Γλυκάκι θα φάμε σήμερα;

Πότε πέρασαν τα χρόνια; Πότε έγινε ο μεγάλος αδερφός; Πότε έγινε αντρούλης; Που βέβαια δε θέλει να τρώει μόνος του και θέλει πιο πολλές αγκαλιές από ποτέ. Που είναι ο λατρεμένος όλων μας και μας παίρνει κάθε μέρα τα μυαλά όλο και περισσότερο... Δεν προλαβαίνω να σημειώνω ατάκες.

Έκλεισε τα 3! Και φυσικά κάναμε πάρτι! Το περίμενε πως και πως άλλωστε!

Άλλη μια ωραία ιδέα που μπορείτε να ενσωματώσετε στο στολισμό του γάμου σας.

To "Stand by me", όπως σας έχουμε ήδη πει,  είναι ένα πολύ αγαπημένο μας τραγούδι.

Άλλη μια μυστική ανταλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ παιδιών (λέμε τώρα) και μεταξύ μαμάδων (χαιρόμαστε πιο πολύ κι από παιδιά). Και φυσικά συμμετέχουμε και σε αυτή οικογενειακώς! 

Εκτός από τα χρώματα της καραμέλας σε συνδυασμό με το μπλε που έχει γίνει πια ένας απόλυτα διαχρονικός συνδυασμός, μια πάντα κλασική λύση που δίνει απάντηση στα "τι να φορέσω" αναπάντητα ερωτήματα είναι η επιλογή άσπρου - μαύρου ή άσπρου με σκούρο μπλε.

Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ... 

Μας αρέσει που η ομάδα του maresei.gr μεγαλώνει. Μας αρέσει που μοιράζεστε τις ιδέες, τις δημιουργίες και τις προτάσεις σας μαζί μας. Μας βοηθάτε να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας, να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, να βρίσκουμε περισσότερους συνοδοιπόρους στο εγχείρημά μας. Μας αρέσει και αυτή η διαφορετική μουσική πρόταση! Για δείτε τη:

Επιτέλους ήρθε η Άνοιξη! Ας την καλωσορίσουμε λοιπόν ρυθμικά με ένα κομμάτι που μας κάνει να θέλουμε να σηκωθούμε από τον καναπέ και να χορέψουμε..

Πάρα πολλές οι πηγές απ' τις οποίες αντλεί κανείς πληροφορίες για το Μεταξοχώρι (Ρέτσιανη) Αγιάς - Λαρίσης...

Κτισμένο στους νότιους πρόποδες του όρους των Κελλίων, δηλαδή του Κισσάβου ή της Όσσας, πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο, με τα υπεραιωνόβια πλατάνια να κυριαρχούν κατά μήκος του ξηροπόταμου πλέον Άμυρου που το "χωρίζει" στα δύο, "στέκεται" καμαρωτό, ατενίζει απέναντι το Μαυροβούνι και χαμηλά τον εύφορο κάμπο με τα πάσης φύσης καρποφόρα δένδρα. Δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα χωριά του Πηλίου.

 Τρεχαλίτσες που βλέπω ακόμα και στο σαλόνι, παρατημένες για μέρες και δε με ενοχλούν καθόλου. Και κάθε φορά που τις αντικρίζω θυμάμαι το άρθρο της Μαρίας για το "Παιχνίδι στο καθιστικό, ποιοτικό και ήρεμο". Γιατί αυτό είναι. Είναι παιχνίδια ποιοτικά, όμορφα που θα μπορούσαν να διοκοσμούν το ανάλαφρο σαλόνι μας!

Είναι κάποια πράγματα απλά, μικρά καθημερινά που συμβαίνουν πιο συχνά τα σαββατοκύριακα σε σχέση με τις καθημερινές. Για παράδειγμα, ένα καλό πρωινό, ένα ιδιαίτερο φαγητό, το καθάρισμα του σπιτιού, η εβδομαδιαία εξόρμηση στο super market, μια συνάντηση με φίλους, μια ταινία στο σινεμά ή στον καναπέ...

