Ο Μάρτιος ξεκίνησε στη σελίδα μας με ένα ταξίδι αναμνήσεων στο Μιλάνο... και αφού φτάσαμε ως εκεί, κρίμα δεν ήταν να μην πάμε και λίγο παραπέρα; Καλή η πόλη, καλή η αγορά και τα ψώνια αλλά θέλαμε κάτι παραπάνω. Αδράξαμε την ευκαιρία λοιπόν και παίρνοντας το τρένο - αν και με μερικά απρόοπτα - επισκεφτήκαμε το Κόμο, την ομώνυμη λίμνη και το γραφικό χωριό Μπελάτζιο.
Ο πρώτος μήνας της άνοιξης μόλις ξεκίνησε και όπως και να το κάνουμε το μυαλό μας παίρνει αέρα. Κι αν τα ταξίδια φαντάζουν μακρινά όνειρα, οι αναπολήσεις είναι εύκολες και γρήγορες και δεν κοστίζουν τίποτα.
Οπότε κινούμαστε σε ρυθμούς ταξιδιωτικούς και πάμε μια βόλτα στο Μιλάνο.
Ήθελα πολύ να πάω ένα ταξιδάκι αυτή την εποχή. Ένα ταξίδι σε ένα μέρος μικρό, ήσυχο, όμορφο, πολύχρωμο. Μα τι να κάνω που δεν μπορώ και δε βολεύει και μια σειρά διαφόρων παραγόντων δε μου επιτρέπουν να απομακρυνθώ αρκετά.
Μήπως γι αυτό μόλις είδα τις φωτογραφίες της Μαρίας, ταξίδεψα μαζί της; Μήπως γιατί το μέρος που βρέθηκε η Μαρία πριν λίγες ημέρες ήταν μαγικό κι ονειρεμένο; Μήπως γιατί ζήλεψα και λίγο...
Ξακουστή για την αρχιτεκτονική και τις τέχνες της, τα κανάλια και τις γόνδολες, η Βενετία είναι μια από τις πόλεις που προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών όλες τις εποχές του χρόνου. Λόγω της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της με τα κανάλια και τις γέφυρες, δανείζει το όνομά της και σε πόλεις της βόρειας Ευρώπης, που αποκαλούνται "Βενετία του Βορρά". Μπορεί λοιπόν στο βορρά να έχουμε πολλές "Βενετίες", διόλου άσχημες, αλλά η αυθεντική Βενετία βρίσκεται πολύ κοντά σε μας και σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια φωτογραφική βόλτα στα γραφικά σοκάκια της (ουπς, κανάλια ήθελα να πω).
Για μερικούς από μας η διάθεση για ταξίδια ανά τον κόσμο δεν χάνεται ποτέ! Όσο πιο πολύ μπορούμε να ταξιδεύουμε τόσο καλύτερα! Τα ταξίδια μας δίνουν χαρά, ζωντάνια, εμπειρίες και εικόνες, ανοίγουν τους ορίζοντές μας και μας πηγαίνουν ένα βήμα πιο μπροστά. Κάθε νέος προορισμός αποκαλύπτει έναν νέο κόσμο στα μάτια μας!
Περιορισμοί βέβαια υπάρχουν κατά καιρούς αλλά ό,τι μπορούμε κάνουμε για τους καταρρίπτουμε...
Η Σαντορίνη, το πιο ιδιαίτερο, το πιο χαρακτηριστικό νησί της Ελλάδας, λόγω της ηφαιστειογενούς της προέλευσης και της απαράμιλλης ομορφιάς της, μαγεύει κάθε επισκέπτη και κερδίζει το ενδιαφέρον κάθε φωτογράφου. Είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς διακοπών για πολύ μεγάλη μερίδα τουριστών. Τα γραφικά σοκάκια, η Καλντέρα, η πανέμορφη Οία, το υπέροχο ηλιοβασίλεμα δημιουργούν εικόνες και αναμνήσεις που μένουν ανεξίτηλες στο μυαλό των περισσότερων επισκεπτών.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει μας αρέσει να πειραματιζόμαστε με τις σαλάτες.
Ο πρωινός καφές, το ξεφύλλισμα εφημερίδων και περιοδικών, το networking είναι μερικές από τις αγαπημένες μας κυριακάτικες συνήθειες.
Καλοκαιρινή ήταν και η σημερινή ημέρα και αφού δεν πήγαμε για μπάνιο, είπαμε να πάμε μια βόλτα για καφέ και περιήγηση στα παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι και στου Ψυρρή.
Το ρεπορτάζ σχετικά με το βασικό έθιμο της ημέρας συνεχίζεται! Μετά τα κατακόκκινα αυγά της κουμπάρας Κ., σειρά έχουν τα πολύχρωμα της μητέρας Μαρίας!
Σάββατο σήμερα! Αγαπημένη μέρα ειδικά όταν βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του Αυγούστου! Πιο αγαπημένη για όσους βρίσκονται σε διακοπές αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που είμαστε στο σπιτάκι μας...
...πες μου όμως, πώς τακτοποιεί κανείς τον ψυχικό του κόσμο, πώς τα καταφέρνει να ισορροπεί μέσα στα χαρτάκια και τα προγράμματα όταν συναντά στο διάβα του σπίτια σαν αυτό;
- Χάρτινες μπάλες είχαμε (είχαν ξεμείνει από το στολισμό του γάμου)
- χαρτόνι βρίσκεις εύκολα,
- το ίδιο και κορδέλες,
- κόλλα για το χαρτόνι και ψαλίδι για σχέδια έχει η μητέρα στα καλλιτεχνικά της,
- συρραπτικό και διακορευτής υπάρχουν στο γραφείο του σπιτιού
- πετονιά έχει πάντα ο ψαράς της οικογένειας,
- κολλητική ταινία διπλής όψης υπάρχει στην εργαλειοθήκη του σπιτιού
Άρα τα υλικά είναι όλα διαθέσιμα και η εργασία αρχίζει...
