Μια ενδιαφέρουσα ιδέα για τη διακόσμηση του χώρου της γαμήλιας δεξίωσης είναι η αξιοποίηση των καρεκλών ως μέρος του συνολικού γαμήλιου στολισμού. 

Στο Μέτσοβο ανεβήκαμε και το τοπίο όπως είδατε ήταν εκπληκτικό. Όλη η γύρω περιοχή έχει μια φυσική ομορφιά απείρου κάλλους. Αν βρεθείς στο δρόμο Θεσσαλονίκη - Ιωάννινα και τύχει να ψιλοχιονίζει, φτάνοντας εκεί, λίγο πριν την έξοδο για Μέτσοβο, δεν μπορείς να πιστέψεις στα μάτια σου αυτό που βλέπεις. Τα δέντρα, ο τρόπος που το χιόνι "κάθεται" πάνω στα κλαδιά τους, τα γύρω βουνά, οι γέφυρες.. Ένα μοναδικό σκηνικό που δεν το χορταίνει το μάτι σου. 

Αποφασίσαμε με το βασικό μόνιμο συνοδοιπόρο να ξεκινήσουμε τις ορεινές περιπλανήσεις του 2014 απ΄τις δρακόλιμνες Φλέγκα, να τις απολαύσουμε και να τις φωτογραφίσουμε όσο ακόμη υπάρχει χιόνι, ελπίζοντας παράλληλα να είμαστε οι πρώτοι που θα τις επισκεφτούν για φέτος (μεγάλος στόχος!!!).

Αυτό το Σαββατοκύριακο αποφασίσαμε να το αφιερώσουμε στα Κύθηρα και να σας ξεναγήσουμε σε αυτά μέσα από τον φωτογραφικό μας φακό.

Για να ξεκινήσει με jazz διάθεση το Σάββατο.. Μα πόσο ωραίο κομμάτι!

Τι βραχιόλια είναι αυτά; Από τι υλικά φτιαγμένα;

Άλλη μια δραστηριότητα για δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά. Η ώρα περνάει ευχάριστα, τα παιδιά μαθαίνουν να αξιοποιούν και τα πιο απλά και "άχρηστα" υλικά, η φαντασία τους καλλιεργείται και όλοι μαζί χαιρόμαστε!

Η είδηση για το λαχανόκηπο στο Μαρούσι, που κυκλοφορεί σε όλες τις ενημερωτικές ιστοσελίδες, στάθηκε η αφορμή που με έκανε να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες για την έννοια του guerilla gardening.

Διαδίδοντας τον ρυθμό.. μια μουσική πρόταση της αγαπημένης φίλης Ρούλας.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί από την Κυριακή το βράδυ μελαγχολούμε με τον επικείμενο ερχομό της Δευτέρας. Ίσως επειδή η Δευτέρα είναι η μέρα που...

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Υπέροχο τραγούδι για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας δυναμικά και να αφυπνιστούμε...

Να σου η μητέρα χθες το απόγευμα, σκάει μύτη με ένα πιάτο γεμάτο αλμυρές πλεξούδες! Έτσι μου τις ονόμασε, έτσι σας τις παρουσιάζω.

Μετά τη χθεσινή αναφορά στο νέο τραγούδι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, το μυαλό μου άρχισε να τρέχει σε όλα εκείνα τα τραγούδια της που έχουμε αγαπήσει και χιλιοτραγουδήσει.

Είμαστε ήδη ντυμένοι καρναβαλάκια και έτοιμοι να ξεχυθούμε στους δρόμους.. 

Η Καστοριά δεν είναι όμορφη μόνο την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Έχει πολλές ομορφιές ακόμα και έχουμε πολλά να δούμε...

Αγαπημένη ατάκα μιας φίλης της ιστοσελίδας μας:

"Σταματήστε να γκρινιάζετε για τη βροχή εδώ στα Γιάννενα! Είμαστε πολύ τυχεροί που βλέπουμε τόσο συχνά ουράνια τόξα!!"

Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.

Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!

Αν και η άνοιξη τυπικά έφτασε πριν λίγες μέρες, ουσιαστικά μας κάνει κάπως τη δύσκολη και ο καιρός δε λέει να φτιάξει. Βέβαια παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε, γιατί ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες μέσα στους προηγούμενους χειμωνιάτικους μήνες αλλά ως γνωστόν, ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον καιρό... Όταν έχει ζέστη μέσα στο καταχείμωνο, το χαιρόμαστε μεν, παραδεχόμενοι δε ότι δεν είναι φυσιολογικό. Κι όταν έχει κρύο, βροχές και χιόνια, πάλι δυσανασχετούμε και λέμε άντε ν' ανοίξει ο καιρός.

Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.

Πάρα πολλές οι πηγές απ' τις οποίες αντλεί κανείς πληροφορίες για το Μεταξοχώρι (Ρέτσιανη) Αγιάς - Λαρίσης...

Κτισμένο στους νότιους πρόποδες του όρους των Κελλίων, δηλαδή του Κισσάβου ή της Όσσας, πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο, με τα υπεραιωνόβια πλατάνια να κυριαρχούν κατά μήκος του ξηροπόταμου πλέον Άμυρου που το "χωρίζει" στα δύο, "στέκεται" καμαρωτό, ατενίζει απέναντι το Μαυροβούνι και χαμηλά τον εύφορο κάμπο με τα πάσης φύσης καρποφόρα δένδρα. Δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα χωριά του Πηλίου.

Και ενώ η βροχή, εδώ στα δυτικά της χώρας, συνεχίζεται..ας θυμηθούμε το χαρούμενο ρυθμό του συγκεκριμένου "κλασικού" τραγουδιού και την ευχάριστη διάθεση του Gene Kelly στο "Singin' in the rain" από το ομότιτλο μιούσικαλ.

Την φοβόμουν λίγο αυτή τη μέρα, αλλά τελικά βρήκα τρόπο να την περάσω όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Πώς; Γιόρτασα την προηγούμενη μέρα! Όταν ακόμα ήμουν 29! Κι έτσι ανήμερα των γενεθλίων δε συνέβη κάτι, όλα καλά!

Θα ήθελα λοιπόν, λόγω αυτής της κρίσιμης ηλικιακής φάσης, να αφιερώσω στις συνομήλικες τριαντάρες κάποια αποφθέγματα διάσημων ανδρών και γυναικών.

Τέσσερις ήμασταν οι μόνιμοι ανήλικοι παραθεριστές στη μικρή αυλή μας πριν πολλά πολλά χρόνια. Παίζαμε, τρώγαμε, δημιουργούσαμε διάφορα αυτοσχέδια παιχνίδια, τι γήπεδο τένις στην παραλία με συνολικό μήκος όχι πάνω από 4 μέτρα και φιλέ από παλιά υφάσματα, τι σκηνές από κουβέρτες στο μπαλκόνι, τι κεφτεδοπόλεμο με "κεφτέδες" από βρεγμένη άμμο, τι αγώνες με τα κύματα όταν καθόμασταν εκεί που σκάει το κύμα, τι στρατιωτάκια, τι τσιλίκα...