Άλλες από αυτές τις δραστηριότητες μπορεί να είναι βαρετές υποχρεώσεις, μέρος της ρουτίνας μας και άλλες ευχάριστες στιγμές γεμάτες ενδιαφέρουσες συζητήσεις, συναισθήματα θαλπωρής και συνωμοτικά χαμόγελα.

Όσο βελτιώνεται ο καιρός και περνάμε όλο και περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού τόσο περισσότερο μας αρέσει να τρώμε έξω. Γύρος, σουβλάκια, κρέπες, κρύα σάντουιτς και παντός τύπου fast food μας αρέσει και μας κλείνει πονηρά το μάτι όταν περνάμε έξω από ταχυφαγεία. Και μετά αρχίζει ο αγώνας και οι φωνές της υγιεινής διατροφής, του καλλίγραμου κορμιού, του καλοκαιριού που έρχεται και που θα μας βρει με μαγιώ και λίγο πιο γεματούληδες από πέρυσι.. Άγχος; Ε όχι άγχος και γι αυτό!

Μια αλληγορική ιστορία κατάλληλη για όλες τις ηλικίες.

Ντουλάπες, παπουτσοθήκες, συρτάρια, ράφια... όσα και να είναι δεν αρκούν ποτέ! Τις περισσότερες φορές μάλιστα όσο περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους έχουμε στη διάθεσή μας, τόσο περισσότερο τους γεμίζουμε. 

Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευχαριστιέμαι να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω πράγματα... Γλυκά, αλμυρά., ό,τι μου αρέσει να τρώω. Αυτός είναι και μόνος μου περιορισμός. Θέλω (και συνηθίζω) να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει να τρώω. Κάποιος παραπονιέται γι αυτό :(

Ειδικά όταν πρόκειται να υποδεχτώ φίλους και συγγενείς, ανθρώπους δικούς μου που δε με ενδιαφέρει να μείνω στους τύπους, θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους χαρώ και να με χαρούν. Τότε έχω κάθε λόγο να μπω στην κουζίνα και να ετοιμάσω ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Αυτό βέβαια εκτός από δημιουργικό είναι και κάπως ριψοκίνδυνο. Δεν πετυχαίνουν πάντα τα πειράματα! 

Τη Δέσποινα την γνωρίσαμε μετά τον 2ο διαγωνισμό μας. Είναι μια από τις νικήτριες του βιβλίου "Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2015". Συνομιλώντας μαζί της στο facebook, μάθαμε πως της αρέσει να "ποιεί με τα χέρια" και διαθέτει τα δικά της Χειρο-ποιήματα.

Χθες "τρυπώσαμε" σε ένα ακόμα σπίτι που στολίστηκε στο πνεύμα των ημερών και έχουμε τη χαρά να μοιραζόμαστε μαζί σας μερικές ακόμα ιδέες χριστουγεννιάτικης διακόσμησης.

Δέντρο, με την κλασική μορφή, μπορεί να μην υπάρχει στολισμένο αλλά εδώ υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές ιδέες για να δώσουμε στο σπίτι την εορταστική του εικόνα.

Τις βάφουμε σε διάφορα χρώματα, βάζουμε μαξιλαράκια και δημιουργούμε μια μοναδική τραπεζαρία, πρωτότυπη και με στιλ.

Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για μια δροσερή σαλάτα με παντζάρια;

"Κατάμπροστα στο ψαρολίμανο στο μάτι του πουνέντε, ορθώνεται πάνω σε θεόρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της γοργόνας" γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του, αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από μία τοιχογραφία σ' ένα ταπεινό ξωκλήσι σ' ένα ψαροχώρι της Λέσβου, τη Σκάλα Συκαμιάς, 48 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.

Πάλι οι δαντέλες στο προσκήνιο και αυτή τη φορά σε μια διαφορετική εκδοχή. Οι δαντέλες - γιρλάντες για τη διακόσμηση του σπιτιού.

Ας ακούσουμε παρέα τη Melanie Pain να μας τραγουδάει "Dancing with myself". Την Παρασκευή που μας πέρασε βέβαια, χορέψαμε όλοι μαζί με την Παριζιάνικη μπάντα στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Βροχή μετεώρων στα Μετέωρα..