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Αποχαιρετάμε τον πρώτο μήνα της άνοιξης μουσικά με μια υπέροχη διασκευή!
Γευστική έκπληξη για τους συναδέλφους στο γραφείο!
Τώρα βέβαια θα πείτε ότι πίτσα και δίαιτα δε συνδυάζονται.. Αλλά αν έχεις βάλει στόχο να χτίσεις κορμί μέχρι το καλοκαίρι ή έστω να χάσεις τα δυο - τρία κιλά που σου άφησε πεσκέσι ο χειμώνας, και αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις ένα μικρό συμβιβασμό στη γεύση και την απόλαυση, προκειμένου να μη στερηθείς την αγαπημένη σου πίτσα, τότε ναι, συνδυάζονται.
Είτε στον προφορικό είτε στον γραπτό λόγο κάποια λάθη τα κάνουμε. Όλοι μας ή έστω σχεδόν όλοι. Κάποια από τα λάθη προφανώς κάνουμε και εμείς και να μας συγχωρείτε! Προσπαθούμε πάντα να μιλάμε και να γράφουμε σωστά, θα θέλαμε να είμαστε αλάνθαστοι αλλά άνθρωποι είμαστε, όλο και κάποια λάθη θα κάνουμε είτε στην ορθογραφία είτε στη γραμματική είτε στη σύνταξη είτε στην έκφραση.
Αν και όλοι θα θέλαμε o Aύγουστος να κρατήσει λίγο ακόμη, ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου είναι ήδη εδώ και η σημερινή δύση του ήλιου σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του φετινού καλοκαιριού.
Αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαφτίσεων για την παρέα του maresei. Μετά από αρκετά χρόνια όπου επικρατούσαν οι γάμοι, φέτος έχουμε κυρίως βαφτίσεις για να μας θυμίζουν πως μεγαλώνουμε και ... νοικοκυρευόμαστε. Εμείς και οι φίλοι μας! Αποκτούμε παιδιά ή γινόμαστε πνευματικοί γονείς ή και τα δύο. Σημασία έχει πως μεγαλώνοντας, προσπαθούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και (στον ολοένα και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μας) να καταπιανόμαστε με όσα μας αρέσουν.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, καταπιαστήκαμε με τις βαφτίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η βάφτιση του Αχιλλέα που απέκτησε και επίσημα το όνομά του στις 13 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της βάφτισης ήταν ασορτί με την εποχή: έναρξη νέας σχολικής χρονιάς, βιβλία, βιβλιοθήκες, χάρακες, μολύβια, κασετίνες. Από όλα είχε η βάφτιση σε υπέροχα φωτεινά χρώματα.
Όταν ξυπνάς το πρωί και μπορείς να βλέπεις έστω και ένα - δυο δέντρα και ένα μικρό κήπο έξω από το παράθυρο σου, όλα φαντάζουν πιο φωτεινά! Ακόμα και όταν ο κήπος είναι του γείτονα!
Ο διαγωνισμός μας για δύο τεύχη του βιβλίου "Μ' αρέσει να πλέκω 2" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μύρτος ολοκληρώθηκε. Με μεγάλη μου χαρά (πόσο θα χαρεί και η γιαγιά μου δε λέγεται!) βλέπω από τον αριθμό των συμμετοχών, πως το πλέξιμο αποκτά όλο και ισχυρότερη θέση στον ελεύθερο χρόνο μας.
Λένε άλλωστε πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να απομονώσεις για λίγο το μυαλό σου, να μη σκέφτεσαι όσα σε απασχολούν ή από την άλλη, να εστιάσεις σε ένα μόνο θέμα και να μείνεις συγκεντρωμένος σε αυτό αναζητώντας λύση.
Οι τυχαίες συναντήσεις με πολλών ειδών χαριτωμένα ζωάκια είναι συχνό φαινόμενο αυτή την εποχή.
Σκαντζόχοιροι, χελώνες, φιδάκια - αυτά τα τελευταία δεν τα βρίσκω πολύ χαριτωμένα - αλεπούδες, απ' όλα έχει η φύση και οι συναντήσεις μαζί τους είναι σχεδόν σίγουρες όσο κινούμαστε σε επαρχιακούς δρόμους. Βέβαια μερικά από αυτά τα ζώα δεν είναι αρκετά τυχερά και συχνά βρίσκονται χτυπημένα στο δρόμο.
Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων. Μετά τις Χρυσές Σφαίρες λοιπόν και πριν τα Όσκαρ, ήρθε η σειρά των κινηματογραφικών βραβείων BAFTA.
Θα πρέπει να κάνεις πολλές, πάρα πολλές μικρές προσπάθειες, που κανένας δεν βλέπει και δεν εκτιμά, πριν κατορθώσεις κάτι αξιόλογο.
Bryan Tracy, 1944-, Καναδός συγγραφέας Αυτοβοήθειας
Αυτή είναι μια εμφάνιση που είδαμε και ξεχωρίσαμε στο αγαπημένο Pinterest.
Ας κλείσουμε την ημέρα μας μελωδικά.. με ένα νέο κομμάτι από την Άντα Λιβιτσάνου που μας εξέπληξε ευχάριστα ως "Odette"!
