας μουσικά με τα παραμύθια του Cayetano.
Tο κίνημα των Christmastreestas ολοκλήρωσε και φέτος την αποστολή του! Και ενώ μετράμε 10 μέρες για τα Χριστούγεννα, ήρθε η ώρα να δούμε παρέα το δεύτερο δέντρο που στολίσαμε. Είστε έτοιμοι;
Η Iyeoka Okoawo ξεχωρίζει για την υπέροχη φωνή της και τις πολλαπλές ιδιότητες. Είναι Νιγηριανή - Αμερικανίδα, ποιήτρια, καλλιτέχνης, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια.. .Έχει υπάρξει και εκπαιδεύτρια στο TEDGlobal Fellow το 2010.
Στη Μονεμβασιά (ή Μονεμβάσια) έχω βρεθεί 2 φορές στη ζωή μου.Την πρώτη ήμουν γύρω στα 11 και το μόνο που θυμόμουν ήταν ένας ανηφορικός δρόμος με πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα και πολύ κόσμο, όπου σταματημένοι οικογενειακώς περιμέναμε ένα ζευγάρι φίλων που δεν έφτασε ποτέ στο ραντεβού. Τώρα να έχω πάει στη Μονεμβασιά και να θυμάμαι μόνο αυτό; Τι να πω;...
Προφανώς έτσι εξηγείται που τη δεύτερη φορά που βρέθηκα εκεί γύρω στα 25, δεν είχα ιδέα για το τι πρόκειται να αντικρίσω.
Για τη Νατάσα Μποφίλιου ξαναμιλήσαμε μόλις πριν λίγες μέρες, όταν μιλώντας στην καρδιά ακούσαμε το πολύ τρυφερό τραγούδι "Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει".
Έτοιμο το σημερινό μου πρωινό... Είναι νηστίσιμο, νόστιμο και απόλυτα χορταστικό!
